Tiberius schreef:Posthoorn schreef:Ah, Erskine gaat hier dus tegen de belijdenis in. Jaja...
Laat ik het zo zeggen: het zinnetje wat Zonderling hier van hem post (context ken ik verder niet), is niet in lijn met de 3 FvE.
Ik citeerde Ralph Erskine uit zijn preek over Galaten 2:19, 'Het sterven aan de wet, en het leven naar het Evangelie'.
Dit is trouwens de EERSTE vertaalde preek van Ralph Erskine in het Nederlands, uitgegeven in 1740 meen ik.
De preken werden in Nederland zeer goed ontvangen, niet alleen door Van der Groe, maar door alle rechtzinnige predikanten.
Overigens zijn er wel meer van zulke passages te vinden, hoor!
Hieronder plaats ik een wat vollediger citaat:
Ralph Erskine schreef:7. Uit deze leer kunnen wij zien, dat de wet een zondaar noch rechtvaardigen, noch
heiligen kan. Zij kan hem niet rechtvaardigen, want hij moet daaraan gestorven zijn
ten opzichte van rechtvaardigmaking. Zij kan hem niet heiligen, want hij kan nooit
Gode leven, voordat hij aan de wet gestorven is. Aan de ene zijde, kan uit de werken
der wet geen vlees gerechtvaardigd worden. Waarom niet? Omdat ge van nature dood
zijt in de zonden, en niets kunt doen van hetgeen de wet eist, op de wijze, zoals zij het
eist. En al wilde u iets goeds doen, is het nochtans zeer onvolmaakt, terwijl de wet
volmaaktheid eist. Al gehoorzaamde u voor het toekomende volmaakt aan de wet,
nochtans kan dat het verledene niet vergoeden, want daar moet voldoening zijn. Ja,
veronderstel dat liet mogelijk was dal u alles kon doen, dal u van uw wieg af tot uw
graf toe nooit gezondigd had. Dat u ook vrij was van erfzonde. Dat u zulk een goede
natuur had als ooit de Pelagianen geloofd hebben dat iemand heeft. En dat u
genoegzame kracht had om de wet te kunnen onderhouden, niet alleen, maar dat u ook
dadelijk dezelve, van uw jeugd af aan, onderhouden had, zo is nochtans de wet der
werken in ADAM verbroken, in hem hebben wij allen gezondigd. Die ene zonde is
alleen genoeg, om de gehele wereld te verdoemen en dat zou ook gewis geschieden,
indien CHRISTUS u niet verloste van haar vloek. Aan de andere zijde kan de wet
niemand heiligen, want zij werkt loont. En wanneer het gebod komt, dan wordt de
zonde levendig, zijnde alleszins de bediening des doods, gelijk ik tevoren gezegd heb,
Vraag. Indien de wet noch rechtvaardigen, noch heiligen kan, van welk gebruik is zij
dan?
Antwoord. Zij heeft vele en edele gebruiken, beide zowel omtrent de wedergeborene,
alsook omtrent de niet-wedergeborene. Omtrent de niet-wedergeborene is zij nuttig
om hem te overtuigen van zonde, om de brakke grond van zijn hart te breken en Hem
een tuchtmeester tot CHRISTUS te zijn, door hem te overtuigen van de volstrekte
noodzakelijkheid van een Borg, alsook van zijn verloren staat buiten CHRISTUS.
Omtrent de wedergeborene is zij van gebruik, om hen CHRISTUS dierbaarder te doen
schatten en hoog te achten, Wiens gerechtigheid de wet zowel in haar geboden, als in
haar bedreigingen, beantwoord en voldaan heeft. Zij dient ook, om hen dagelijks te
overtuigen van zonde, opdat zij meer en meer om vergeving van dezelve mogen
aanhouden en dagelijks naar vergevende en heiligende genade hij de Heere uitzien.
Ook doet zij de mens recht zien, de inwendige verdienste der zonde, dewijl hij ziet,
dat in dat verbond, de hel op dezelve gedreigd is, en opdat hij zou vrezen die God te
vertoornen, welke een verterend Vuur is, opdat hij Hem diene met eerbied en
Godsvrucht, maar niet met een slaafse vrees, dat hij naar de hel zal gezonden worden,
hetgeen onmogelijk is. Zo is dat zijn plicht niet. Hij mag wel afschrikwekkende
gedachten van de hel hebben, maar nooit behoort hij een slaafse vrees voor haar te
hebben. Vrees voor de hel moet hij niet hebben, maar wel geloof aan haar, hetgeen
hem menigmaal noodzakelijk is, om hem af te schrikken van de zonde, welke uit haar
eigen natuur ten verderve leidt.
Gelijk een mens, die met een zware keten op de top van een toren, aan een haak
vastgebonden is, kan weten, dat hij door die keten veilig genoeg is voor het van boven
neervallen, zal hij nochtans, wanneer hij beneden zich die vreselijke steilte ziet,
schrikken om langs de kant te gaan. Het is waar dat de gelovigen, wanneer zij niet
weten, dat zij onder de genade zijn, het vonnis van de wet wel eens onvoorzichtig op
zichzelf kunnen toepassen. Ik zeg onvoorzichtig, omdat er geen verdoemenis is voor
degenen die in CHRISTUS JEZUS zijn. God echter kan om heilige redenen, wel eens
toelaten, dat hun geweten bezwaard wordt door de vrees voor de verdoemenis, opdat
zij daardoor vernederd zijnde, des te meer gebruik van CHRISTUS zullen maken tot
gerechtigheid en sterkte. Met één woord, de ge boden van de wet, niet formeel, als een
verbond, maar stoffelijk, als een regel des levens, dienen om een krachtige bestiering
te zijn voor hun wandel. Want zovelen als er naar deze regel wandelen, over dezelve
zal zijn vrede en barmhartigheid en over het Israël Gods. Dus is de wet van een
veelvuldig gebruik, ofschoon zij noch rechtvaardigen, noch heiligen kan, hetwelk de
genade des Evangelies alleen doen en uitwerken kan.
Tiberius schreef:Posthoorn schreef:Ah, Erskine gaat hier dus tegen de belijdenis in. Jaja...
Laat ik het zo zeggen: het zinnetje wat Zonderling hier van hem post (context ken ik verder niet), is niet in lijn met de 3 FvE.
Niet in lijn met 3 FvE... bijzonder om dat zo even vast te stellen.
En op welke grond? Zowel Schriftuurlijk of uit hoofde van onze belijdenis?
Waar lezen we in de Schrift dat het werk der wet tot overtuiging van zonde begint in een
wedergeborene in plaats van een
onwedergeborene?
Idem: waar lezen we in de Schrift dat een
wedergeborene ontdekt wordt aan zijn verloren staat in plaats van een
onwedergeborene?
En waar lezen we zulke dingen in onze belijdenis? In het geheel nergens.
Dit is het Evangelie op zijn kop gezet in een wel zeer ernstige vorm wat mij betreft.
