Mara schreef: Je mag je onttrekken als er volgens de Bijbel, zoals jij die dus interpreteert, want dat kan voor veel mensen ook verschillend zijn !, zaken gebeuren die indruisen tegen hetgeen de eredienst moet zijn.

Waar baseer je dit op? De NGB noemt alleen zuivere woordbediening, het juist gebruik van de sacramenten en handhaven van de tucht als kenmerk van een ware kerk.
Geeft het ''zoals jij die dus interpreteert'' niet een heel wankele basis?

Mara schreef: Ik denk dat het bij mijn ouders niet 1 bezwaar was, het gleed natuurlijk al af, anders konden deze dingen niet gebeuren denk ik.
En dan kunnen we twijfelen aan de strijd of de slapeloze nachten, dat DAT de grond niet is, nee dat snap ik ook. Maar ik zag wat er vooraf en daarna gebeurde en kende natuurlijk het geestelijk leven van mijn vader.
Maar als het een vreemde betreft, zou ik ook niet snel oordelen. Je kunt nooit inleven welk bezwaar zo zwaarwegend is voor iemand dat hij zich meent te moeten onttrekken. Ik denk dat blijven zitten de makkelijkste weg is. Misschien ben jij het daar weer niet mee eens, maar ik ken ook mensen die jaaarenlang aankondigen: nog 1 ding en ik sta op en vervolgens gewoon week aan week hun bankje bezetten, smorgens weliswaar, want 2 x is teveel gevraagd, dan gaan ze smiddags elders.
Dat soort halfbakken beslissingen kan ik dan weer niet volgen.

Blijven zitten en niets van je laten horen is inderdaad makkelijkste maar mogelijk laad je dan wel de zonde van nalatigheid op je. Ik denk dat dan de weg is opstaan en je stem o.b.v. Gods Woord laten horen en dat zal je niet in dank worden afgenomen. Want je verstoord het 'mooie' feestje dan, je bent een zeurpiet en je moet het niet 'zo' zien. Ik denk dat om dan 's middags elders heen te gaan niet per defintie een slechte oplossing. Er kunnen omstandigheden zijn waarin de prediking vervlakt (nog geens onzuiver of vals) en waardoor jezelf geen voedsel meer krijgt.

Democritus schreef:

Mara schreef: Je mag je onttrekken als er volgens de Bijbel, zoals jij die dus interpreteert, want dat kan voor veel mensen ook verschillend zijn !, zaken gebeuren die indruisen tegen hetgeen de eredienst moet zijn.

Waar baseer je dit op? De NGB noemt alleen zuivere woordbediening, het juist gebruik van de sacramenten en handhaven van de tucht als kenmerk van een ware kerk.
Geeft het ''zoals jij die dus interpreteert'' niet een heel wankele basis?

Mara schreef: Ik denk dat het bij mijn ouders niet 1 bezwaar was, het gleed natuurlijk al af, anders konden deze dingen niet gebeuren denk ik.
En dan kunnen we twijfelen aan de strijd of de slapeloze nachten, dat DAT de grond niet is, nee dat snap ik ook. Maar ik zag wat er vooraf en daarna gebeurde en kende natuurlijk het geestelijk leven van mijn vader.
Maar als het een vreemde betreft, zou ik ook niet snel oordelen. Je kunt nooit inleven welk bezwaar zo zwaarwegend is voor iemand dat hij zich meent te moeten onttrekken. Ik denk dat blijven zitten de makkelijkste weg is. Misschien ben jij het daar weer niet mee eens, maar ik ken ook mensen die jaaarenlang aankondigen: nog 1 ding en ik sta op en vervolgens gewoon week aan week hun bankje bezetten, smorgens weliswaar, want 2 x is teveel gevraagd, dan gaan ze smiddags elders.
Dat soort halfbakken beslissingen kan ik dan weer niet volgen.

