Geld op. (Net terug van vakantieLuther schreef: Want?

Geld op. (Net terug van vakantieLuther schreef: Want?
Deze mannen zijn verkozen in een ledenvergadering na een gebed of de HEERE mannen wil aanwijzen. Vind ik van een heel andere orde dan dat iemand een groepje mensen om zich heen vergaderd en gaat preken.refo schreef:Neem bijvoorbeeld de bevestiging van ambtsdragers. Niemand weet iets van zijn hart. Daarom de laatste check in de vorm van een eed: gevoelt u in uw hart dat u van deze gemeente en door God geroepen bent. Dat de gemeente dat deed is klontjes, want anders zou de goede man daar niet staan. Dat God het eveneens deed is alleen de man zelf bekend. Daarom is ook de gedachtengang fnuikend voor de gemeenten dat diezelfde mannen vaak menen of aangepraat is dat hun verkiezing gelijk staat aan verkiezing door God.
je vroeg om een bewijs of iemand zijn eigen roeping kon weten. De opstellers van genoemd formulier gaan daar gewoon van uit. Ik dus ook.huisman schreef:Deze mannen zijn verkozen in een ledenvergadering na een gebed of de HEERE mannen wil aanwijzen. Vind ik van een heel andere orde dan dat iemand een groepje mensen om zich heen vergaderd en gaat preken.refo schreef:Neem bijvoorbeeld de bevestiging van ambtsdragers. Niemand weet iets van zijn hart. Daarom de laatste check in de vorm van een eed: gevoelt u in uw hart dat u van deze gemeente en door God geroepen bent. Dat de gemeente dat deed is klontjes, want anders zou de goede man daar niet staan. Dat God het eveneens deed is alleen de man zelf bekend. Daarom is ook de gedachtengang fnuikend voor de gemeenten dat diezelfde mannen vaak menen of aangepraat is dat hun verkiezing gelijk staat aan verkiezing door God.
Voor het hele artikel van Dr P de VriesVoor Alexander leed het geen twijfel dat jongemannen alleen in Gods gunst predikant kunnen zijn als er niet alleen een uiterlijke roeping door de kerk is, maar ook een innerlijke roeping en bekwaammaking door de Heilige Geest. Daarbij behoort de innerlijke roeping aan de uiterlijke roeping vooraf te gaan. Een van de kenmerken van de innerlijke roeping is dat men een onweerstaanbare drang voelt om het Evangelie te prediken en dat tot eer van God, tot bekering van zondaren en tot stichting van Gods kinderen. De kerk kan tenslotte de innerlijke roeping niet beoordelen. Dat betekent echter niet dat zij iedereen die in staat is een academische opleiding te volgen tot het ambt moet toelaten. Toetsing is nodig.
Goed DWW. Ik begrijp dat je de PB die je me stuurde ook op het forum geplaatst hebt.DWW schreef:Ten eerste is GPPB niet mijn geestelijk vader. Ik heb GPPB geantwoord op dezelfde wijze als hoe hij gewend is anderen te schrijven. IJzer scherpt men tenslotte met ijzer. Jij kent hem niet, ik dacht dat ik hem kende, totdat ik hem wat beter leerde kennen. Maar het heeft God niet in de weg gestaan. Bileam wilde Israel vloeken, maar God gebruikte zijn tong om Israel te zegenen. Zo heeft God het enkele geschrijf van GPPB voor mij willen zegenen, waardoor ik licht over (drie jaar daarvoor) ontvangen genade begon te verkrijgen. Tesamen met ds. J.J. Roodsant en ds. K. Veldman, is hij het middel geweest, waardoor ik uit de leerdwalingen verlost ben geworden waar jij helaas nog tot je nek in zit. Dit schrijf ik niet uit wangunst, maar God mocht je ogen nog eens willen openen, en je oren willen doorboren. Het kan zo ver gaan, en het kan er allemaal zo op lijken, -niet ongevraagd namen gebruiken-. Lees hier eens wat Jan Geense wel niet allemaal geproefd en gesmaakt had, alvorens hij door de weg van Gods heilige recht werd ingelijfd in Christus Jezus. Het feit dat jij niet weet wat het recht Gods is, wil niet zeggen dat het niet bestaat, -niet ongevraagd namen gebruiken-. Lees hier, door Jan Geense zelf geschreven:Wilhelm schreef:Waarom beste DWW, geeft je geen reactie op de opmerking van Auto over de toon van jouw discussies met je geestelijke vader ? En dan van mijn kant de vraag : vind je dat in de lijn van de kerkorde om zelf te gaan preken zonder de kerkelijke weg hiervoor te bewandelen ?
