De kleine lettertjes van het Evangelie

[-DIA-]

Ziet hieruit ook, waarin, zowel de hoop van een zondaar, als het deel van een heilige gelegen is; te weten: in de vrije belofte van God in Christus, waarvan de gelovigen kinderen zijn. (…)

O zondaar! Ziet hier dan voor u een deur der hoop geopend. Die zelfde belofte, welke de schat is van een heilige, en welke in zich begrijpt God, Christus, de Geest, de genade en de heerlijkheid, die zelfde belofte wordt u ook voorgesteld in het Evangelie. Dat geschiedt door een goedertieren God in Christus, opdat u die voor uw schat zou aannemen, welke zijn: de onnaspeurlijke rijkdommen van Christus. Het is waar, de belofte is niet uw eigen en bijzondere schat, vóórdat u door de genade die als uw eigendom aanneemt. Maar u mag zijn, wie u ook bent, u bent zo welkom, om hem als uw eigendom aan te nemen, als het aanbod van het Evangelie, en het gebod van de God des hemels u maken kunnen. Ik spreek zelfs tot u, o genadeloze, onchristelijke en tot nog toe verharde, ongelovige zondaar! U hebt even zulk een goed recht, om te mogen komen, en om de belofte, met Christus in haar, aan te nemen, als ooit een gelovige had, een dag of een uur vóór hij geloofde. Het is waar, niemand zal komen, tenzij de Heere hem trekke, door Zijn krachtdadige genade, “Want het vaste fundament Gods staat, hebbende dit zegel: de Heere kent degenen, die de Zijne zijn,” 2 Tim. 2:19, alsook die, welke Hij voorgenomen heeft te trekken. Maar daar Hij door zulke middelen trekken wil, te weten: door het aanbod des Evangelies, en door de algemeen roeping tot zondaren, overal waar het Evangelie komt; en omdat de Heere ons geboden heeft, het Evangelie te prediken “aan alle creaturen,” Markus 16:15, opdat Hij uit hen trekken zou, die het Hem behaagt, en om de anderen onverschoonlijk te laten liggen in hun gewillige vijandschap, om alzo te tonen, hoe rechtvaardig Hij met hen handelen zal in het oordeel; en eindelijk omdat Hij voorheeft, Zijn barmhartigheid te verheerlijken aar de vaten der barmhartigheid, zo stelt Hij zichzelf ook als eer barmhartig en belovend God aan u voor, en opent voor u al Zijn schatten in Zijn vrije beloften. Deze “schat heeft God in aarden vaten gelegd, opdat de uitnemendheid der kracht zij Godes en niet uit ons,” 2 Kor. 4:7. Want, wat zijn wij, arme leraren anders, dan aarden vaten, gezonden, om aan u allen de Goddelijke schatten des Evangelies voor te stellen? Hetzij u dan de schatten aannemen wilt of niet, nochtans zij het u bekend o zondaar!, dat er geen andere deur of grond der hoop voor u is met betrekking tot het eeuwige leven en de zaligheid, dan deze belofte des levens, in Christus Jezus. Deze wordt door de barmhartigheid Gods aan u voorgesteld als een schat om u voor eeuwig te verrijken, door of in zulk een aarden vat als ik ben, die heden dit, in Gods Naam, aan u voordraag.

O ellendig zondaar, die God verloren, en door het verlies van Hem, alles goeds verbeurd hebt! Hier is een schat om daartoe te komen, in deze belofte: Ik zal u tot een God zijn.

O verdwaald zondaar, die uw weg tot God verloren hebt, en die niet weet, waar u Hem vinden zult! Er is een schat voor u in deze belofte: “Ik zal de blinden leiden door de weg, dien zij niet geweten hebben,” Jer. 42:16, dat is: door Christus, Die Zichzelf een weg genoemd heeft; zeggende: “Ik ben de weg, enz. Joh. 14:6.

O ongelovig en onkundig zondaar, die deze weg niet zien kunt, noch Christus kent, tenzij u een leidsman en bestierder hebt! Er is een schat voor u in deze belofte, die Christus van Zijn geest gedaan heeft: “Ik zal de trooster tot u zenden, enz. Die zal van mij getuigen,” Joh. 15:26, “en die, gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen, van zonde, van gerechtigheid en, van oordeel,” enz. Job. 16:8. “Die zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijn nemen, en het u verkondigen,” Joh. 16: 14.