Blijven zitten en niets van je laten horen is inderdaad makkelijkste maar mogelijk laad je dan wel de zonde van nalatigheid op je. Ik denk dat dan de weg is opstaan en je stem o.b.v. Gods Woord laten horen en dat zal je niet in dank worden afgenomen. Want je verstoord het 'mooie' feestje dan, je bent een zeurpiet en je moet het niet 'zo' zien. Ik denk dat om dan 's middags elders heen te gaan niet per defintie een slechte oplossing. Er kunnen omstandigheden zijn waarin de prediking vervlakt (nog geens onzuiver of vals) en waardoor jezelf geen voedsel meer krijgt.

Ik nuanceerde die interpretatie omdat anders daar ook weer vragen over komen. En het ging in het genoemde geval over de bediening van de sacramenten.
Idd, opstappen wordt niet gewaardeerd ! Ik moet na jaren nog wel eens horen dat mijn ouders wel erg "kritisch" waren.
Het zure is dat diezelfde mensen met hun snoeiharde kritiek, later om andere redenen de gemeente verlieten
Ik pleit hier voor begrip voor gemeenteleden die het niet meer kunnen hebben onder een dergelijke prediking, ipv kritiek, ZONDER persoonlijk zich op de hoogte te stellen waarom dat zo is. Als je als gemeentelid een "zeur" bent, val je vanzelf buiten de groep, daar hoef je niets voor te doen.
Je hebt altijd wel mensen die het wel met je eens zijn, maar slappere knieen hebben.
Anderzijds... de k.r. krijgt van veel gemeenteleden natuurlijk bezwaren te horen en doen er vervolgens niets mee. Uit een soort machteloosheid soms, of bang dat dan de "andere kant" wegblijft.
Bij ons willen ze "links en rechts" bedienen. Wij zijn het hier niet mee eens. Een duidelijke koers werkt veel beter en helderder.
Nu kom je als gast, je denkt: tamelijk modern hier en de week erop is er opeens een BhP dominee.
Ook een bepaalde "uitstraling van het geheel" werkt niet geheel helder.
Er zijn nu eenmaal ongeschreven wetten, waarbij ieder weet: dit is een behoudende gemeente, of dit is een behoorlijk progessieve.
Dat kun je al zien als de k.r. de kerk betreedt.

Allemaal lastig, die persoonlijke verhalen.

Toen de PKN een feit werd kon de één om des gewetens wil niet mee.
De ander kon om des gewetens wil niet weg.

Dus laten we de uitroeptekens maar weglaten.

Mara schreef: Ik nuanceerde die interpretatie omdat anders daar ook weer vragen over komen. En het ging in het genoemde geval over de bediening van de sacramenten.
Idd, opstappen wordt niet gewaardeerd ! Ik moet na jaren nog wel eens horen dat mijn ouders wel erg "kritisch" waren.
Het zure is dat diezelfde mensen met hun snoeiharde kritiek, later om andere redenen de gemeente verlieten
Ik pleit hier voor begrip voor gemeenteleden die het niet meer kunnen hebben onder een dergelijke prediking, ipv kritiek, ZONDER persoonlijk zich op de hoogte te stellen waarom dat zo is. Als je als gemeentelid een "zeur" bent, val je vanzelf buiten de groep, daar hoef je niets voor te doen.
Je hebt altijd wel mensen die het wel met je eens zijn, maar slappere knieen hebben.
Anderzijds... de k.r. krijgt van veel gemeenteleden natuurlijk bezwaren te horen en doen er vervolgens niets mee. Uit een soort machteloosheid soms, of bang dat dan de "andere kant" wegblijft.
Bij ons willen ze "links en rechts" bedienen. Wij zijn het hier niet mee eens. Een duidelijke koers werkt veel beter en helderder.
Nu kom je als gast, je denkt: tamelijk modern hier en de week erop is er opeens een BhP dominee.
Ook een bepaalde "uitstraling van het geheel" werkt niet geheel helder.
Er zijn nu eenmaal ongeschreven wetten, waarbij ieder weet: dit is een behoudende gemeente, of dit is een behoorlijk progessieve.
Dat kun je al zien als de k.r. de kerk betreedt.

