Mara schreef:

henriët schreef:

Mara schreef:Juist wel.
Omdat ik het verschrikkelijk vind en dit zo maar niet afgedaan moet worden met: misschien heeft moeder wel gebeden, of wordt er thuis gezwaaid.
De eenzaamheid van Oes spat van het scherm af !
En zij weet heel goed hoe ik het bedoel.

Ik weet niet of je nu op mij doelt, maar ik reageerde niet op het verhaal van Oesterschelpje. Maar gaf antwoord aan jou.

Jet: ik wens jou Gezegende Pinksterdagen !
p.s. Tussen Oes en mij ligt het helemaal vlak, is nooit anders geweest

Begrijpen doe ik deze reactie niet,
desalniettemin wens ik ook jou gezegende Pinksterdagen!

Orchidee schreef:Ik heb me de afgelopen week ook verbaasd over veel ouders...
Gaat je zoon of dochter of zoon en dochter of 2 dochters, 4 dagen naar Engeland,gaan ze hun kind niet eens wegbrengen/uitzwaaien of vannacht weer opwachten/verwelkomen
Wij hadden er dinsdag 3 van anderen bij ons, en vannacht moeten er weer een paar meerijden en thuisgebracht worden...
Ben ik/zijn wij nou van die watjes/overbezorgde/zorgende ouders

Soms kan het ook gewoon niet. Mijn vader moest om 5 uur gaan werken en mijn moeder moest voor de andere 5 kleintjes thuis zorgen. Gelukkig zat ik bij mijn neef in de klas zodat mijn tante kon rijden. Oordelen is soms makkelijk, maar niet iedere ouder heeft dit denk ik voor het kiezen.

vlinder schreef:

Orchidee schreef:Ik heb me de afgelopen week ook verbaasd over veel ouders...
Gaat je zoon of dochter of zoon en dochter of 2 dochters, 4 dagen naar Engeland,gaan ze hun kind niet eens wegbrengen/uitzwaaien of vannacht weer opwachten/verwelkomen
Wij hadden er dinsdag 3 van anderen bij ons, en vannacht moeten er weer een paar meerijden en thuisgebracht worden...
Ben ik/zijn wij nou van die watjes/overbezorgde/zorgende ouders

Soms kan het ook gewoon niet. Mijn vader moest om 5 uur gaan werken en mijn moeder moest voor de andere 5 kleintjes thuis zorgen. Gelukkig zat ik bij mijn neef in de klas zodat mijn tante kon rijden. Oordelen is soms makkelijk, maar niet iedere ouder heeft dit denk ik voor het kiezen.

Ik snap best dat de ene ouder het drukker heeft dan de ander, maar moeten anderen daar dan altijd voor opdraaien
Mijn man vertrekt ook altijd tussen 4 en 5, maar heeft nu een paar snipperuren opgenomen,en heeft 's avonds een paar uur langer gewerkt, om weg te kunnen brengen en uit te zwaaien...
Dus het is geen oordeel, maar een feit, dat waar een wil is, er ook een weg is!
Stel je voor dat iedere ouder zou zeggen het gaat niet...
Het is dus eigenlijk zo dat er op gerekend word dat er altijd wel ouders zijn die hun kinderen ook wel meenemen...

Orchidee schreef:

vlinder schreef:

Orchidee schreef:Ik heb me de afgelopen week ook verbaasd over veel ouders...
Gaat je zoon of dochter of zoon en dochter of 2 dochters, 4 dagen naar Engeland,gaan ze hun kind niet eens wegbrengen/uitzwaaien of vannacht weer opwachten/verwelkomen
Wij hadden er dinsdag 3 van anderen bij ons, en vannacht moeten er weer een paar meerijden en thuisgebracht worden...
Ben ik/zijn wij nou van die watjes/overbezorgde/zorgende ouders

Soms kan het ook gewoon niet. Mijn vader moest om 5 uur gaan werken en mijn moeder moest voor de andere 5 kleintjes thuis zorgen. Gelukkig zat ik bij mijn neef in de klas zodat mijn tante kon rijden. Oordelen is soms makkelijk, maar niet iedere ouder heeft dit denk ik voor het kiezen.