O schuldig zondaar, wiens zonden als scharlaken zijn, of van een zeer hoge verf! Hier is een schat van vergevende genade aan u voorgesteld in deze belofte; “Komt dan, en laat ons tezamen rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol,” Jes. 1:18, “Ik zal hun ongerechtigheid vergeven,” Jer. 31:31, en Ik ben het, die uw overtredingen uitdelg,” Jes. 43:25.

O vuil en walgelijk zondaar, wiens hart anders niet is, dan een kooi van onreine duivelen, en wiens levenswijze anders niet is geweest, dan een hoop of massa van onreine praktijken en betrachtingen! Hier is een schat van reinigende genade; indien u dien niet verwerpt, zo mag u dien aannemen in deze belofte: “Te dien dage zal er een fontein geopend zijn voor het huis van David, en voor de inwoners van Jeruzalem, tegen de zonde en tegen de onreinheid,” Zach. 13:1; dat is, niet alleen tegen de zonde en schuld, maar ook tegen onreinheid en besmetting. Die geopende fontein is anders niet, dan de fontein van het bloed des Lams: “Het bloed van Jezus Christus dat ons van alle zonden reinigt,” Joh. 1:7.

O gruwelijk zondaar! Wiens zonden van zulk een aard en natuur zijn, dat u mogelijk denkt, dat God u door dit aanbod van genade niet roept, omdat er misschien sommige verborgen gruwelen bij u zijn, die u dekt dat bij niemand in de wereld gevonden worden. Bij mij, zegt u mogelijk, is iets vreselijks en iets monsterachtigs, door niemand dan door God en mijn eigen geweten gekend; en dat iemand het haar te bergen zou doen rijzen, wanneer hij het hoorde verhalen. Ja, als het bekend was, wat ik ben, dan zou ik een schandvlek voor alle levenden, een smaad der mensen en een spel der duivelen zijn. Mij dunkt, mijn naburen zouden mij óf dood stenigen, óf levend doen verbranden, zo zij wisten, wat ik ben. Zelfs aan u, o mens, zeg ik, is hier een schat van verwelkomende genade, aan u voorgesteld in het aanbod en in de belofte des Evangelies! Want “die wil, die neme het water des levens om niet,” Openb. 22:17, “en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen,” Joh. 6:37, dat is: Ik zal hem, om generlei oorzaak, uitwerpen; Ik zal hem niet uitwerpen om enige schuld, dwaasheid of lastering, waaraan hij ooit schuldig geweest is. Indien u de genade verwelkomt, welke u verwelkomt, dan zult u bevinden, op des Heeren tijd, dat u zo vriendelijk verwelkomd zult worden, als ooit aan een zondaar te beurt gevallen is, sedert de val van ADAM, of ooit aan enig zondaar, welke reeds verheerlijkt is.

Ralph Erskine, Uit: De zwangere belofte en haar vrucht

Is dat niet een bewogen taal van de beloften des Evangelies? Ja anders kunnen we het niet zien. Het veroordeeld de mens zoals hij van nature is, en ontdekt aan de onwilligheid en schuld. Dit is ook een Evangelie voor doodschuldige mensen. Maar dat is wel wat anders dan als men medebroeders wijst op hun tekorten, en dat mag, ja moet ook wel, maar wel in de weg van liefde en bewogenheid met het oog op het zielsbehoud van de medebroeder die dwaalt in enige zaak.

[Herman]

Ik blijf maar bij de oudvaders zoals Brakel, Immens, Gutrie, etc. die al eerder zijn geciteerd en ook de onder ons bekende route als meest voorkomend achten, maar wel ruimte laten voor andere wegen.

Niet waar.

Lees even zorgvuldig wat Bertiel schrijft. Die oudvaders achten de meest voorkomende route zoals de drieslag, maar ook 'anders'. Dat anders moet je dan op zichzelf opvatten meer als een gradueel verschil. En dan nog leerden ze dat een waar christen zowel boetvaardigheid als verlossing kent.

[Bijnaam]

De drieslag is een levenslange en steeds verdiepende les. Zie het als een cirkel die steeds meer naar het middelpunt gaat, beginnend met Christus, voortgaand met Christus, eindigend in Christus. De drieslag als een soort lineaire lijn zal wedergeboorte en bekering schematisch maken.

[Bertiel]

Ik blijf maar bij de oudvaders zoals Brakel, Immens, Gutrie, etc. die al eerder zijn geciteerd en ook de onder ons bekende route als meest voorkomend achten, maar wel ruimte laten voor andere wegen.