Wat telt is het aantal ware gelovigen. Ik kan uit dit relaas niet goed opmaken of dat in je kerkelijke gemeente belangrijk is.

Mara schreef:

Bert Mulder schreef:

Mara schreef:Nee, als je dingen ziet gebeuren die tegen Gods Woord indruisen, KUN je niet meer blijven zitten, want dan ben je medeverantwoordelijk.
Nogmaals, het was niet zomaar iets.
Ik moet zeggen, bij mij is het ook wel eens opgekomen. Ik heb er echter op dat moment voor gekozen om te blijven zitten, maar het kost je lichamelijk heel wat !

Waarom druist het lezen door jongeren tegen Gods Woord in? Of waren het soms vrouwen?

Het gedrag van de opstappers, daarentegen, is godonterend, daar het scheurmaken is....

Bert, bij Zita ging het om voorlezende jongeren, bij mijn voorbeeld gaat het over iets heel anders, iets onverwachts, het H.A. werd daarbij onteerd volgens de opstappers. En vroeger was er een tafelwacht, maar al jaren niet meer, althans, bij ons niet.
Als kind heb ik wel eens meegemaakt dat iemand de tafel ontzegd werd ! Dat is in feite toch ook een ingrijpende zaak, wat niet zomaar mag, maar wel volgens de richtlijnen van de formulieren is ? Hoe denk je daar dan over ?

Het is de plicht van de ouderlingen om over het Heilig Avondmaal te waken....

refo schreef:

Mara schreef: Ik nuanceerde die interpretatie omdat anders daar ook weer vragen over komen. En het ging in het genoemde geval over de bediening van de sacramenten.
Idd, opstappen wordt niet gewaardeerd ! Ik moet na jaren nog wel eens horen dat mijn ouders wel erg "kritisch" waren.
Het zure is dat diezelfde mensen met hun snoeiharde kritiek, later om andere redenen de gemeente verlieten
Ik pleit hier voor begrip voor gemeenteleden die het niet meer kunnen hebben onder een dergelijke prediking, ipv kritiek, ZONDER persoonlijk zich op de hoogte te stellen waarom dat zo is. Als je als gemeentelid een "zeur" bent, val je vanzelf buiten de groep, daar hoef je niets voor te doen.
Je hebt altijd wel mensen die het wel met je eens zijn, maar slappere knieen hebben.
Anderzijds... de k.r. krijgt van veel gemeenteleden natuurlijk bezwaren te horen en doen er vervolgens niets mee. Uit een soort machteloosheid soms, of bang dat dan de "andere kant" wegblijft.
Bij ons willen ze "links en rechts" bedienen. Wij zijn het hier niet mee eens. Een duidelijke koers werkt veel beter en helderder.
Nu kom je als gast, je denkt: tamelijk modern hier en de week erop is er opeens een BhP dominee.
Ook een bepaalde "uitstraling van het geheel" werkt niet geheel helder.
Er zijn nu eenmaal ongeschreven wetten, waarbij ieder weet: dit is een behoudende gemeente, of dit is een behoorlijk progessieve.
Dat kun je al zien als de k.r. de kerk betreedt.

Wat telt is het aantal ware gelovigen. Ik kan uit dit relaas niet goed opmaken of dat in je kerkelijke gemeente belangrijk is.

Die vraag begrijp ik niet helemaal ?
Wij zien toch alleen de buitenkant van iemand ? Hoe kun je dan werkelijk weten wie een ware gelovige is ?

