Zosinus schreef:Ik vind het een beetje spijkers op laag water zoeken. Het kan toch ook voor de gemeente verfrissend zijn als er gemeenteleden zijn die HC als zegenrijk ervaren? Dit is toch helemaal geen concurrentie? Het is geen nieuwe kerk.
Het verfrissende en zegenrijke is voor mij geen diskussiepunt. Daar wil ik vanaf blijven.
Waar het mij omgaat, en daar wil niemand expliciet op antwoorden is waarom het toch op zondag moet.
Wat zijn de echte argumenten dat het op zondag wordt georganiseerd en niet op een andere dag.
Ik moet met deze opzet kiezen tussen eigen gemeente en stichting. Ik heb geen enkele reden om te kiezen anders dan eigen gemeente, of de eigen gemeente zou als geheel moeten participeren in de conferentie.
Als ik boeken lees van iemand buiten de kerkmuren, dan is dat toch ook niet meteen bedreigend voor de eigen kerk? Dat betekent toch niet dat ik daar te kort kom? Dat kan toch verrijkend zijn? De kerk is toch geen gevangenis?
Dat is een ander punt! Je maakt het opgaan in eigen gemeente niet onmogelijk als je zaken leest. Nogmaals, van de inhoud zelf blijf ik af, afgezien van de vragen die ik heb rondom verantwoordelijkheid van een stichting in pastorale zaken.
Als ik pastorale vragen heb op het gebied van opvoeding, dan kan het toch geen kwaad om daar eens met anderen over te praten? Dat doet toch niet onmiddellijk te kort aan de pastorale zorg van de eigen kerk?
Waarom moet er een stichting daarvoor in het leven geroepen worden dan? En waarom organiseert deze een conferentie op zondag, de dag waar de pastorale invulling wordt gegeven in de prediking in eigen kerk? Kan het verfrissende en zegenrijke niet zo worden georganiseerd dat het aanvullend is, in plaats van vervangend, ook al ik het maar voor één dag? Dat voorkomt dat mensen tegen eigen kerkelijke ordening de schijn moeten wekken dat eigen gemeente op punten tekort schiet. Alsof het daar niet verfrissend en zegenrijk genoeg zou kunnen zijn. Want ook in eigen gemeente werkt Gods Geest!
Ik vind dat je te veel digitaal denkt: in termen van 'het is hier of daar, het een of het ander'. Hierbij ligt het gevaar om de hoek dat de kerk een sekte wordt (met een hele sterke afgrenzing tussen binnen en buiten).
Dit is een dooddoener om iedereen die zich wil houden aan de kerkelijke ordening, aan de gezamenlijke principes, te weerleggen zonder inhoudelijke tegenargumenten.