Ik snap best dat de ene ouder het drukker heeft dan de ander, maar moeten anderen daar dan altijd voor opdraaien
Mijn man vertrekt ook altijd tussen 4 en 5, maar heeft nu een paar snipperuren opgenomen,en heeft 's avonds een paar uur langer gewerkt, om weg te kunnen brengen en uit te zwaaien...
Dus het is geen oordeel, maar een feit, dat waar een wil is, er ook een weg is!
Stel je voor dat iedere ouder zou zeggen het gaat niet...
Het is dus eigenlijk zo dat er op gerekend word dat er altijd wel ouders zijn die hun kinderen ook wel meenemen...

Dat klopt en als je eenmaal degene bent die altijd klaar staat dan gaan ze er gewoon op rekenen. Ik heb het eigenlijk bijna nooit meegemaakt dat mijn zoon met iemand meerijdt, wij zijn altijd degenen die moeten rijden. Of dat nu komt omdat zoonlief dat zo regelt????? We halen en brengen.... Soms was manlief gewoon taxichauffeur. Zelfs als zoonlief thuis bleef en de vrienden hier kwamen waren wij degenen die ze ophaalden en wegbrachten... Misschien komt dat ook omdat wij moeilijk 1. nee kunnen zeggen. 2. vragen of de ander ook eens wat wil doen. Dus het is ook hoe je het went!

Als het echt niet anders kan vraag ik of onze kinderen mee kunnen rijden, maar meestal zijn wij degene die rijden.
Het is inderdaad zo dat er mensen zijn die hier al helemaal oprekenen.
Denk ook dan maar niet dat er iets van een vergoeding tegenover staat.....!
Zelf zal ik altijd zorgen dat er benzinegeld meegegeven wordt, dat vind ik niet meer dan normaal.

Als ik kijk naar een vriend van onze zoon, uit een andere plaats, die uit een heel groot gezin komt, verbaas ik me wel eens wat zij allemaal kunnen regelen.
Vader heeft een heel drukke baan, moeder regelt van alles in het gezin.
Wij rijden om de beurt als het gaat over de jongens naar elkaar brengen en halen.
Dikwijls zeggen wij, joh, wij brengen of halen wel even, maar nee, de route wordt zo uitgestippeld dat de uitgaande kids allemaal worden opgehaald of weggebracht.
De ouders zijn blij dat ze weten waar de kids uithangen, ook al kost ze dat een halve avond rijden.
Petje af!

Waar een wil is, is een weg! Daar ben ik het volkomen mee eens!
Natuurlijk kan het niet altijd uitkomen, maar structureel een ander laten rijden, dat is mijns inziens misbruik maken van!
Soms hield dat hier ook in, dat er oppas geregeld moest worden om wegbrengen of halen voor elkaar te krijgen.
Of dat we eerst mijn man heel vroeg weg moesten brengen naar zijn werk (70 kilometer verderop!) om die dag de auto ter beschikking te hebben.
Deels heeft mijn houding te maken met het verleden, dat ben ik me ook bewust, maar anderzijds merk ik aan de kinderen dat het toch enorm gewaardeerd wordt dat ik er nagenoeg altijd voor hen ben om weg te brengen of op te halen.

@ Orchidee, jij doet net of ik gezegd heb dat mijn ouders nooit kunnen rijden. Dat heb ik niet gezegd. Jij ageert tegen het feit dat je niet begrijpt dat er ouders bestaan die hun kind 's ochtends niet uitzwaaien. Bij ons was altijd iedereen welkom om te blijven slapen. Ik zeg hier toch ook niet dat je belachelijke ouders hebt als er niet minstens 15 mensen kunnen blijven slapen? De ene ouder heeft hier de middelen en mogelijkheden voor en de andere ouder daarvoor. Ik vind je post wel veroordelend overkomen.

vlinder schreef:@ Orchidee, jij doet net of ik gezegd heb dat mijn ouders nooit kunnen rijden. Dat heb ik niet gezegd. Jij ageert tegen het feit dat je niet begrijpt dat er ouders bestaan die hun kind 's ochtends niet uitzwaaien. Bij ons was altijd iedereen welkom om te blijven slapen. Ik zeg hier toch ook niet dat je belachelijke ouders hebt als er niet minstens 15 mensen kunnen blijven slapen? De ene ouder heeft hier de middelen en mogelijkheden voor en de andere ouder daarvoor. Ik vind je post wel veroordelend overkomen.

