helma schreef:Wim Anker schreef:memento Do Dec 31, 2009 9:52 am schreef:Alles wat ons niet direct of indirect in de Schrift verboden wordt mogen we doen. M.i. mag het afsteken van vuurwerk daarom. Maar ik acht het béter het niet te doen...
Mag ik met instemming de 7e reactie van dit topic citeren?
Ik weet eigenlijk niet of vuurwerk wel onder dit criterium valt. Valt het hijvoorbeeld niet onder goed rentmeesterschap? Schade aan millieu is groot.
Valt het niet onder jezelf en anderen moedwillig in gevaar brengen? Zaterdag het artikel van die oogarts in het RD geeft een eerlijk beeld van wat vuurwerk teweegbrengt.
Buiten deze bezwaren vind ik zelf het tijdstip ook best meetellen. Op de grens van een oud en nieuw jaar zou de ernst van het leven toch moeten drukken...
Enerzijds het 'schoon 't ons toegerekend blijft' en anderzijds:
'indien Uw aangezicht niet met ons meegaat doe ons van hier niet optrekken'
Nauwelijks is het Bijbellezen en het gebed voorbij om 12.00 en we beginnen het nieuwe jaar met het afsteken van vuurwerk.
Voor mezelf is dit reden genoeg om vuurwerk niet te scharen onder dingen die in de Schrift indrirect niet verboden zijn.
Ik he hier alle respect voor.
Maar als we het over rentmeesterschap hebben.
Dan ook niet meer in de auto stappen. In het vliegtuig. En wat dacht je van al het verpakkinsmateriaal wat we gebruiken etc.?
Of zou het met mate iets zijn wat wel in verhouding staat tot goed rentmeesterschap?
Wanneer een zoon klein beetje afsteekt, op de keurig vastgestelde tijden van de overheid, en het ook nog eens netjes opruimt heb ik er minder m okeite mee als er illigaal ogf legaal maar absurde bedragen het een en ander wordt afgestoken, achtergelaten of vernield wordt, misschien ook nog onder invloed van alcohol.
De ernst van het leven. Dat speelt voor mij niet extra op 31 dec. Of op een verjaardag maar trekt het hele leven door. En dat meen ik serieus. Wij gebben door tradities er een moment van gemaakt. Maar het is wel een traditie met een kleine t.
Ik zat pas te denken, en vroeg me af wanneer en onder invloed van wie of wat de kerkdienstenmarathon is ontstaan in deze dagen.
Predikanten die in twee weken minimaal 9 preken moeten maken. ( en gelukkig voor hen staan ze in deze dagen ook op andere kansels, en kunnen ze een preek meerdere keren houden, zodat het aantal enigszins gereduceerd is) maar menig predikant is echt blij als deze dagen voorbij zijn. En ze weer rust krijgen om voldoende tijd aan preken te kunnen besteden.
Maar ik moet eerlijk bekennen dat ook ik alles in zo'n korte tijd niet kan vasthouden, overdenken. Los van alle meditaties tussendoor. Het is dart ik altijd meeschrijf...
Ik heb wel eens gedacht. Hou het kerstevangelie en ook de ernst van het leven preken voor de zondagen. Zo bewaar je de predikanten voor een prekenmarathon. En dan inderdaad wat minder preken maar wel meer tijd om goed te overdenken, uit te laten kristalliseren etc.
De gemeente kan het dan ook nog behappen.
Want waar in de Schrift komen we überhaupt het houden van zo veel extra bijeenkomsten tegen rond deze gedenkdagen?
En kan het zo zijn dat door de wijze waarop wij er nu mee omgaan juist de nadruk komt te liggen op (bij)zaken.
Zie toelichting verder in post.
Die kerkdiensten en het lezen zijn goede tradities. Maar wel menselijke instellingen. Geen wet.
Het lezen en bidden doen wij alsgezin bewust niet om klokslag 12 uur. Maar eerder. In de relatieve stilte. Zodat de kinderen niet met een oor maar twee oren luisteren.
Op een verjaardag ga je toch ook niet klokslag het zoveelste jaar na iemands geboorte lezen en danken en bidden. Dat doen we ook gewoon s ochtends aan tafel.
Het zal mijn nuchterheid wel zijn.
En als ( maar daar is bij ons dus geen sprake van) ze daarna even over twaalven een stukje (met mate dus) af zouden steken en we wensen elkaar een gezegend jaar toe, zie ik geen problemen
Net zo ik geen problemen zie als kaarjes op een taart worden uitgeblazen. Op bevrijdingsdag geken wordt naar de plaatselijke vuurwerkshow.
Het probleem onstaat pas als de entourage, de instelling van mensen niet deugt.