OutOfTheBox schreef:

Thuisvrouw schreef:Ik heb alleen God's woord geciteerd. En haakte in op het bij de voornaam noemen van voorgangers. Meer niet.

Het invulvermogen voor een ander is weer zeer groot

Je kunt hem ook omdraaien: als een ambtsdrager er veel waarde aan hecht bij z'n achternaam genoemd te worden, dan is het de vraag waarom hij dat zo belangrijk vindt. Ik denk eerlijk gezegd dat bepaalde broeders uit onze kerkenraad vreemd opkijken als ik ineens hen ga aanspreken met hun achternaam, terwijl we leeftijdgenoten zijn en bij het hek op school elkaar gedag zeggen als Jan, Piet of Klaas. Wordt ook een rare schijnvertoning dan.....

OutOfTheBox schreef:

Thuisvrouw schreef:Ik heb alleen God's woord geciteerd. En haakte in op het bij de voornaam noemen van voorgangers. Meer niet.

Het invulvermogen voor een ander is weer zeer groot

Je kunt hem ook omdraaien: als een ambtsdrager er veel waarde aan hecht bij z'n achternaam genoemd te worden, dan is het de vraag waarom hij dat zo belangrijk vindt. Ik denk eerlijk gezegd dat bepaalde broeders uit onze kerkenraad vreemd opkijken als ik ineens hen ga aanspreken met hun achternaam, terwijl we leeftijdgenoten zijn en bij het hek op school elkaar gedag zeggen als Jan, Piet of Klaas. Wordt ook een rare schijnvertoning dan.....

Jantje schreef:

OutOfTheBox schreef:

Thuisvrouw schreef:Ik heb alleen God's woord geciteerd. En haakte in op het bij de voornaam noemen van voorgangers. Meer niet.

Het invulvermogen voor een ander is weer zeer groot

Je kunt hem ook omdraaien: als een ambtsdrager er veel waarde aan hecht bij z'n achternaam genoemd te worden, dan is het de vraag waarom hij dat zo belangrijk vindt. Ik denk eerlijk gezegd dat bepaalde broeders uit onze kerkenraad vreemd opkijken als ik ineens hen ga aanspreken met hun achternaam, terwijl we leeftijdgenoten zijn en bij het hek op school elkaar gedag zeggen als Jan, Piet of Klaas. Wordt ook een rare schijnvertoning dan.....

Ik ben het hier wel mee eens (verbazend genoeg, misschien). Maar dat neemt niet weg dat we wel achting moeten blijven houden.

eilander schreef:

OutOfTheBox schreef:

Thuisvrouw schreef:Ik heb alleen God's woord geciteerd. En haakte in op het bij de voornaam noemen van voorgangers. Meer niet.

Het invulvermogen voor een ander is weer zeer groot

Je kunt hem ook omdraaien: als een ambtsdrager er veel waarde aan hecht bij z'n achternaam genoemd te worden, dan is het de vraag waarom hij dat zo belangrijk vindt. Ik denk eerlijk gezegd dat bepaalde broeders uit onze kerkenraad vreemd opkijken als ik ineens hen ga aanspreken met hun achternaam, terwijl we leeftijdgenoten zijn en bij het hek op school elkaar gedag zeggen als Jan, Piet of Klaas. Wordt ook een rare schijnvertoning dan.....

Daar gaat het natuurlijk ook niet over. Je hoeft iemand niet plotseling bij z'n voornaam te gaan noemen als hij in de kerkenraad komt. Het gaat wél over het 'accepteren' van zijn gezag in de situatie dat hij als kerkenraadslid spreekt. Dat doet hij dan namelijk niet als buurman, vriend, voormalige klasgenoot of familielid.

eilander schreef:

OutOfTheBox schreef:

Thuisvrouw schreef:Ik heb alleen God's woord geciteerd. En haakte in op het bij de voornaam noemen van voorgangers. Meer niet.

Het invulvermogen voor een ander is weer zeer groot

Je kunt hem ook omdraaien: als een ambtsdrager er veel waarde aan hecht bij z'n achternaam genoemd te worden, dan is het de vraag waarom hij dat zo belangrijk vindt. Ik denk eerlijk gezegd dat bepaalde broeders uit onze kerkenraad vreemd opkijken als ik ineens hen ga aanspreken met hun achternaam, terwijl we leeftijdgenoten zijn en bij het hek op school elkaar gedag zeggen als Jan, Piet of Klaas. Wordt ook een rare schijnvertoning dan.....