Mara schreef:Nou Huisman, ik heb het dus ook van dichtbij meegemaakt, zoals ik zei, bij mijn ouders. Ik zag hun verdriet, hun worsteling, want mijn vader wilde de zondag niet ontheiligen, zo noemde hij dat. Mijn moeder voelde dat bezwaar niet, maar heeft mijn vader hierin altijd gevolgd. Er was destijds een levendige ruil met banden, want er waren meer mensen die het niet meer konden vinden. Er waren in die tijd veel thuisluisteraars. En wat zo bijzonder was ? De Heere wilde het zegenen. God is aan tijd noch plaats gebonden ! Misschien verarmt het meer en meer. Doordat het reizen is toegenomen (heeft dat nu werkelijk de winst opgeleverd ? Nee, want het relishoppen gebeurt meer en meer, ook een grote oorzaak van de ondergang van diverse gemeentes) en je via de computer een dienst kunt beluisteren, is het anders dan in de jaren 60 en 70.
Maar net zo schrijnend. En het doet mij idd behoorlijk pijn als er hier over bijzaken gepraat wordt. Want wanneer is iets dan wel een HOOFDzaak ?
Veel vernieuwingen luiden vaak een hellend vlak in. Je went er aan en zo drijft het steeds verder af

Dus je wilt beweren dat God het wil zegenen, als men Zijn geboden aan de laars lapt?

refo schreef:Wat telt is het aantal ware gelovigen. Ik kan uit dit relaas niet goed opmaken of dat in je kerkelijke gemeente belangrijk is.

Klinkt labadistisch...

Bert Mulder schreef:

Mara schreef:Nou Huisman, ik heb het dus ook van dichtbij meegemaakt, zoals ik zei, bij mijn ouders. Ik zag hun verdriet, hun worsteling, want mijn vader wilde de zondag niet ontheiligen, zo noemde hij dat. Mijn moeder voelde dat bezwaar niet, maar heeft mijn vader hierin altijd gevolgd. Er was destijds een levendige ruil met banden, want er waren meer mensen die het niet meer konden vinden. Er waren in die tijd veel thuisluisteraars. En wat zo bijzonder was ? De Heere wilde het zegenen. God is aan tijd noch plaats gebonden ! Misschien verarmt het meer en meer. Doordat het reizen is toegenomen (heeft dat nu werkelijk de winst opgeleverd ? Nee, want het relishoppen gebeurt meer en meer, ook een grote oorzaak van de ondergang van diverse gemeentes) en je via de computer een dienst kunt beluisteren, is het anders dan in de jaren 60 en 70.
Maar net zo schrijnend. En het doet mij idd behoorlijk pijn als er hier over bijzaken gepraat wordt. Want wanneer is iets dan wel een HOOFDzaak ?
Veel vernieuwingen luiden vaak een hellend vlak in. Je went er aan en zo drijft het steeds verder af

Dus je wilt beweren dat God het wil zegenen, als men Zijn geboden aan de laars lapt?

Pardon

Mara schreef:

Bert Mulder schreef:

Mara schreef:Nou Huisman, ik heb het dus ook van dichtbij meegemaakt, zoals ik zei, bij mijn ouders. Ik zag hun verdriet, hun worsteling, want mijn vader wilde de zondag niet ontheiligen, zo noemde hij dat. Mijn moeder voelde dat bezwaar niet, maar heeft mijn vader hierin altijd gevolgd. Er was destijds een levendige ruil met banden, want er waren meer mensen die het niet meer konden vinden. Er waren in die tijd veel thuisluisteraars. En wat zo bijzonder was ? De Heere wilde het zegenen. God is aan tijd noch plaats gebonden ! Misschien verarmt het meer en meer. Doordat het reizen is toegenomen (heeft dat nu werkelijk de winst opgeleverd ? Nee, want het relishoppen gebeurt meer en meer, ook een grote oorzaak van de ondergang van diverse gemeentes) en je via de computer een dienst kunt beluisteren, is het anders dan in de jaren 60 en 70.
Maar net zo schrijnend. En het doet mij idd behoorlijk pijn als er hier over bijzaken gepraat wordt. Want wanneer is iets dan wel een HOOFDzaak ?
Veel vernieuwingen luiden vaak een hellend vlak in. Je went er aan en zo drijft het steeds verder af

Dus je wilt beweren dat God het wil zegenen, als men Zijn geboden aan de laars lapt?