http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... geense.pdf
Misschien heb je hier wel gedeeltelijk gelijk. Ik schrijf hier weleens dingen die ik onder eigen naamsvermelding niet zo in het openbaar zou roepen. Daar moet ik van leren, en het past me om daarmee op de juiste wijze mee om te gaan. Maar jij weet ook dat ik deze zaken in persoonlijke gesprekken, met wie dan ook, wel benoem.DWW schreef: Je durft anoniem in allerlei topics een hoop dingen te schrijven en/of te zeggen, ik vraag me zo af of je dit onder je eigen naamsvermelding ook allemaal zou durven roepen. Het doet me denken aan die stoere opgeschoten ventjes die op straat in groepsverband van alles durven uit te kramen, maar hoe anders is het met hen wanneer je ze alleen tegen komt. In antwoord op je gestelde vraag wil ik je zeggen dat ik mezelf niet heb aangeboden, maar in de middelijke weg gevraagd ben om enkele malen een stichtelijk woord te komen spreken. Dit was, omdat de ouderling van die gemeente een openhart-operatie moest ondergaan, en de andere ouderling geen vrijmoedigheid had om voor te gaan. Als ik niet was gekomen, hadden die mensen eenvoudig weg voor enkele weken op zondag niet samen kunnen komen. Om mezelf op fouten en krommigheden na te luisteren heb ik deze oefeningen opgenomen. Toen enkelen van m'n kennissen me verzochten deze oefeningen ook te mogen horen, heb ik besloten om ze gewoon op m'n website te plaatsen. Daarnaast heb ik er een kanttekening bij geplaatst. Maar tot overdaad wilde jij anoniem op RF nog enkele dingen meer weten. Jongen, toch..... Wat ben je toch gespitst op iemand z'n ondergang. Vraag of God je van deze huichelarij zou willen bekeren, -niet ongevraagd namen gebruiken-.
http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... ningen.pdf
Leg je weg voor de Heere neer. Maar weet ook dat de Heere een jaloers God is en niet laat spotten met Zijn kerk en Zijn volk. Denk aan die oogappel , en wees voorzichtig met uitspraken over Gods kinderen, en voeg je tot de kerk, en weet dat de Heere op een ordelijke wijze Zijn dienstknechten verkiest, roept en uitzendDWW schreef: Hoe en wat mijn weg verder zal zijn, weet ik niet. Ik heb in gebrek geschreven wat de Heere mij heeft laten zien, en heeft willen leren. Maar een ding is zeker waar, ik kon niet meer verder in de bloemen. De Heere is mijn Getuige. Ook ik zou het liefst mezelf in de middelijke weg ergens gaan aanmelden, maar zou werkelijk niet weten waar, beste -niet ongevraagd namen gebruiken-. Het valt niet mee om anderen in een gespreid bedje te zien liggen, en zelf verder alles alleen te moeten uitzoeken. Toch ben ik er niet jaloers op, ik zou niet willen ruilen.
Vriendelijke groet,
D.J. Kleen
Arme DWW,DWW schreef:Wilhelm, ik wenste wel dat je dit eens mocht zien, dan zou je wellicht ook meer en een dieper begrip hebben waarom ik mijn site als een soort klokkenluiderswebsite begonnen ben.
Vriendelijke groet,
DWW
Waarom doet/deed men eigenlijk zoiets?Mara schreef:ds du Marchie v V, van chr ger naar oud ger ?
Ik herinner me hem van Urk, als er dopen was, moesten de moeders met hun kindjes op de arm naar de kerk, er mocht geen kinderwagen bij de kerk komen (wielen)
Ik begreep en( nog steeds niet trouwens), waarom dat was. Nu toch niet meer hoop ik ?
Het eerste deel kan ik in mee, zij met nuanceringen. Het tweede deel verbaast me: de zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. Welke stand is dit tussen dood en leven? De zondaar kan dit nooit uit zichzelf doen, want hij is dood! Hier wordt onder de schijn van een rechtzinnige leer toch weer de Remonstrantse dwaling ingevoerd. En daarbij worden inderdaad de kleinen in de genade vertrapt.Kijk Wilhelm, en hier gaat een zondaar verloren voor God, als in een punt des tijds, en is hij rijp voor de genade Gods in Christus Jezus. Hier heeft de wet hem gedood, en valt hij uit zijn diensthuis van zonden in de armen van de Heere Jezus. Hier heeft God Zijn recht behouden, daar zijn Zijn deugden van rechtvaardigheid, toorn, gramschap en heiligheid NIET geschonden en NIET verbogen, noch onteert noch ontheiligt. God heeft daar Zijn eer en Zijn Goddelijk recht behouden, en de zondaar heeft achter de dood het leven en de zegen in Jezus Christus gevonden. Daar is de zondaar niet meer onder de wet, maar onder de genade, Rom. 6:14. Zijn vlees wat nooit bekeerd wordt blijft wel onder die wet, maar voor zijn geredde ziel heeft de wet geheel afgedaan. Waarom zijn die overtuigingen voor het verloren gaan voor God dan nog niet levendmakend van kracht....?? Omdat de wet niet uit het zaligmakende geloof is, Gal. 3:12, Gal. 3:21. De zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. En waar geen zonden meer zijn, aldaar is er ook geen veroordeling meer, ook geen dood en geen hel meer, en is de zondaar verlost uit de klauwen des satans, en de ketenen der zonden waarmee satan die zondaar geestelijk gevangen hield, lees en herlees Rom. 6:2-8. Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven?