Daar gaat het natuurlijk ook niet over. Je hoeft iemand niet plotseling bij z'n voornaam te gaan noemen als hij in de kerkenraad komt. Het gaat wél over het 'accepteren' van zijn gezag in de situatie dat hij als kerkenraadslid spreekt. Dat doet hij dan namelijk niet als buurman, vriend, voormalige klasgenoot of familielid.

Bezorgd schreef:

Zeeuw schreef: Ik denk dat er op sommige plaatsen steeds meer normaal met ambtsdragers om wordt gegaan. Vroeger mocht je nooit iets vinden zonder direct het verwijt te krijgen dat het een ambtsdrager was. Het zijn normale mensen, met goede en minder goede zaken. Juist het op een schild hijsen zorgde ervoor dat zaken scheef gingen. Mensen gaven teveel eer aan mensen en mensen hebben vaak weinig nodig zich verheven te gaan voelen. Dit erkennen veel ambtsdragers die ik ken ook.
Het dubbele eer waardig, gaat over hen die wel regeren. Als men niet wel regeert, moet je het daar gewoon normaal over kunnen hebben. Net als met je baas op je werk.

Ik denk dat je hier een punt hebt.
Er is veel scheefgroei ontstaan. Bij ouderlingen en zeker bij diakenen valt het wel mee.
Maar rondom predikanten hangt soms een heiligheidscultus. (Overigens wel opvallend, hoe rechtser in het kerkelijk spectrum hoe meer dit speelt, schaarsheid werkt ook mee vermoed ik) En dat is vreemd. Ze zijn niet meer dan ouderlingen en diakenen, terwijl in de praktijk dit heel anders gezien wordt.
En predikanten zijn ook mensen.
Het doet wat met je als er zondag aan zondag honderden mensen ademloos naar je luisteren.
Het doet wat met een mens als er na een dienst mensen je staan op te wachten bij je auto voor een vriendelijk knikje of een hand.
Het doet wat met je als mens als er in de kerkenraad (of in een groep in ander verband) vooral instemmend geknikt wordt als jij wat zegt.
En wat denk je als er zo'n sterke gedachte ontstaat dat jij de stem van God bent, dit gevoed wordt op de opleiding. En je dan alle kritiek als vijandschap naast je neer kunt leggen.

Is er dan geen andere kant?
Zeker, kritiek, brieven, mails en belletjes. Ploegen op rotsen en tegenslagen. Alles alleen of hooguit met een enkele vertrouweling moeten verwerken.
Maar toch denk ik geregeld als ik predikanten aan het werk zie: wat moet je er toch voor bewaard worden om geen vervelend mens te worden, niet eens uit eigen schuld, maar door anderen zo gemaakt. Ik zou er knap last van hebben ben ik bang.
Vandaar is normale omgang met ambtsdragers, een groot goed. En het zou nog normaler moeten worden.
Achten om het ambt, zeker! maar verder zien en behandelen als Jan, Klaas of Piet.
Daarom heb ik ook niets met die gemaakte afstand. Laat men gewoon maar voornamen gebruiken. En gewoon in het leven staan zoals elke vader, man en gemeentelid er in staat.

OutOfTheBox schreef:

eilander schreef:

OutOfTheBox schreef:

Thuisvrouw schreef:Ik heb alleen God's woord geciteerd. En haakte in op het bij de voornaam noemen van voorgangers. Meer niet.

Het invulvermogen voor een ander is weer zeer groot

Je kunt hem ook omdraaien: als een ambtsdrager er veel waarde aan hecht bij z'n achternaam genoemd te worden, dan is het de vraag waarom hij dat zo belangrijk vindt. Ik denk eerlijk gezegd dat bepaalde broeders uit onze kerkenraad vreemd opkijken als ik ineens hen ga aanspreken met hun achternaam, terwijl we leeftijdgenoten zijn en bij het hek op school elkaar gedag zeggen als Jan, Piet of Klaas. Wordt ook een rare schijnvertoning dan.....

Daar gaat het natuurlijk ook niet over. Je hoeft iemand niet plotseling bij z'n voornaam te gaan noemen als hij in de kerkenraad komt. Het gaat wél over het 'accepteren' van zijn gezag in de situatie dat hij als kerkenraadslid spreekt. Dat doet hij dan namelijk niet als buurman, vriend, voormalige klasgenoot of familielid.

Dat hoor je mij toch ook niet zeggen? Je bedoelt denk ik achternaam...?

