Gereformeerde Gemeenten

[Sallander]

Dat is nu net het probleem in dit topic. Er worden predikanten verguisd. Meerderen hebben daar al tegen geageerd. Ds. Vreugdenhil en anderen kunnen zich niet verdedigen, tenzij ze deelnemer worden. Maar dat lijkt me niet erg voor de hand liggen. Ik blijf erbij, als je moeite hebt met een dominee of zijn preken, zoek hem op en praat het door. Maar niet hier, zeker niet op de manier waarop het soms gaat. Ik denk dat de discussie prima zonder namen en rugnummers kan worden gevoeld en we er daardoor alleen maar meer van kunnen opsteken. Zodra er een naam bij komt kijken treed er vaak al vertroebeling op. Dus de inhoud bespreken, en de persoon pas als het wat toevoegt, nadat men de koninklijke weg heeft bewandeld.

[Rido91]

Ik heb er eerlijk gezegd wel moeite mee dat dezelde predikant die hier eerder wordt verguisd (en waar maar weinig weerstand tegen werd geboden) nu opeens op het schild wordt gehesen omdat hij een boek blijkt te hebben geschreven over vruchten van de Geest en dat nu tegen een forumlid wordt gebruikt. Ik zie eerlijk gezegd geen enkele tegenstelling tussen wat GG links op dit forum schrijft en een boek van ds Vreugdenhil over de vruchten van de Geest. Het komt op mij over als een wedstrijdje wie de meeste vruchten van de Geest heeft (of: wie van ons is de meeste in het Koninkrijk) wat ik zeer, zeer verwerpelijk vindt en ook een misbruik van deze tekst.

Nee, vraag nou door waarom iemand dat vindt. KDD zal uitlatingen niet vinden passen bij een godzalig leven. Daar kan dan toch het gesprek over gaan?

Ik zie geen rare uitspraken van GG links. KDD wel. En Carsten ook. Daar ben ik dan wel benieuwd naar.

Bedankt voor je goede advies, ik neem het ter harte. Toch moet ik wel zeggen dat de meeste mensen bij wie ik doorvraag niet reageren of reageren dat ze schampere woorden over zich heen krijgen. Maar je hebt gelijk!

[Refojongere]

@ Refojongere, Ik moet het boetekleed weer eens aantrekken. Heb voor de zoveelste keer voor mijn beurt gesproken. Ben begonnen in het boek van Mattheus Meade en het is een warm pastoraal en volkomen Schriftuurlijk boek. Echt heel anders dan van der Groe.

Gebeurt mij helaas ook wel eens. Maar mooi dat je het boek ter hand hebt genomen. Je leest veel zaken die je in hervormde maar ook hersteld hervormden gemeenten niet meer zoveel hoort terwijl er zo ontzettend veel mensen mee geholpen zouden zijn.

Zoals?

Ik noem slechts 1 voorbeeld:
"Een mens kan strijd voeren tegen de zonde in zichzelf en toch maar bijna een christen zijn. (...) Er is een strijd tegen de zonde in een en hetzelfde geestvermogen, de wil tegen de wil, en de genegenheid tegen de genegenheid (...) dat wil zeggen de strijd van het herboren deel met het onderherboren deel. Een ongelovige treft deze strijd nooit in zichzelf aan. (...) Dit is de strijd die zich afspeelt in hen die niet tot de gelovigen behoren. Daar gaat de strijd tussen de wil en het geweten. Het geweten dat verlicht is en met angst vervuld is voor de hel en de verdoemenis, die is tegen de zonde; de wil en de genegenheid die niet vernieuwd zijn, zijn voor de zonde. Dit was het geval met de schriftgeleerden en Farizeeën. Het geweten overtuigde hen van de Godheid van Christus en van de waarheid dat Hij de Zoon van God is en toch riepen een verdorven wil en vleselijke verlangens uit: Kruisig Hem! Dat is het geval met vele zondaren; als de wil en genegenheden voor de zonde zijn en haar verdedigen, is het geweten ertegen en schrikt zij de ziel vaak af om de zonde te bedrijven.

