Nashville-verklaring (vh: Transgender)

[Herman]

Ik denk dat ze dat idd bedoelen. Maar dat is ook precies wat ik erg makkelijk gezegd vind.

Wat is dan je visie op een christelijk leven, als het hebben van een kruis daar niet onder valt?

[Jantje]

@Zeeuw heeft het prima verwoord; ik zou het zelf zo getypt kunnen hebben.

En @Goudleus, als je dat te makkelijk gezegd vindt, ben je dan ook niet tegen homo-seksuele relaties, zoals @Zeeuw ook als voorbeeld noemt?

[Zeeuw]

Het is niet alleen psyche. Daarom komt iemand ook in een jarenlang traject voordat men aan een transitie begint.

Daarbij wordt vergete dat er diverse mutaties mogelijk zijn op het X en Y chromosoom, waardoor een man ook vrouwelijke kenmerken kan hebben en andersom. Ik vind dat deze problematiek door o.a. Thuisvrouw, Jantje en Lillian te makkelijk wordt afgedaan.

Ik denk dat de genoemde personen vooral aangeven dat er zeker hulp moet zijn, maar dat een fysieke geslachtsverandering, net als het accepteren van homo-seksuele relaties bv een brug te ver is. En daarmee een kruis is, dat, hoe moeilijk ook, gedragen moet worden met Gods hulp.
Maar corrigeer me als ik fout zit.

Ik denk dat ze dat idd bedoelen. Maar dat is ook precies wat ik erg makkelijk gezegd vind.

Want? Ik denk dat het een fundamenteel principiële keuze is om een geslachtsverandering evenals een homo-seksuele relatie af te wijzen. Daar is m.i. niets erg makkelijks aan. Je kan het er uiteraard wel mee oneens zijn.

[merel]

@ zeeuw Precies! Dat wordt allemaal gezegd door mensen die ontzetten blij zijn met hun eigen identiteit en geaardheid. Ik denk dat daarmee het leed van deze groep zwaar onderschat worden. Ik vind hun reactie nogal een tegenstelling met hetgeen ds Klomps schrijft in zijn begeleiding van deze mensen. Hij luistert en begeleidt! Dat maakt het verschil.

[Goudleus]

@Zeeuw heeft het prima verwoord; ik zou het zelf zo getypt kunnen hebben.

En @Goudleus, als je dat te makkelijk gezegd vindt, ben je dan ook niet tegen homo-seksuele relaties, zoals @Zeeuw ook als voorbeeld noemt?

Dat klopt.

[Zeeuw]

@ zeeuw Precies! Dat wordt allemaal gezegd door mensen die ontzetten blij zijn met hun eigen identiteit en geaardheid. Ik denk dat daarmee het leed van deze groep zwaar onderschat worden. Ik vind hun reactie nogal een tegenstelling met hetgeen ds Klomps schrijft in zijn begeleiding van deze mensen. Hij luistert en begeleidt! Dat maakt het verschil.

Ik weet niet exact waarop je doelt met 'precies', omdat ik de rest van wat je schrijft volgens mij niet op die manier neerschreef.
Dat is nl de standaard reactie op het leed van een groep. Dat de 'ander het niet begrijpt en blij is met de eigen identiteit en geaardheid'.

Ik denk dat ook een ds niet zal zeggen: 'ok, ik begeleid je naar een geslachtsverandering of een homo-seksuele relatie'. Wel: 'ik luister naar je zonder je te veroordelen'. Dat moeten we allemaal doen. Maar ik denk dat er ook voor een ds een grens is aan wat hij wel of niet voor God te verantwoorden vindt. Waarbij hij nog steeds, welke keuze mensen ook maken, pastoraal mag/zal/kan zijn.

[Zeeuw]

@Zeeuw heeft het prima verwoord; ik zou het zelf zo getypt kunnen hebben.

En @Goudleus, als je dat te makkelijk gezegd vindt, ben je dan ook niet tegen homo-seksuele relaties, zoals @Zeeuw ook als voorbeeld noemt?

Dat klopt.

In dat geval zou mijn advies zijn de discussie hier te stoppen. Want je zult het nooit eens worden. Daarvoor hebben we: .

[Goudleus]

Ik denk dat ze dat idd bedoelen. Maar dat is ook precies wat ik erg makkelijk gezegd vind.

Wat is dan je visie op een christelijk leven, als het hebben van een kruis daar niet onder valt?