Ik bedoel dit niet speciaal tegen 1 persoon,ik veroordeel niet, ik stel feiten vast...en heb inmiddels genoeg ervaring met verschillende gezinssituaties hoor, waar de 1 zich zus en de ander zich zo opstelt, en ik scheer ook niet iedereen over 1 kam...

Nou oesterschelpje, dan heb jij nog dankbare jeugd.

Bij 'onze' jeugd, vinden ze het gewoon normaal als pa of ma rijdt. Benzine wordt nooit betaald, of je naar Goes rijdt, of verder (heen en weer). Meestal (als vriendlief rijdt 'tegenwoordig hebben de vrienden ook een auto', dan moet de benzine wel betaald worden, want dan staan ze ergens zonder benzine en zonder geld.... ). Ik heb al eens voorgesteld dat ze dan maar duwen moeten....En dan moet je niet eens vragen in welke auto's ze rijden. Die slurpen benzine... Op het ogenblik wordt er in een Rover gereden (ik weet niet waarom dat zo groot moet..) En omdat ze midden in de polder zitten moet er nogal eens afgereden worden, bovendien houdt zoonlief vooral van gezelligheid met veel mensen om hem heen, dus ja in je uppie thuisblijven is geen optie....
Het is wel een stuk rustiger nu vriendlief rijdt...

ik geef geen benzinegeld mee en verwacht zelf ook beslist geen benzinegeld.
Pas vroeg een meisje 3x aan mij of ik echt geen geld wilde hebben.
Ik vond het bijna beledigend.

Als je toch moet rijden dan ga je toch geen geld vragen?

Nee wij ook niet. Zoon die pas zijn rijbewijs heeft, mag af en toe mijn auto lenen. Hij studeert dus ik zou me schamen als ik van die jongen geld zou vragen. Wij zijn ouders die het liever met de warme hand geven, als later met de koude

Tja, en het verschilt ook weer per gezin, het ene gezin is heel close, het ander heeft dat wat minder. Mijn ouders deden dit ook niet hoor, als ik op vakantie ging.... of een paar dagen weg.... dan namen we gewoon 's avonds afscheid en 's ochtends ging ik lekker er vandoor.... ze hoefden me echt niet weg te brengen en uit te zwaaien. En dat zie je wel in meer zaken, sommige kinderen moeten dan als ze aangekomen zijn ook gelijk even bellen dat ze er zijn, sommigen bellen iedere avond even naar huis... tja...

Nu bij Joanne ook nog zo, als we op vakantie gaan, of haar ouders, wordt er altijd een of twee dagen voor vertrek gebeld, na aankomst gaat er een sms'je naar Nederland dat ze goed zijn aangekomen, bij terugkomst wordt er gelijk weer gebeld Bij mij in de familie hebben we dat helemaal niet.

Marnix schreef:Tja, en het verschilt ook weer per gezin, het ene gezin is heel close, het ander heeft dat wat minder. Mijn ouders deden dit ook niet hoor, als ik op vakantie ging.... of een paar dagen weg.... dan namen we gewoon 's avonds afscheid en 's ochtends ging ik lekker er vandoor.... ze hoefden me echt niet weg te brengen en uit te zwaaien. En dat zie je wel in meer zaken, sommige kinderen moeten dan als ze aangekomen zijn ook gelijk even bellen dat ze er zijn, sommigen bellen iedere avond even naar huis... tja...

Nu bij Joanne ook nog zo, als we op vakantie gaan, of haar ouders, wordt er altijd een of twee dagen voor vertrek gebeld, na aankomst gaat er een sms'je naar Nederland dat ze goed zijn aangekomen, bij terugkomst wordt er gelijk weer gebeld Bij mij in de familie hebben we dat helemaal niet.