Een mens kan verlangen naar genade en toch maar bijna een christen zijn. Dit deden de vijf dwaze maagden ook: 'Geef ons van uw olie'. (...) Het is waar dat er sommige begeerten naar genade zijn, die uit genade voortkomen. Wanneer een mens bijvoorbeeld genade begeert vanuit een juist besef van zijn natuursteen, wanneer hij de walgelijkheid van de zonde ziet(...) en hij daarom begeert dat de genade van Christus hem mocht vernieuwen en veranderen; dat is genade. (...) Bij sommigen is het echter niet om genade te doen maar om de hemel. (...) Een mens kan naar genade verlangen zonder evenredige pogingen in het werk te stellen om haar te ontvangen. Velen zijn goed in het wensen maar slecht in het werken."

Wat vind je ervan? Leerzaam toch?

[GG links]

Ik denk dat ik het probleem ziet en die is niet theologisch. Verder zeg ik niks.

Kun je iets duidelijker zijn?

Ik denk dat ik psychisch niet in orde bevonden wordt.

[DDD]

@ Refojongere, Ik moet het boetekleed weer eens aantrekken. Heb voor de zoveelste keer voor mijn beurt gesproken. Ben begonnen in het boek van Mattheus Meade en het is een warm pastoraal en volkomen Schriftuurlijk boek. Echt heel anders dan van der Groe.

Gebeurt mij helaas ook wel eens. Maar mooi dat je het boek ter hand hebt genomen. Je leest veel zaken die je in hervormde maar ook hersteld hervormden gemeenten niet meer zoveel hoort terwijl er zo ontzettend veel mensen mee geholpen zouden zijn.

Zoals?

Ik noem slechts 1 voorbeeld:
"Een mens kan strijd voeren tegen de zonde in zichzelf en toch maar bijna een christen zijn. (...) Er is een strijd tegen de zonde in een en hetzelfde geestvermogen, de wil tegen de wil, en de genegenheid tegen de genegenheid (...) dat wil zeggen de strijd van het herboren deel met het onderherboren deel. Een ongelovige treft deze strijd nooit in zichzelf aan. (...) Dit is de strijd die zich afspeelt in hen die niet tot de gelovigen behoren. Daar gaat de strijd tussen de wil en het geweten. Het geweten dat verlicht is en met angst vervuld is voor de hel en de verdoemenis, die is tegen de zonde; de wil en de genegenheid die niet vernieuwd zijn, zijn voor de zonde. Dit was het geval met de schriftgeleerden en Farizeeën. Het geweten overtuigde hen van de Godheid van Christus en van de waarheid dat Hij de Zoon van God is en toch riepen een verdorven wil en vleselijke verlangens uit: Kruisig Hem! Dat is het geval met vele zondaren; als de wil en genegenheden voor de zonde zijn en haar verdedigen, is het geweten ertegen en schrikt zij de ziel vaak af om de zonde te bedrijven.

Een mens kan verlangen naar genade en toch maar bijna een christen zijn. Dit deden de vijf dwaze maagden ook: 'Geef ons van uw olie'. (...) Het is waar dat er sommige begeerten naar genade zijn, die uit genade voortkomen. Wanneer een mens bijvoorbeeld genade begeert vanuit een juist besef van zijn natuursteen, wanneer hij de walgelijkheid van de zonde ziet(...) en hij daarom begeert dat de genade van Christus hem mocht vernieuwen en veranderen; dat is genade. (...) Bij sommigen is het echter niet om genade te doen maar om de hemel. (...) Een mens kan naar genade verlangen zonder evenredige pogingen in het werk te stellen om haar te ontvangen. Velen zijn goed in het wensen maar slecht in het werken."

Wat vind je ervan? Leerzaam toch?

Toch is het zo gemakkelijk niet om de wil en het geweten te onderscheiden. Maar goed. Ik ben het met je eens dat het een goed boek is. Je hoeft het niet met ieder detail eens te zijn om de insteek pastoraal en eenvoudig te vinden.

Wat betreft het boek van Van der Groe: ik geloof niet in valse genade. En ook niet in bedrieglijk werk van de heilige Geest. Wat God doet, dat is welgedaan, zegt de dichter. Dat vind ik zelf lang niet altijd, maar dat is een ander probleem.