Niet waar.

Lees even zorgvuldig wat Bertiel schrijft. Die oudvaders achten de meest voorkomende route zoals de drieslag, maar ook 'anders'. Dat anders moet je dan op zichzelf opvatten meer als een gradueel verschil. En dan nog leerden ze dat een waar christen zowel boetvaardigheid als verlossing kent.

en citeer ajb mijn hele quote.
Je doet mij en de mij dierbare oudvaders bijzonder veel te kort.
Welke boeken heb jij van deze drie helemaal gelezen?

[Valcke]

Ziet hieruit ook, waarin, zowel de hoop van een zondaar, als het deel van een heilige gelegen is; te weten: in de vrije belofte van God in Christus, waarvan de gelovigen kinderen zijn. (…)

O zondaar! Ziet hier dan voor u een deur der hoop geopend. Die zelfde belofte, welke de schat is van een heilige, en welke in zich begrijpt God, Christus, de Geest, de genade en de heerlijkheid, die zelfde belofte wordt u ook voorgesteld in het Evangelie. Dat geschiedt door een goedertieren God in Christus, opdat u die voor uw schat zou aannemen, welke zijn: de onnaspeurlijke rijkdommen van Christus. Het is waar, de belofte is niet uw eigen en bijzondere schat, vóórdat u door de genade die als uw eigendom aanneemt. Maar u mag zijn, wie u ook bent, u bent zo welkom, om hem als uw eigendom aan te nemen, als het aanbod van het Evangelie, en het gebod van de God des hemels u maken kunnen. Ik spreek zelfs tot u, o genadeloze, onchristelijke en tot nog toe verharde, ongelovige zondaar! U hebt even zulk een goed recht, om te mogen komen, en om de belofte, met Christus in haar, aan te nemen, als ooit een gelovige had, een dag of een uur vóór hij geloofde. Het is waar, niemand zal komen, tenzij de Heere hem trekke, door Zijn krachtdadige genade, “Want het vaste fundament Gods staat, hebbende dit zegel: de Heere kent degenen, die de Zijne zijn,” 2 Tim. 2:19, alsook die, welke Hij voorgenomen heeft te trekken. Maar daar Hij door zulke middelen trekken wil, te weten: door het aanbod des Evangelies, en door de algemeen roeping tot zondaren, overal waar het Evangelie komt; en omdat de Heere ons geboden heeft, het Evangelie te prediken “aan alle creaturen,” Markus 16:15, opdat Hij uit hen trekken zou, die het Hem behaagt, en om de anderen onverschoonlijk te laten liggen in hun gewillige vijandschap, om alzo te tonen, hoe rechtvaardig Hij met hen handelen zal in het oordeel; en eindelijk omdat Hij voorheeft, Zijn barmhartigheid te verheerlijken aar de vaten der barmhartigheid, zo stelt Hij zichzelf ook als eer barmhartig en belovend God aan u voor, en opent voor u al Zijn schatten in Zijn vrije beloften. Deze “schat heeft God in aarden vaten gelegd, opdat de uitnemendheid der kracht zij Godes en niet uit ons,” 2 Kor. 4:7. Want, wat zijn wij, arme leraren anders, dan aarden vaten, gezonden, om aan u allen de Goddelijke schatten des Evangelies voor te stellen? Hetzij u dan de schatten aannemen wilt of niet, nochtans zij het u bekend o zondaar!, dat er geen andere deur of grond der hoop voor u is met betrekking tot het eeuwige leven en de zaligheid, dan deze belofte des levens, in Christus Jezus. Deze wordt door de barmhartigheid Gods aan u voorgesteld als een schat om u voor eeuwig te verrijken, door of in zulk een aarden vat als ik ben, die heden dit, in Gods Naam, aan u voordraag.

O ellendig zondaar, die God verloren, en door het verlies van Hem, alles goeds verbeurd hebt! Hier is een schat om daartoe te komen, in deze belofte: Ik zal u tot een God zijn.

O verdwaald zondaar, die uw weg tot God verloren hebt, en die niet weet, waar u Hem vinden zult! Er is een schat voor u in deze belofte: “Ik zal de blinden leiden door de weg, dien zij niet geweten hebben,” Jer. 42:16, dat is: door Christus, Die Zichzelf een weg genoemd heeft; zeggende: “Ik ben de weg, enz. Joh. 14:6.