Pardon

Is dit NIET Gods Woord dan, in Hebreen 10:

25 En laat ons onze onderlinge bijeenkomst niet nalaten,27) gelijk sommigen de gewoonte hebben,28) maar elkander vermanen; en dat zoveel te meer, als gij ziet, dat de dag nadert.
26 Want zo wij willens zondigen,29) nadat wij de kennis der waarheid ontvangen hebben, zo blijft er geen slachtoffer meer over30) voor de zonden;
27 Maar een schrikkelijke verwachting des oordeels, en hitte des vuurs, dat de tegenstanders31) zal verslinden.

27) bijeenkomst niet nalaten,
Namelijk in de Christelijke vergaderingen, die tot gehoor van Gods woord, algemene gebeden, en gebruik der heilige sacramenten aangericht zijn. Zie Hand. 2:42, en Hand. 20:7; 1 Cor. 11:20, enz.

28) de gewoonte hebben,
Namelijk die van de waarheid afvallen, of uit vrees der Joden, of ook door nalatigheid, of uit een groot gevoelen van zichzelf, of uit andere oorzaken hierin vertragen. Zie Matth. 18:20.

Bert Mulder schreef:

Mara schreef:

Bert Mulder schreef:

Mara schreef:Nou Huisman, ik heb het dus ook van dichtbij meegemaakt, zoals ik zei, bij mijn ouders. Ik zag hun verdriet, hun worsteling, want mijn vader wilde de zondag niet ontheiligen, zo noemde hij dat. Mijn moeder voelde dat bezwaar niet, maar heeft mijn vader hierin altijd gevolgd. Er was destijds een levendige ruil met banden, want er waren meer mensen die het niet meer konden vinden. Er waren in die tijd veel thuisluisteraars. En wat zo bijzonder was ? De Heere wilde het zegenen. God is aan tijd noch plaats gebonden ! Misschien verarmt het meer en meer. Doordat het reizen is toegenomen (heeft dat nu werkelijk de winst opgeleverd ? Nee, want het relishoppen gebeurt meer en meer, ook een grote oorzaak van de ondergang van diverse gemeentes) en je via de computer een dienst kunt beluisteren, is het anders dan in de jaren 60 en 70.
Maar net zo schrijnend. En het doet mij idd behoorlijk pijn als er hier over bijzaken gepraat wordt. Want wanneer is iets dan wel een HOOFDzaak ?
Veel vernieuwingen luiden vaak een hellend vlak in. Je went er aan en zo drijft het steeds verder af

Dus je wilt beweren dat God het wil zegenen, als men Zijn geboden aan de laars lapt?

Pardon

Is dit NIET Gods Woord dan, in Hebreen 10:

25 En laat ons onze onderlinge bijeenkomst niet nalaten,27) gelijk sommigen de gewoonte hebben,28) maar elkander vermanen; en dat zoveel te meer, als gij ziet, dat de dag nadert.
26 Want zo wij willens zondigen,29) nadat wij de kennis der waarheid ontvangen hebben, zo blijft er geen slachtoffer meer over30) voor de zonden;
27 Maar een schrikkelijke verwachting des oordeels, en hitte des vuurs, dat de tegenstanders31) zal verslinden.

27) bijeenkomst niet nalaten,
Namelijk in de Christelijke vergaderingen, die tot gehoor van Gods woord, algemene gebeden, en gebruik der heilige sacramenten aangericht zijn. Zie Hand. 2:42, en Hand. 20:7; 1 Cor. 11:20, enz.