[Refojongere]

Toch is het zo gemakkelijk niet om de wil en het geweten te onderscheiden. Maar goed. Ik ben het met je eens dat het een goed boek is. Je hoeft het niet met ieder detail eens te zijn om de insteek pastoraal en eenvoudig te vinden.

Wat betreft het boek van Van der Groe: ik geloof niet in valse genade. En ook niet in bedrieglijk werk van de heilige Geest. Wat God doet, dat is welgedaan, zegt de dichter. Dat vind ik zelf lang niet altijd, maar dat is een ander probleem.

Het is inderdaad niet makkelijk wil en geweten te onderscheiden. Tegelijkertijd denk ik dat het geweten van de gelovige gemengd is met liefde voor Gods eer en verdriet als Hij niet aan Zijn eer komt. De ongelovigen hebben alleen een angstig geweten en zijn bang voor de straf. Dat laatste is er ook wel in de gelovigen, maar is niet het enige. Wat zijn jouw gedachten hierbij?

Voor wat betreft Van der Groe ben ik het met je eens. Zoals prof Van der Linde zei:
"Zijn spraakgebruik is te ontheologisch en faalt. Als hij spreekt van ware en valse genade bedoelt hij het juiste en het verkeerde gebruik, dat onder de mensen van die beloften van God gemaakt wordt; de juiste of de kwade levenstrant, die zij daaruit ontlenen. Van der Groe had beter kunnen zeggen : , , Waar en vals geloof of: ware en valse zekerheid des heils en aangaande Gods genade. Dan had hij, met de Schrift en de Gereformeerde theologie de genade niet onderscheiden, daar ze naar haar aard eenvoudig is, maar dan had hij temeer op de vruchten der genade in ons gewezen en gevraagd : Zijn die rijp en zoet of onrijp en wrang ? "

[MGG]

Klopt, dat is die lezing. Voor mij was het echt een eyeopener!

Oké, mooi! Ik ga hem binnenkort wel keer luisteren en kom er op terug!

Hoe meer ik erover nadenk, destemeer kom ik tot de conclusie dat de tijd nog niet rijp was voor de lezing ' Het evangelie zonder kleine lettertjes' van dr. van den Brink. Gezien de reacties uit die hoek van de geref. gezindte waar hij uiterst kritische vragen aan stelde, heeft men hem daar niet begrepen. Daar heeft hij misschien ook aanleiding toe gegeven. Veel publicaties waren theologisch uitzonderlijk knap, maar misten toch de nuancering. Ze misten het begrip, het mededogen, met de tienduizenden van wie de theologie sterk door de afscheiding was gekleurd. Van de Brink is een van de weinigen die Dordt begrepen hebben. Men is in de gereformeerde gezindte met de DL aan de haal gegaan. Te weinig is beseft dat het in Dordt ging om de zekerheid van het geloof. Als de Remonstranten gewonnen hadden zouden we weer terechtgekomen zijn in de onzekerheid van Rome. We mogen elkaar trouwens eerlijk afvragen of we daar soms niet middenin zitten. Herkennen we het misschien dat mensen met een verzekerd geloof gewantrouwd werden of nog worden? Ik herken het bij mezelf. Iemand zegt tegen mij : Ik mag geloven dat ik gered ben door de Heere Jezus. En wat denk ik er stilletje bij? Inderdaad: Ben je er wel op de juiste wijze aan gekomen? Geloof je niet te lichtvaardig? Heeft dat te maken met de altoosdurende schimp van ds. G.H. Kersten op het 'juichend christendom'? Ik zie ook wel een enorm stuk winst in de publicaties van dr. van den Brink. Volgens mij zijn velen aangespoord om terug te keren naar de bronnen van de Reformatie. En het kan bijna niet anders of vele van zijn opponenten zijn aan het denken gezet al konden ze dat niet openlijk toegeven. Jammer, fout, liefdeloos, dat hij mensen die onder een voorwaardelijke prediking verkeerden aanraadde om weg te gaan uit hun gemeente. Tja, in dat opzicht is hij nog een zoon van de Afscheiding. Het is immers Hervormd om te blijven waar je bent en pas weg te gaan als je er wordt uitgegooid. Maar misschien is dat niet Hersteld Hervormd als ik effe ondeugend mag zijn. Verder nog: Las dat iemand bezig was met de NGB en de DL. Ben zelf het boek van dr. Verboom aan het doorwerken: 'Kostbaar Belijden'. Zeer waardevol. Had al eerder zijn boek over de Theologie van de Heidelbergse Catechismus doorgewerkt. Zeer aanbevolen. Ook al zou je niet direct alles voor je rekening nemen. Let wel op: beide genoemde boeken behandelen niet de gehele HC en niet de gehele NGB.