Bezorgd schreef:

Bezorgd schreef:

Zeeuw schreef: Ik denk dat er op sommige plaatsen steeds meer normaal met ambtsdragers om wordt gegaan. Vroeger mocht je nooit iets vinden zonder direct het verwijt te krijgen dat het een ambtsdrager was. Het zijn normale mensen, met goede en minder goede zaken. Juist het op een schild hijsen zorgde ervoor dat zaken scheef gingen. Mensen gaven teveel eer aan mensen en mensen hebben vaak weinig nodig zich verheven te gaan voelen. Dit erkennen veel ambtsdragers die ik ken ook.
Het dubbele eer waardig, gaat over hen die wel regeren. Als men niet wel regeert, moet je het daar gewoon normaal over kunnen hebben. Net als met je baas op je werk.

Ik denk dat je hier een punt hebt.
Er is veel scheefgroei ontstaan. Bij ouderlingen en zeker bij diakenen valt het wel mee.
Maar rondom predikanten hangt soms een heiligheidscultus. (Overigens wel opvallend, hoe rechtser in het kerkelijk spectrum hoe meer dit speelt, schaarsheid werkt ook mee vermoed ik) En dat is vreemd. Ze zijn niet meer dan ouderlingen en diakenen, terwijl in de praktijk dit heel anders gezien wordt.
En predikanten zijn ook mensen.
Het doet wat met je als er zondag aan zondag honderden mensen ademloos naar je luisteren.
Het doet wat met een mens als er na een dienst mensen je staan op te wachten bij je auto voor een vriendelijk knikje of een hand.
Het doet wat met je als mens als er in de kerkenraad (of in een groep in ander verband) vooral instemmend geknikt wordt als jij wat zegt.
En wat denk je als er zo'n sterke gedachte ontstaat dat jij de stem van God bent, dit gevoed wordt op de opleiding. En je dan alle kritiek als vijandschap naast je neer kunt leggen.

Is er dan geen andere kant?
Zeker, kritiek, brieven, mails en belletjes. Ploegen op rotsen en tegenslagen. Alles alleen of hooguit met een enkele vertrouweling moeten verwerken.
Maar toch denk ik geregeld als ik predikanten aan het werk zie: wat moet je er toch voor bewaard worden om geen vervelend mens te worden, niet eens uit eigen schuld, maar door anderen zo gemaakt. Ik zou er knap last van hebben ben ik bang.
Vandaar is normale omgang met ambtsdragers, een groot goed. En het zou nog normaler moeten worden.
Achten om het ambt, zeker! maar verder zien en behandelen als Jan, Klaas of Piet.
Daarom heb ik ook niets met die gemaakte afstand. Laat men gewoon maar voornamen gebruiken. En gewoon in het leven staan zoals elke vader, man en gemeentelid er in staat.

Weer even terug naar deze post. Herkennen jullie dat verschil niet in de benadering van de ambten?
Dat een dominee opeens veel 'hoger' lijkt te staan?
Hoe komt dat toch?

Jantje schreef:Hebreeën 13 vers 17
Zijt uw voorgangers (36) gehoorzaam (37) en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap (38) geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde en niet al zuchtende (39); want dat is u niet nuttig.
Kanttekening 36: Dat is, herders en leraars, gelijk tevoren vers 7: Gedenkt uw voorgangers, die u het Woord Gods gesproken hebben; en volgt hun geloof na, aanschouwende de uitkomst van hun wandel. Waarmede niet alleen de waardigheid van het ambt der leraars, maar ook hun schuldige plicht wordt uitgedrukt, gelijk ook in de volgende woorden, dat zij waken voor hun zielen, dat is, voor de zaligheid van hun zielen; zie Ezechiël 3 vers 18: Als Ik tot den goddeloze zeg: Gij zult den dood sterven; en gij waarschuwt hem niet, en spreekt niet om den goddeloze van zijn goddelozen weg te waarschuwen, opdat gij hem in het leven behoudt; die goddeloze zal in zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen.
Kanttekening 37: Namelijk in alles wat zij u uit Gods Woord en volgens Gods Woord gebieden, gelijk in Ezechiël 3 vers 2 wordt uitgedrukt. Anders beveelt ook Christus Zijn discipelen dat zij zich zullen wachten voor den zuurdesem, dat is, kwade leringen der farizeeën, zie Matthéüs 16 vers 6 en 12.
Kanttekening 38: Namelijk zo iemand door hun nalatigheid of kwade voorbeelden verloren gaat; zie Ezechiël 3 vers 18 (hierboven al aangehaald) en 1 Timothéüs 4 vers 16: Heb acht op uzelven en op de leer, volhard in deze; want dat doende zult gij én uzelven behouden én die u horen.
Kanttekening 39: Namelijk over de ondankbaarheid of halsstarrigheid des volks.