Het hebben van een kruis valt zeker onder het christelijke leven. Maar je kunt ook een kruis verlichten.

[Jantje]

@Zeeuw heeft het prima verwoord; ik zou het zelf zo getypt kunnen hebben.

En @Goudleus, als je dat te makkelijk gezegd vindt, ben je dan ook niet tegen homo-seksuele relaties, zoals @Zeeuw ook als voorbeeld noemt?

Dat klopt.

Hoe rijm je de geschiedenis van Sodom en Gomorra dan met dat standpunt?

Overigens ben ik het eens met @Zeeuw, wat betreft . Ik denk nu toch echt wel dat er dingen gezegd worden en standpunten ingenomen worden die niet naar Gods onfeilbaar Woord zijn.

[Wandelende]

Ik denk dat ze dat idd bedoelen. Maar dat is ook precies wat ik erg makkelijk gezegd vind.

De strekking van deze uitspraak komt in meerdere van jouw postings voor. Wie zegt echter dat anderen "makkelijk" spreken? Komt het ook in je op dat er misschien andere gefundeerde en overdachte meningen zijn die ook gevormd zijn uit de dagelijkse praktijk? Of kan je alleen "makkelijk" spreken als je er niet mee te maken hebt en als je er wel mee te maken hebt er dan een gezondere mening tevoorschijn komt?

[refo]

De problematiek is als volgt:
A wordt geboren en de ouders zien: een jongetje. Ze zetten dat op het geboortekaartje en de vader geeft dat zo aan op het gemeentehuis: een zoon.
A komt er langzamerhand achter dat hij helemaal geen jongen is, maar een meisje en later vrouw. Echter gevangen in een mannenlichaam.
A wordt ouder en wordt verliefd: op mannen, want A voelt zich vrouw. Wat zegt de omgeving? A is homo. Maar dat is helemaal niet zo. A voelt zich vrouw en wil liefst een man. Een homoman is op zoek naar een man als partner en wil wel wat met A. Maar A wil niet een homorelatie, want A voelt zich vrouw. A is volgens de definitie transgender.
Dat deze problematiek tot allerlei psychische problemen en vaak tot zelfmoord leidt is bekend.

Ik zal dus niet zo makkelijk zeggen dat verandering van uiterlijk niet mag. Andere discussie is of dat werkelijk helpt, maar dat heeft niet met principes te maken.
In deze discussie is al plastische chirurgie genoemd. Als iemands gezicht is verbrand, mag dat toegepast worden. Waarom zeggen we dan niet: dat is nu jouw kruis, wat je te dragen hebt? Niets aan doen, zo laten, want vroeger kon dat ook niet. Nederland raakt steeds meer in verval door dat soort operaties.

Onze gezindte bekijkt de transgenderproblematiek veel te veel als een modeverschijnsel: iemand is man en wil nu wel eens vrouw zijn, dat is weer eens wat anders. Waar gaat het naar toe in Nederland? Beetje te goedkope retoriek. En als je er niet mee te maken hebt, kun je het gemakkelijk afwimpelen als: tegennatuurlijk, dus zonde. Maar over welke natuur hebben we het dan? We zien aan wat voor ogen is, maar is A man of vrouw?

Het is met alle psychische problemen zo: je ziet een gezonde man, maar hij kan niet werken. Je kunt beter je been breken, dan is iedereen meelevend. Maar een depressie? Hmmm, zou 't wel waar zijn? Hij ziet er prima uit, een boom van een vent.

[Jantje]

Onzin.
Als iemand zijn gezicht verbrand heeft, spreken we van een ongeluk, waardoor dat is gekomen.
Als iemand een blinde darm heeft, wordt die ook weggenomen, omdat er sprake is van een ontsteking.

Bij de situatie van A, die jij schetst, is er geen ongeluk gebeurt of een ontsteking. A is kerngezond, lichamelijk gezien. Mijns inziens is dát al een reden om niet zomaar een operatie te mogen ondergaan. Verder denk ik dat je in de eerste plaats naar de psycholoog zou moeten gaan, zeker ook omdat, zoals jij al aangeeft, het helemaal geen garantie geeft dat een geslachtsveranderende operatie helpt tegen de problemen die zo'n man of vrouw ervaart.