O ongelovig en onkundig zondaar, die deze weg niet zien kunt, noch Christus kent, tenzij u een leidsman en bestierder hebt! Er is een schat voor u in deze belofte, die Christus van Zijn geest gedaan heeft: “Ik zal de trooster tot u zenden, enz. Die zal van mij getuigen,” Joh. 15:26, “en die, gekomen zijnde, zal de wereld overtuigen, van zonde, van gerechtigheid en, van oordeel,” enz. Job. 16:8. “Die zal Mij verheerlijken; want Hij zal het uit het Mijn nemen, en het u verkondigen,” Joh. 16: 14.

O schuldig zondaar, wiens zonden als scharlaken zijn, of van een zeer hoge verf! Hier is een schat van vergevende genade aan u voorgesteld in deze belofte; “Komt dan, en laat ons tezamen rechten, zegt de HEERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol,” Jes. 1:18, “Ik zal hun ongerechtigheid vergeven,” Jer. 31:31, en Ik ben het, die uw overtredingen uitdelg,” Jes. 43:25.

O vuil en walgelijk zondaar, wiens hart anders niet is, dan een kooi van onreine duivelen, en wiens levenswijze anders niet is geweest, dan een hoop of massa van onreine praktijken en betrachtingen! Hier is een schat van reinigende genade; indien u dien niet verwerpt, zo mag u dien aannemen in deze belofte: “Te dien dage zal er een fontein geopend zijn voor het huis van David, en voor de inwoners van Jeruzalem, tegen de zonde en tegen de onreinheid,” Zach. 13:1; dat is, niet alleen tegen de zonde en schuld, maar ook tegen onreinheid en besmetting. Die geopende fontein is anders niet, dan de fontein van het bloed des Lams: “Het bloed van Jezus Christus dat ons van alle zonden reinigt,” Joh. 1:7.

O gruwelijk zondaar! Wiens zonden van zulk een aard en natuur zijn, dat u mogelijk denkt, dat God u door dit aanbod van genade niet roept, omdat er misschien sommige verborgen gruwelen bij u zijn, die u dekt dat bij niemand in de wereld gevonden worden. Bij mij, zegt u mogelijk, is iets vreselijks en iets monsterachtigs, door niemand dan door God en mijn eigen geweten gekend; en dat iemand het haar te bergen zou doen rijzen, wanneer hij het hoorde verhalen. Ja, als het bekend was, wat ik ben, dan zou ik een schandvlek voor alle levenden, een smaad der mensen en een spel der duivelen zijn. Mij dunkt, mijn naburen zouden mij óf dood stenigen, óf levend doen verbranden, zo zij wisten, wat ik ben. Zelfs aan u, o mens, zeg ik, is hier een schat van verwelkomende genade, aan u voorgesteld in het aanbod en in de belofte des Evangelies! Want “die wil, die neme het water des levens om niet,” Openb. 22:17, “en die tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen,” Joh. 6:37, dat is: Ik zal hem, om generlei oorzaak, uitwerpen; Ik zal hem niet uitwerpen om enige schuld, dwaasheid of lastering, waaraan hij ooit schuldig geweest is. Indien u de genade verwelkomt, welke u verwelkomt, dan zult u bevinden, op des Heeren tijd, dat u zo vriendelijk verwelkomd zult worden, als ooit aan een zondaar te beurt gevallen is, sedert de val van ADAM, of ooit aan enig zondaar, welke reeds verheerlijkt is.

Ralph Erskine, Uit: De zwangere belofte en haar vrucht

Is dat niet een bewogen taal van de beloften des Evangelies? Ja anders kunnen we het niet zien. Het veroordeeld de mens zoals hij van nature is, en ontdekt aan de onwilligheid en schuld. Dit is ook een Evangelie voor doodschuldige mensen. Maar dat is wel wat anders dan als men medebroeders wijst op hun tekorten, en dat mag, ja moet ook wel, maar wel in de weg van liefde en bewogenheid met het oog op het zielsbehoud van de medebroeder die dwaalt in enige zaak.

Ja, het is een Evangelienodiging aan zondaren, ook de grootste zondaren, ook zondaren die tot nu toe verhard en ongevoelig waren. De nodiging is onvoorwaardelijk, dat wil zeggen: er zijn geen vereisten dan alleen deze dat een mens in waarheid tot Christus komt. Het is waar, niemand zal komen dan door de almachtige trekking van de Heere, maar waar het nu om gaat, is dat deze nodiging algemeen en onvoorwaardelijk is, dat wil zeggen, tot iedereen komt.