28) de gewoonte hebben,
Namelijk die van de waarheid afvallen, of uit vrees der Joden, of ook door nalatigheid, of uit een groot gevoelen van zichzelf, of uit andere oorzaken hierin vertragen. Zie Matth. 18:20.

Je begrijpt het geloof ik niet ?
Als je de verschillende posters hier GOED leest, kun je er uit opmaken dat het geen makkelijke stap is, die BIDDEND en WORSTELEND gemaakt wordt. Nogmaals, het gaat hier niet over een akkefietje ! Maar zeker als je ook nog kinderen hebt, kun je het soms niet meer uithouden ergens. Je eigen ziel wordt verwoest en dat van je gezin net zo goed.
Geloof me: blijven zitten is een stuk comfortabeler, naar de mens gesproken dan.

Mara schreef:Als je de verschillende posters hier GOED leest, kun je er uit opmaken dat het geen makkelijke stap is, die BIDDEND en WORSTELEND gemaakt wordt. Nogmaals, het gaat hier niet over een akkefietje ! Maar zeker als je ook nog kinderen hebt, kun je het soms niet meer uithouden ergens. Je eigen ziel wordt verwoest en dat van je gezin net zo goed.
Geloof me: blijven zitten is een stuk comfortabeler, naar de mens gesproken dan.

Niet elke keuze die biddend en worstelend gemaakt wordt, is goed.

Als er sprake is van "verwoesting" van je eigen ziel en dat van je gezin, dan zullen er zaken zijn die duidelijk niet zijn naar Woord en belijdenis. Als je die niet concreet kan aanwijzen, welk recht heb je dan om een gemeente Gods te verlaten?

Gods Woord en de belijdenissen zijn er duidelijk in, dat we de onderlinge samenkomsten in de gemeente waarin God ons een plek heeft gegeven, niet mogen veronachtzamen. Zolang je dus niet heel concreet wezenlijke zaken kan aanwijzen, die afwijken van Schrift en belijdenis, dienen wij ons te houden aan de vermaning van de apostel. Doen we dat niet, dan vrees ik dat dat meer getuigd van een eigenzinnige godsdienst, dan van ware godsvrucht.

PS> Voor alle duidelijkheid: Ik veroordeel niemand die hier zijn verhaal verteld heeft, noch schrijf ik hetgeen ik schrijf met een specifiek verhaal wat hier gepost is in het achterhoofd. Mijn posting moet dus niet persoonlijk opgevat worden. Ik noem alleen wat de Schrift en de belijdenis over deze dingen zegt. Een ieder toetse en oordele zichzelf.

Mara schreef:Je begrijpt het geloof ik niet ?
Als je de verschillende posters hier GOED leest, kun je er uit opmaken dat het geen makkelijke stap is, die BIDDEND en WORSTELEND gemaakt wordt. Nogmaals, het gaat hier niet over een akkefietje ! Maar zeker als je ook nog kinderen hebt, kun je het soms niet meer uithouden ergens. Je eigen ziel wordt verwoest en dat van je gezin net zo goed.
Geloof me: blijven zitten is een stuk comfortabeler, naar de mens gesproken dan.

Ik begrijp het prima...

Maar, thuiszitten is de makkelijke oplossing, maar niet de juiste oplossing, naar Gods Woord.

En waarom moet het altijd makkelijk zijn? De kruisdood van Christus was OOK niet makkelijk...

En buiten de kerk (instituut!) is er geen zaligheid, vergelijk hier even wat we belijden in de NGB.

memento schreef:

Mara schreef:Als je de verschillende posters hier GOED leest, kun je er uit opmaken dat het geen makkelijke stap is, die BIDDEND en WORSTELEND gemaakt wordt. Nogmaals, het gaat hier niet over een akkefietje ! Maar zeker als je ook nog kinderen hebt, kun je het soms niet meer uithouden ergens. Je eigen ziel wordt verwoest en dat van je gezin net zo goed.
Geloof me: blijven zitten is een stuk comfortabeler, naar de mens gesproken dan.