Wij doen dat ook zoals bij Joanne. Ik vind het wel een rustgevend idee.

albion schreef:

Marnix schreef:Tja, en het verschilt ook weer per gezin, het ene gezin is heel close, het ander heeft dat wat minder. Mijn ouders deden dit ook niet hoor, als ik op vakantie ging.... of een paar dagen weg.... dan namen we gewoon 's avonds afscheid en 's ochtends ging ik lekker er vandoor.... ze hoefden me echt niet weg te brengen en uit te zwaaien. En dat zie je wel in meer zaken, sommige kinderen moeten dan als ze aangekomen zijn ook gelijk even bellen dat ze er zijn, sommigen bellen iedere avond even naar huis... tja...

Nu bij Joanne ook nog zo, als we op vakantie gaan, of haar ouders, wordt er altijd een of twee dagen voor vertrek gebeld, na aankomst gaat er een sms'je naar Nederland dat ze goed zijn aangekomen, bij terugkomst wordt er gelijk weer gebeld Bij mij in de familie hebben we dat helemaal niet.

Wij doen dat ook zoals bij Joanne. Ik vind het wel een rustgevend idee.

Ik vind het irritant. Ben meer van: geen bericht is goed bericht. Ben ik op vakantie moet ik alsnog thuisfront bellen. Nee hoor, ze zien me wel als ik weer terug ben of ik bel halverwege de vakantie met mijn schoonmoeder als ik heimwee heb en verder niet.

Ik was met mijn ouders heel erg close. Als we op vakantie waren, belde ik elke dag (vanuit een telefooncel, want mobiel hadden we eerst nog niet) Ik zag hen ook elke dag. Ik heb mijn ouders tot het laatste verzorgd, toen ze ziek waren, ze woonden vlak bij ons. Maar Marnix, dan is het moeilijk afscheid nemen hoor Ik heb hen dagelijks in mijn gedachten. In feite is die navelstreng nooit doorgeknipt.
Mijn schoonouders daarentegen, zijn precies andersom. Geen nieuws ? Dan bellen zij niet. Willen we komen ? Prima. Willen we niet komen ? Ook goed hoor. De band is wel goed, maar zo heel anders dan met mijn ouders was. Voor mijn man voelde het als zijn eigen ouders, niet als schoonouders.

vlinder schreef:

albion schreef:

Marnix schreef:Tja, en het verschilt ook weer per gezin, het ene gezin is heel close, het ander heeft dat wat minder. Mijn ouders deden dit ook niet hoor, als ik op vakantie ging.... of een paar dagen weg.... dan namen we gewoon 's avonds afscheid en 's ochtends ging ik lekker er vandoor.... ze hoefden me echt niet weg te brengen en uit te zwaaien. En dat zie je wel in meer zaken, sommige kinderen moeten dan als ze aangekomen zijn ook gelijk even bellen dat ze er zijn, sommigen bellen iedere avond even naar huis... tja...

Nu bij Joanne ook nog zo, als we op vakantie gaan, of haar ouders, wordt er altijd een of twee dagen voor vertrek gebeld, na aankomst gaat er een sms'je naar Nederland dat ze goed zijn aangekomen, bij terugkomst wordt er gelijk weer gebeld Bij mij in de familie hebben we dat helemaal niet.

Wij doen dat ook zoals bij Joanne. Ik vind het wel een rustgevend idee.

Ik vind het irritant. Ben meer van: geen bericht is goed bericht. Ben ik op vakantie moet ik alsnog thuisfront bellen. Nee hoor, ze zien me wel als ik weer terug ben of ik bel halverwege de vakantie met mijn schoonmoeder als ik heimwee heb en verder niet.

Beetje egoïstisch, vind je niet. Omdat jij het irritant vind doe je het niet, hoe het thuisfront zich voelt, mja moeten ze maar overheen stappen. Als jij heimwee hebt bel je, maar ik denk als zij heimwee naar jou hebben en ze bellen je dat je dat minder leuk vind, of lees ik je quote verkeerd?