Zeker, weer mooie bijdrage van je, die ik in grote lijnen ook wel deel. De toon van de lezing was wellicht wat scherp maar daarin proefde ik ook wel iets van de nood die hij voelde, ik moet ook wel zeggen dat dr vd Brink aanvakelijk niet begon met het persoonlijk te maken, zo noemde hij in zijn lezing ook geen namen van predikanten. Er zijn daarna wel veel predikanten geweest die dr vd Brink voor van alles en nog wat hebben uitgemaakt. Daarnaast predikte Jezus ook zeer scherp tegen dwalingen (tot het uitmaken van de Farizeeën tot adderengebroedsel toe) . Ik denk ook dat het deels wel met iemands karakter te maken heeft hoe je reageert op een boodschap, ik hou zelf ook wel wat meer van een misschien iets ongenuanceerdere boodschap die raak is dan een boodschap die zo liefelijk gemaakt wordt dat de hele kern van de boodschap verdwijnt maar wel iedereen een beetje te vriend wordt gehouden. Voor mij persoonlijk viel er wel het een en ander op zn plaats na het horen van die lezing en het lezen van de boeken van dr vd Brink.
Persoonlijk vond ik wel de beschuldiging tegen ds Mulder af te keuren.

De ophef is er veel minder rond de website van Johan de Haan die ook handelt over het aanbod van genade, waarschijnlijk ook omdat de toon veel gematigder is.

Ik ben daarnaast ook wel van mening dat je mensen die al in een afgescheiden kerk zitten wel mag oproepen die te verlaten

Terug naar de RK? Qua symboliek in de kerken zou het een vooruitgang zijn.

[De Rijssenaar]

Je kunt de boeken in een AI tool inladen en vragen om op basis van deze boeken een zelfassessment af te nemen. Ik heb het net gedaan en ben voor beiden geslaagd.
- De ware en valse genade
- De bijna Christus.

Dus dat is mooi om te weten.

[Rido91]

Je zou iets vriendelijker kunnen spreken over zoekende zielen. Een bemoediging is wat anders dan een 'zoethoudertje'. Pas er ook voor op om 'de dag der kleine dingen' te verachten.

Eens met Posthoorn, als een verloren zoon of dochter tot zichzelf komt en iets van het Godsgemis kent en zich afvraagt of het ooit goedkomt. Dan mag je zo een toch zeggen dat God vaak een mens bekeert in de weg van missen zoeken en vinden. Wie Mij vroeg zoeken zullen Mij vinden. En de treurenden zullen vertroost worden.

Geen zoethoudertje dus maar aanmoedigingen op de weg naar Christus! Niet om op te rusten maar om sneller te gaan.

En wat heeft zo'n zoekende ziel daar aan om te weten dat God een mens vaak zus of zo bekeert terwijl hij zelf nog onbekeerd is? Je gaat diegene aanmoedigen om nog beter z'n best te doen om God te zoeken, de mens krijgt een aai over zijn bol en wordt aan het werk gezet om nog meer zondekennis en gemis te ervaren en als diegene op dat moment sterft, sterft hij buiten Christus.
Zo iemand moet gewezen worden op Christus, op de beloften van het Evangelie zoals Luther dat zo mooi doet in de preek die ik gedeeld heb.