[Piet Puk]

Even een vraag: is er hier iemand die een operatie heeft moeten ondergaan en voor de operatie dankbaar was dat hij van de kwaal geholpen was?

Zo niet, volgens mij kan er dan ook geen verlossing zijn voor ellende gekend wordt en geen dankbaarheid voor er verlossing is geschied.

[Bertiel]

Nooit God vermenselijken Pietje, levensgevaarlijk.

[Valcke]

Sommigen worden in een soevereine Evangelieweg tot Christus gebracht, wanneer de Heere, door alle werk der wet met enige weinige woorden van liefde als het ware in te zwelgen, een persoon snel vanaf het eerste ogenblik gevangenneemt, zoals Hij met Zacheüs deed (Lukas 19). Bij anderen ging het zo, dat zij, op een door Christus gesproken woord, alles verlieten en Hem volgden. En wij horen niets van een werk der wet dat hen aanpakte voordat zij Christus Jezus omhelsden.

Omdat sommigen er aanspraak op maken op deze wijze te zijn geroepen, zullen wij, tot opheldering en tot bevestiging van hen, enige dingen die zeer opmerkelijk zijn in deze handelingen met Zacheüs, kort aanroeren. (1) Hij had een verlangen om Christus te zien, en wel een zodanig verlangen, dat hij datgene wat sommigen oordelen voorzichtigheid en kiesheid te zijn, liet varen, want hij klom op een wilde vijgenboom om Hem te zien. (2) Christus sprak naar zijn hart, en dat woord greep hem zo aan, dat hij ogenblikkelijk het aanbod van Christus met vreugde aannam, en het met Christus als Heere eens werd, terwijl weinigen van enig aanzien Hem volgden. (3) Hierop werd zijn hart geopend voor de armen, hoewel hij tevoren een gierig man schijnt te zijn geweest. (4) Hij had een juiste indruk van zijn vroegere wegen, hetgeen bewees dat hij eerbied had voor de wet van Mo-zes. Hij maakt dit bekend voor het gehele toen aanwezige gezelschap. Hij deinst er niet voor terug schande op zich te nemen in dingen die waarschijnlijk bij de wereld bekend waren. (5) Na al deze dingen bevestigt en bekrachtigt Christus het verdrag met Zijn woord. De eenheid van belangen, welke er tussen hem en de andere heiligen behoort te zijn, prijst Hij hem aan, en Hij brengt hem in gedachtenis zijn verloren toestand, als Christus niet zou zijn gekomen en hem niet had gezocht. Dit alles blijkt duidelijk uit Lukas 19:3-10.

Wij erkennen dat de Heere sommigen zo roept, en als er zijn die aanspraak kunnen maken op de bijzondere dingen die wij hebben aangeduid, dan hebben zij vanuit de Schrift een betrouwbare bevestiging van Gods handelen met hen. Indien hun hart zich aan Christus heeft overgegeven, behoeven zij zich ook niet te kwellen vanwege het ontbreken van een onderscheiden voorbereidend werk der wet, want een werk der wet is niet begerenswaardig, behalve dan voor dit doel. Daarom biedt Christus Zichzelf in de Schrift rechtstreeks aan, en worden de mensen uitgenodigd om tot Hem te komen. En hoewel velen tot Hem, Die de Borg is, niet willen komen, totdat de Geest der dienstbaarheid hen benauwt wegens hun schuld, is het toch zo, dat als er zijn die op de kennis van hun verloren staat, gewillig zijn om tot Christus te vluchten en zich aan Hem over te geven, niemand met recht hun een werk der wet mag opdringen.

Wat betreft anderen, die Christus door een enkel woord overreedde om Hem te volgen, wij moeten redelijkerwijze veronderstellen – wat Hij ook bij Zijn eerste ontmoeting met hen gedaan of tot hen gesproken moge hebben – dat Hij toen zoveel van hun nood en van Zijn eigen volheid en uitnemendheid aan hen heeft ontdekt, dat dit hen alles deed verlaten en achter Hem aan deed komen. En als Hij zo met sommigen doet, verlangen wij niet meer, aangezien daar voor de Heelmeester ruimte genoeg is.

Het is dus zo, dat dit alles – namelijk dat sommigen bevestigd en versterkt kunnen worden, met wie God zo gehandeld heeft – aan bedrogen zielen, die onkundig en ongevoelig blijven van hun eigen ellenden en van Christus’ algenoegzaamheid, en aan bedrog vasthouden, geen grond oplevert om zich in hun toestand te vleien. (...)