[Lilian197]

De problematiek is als volgt:
A wordt geboren en de ouders zien: een jongetje. Ze zetten dat op het geboortekaartje en de vader geeft dat zo aan op het gemeentehuis: een zoon.
A komt er langzamerhand achter dat hij helemaal geen jongen is, maar een meisje en later vrouw. Echter gevangen in een mannenlichaam.
A wordt ouder en wordt verliefd: op mannen, want A voelt zich vrouw. Wat zegt de omgeving? A is homo. Maar dat is helemaal niet zo. A voelt zich vrouw en wil liefst een man. Een homoman is op zoek naar een man als partner en wil wel wat met A. Maar A wil niet een homorelatie, want A voelt zich vrouw. A is volgens de definitie transgender.
Dat deze problematiek tot allerlei psychische problemen en vaak tot zelfmoord leidt is bekend.

Ik zal dus niet zo makkelijk zeggen dat verandering van uiterlijk niet mag. Andere discussie is of dat werkelijk helpt, maar dat heeft niet met principes te maken.
In deze discussie is al plastische chirurgie genoemd. Als iemands gezicht is verbrand, mag dat toegepast worden. Waarom zeggen we dan niet: dat is nu jouw kruis, wat je te dragen hebt? Niets aan doen, zo laten, want vroeger kon dat ook niet. Nederland raakt steeds meer in verval door dat soort operaties.

Onze gezindte bekijkt de transgenderproblematiek veel te veel als een modeverschijnsel: iemand is man en wil nu wel eens vrouw zijn, dat is weer eens wat anders. Waar gaat het naar toe in Nederland? Beetje te goedkope retoriek. En als je er niet mee te maken hebt, kun je het gemakkelijk afwimpelen als: tegennatuurlijk, dus zonde. Maar over welke natuur hebben we het dan? We zien aan wat voor ogen is, maar is A man of vrouw?

Het is met alle psychische problemen zo: je ziet een gezonde man, maar hij kan niet werken. Je kunt beter je been breken, dan is iedereen meelevend. Maar een depressie? Hmmm, zou 't wel waar zijn? Hij ziet er prima uit, een boom van een vent.

Hij voelt zich...
Waar komt dat voelen vandaan? Gevoel, psyche?

En verder bevestigt de reactie van Goudleus wat ik eerder vermoedde.
En heeft het weinig zin hierover te discussiëren. Als je ook het standpunt aanhangt dat homoseksuele relaties toegestaan zijn. Het bevestigt voor mij ook dat we dan fundamenteel verschillen wat betreft de verdorvenheud van de mens. De invloed darvan op ons denken en handelen.

Wat betreft het veranderen in een ander geslacht lichamelijk...
Ik las onlangs dit. Transplantatie van voortplatingsorganen en hersenen was of is nog steeds? Uitgezonderd van de lijst van transplanteerbare organen. Waarom? Omdat dat teveel met de indentiteit van íemand te maken heeft. Als zelfs de onkerkelijke wereld dat zegt...
Moeten wij dan daarin wijzigingen gaan aanbrengen?

[Goudleus]

De problematiek is als volgt:
A wordt geboren en de ouders zien: een jongetje. Ze zetten dat op het geboortekaartje en de vader geeft dat zo aan op het gemeentehuis: een zoon.
A komt er langzamerhand achter dat hij helemaal geen jongen is, maar een meisje en later vrouw. Echter gevangen in een mannenlichaam.
A wordt ouder en wordt verliefd: op mannen, want A voelt zich vrouw. Wat zegt de omgeving? A is homo. Maar dat is helemaal niet zo. A voelt zich vrouw en wil liefst een man. Een homoman is op zoek naar een man als partner en wil wel wat met A. Maar A wil niet een homorelatie, want A voelt zich vrouw. A is volgens de definitie transgender.
Dat deze problematiek tot allerlei psychische problemen en vaak tot zelfmoord leidt is bekend.

Ik zal dus niet zo makkelijk zeggen dat verandering van uiterlijk niet mag. Andere discussie is of dat werkelijk helpt, maar dat heeft niet met principes te maken.
In deze discussie is al plastische chirurgie genoemd. Als iemands gezicht is verbrand, mag dat toegepast worden. Waarom zeggen we dan niet: dat is nu jouw kruis, wat je te dragen hebt? Niets aan doen, zo laten, want vroeger kon dat ook niet. Nederland raakt steeds meer in verval door dat soort operaties.