Jouw benadering klinkt als een geloof of ik schiet benadering. De Bijbel roept zo vaak op dat iemand God moet zoeken. Dat is vaak een heel proces. De meeste mensen moeten van lieverlee overtuigd worden. Dat gaat niet 1,2,3. Kijk alleen al naar discussies op dit forum en in je eigen leven. De Geest moet de wereld overtuigen van zonde, oordeel en gerechtigheid. Brakel zegt niet voor niets dat de meesten geleidelijk overtuigd worden van de waarheid. We moeten daarom mensen aanmoedigen om God te zoeken. Rustig uitleggen wat geloven betekent. Zoals de HC zegt: kennis van ellende (te weten hoe groot je zonde en ellende is), geloven in de beloften van het Evangelie en breken met je zonden. Augustinus wilde dat laatste niet en zei niet voor niets: Bekeer me, maar nu nog niet. En mensen krijgen van Jezus ook een aanmoediging (wat jij noemt een aai over de bol). Bijv. in Markus 12:34 waar Jezus zegt dat de Schriftgeleerde niet ver van het Koninkrijk is. Lees de kanttekening er eens bij.

Kortom, laat God rustig werken in iemand. Als iemand zich onmachtig voelt zich te bekeren en te geloven. Ach, dan moedigen we hem of haar aan: wie zoekt die vindt. De aanhouder wint. Totdat het God behaagt Christus aan hem of haar te openbaren.

Dus eigenlijk zeg je: we helpen God een beetje een handje dat wel echte alle 3 de stukken geleerd worden dus daarom doen we het maar rustig aan. En wat nou als diegene een dag later sterft? De Bijbel zegt niet: doe het maar rustig aan maar:
heden, geloof in de Heere Jezus, volg mij etc. gebiedenderwijs!
De Bijbel biedt geen ruimte om nog maar een dag te wachten.
Zie jij de Schriftgeleerde in Markus 12:34 werkelijk als een zoekende ziel? De kern van dit verhaal is juist dat deze man het verstandelijk allemaal op een rijtje had maar dat verstandskennis niet genoeg is.

Matthew Henry zegt hiervan: Wat van dezen schriftgeleerde geworden is, wordt ons niet gezegd, maar wij willen gaarne hopen, dat hij de wenk ter harte nam, dien Christus hem gaf, en dat hij, na tot zijn grote voldoening van Hem gehoord te hebben wat het grote gebod der wet was, Hem of Zijn apostelen nu ook zou vragen wat het grote gebod was van het Evangelie. indien hij dit echter niet gedaan heeft, maar op het punt is blijven staan waar hij was, dan moeten wij dit niet vreemd achten, want er zijn velen, die niet verre zijn van het koninkrijk Gods, en er toch nooit in komen.

[Rido91]

Oké, mooi! Ik ga hem binnenkort wel keer luisteren en kom er op terug!

Hoe meer ik erover nadenk, destemeer kom ik tot de conclusie dat de tijd nog niet rijp was voor de lezing ' Het evangelie zonder kleine lettertjes' van dr. van den Brink. Gezien de reacties uit die hoek van de geref. gezindte waar hij uiterst kritische vragen aan stelde, heeft men hem daar niet begrepen. Daar heeft hij misschien ook aanleiding toe gegeven. Veel publicaties waren theologisch uitzonderlijk knap, maar misten toch de nuancering. Ze misten het begrip, het mededogen, met de tienduizenden van wie de theologie sterk door de afscheiding was gekleurd. Van de Brink is een van de weinigen die Dordt begrepen hebben. Men is in de gereformeerde gezindte met de DL aan de haal gegaan. Te weinig is beseft dat het in Dordt ging om de zekerheid van het geloof. Als de Remonstranten gewonnen hadden zouden we weer terechtgekomen zijn in de onzekerheid van Rome. We mogen elkaar trouwens eerlijk afvragen of we daar soms niet middenin zitten. Herkennen we het misschien dat mensen met een verzekerd geloof gewantrouwd werden of nog worden? Ik herken het bij mezelf. Iemand zegt tegen mij : Ik mag geloven dat ik gered ben door de Heere Jezus. En wat denk ik er stilletje bij? Inderdaad: Ben je er wel op de juiste wijze aan gekomen? Geloof je niet te lichtvaardig? Heeft dat te maken met de altoosdurende schimp van ds. G.H. Kersten op het 'juichend christendom'? Ik zie ook wel een enorm stuk winst in de publicaties van dr. van den Brink. Volgens mij zijn velen aangespoord om terug te keren naar de bronnen van de Reformatie. En het kan bijna niet anders of vele van zijn opponenten zijn aan het denken gezet al konden ze dat niet openlijk toegeven. Jammer, fout, liefdeloos, dat hij mensen die onder een voorwaardelijke prediking verkeerden aanraadde om weg te gaan uit hun gemeente. Tja, in dat opzicht is hij nog een zoon van de Afscheiding. Het is immers Hervormd om te blijven waar je bent en pas weg te gaan als je er wordt uitgegooid. Maar misschien is dat niet Hersteld Hervormd als ik effe ondeugend mag zijn. Verder nog: Las dat iemand bezig was met de NGB en de DL. Ben zelf het boek van dr. Verboom aan het doorwerken: 'Kostbaar Belijden'. Zeer waardevol. Had al eerder zijn boek over de Theologie van de Heidelbergse Catechismus doorgewerkt. Zeer aanbevolen. Ook al zou je niet direct alles voor je rekening nemen. Let wel op: beide genoemde boeken behandelen niet de gehele HC en niet de gehele NGB.