Niet elke keuze die biddend en worstelend gemaakt wordt, is goed.

Als er sprake is van "verwoesting" van je eigen ziel en dat van je gezin, dan zullen er zaken zijn die duidelijk niet zijn naar Woord en belijdenis. Als je die niet concreet kan aanwijzen, welk recht heb je dan om een gemeente Gods te verlaten?

Gods Woord en de belijdenissen zijn er duidelijk in, dat we de onderlinge samenkomsten in de gemeente waarin God ons een plek heeft gegeven, niet mogen veronachtzamen. Zolang je dus niet heel concreet wezenlijke zaken kan aanwijzen, die afwijken van Schrift en belijdenis, dienen wij ons te houden aan de vermaning van de apostel. Doen we dat niet, dan vrees ik dat dat meer getuigd van een eigenzinnige godsdienst, dan van ware godsvrucht.

PS> Voor alle duidelijkheid: Ik veroordeel niemand die hier zijn verhaal verteld heeft, noch schrijf ik hetgeen ik schrijf met een specifiek verhaal wat hier gepost is in het achterhoofd. Mijn posting moet dus niet persoonlijk opgevat worden. Ik noem alleen wat de Schrift en de belijdenis over deze dingen zegt. Een ieder toetse en oordele zichzelf.

He, dat begrijp ik niet
Nog eens, niet elke keuze die biddend en worstelend gemaakt wordt, is goed. Hoe zou dat dan moeten volgens jou ? Er is nog een gevolg aan die worsteling ! Merk op mijn ziel, wat antwoord God u geeft ! Hij spreekt gewis tot elk die voor hem leeft.
Dan mogen wij geen kleine dingen verachten, als er grote in het spel zijn.
En echt hoor Memento, in het geval van mijn ouders kon dit echt met Gods Woord aangetoond worden !
En een eigenzinnige godsdienst vind ik als je eigen kerkjes gaat stichten, totaal afgescheiden van de rest.
Als er eentje zonder kerkmuren is opgevoed, ben ik het wel. Ze zullen overal vandaankomen, zo ben ik opgevoed.
Maar de Heere zal ze wel leiden. Zelfs uit de Roomse kerk, maar ook dan zullen zij op zoek gaan naar voedsel.

Bert Mulder schreef:

Mara schreef:Je begrijpt het geloof ik niet ?
Als je de verschillende posters hier GOED leest, kun je er uit opmaken dat het geen makkelijke stap is, die BIDDEND en WORSTELEND gemaakt wordt. Nogmaals, het gaat hier niet over een akkefietje ! Maar zeker als je ook nog kinderen hebt, kun je het soms niet meer uithouden ergens. Je eigen ziel wordt verwoest en dat van je gezin net zo goed.
Geloof me: blijven zitten is een stuk comfortabeler, naar de mens gesproken dan.

Ik begrijp het prima...

Maar, thuiszitten is de makkelijke oplossing, maar niet de juiste oplossing, naar Gods Woord.

En waarom moet het altijd makkelijk zijn? De kruisdood van Christus was OOK niet makkelijk...

En buiten de kerk (instituut!) is er geen zaligheid, vergelijk hier even wat we belijden in de NGB.

Dus jij blijft liever zitten in een kerk waar tegen de Schrift ingegaan wordt, op bepaalde punt(en) ?
En jij verwoordt precies die vijandschap waar je tegenaan loopt als je je kerkverband verlaat.
Omgekeerd is dat niet zo. Dan is er bewogenheid. Verdriet, omdat het zo loopt.
Ik mag weten dat de Heere die stap gezegend heeft. Dat is gebleken ! Het is helemaal niet makkelijk pal voor de waarheid te staan. Beschamperd te worden.
Want dan worden je vrienden, je vijanden.