Onze gezindte bekijkt de transgenderproblematiek veel te veel als een modeverschijnsel: iemand is man en wil nu wel eens vrouw zijn, dat is weer eens wat anders. Waar gaat het naar toe in Nederland? Beetje te goedkope retoriek. En als je er niet mee te maken hebt, kun je het gemakkelijk afwimpelen als: tegennatuurlijk, dus zonde. Maar over welke natuur hebben we het dan? We zien aan wat voor ogen is, maar is A man of vrouw?

Het is met alle psychische problemen zo: je ziet een gezonde man, maar hij kan niet werken. Je kunt beter je been breken, dan is iedereen meelevend. Maar een depressie? Hmmm, zou 't wel waar zijn? Hij ziet er prima uit, een boom van een vent.

Hij voelt zich...
Waar komt dat voelen vandaan? Gevoel, psyche?

En verder bevestigt de reactie van Goudleus wat ik eerder vermoedde.
En heeft het weinig zin hierover te discussiëren. Als je ook het standpunt aanhangt dat homoseksuele relaties toegestaan zijn. Het bevestigt voor mij ook dat we dan fundamenteel verschillen wat betreft de verdorvenheud van de mens. De invloed darvan op ons denken en handelen.

In jouw optiek is het dus ook mogelijk dat je eigen interpretaties verdorven zijn, toch? Mijns inziens zet je mensen die het niet met je eens zijn gewoon weg alsof zij niet in alle eenvoud zoeken naar een weg met God.

[Lilian197]

De problematiek is als volgt:
A wordt geboren en de ouders zien: een jongetje. Ze zetten dat op het geboortekaartje en de vader geeft dat zo aan op het gemeentehuis: een zoon.
A komt er langzamerhand achter dat hij helemaal geen jongen is, maar een meisje en later vrouw. Echter gevangen in een mannenlichaam.
A wordt ouder en wordt verliefd: op mannen, want A voelt zich vrouw. Wat zegt de omgeving? A is homo. Maar dat is helemaal niet zo. A voelt zich vrouw en wil liefst een man. Een homoman is op zoek naar een man als partner en wil wel wat met A. Maar A wil niet een homorelatie, want A voelt zich vrouw. A is volgens de definitie transgender.
Dat deze problematiek tot allerlei psychische problemen en vaak tot zelfmoord leidt is bekend.

Ik zal dus niet zo makkelijk zeggen dat verandering van uiterlijk niet mag. Andere discussie is of dat werkelijk helpt, maar dat heeft niet met principes te maken.
In deze discussie is al plastische chirurgie genoemd. Als iemands gezicht is verbrand, mag dat toegepast worden. Waarom zeggen we dan niet: dat is nu jouw kruis, wat je te dragen hebt? Niets aan doen, zo laten, want vroeger kon dat ook niet. Nederland raakt steeds meer in verval door dat soort operaties.

Onze gezindte bekijkt de transgenderproblematiek veel te veel als een modeverschijnsel: iemand is man en wil nu wel eens vrouw zijn, dat is weer eens wat anders. Waar gaat het naar toe in Nederland? Beetje te goedkope retoriek. En als je er niet mee te maken hebt, kun je het gemakkelijk afwimpelen als: tegennatuurlijk, dus zonde. Maar over welke natuur hebben we het dan? We zien aan wat voor ogen is, maar is A man of vrouw?

Het is met alle psychische problemen zo: je ziet een gezonde man, maar hij kan niet werken. Je kunt beter je been breken, dan is iedereen meelevend. Maar een depressie? Hmmm, zou 't wel waar zijn? Hij ziet er prima uit, een boom van een vent.

Hij voelt zich...
Waar komt dat voelen vandaan? Gevoel, psyche?

En verder bevestigt de reactie van Goudleus wat ik eerder vermoedde.
En heeft het weinig zin hierover te discussiëren. Als je ook het standpunt aanhangt dat homoseksuele relaties toegestaan zijn. Het bevestigt voor mij ook dat we dan fundamenteel verschillen wat betreft de verdorvenheud van de mens. De invloed darvan op ons denken en handelen.

In jouw optiek is het dus ook mogelijk dat je eigen interpretaties verdorven zijn, toch? Mijns inziens zet je mensen die het niet met je eens zijn gewoon weg alsof zij niet in alle eenvoud zoeken naar een weg met God.

Nee, het nl geen interpretatie maar Gods Woord zelf.