Zeker, weer mooie bijdrage van je, die ik in grote lijnen ook wel deel. De toon van de lezing was wellicht wat scherp maar daarin proefde ik ook wel iets van de nood die hij voelde, ik moet ook wel zeggen dat dr vd Brink aanvakelijk niet begon met het persoonlijk te maken, zo noemde hij in zijn lezing ook geen namen van predikanten. Er zijn daarna wel veel predikanten geweest die dr vd Brink voor van alles en nog wat hebben uitgemaakt. Daarnaast predikte Jezus ook zeer scherp tegen dwalingen (tot het uitmaken van de Farizeeën tot adderengebroedsel toe) . Ik denk ook dat het deels wel met iemands karakter te maken heeft hoe je reageert op een boodschap, ik hou zelf ook wel wat meer van een misschien iets ongenuanceerdere boodschap die raak is dan een boodschap die zo liefelijk gemaakt wordt dat de hele kern van de boodschap verdwijnt maar wel iedereen een beetje te vriend wordt gehouden. Voor mij persoonlijk viel er wel het een en ander op zn plaats na het horen van die lezing en het lezen van de boeken van dr vd Brink.
Persoonlijk vond ik wel de beschuldiging tegen ds Mulder af te keuren.

De ophef is er veel minder rond de website van Johan de Haan die ook handelt over het aanbod van genade, waarschijnlijk ook omdat de toon veel gematigder is.

Ik ben daarnaast ook wel van mening dat je mensen die al in een afgescheiden kerk zitten wel mag oproepen die te verlaten

Terug naar de RK? Qua symboliek in de kerken zou het een vooruitgang zijn.

Waar lees jij dat ik daar toe oproep?

[Refojongere]

Dus eigenlijk zeg je: we helpen God een beetje een handje dat wel echte alle 3 de stukken geleerd worden dus daarom doen we het maar rustig aan. En wat nou als diegene een dag later sterft? De Bijbel zegt niet: doe het maar rustig aan maar:
heden, geloof in de Heere Jezus, volg mij etc. gebiedenderwijs!
De Bijbel biedt geen ruimte om nog maar een dag te wachten.
Zie jij de Schriftgeleerde in Markus 12:34 werkelijk als een zoekende ziel?

Beste Rido,

Ik ontken niet het heden der genade en dat we niet moeten uitstellen. Maar je zult niet ontkennen dat elk mens weer een andere aanpak nodig heeft. Zacheus wordt anders benaderd dan de rijke jongeling. De Samaritaanse vrouw weer anders dan Nicodemus. Jezus' oproep tot geloof en bekering kwam niet altijd zomaar uit de lucht vallen. De ene wees hij op de rijkdom, de andere op de zonde van overspel, de ander weer op geestelijke blindheid. Bij Zacheus was het gewoon kom af ik moet heden in uw huis zijn. Jezus begon niet meteen met het Evangelie. Hij maakte veelal plaats. Bij de ene is dat in 1 dag, bij anderen duurt dat eventjes zoals bij Zijn broers.