Ik denk dat hier toch wel duidelijk in naar voren komt dat we, zoals @Herman al reeds zei, toch voorzichtigheid dienen te betrachten, in kritisch commentaar op de dominee en/of ouderlingen en diakenen. Ze waken over ónze zielen! En die verantwoording is immens groot. Als we dat beseffen, dan zijn we toch wel wat ootmoediger en onderdaniger, als menigeen in dit draadje.

Jantje schreef:Hebreeën 13 vers 17
Zijt uw voorgangers (36) gehoorzaam (37) en zijt hun onderdanig; want zij waken voor uw zielen, als die rekenschap (38) geven zullen; opdat zij dat doen mogen met vreugde en niet al zuchtende (39); want dat is u niet nuttig.
Kanttekening 36: Dat is, herders en leraars, gelijk tevoren vers 7: Gedenkt uw voorgangers, die u het Woord Gods gesproken hebben; en volgt hun geloof na, aanschouwende de uitkomst van hun wandel. Waarmede niet alleen de waardigheid van het ambt der leraars, maar ook hun schuldige plicht wordt uitgedrukt, gelijk ook in de volgende woorden, dat zij waken voor hun zielen, dat is, voor de zaligheid van hun zielen; zie Ezechiël 3 vers 18: Als Ik tot den goddeloze zeg: Gij zult den dood sterven; en gij waarschuwt hem niet, en spreekt niet om den goddeloze van zijn goddelozen weg te waarschuwen, opdat gij hem in het leven behoudt; die goddeloze zal in zijn ongerechtigheid sterven, maar zijn bloed zal Ik van uw hand eisen.
Kanttekening 37: Namelijk in alles wat zij u uit Gods Woord en volgens Gods Woord gebieden, gelijk in Ezechiël 3 vers 2 wordt uitgedrukt. Anders beveelt ook Christus Zijn discipelen dat zij zich zullen wachten voor den zuurdesem, dat is, kwade leringen der farizeeën, zie Matthéüs 16 vers 6 en 12.
Kanttekening 38: Namelijk zo iemand door hun nalatigheid of kwade voorbeelden verloren gaat; zie Ezechiël 3 vers 18 (hierboven al aangehaald) en 1 Timothéüs 4 vers 16: Heb acht op uzelven en op de leer, volhard in deze; want dat doende zult gij én uzelven behouden én die u horen.
Kanttekening 39: Namelijk over de ondankbaarheid of halsstarrigheid des volks.

Ik denk dat hier toch wel duidelijk in naar voren komt dat we, zoals @Herman al reeds zei, daar ook de Wetsprediking ons moet worden aangezegd, dat we des doods schuldig zijn, toch voorzichtigheid dienen te betrachten, in kritisch commentaar op de dominee en/of ouderlingen en diakenen. Ze waken over ónze zielen! En die verantwoording is immens groot. Als we dat beseffen, dan zijn we toch wel wat ootmoediger en onderdaniger, als menigeen in dit draadje.

CvdW schreef:Daarom heb ik ook niets met die gemaakte afstand. Laat men gewoon maar voornamen gebruiken. En gewoon in het leven staan zoals elke vader, man en gemeentelid er in staat.

Ik stel het niet op prijs dat onze kinderen Cor tegen mij zeggen. Papa of vader hebben ze geleerd.
Er zijn basisscholen waar ze de juffen en meesters met voornamen aanspreken. Dat hoeft voor mij niet. Gewoon meester of juf.
Zo ook met ambtsdragers. Ouderling Janssen, diaken Pieters, dominee Van Vlastuin, burgemeester Kats.
Dus niet gewoon voornamen gebruiken, maar een ieder heeft daar weer zijn eigen ideeën bij.

Jantje schreef:Als er in jouw kerk voorbede wordt gedaan, zeggen ze dan ook: "De voorbede is gevraagd voor Piet wegens ... en de dankzegging voor Klaas, die weer thuis mocht komen uit het ziekenhuis." Ik vermoed van niet. Dan wordt er gezegd: "voor broeder Jansen" en voor "broeder De Vries". Dus waarom wordt dan wél de achternaam gebruikt?