De meest gewone weg waardoor velen tot Christus worden gebracht, bestaat uit een duidelijk en goed te onderscheiden werk der wet en van vernedering, hetgeen wij in het algemeen de Geest der dienstbaarheid noemen, zoals wij hiervoor kort aanduidden.

M.i. spreekt dit voor zich. Gods gewone weg is om zondaren die tot Christus gebracht worden, vóór de toepassing van de zaligheid te brengen in een werk van de wet of geest van dienstbaarheid. Echter, met sommigen handelt de Heere anders, al blijft ook dan nooit de kennis van hun verlorenheid niet achterwege op de tijd dat zij daadwerkelijk verlost worden. In ieder geval betekent dit dat de Evangelieprediking nooit voorwaardelijk mag zijn.

[Bevindelijk]

Even een vraag: is er hier iemand die een operatie heeft moeten ondergaan en voor de operatie dankbaar was dat hij van de kwaal geholpen was?

Zo niet, volgens mij kan er dan ook geen verlossing zijn voor ellende gekend wordt en geen dankbaarheid voor er verlossing is geschied.

Ik vind dit een interessante gedachte. Ik denk dat het geloof zo zeker verwacht dat je danken kan voordat de zaak geschonken is.

[J.C. Philpot]

Ik denk dat het geloof zo zeker verwacht dat je danken kan voordat de zaak geschonken is.

Hoe bedoel je dat? Als er ware geloof er is, dan is op dat moment de zaak geschonken. Mogelijk is er dan in de gelovige twijfel of de zaak geschonken is, maar vanuit God heeft elke ware gelovige (hoe zwak en klein het geloof ook is) volledig deel aan Christus en al Zijn weldaden.

[Piet Puk]

Even een vraag: is er hier iemand die een operatie heeft moeten ondergaan en voor de operatie dankbaar was dat hij van de kwaal geholpen was?

Zo niet, volgens mij kan er dan ook geen verlossing zijn voor ellende gekend wordt en geen dankbaarheid voor er verlossing is geschied.

Ik vind dit een interessante gedachte. Ik denk dat het geloof zo zeker verwacht dat je danken kan voordat de zaak geschonken is.

Maar ondanks dat het geloof er mag zijn, is de kwaal toch niet weg(in de normale menselijke weg)?

[-DIA-]

Even een vraag: is er hier iemand die een operatie heeft moeten ondergaan en voor de operatie dankbaar was dat hij van de kwaal geholpen was?

Zo niet, volgens mij kan er dan ook geen verlossing zijn voor ellende gekend wordt en geen dankbaarheid voor er verlossing is geschied.

Er is, dat weten allemaal wel, een groot verschil tussen blij zijn dat een operatie gelukt is en er beterschap optreedt, of dankbaar zijn. Een mens is blij als hij geneest van een ziekte, maar dat is nog geen ware dankbaarheid. Dankbaarheid maakt klein, ootmoedig en verwonderd, en doet buigen voor de Gever die het onverdiend schonk.

[Bertiel]

als we het dan toch in menselijke plaatjes willen vastleggen volgende vraag:
als je bij een periodiek onderzoek erachter komt een gezwel te hebben, zonder dat je er iets van voelt, maar die wel levensgevaarlijk is, ben je dan blij dat het ontdekt wordt zonder dat je het voelt of ga je dan niet opereren omdat je er toch niks van voelt?

Dit moet namelijk de functie van de prediking zijn. Woord en Geest, en Geest door het woord

[Herman]

Echter, met sommigen handelt de Heere anders, al blijft ook dan nooit de kennis van hun verlorenheid niet achterwege op de tijd dat zij daadwerkelijk verlost worden.

Even een feitelijk vraag. In welke regels van je citaat zie je deze opmerking bevestigd?

Verder, erg mooi stukje. Staat dit in 'des christens groot interest'?

[Valcke]

Echter, met sommigen handelt de Heere anders, al blijft ook dan nooit de kennis van hun verlorenheid niet achterwege op de tijd dat zij daadwerkelijk verlost worden.

Even een feitelijk vraag. In welke regels van je citaat zie je deze opmerking bevestigd?

Verder, erg mooi stukje. Staat dit in 'des christens groot interest'?

Punt 4 mbt Zacheüs: hij beleed zijn zonden en kende zijn voorgaand leven direct nadat Christus tot hem gekomen was.

Ja, dit was een quote uit Des Christens groot intrest.