We mogen de dag der kleine dingen niet verachten en hoop hebben dat als de Geest in iemand werkt dat Hij ook af zal maken. Het helpt niet om iemand te pushen tot een besluit. Het zal moeten komen tot verlichte ogen des verstands. Ik ben ook iemand die in een gesprek over het Evangelie zelf nog resultaat wil zien, maar ik bid of God wil doorgaan op het gezaaide. God werkt als in de natuur. Daar staat de zon ook niet te schijnen in een keer.

Ik geloof trouwens dat Jezus niet cynisch maar oprecht was in Markus 12:34. Hoe lees jij dat, ook de kanttekening?

[Rido91]

Dus eigenlijk zeg je: we helpen God een beetje een handje dat wel echte alle 3 de stukken geleerd worden dus daarom doen we het maar rustig aan. En wat nou als diegene een dag later sterft? De Bijbel zegt niet: doe het maar rustig aan maar:
heden, geloof in de Heere Jezus, volg mij etc. gebiedenderwijs!
De Bijbel biedt geen ruimte om nog maar een dag te wachten.
Zie jij de Schriftgeleerde in Markus 12:34 werkelijk als een zoekende ziel?

Beste Rido,

Ik ontken niet het heden der genade en dat we niet moeten uitstellen. Maar je zult niet ontkennen dat elk mens weer een andere aanpak nodig heeft. Zacheus wordt anders benaderd dan de rijke jongeling. De Samaritaanse vrouw weer anders dan Nicodemus. Jezus' oproep tot geloof en bekering kwam niet altijd zomaar uit de lucht vallen. De ene wees hij op de rijkdom, de andere op de zonde van overspel, de ander weer op geestelijke blindheid. Bij Zacheus was het gewoon kom af ik moet heden in uw huis zijn. Jezus begon niet meteen met het Evangelie. Hij maakte veelal plaats. Bij de ene is dat in 1 dag, bij anderen duurt dat eventjes zoals bij Zijn broers.

We mogen de dag der kleine dingen niet verachten en hoop hebben dat als de Geest in iemand werkt dat Hij ook af zal maken. Het helpt niet om iemand te pushen tot een besluit. Het zal moeten komen tot verlichte ogen des verstands. Ik ben ook iemand die in een gesprek over het Evangelie zelf nog resultaat wil zien, maar ik bid of God wil doorgaan op het gezaaide. God werkt als in de natuur. Daar staat de zon ook niet te schijnen in een keer.

Ik geloof trouwens dat Jezus niet cynisch maar oprecht was in Markus 12:34. Hoe lees jij dat, ook de kanttekening?

Zeker, hoe God werkt is onderscheiden maar het bevel wat een mens krijgt is er wel een van geloof en bekering. Ieder mens heeft inderdaad een andere aanpak nodig maar het bevel van geloof en bekering verandert daarmee niet. Is het geloof niet veel zekerder dan de kenmerken. Als we het in de kenmerken gaan zoeken kan een mens heel wat worden in zichzelf.

Ik was mijn bijdrage net nog aan het aanvullen met een stukje uit de Bijbelverklaring van Matthew Henry maar je had al sneller geantwoord dan ik typte Hij zegt: Wat van dezen schriftgeleerde geworden is, wordt ons niet gezegd, maar wij willen gaarne hopen, dat hij de wenk ter harte nam, dien Christus hem gaf, en dat hij, na tot zijn grote voldoening van Hem gehoord te hebben wat het grote gebod der wet was, Hem of Zijn apostelen nu ook zou vragen wat het grote gebod was van het Evangelie. indien hij dit echter niet gedaan heeft, maar op het punt is blijven staan waar hij was, dan moeten wij dit niet vreemd achten, want er zijn velen, die niet verre zijn van het koninkrijk Gods, en er toch nooit in komen.

Ik geloof inderdaad dat Jezus' antwoord niet cynisch was maar nodigend (Calvijn zegt: vermanend) en dat de vraag van de Schriftgeleerde niet met een oprechte intentie gesteld werd.