Misschien moet DWW en wij allen de variatie van waarachtige bekeringen bewonderen i.p.v. bekritiseren.hervormde schreef:Het eerste deel kan ik in mee, zij met nuanceringen. Het tweede deel verbaast me: de zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. Welke stand is dit tussen dood en leven? De zondaar kan dit nooit uit zichzelf doen, want hij is dood! Hier wordt onder de schijn van een rechtzinnige leer toch weer de Remonstrantse dwaling ingevoerd. En daarbij worden inderdaad de kleinen in de genade vertrapt.Kijk Wilhelm, en hier gaat een zondaar verloren voor God, als in een punt des tijds, en is hij rijp voor de genade Gods in Christus Jezus. Hier heeft de wet hem gedood, en valt hij uit zijn diensthuis van zonden in de armen van de Heere Jezus. Hier heeft God Zijn recht behouden, daar zijn Zijn deugden van rechtvaardigheid, toorn, gramschap en heiligheid NIET geschonden en NIET verbogen, noch onteert noch ontheiligt. God heeft daar Zijn eer en Zijn Goddelijk recht behouden, en de zondaar heeft achter de dood het leven en de zegen in Jezus Christus gevonden. Daar is de zondaar niet meer onder de wet, maar onder de genade, Rom. 6:14. Zijn vlees wat nooit bekeerd wordt blijft wel onder die wet, maar voor zijn geredde ziel heeft de wet geheel afgedaan. Waarom zijn die overtuigingen voor het verloren gaan voor God dan nog niet levendmakend van kracht....?? Omdat de wet niet uit het zaligmakende geloof is, Gal. 3:12, Gal. 3:21. De zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. En waar geen zonden meer zijn, aldaar is er ook geen veroordeling meer, ook geen dood en geen hel meer, en is de zondaar verlost uit de klauwen des satans, en de ketenen der zonden waarmee satan die zondaar geestelijk gevangen hield, lees en herlees Rom. 6:2-8. Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven?
Laten we het houden bij het eenvoudige Woord van God. Het is de Heilige Geest die de ogen van de zondaar opent voor de dood in zichzelf en voor het heil in Christus. Denk aan Filippi. Lydia en de stokbewaarder. Beider ogen zijn geopend. Maar wel op verschillende wijze. De uitwerking is hetzelfde. Ze vragen naar Gods wil en weg. De stokbewaarder past wel in het schema, maar Lydia niet. Misschien moet DWW zich eens verdiepen in de psychologie. Het zou wel eens een verhelderend licht op vele beschrijvingen werpen.
Het gaat niet over spreken erover, maar hoe zit het met de beleving?DWW schreef:Het is werkelijk niet gering welk een afgoderij er op dint punt in de kerken bedreven wordt. Er zijn heden ten dage schier weinigen meer onder Gods verloste volk die vanuit de rechtvaardigingsleer van de apostel Paulus spreken.
Wat ik hier schreef moet je niet zien als een zekere voorwaarde, maar zien en verstaan zoals het gaat wanneer God de Vader een zondaar trekt tot de gemeenschap van Jezus Christus, door de weg van Zijn heilige Recht, Joh. 6:37, Joh. 6:44. Als een drenkeling dreigt te verdrinken, moeten wij hem dan voorhouden om hulp te gaan roepen, of zou de nood in zijn hart hem daar zelf toe nopen? Kijk, dat bedoel ik nu maar te zeggen. Zo ook wanneer een zondaar in zijn verdoemlijkheid voor God in het hemels gericht wordt gebracht. Lees hier verder wat betreft je nuanceringen, over in welk verband ik deze dingen bedoeld heb te schrijven, waarin ik zelfs bijval kreeg van Luther en Wilhelm.hervormde schreef:Het eerste deel kan ik in mee, zij met nuanceringen. Het tweede deel verbaast me: de zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. Welke stand is dit tussen dood en leven? De zondaar kan dit nooit uit zichzelf doen, want hij is dood! Hier wordt onder de schijn van een rechtzinnige leer toch weer de Remonstrantse dwaling ingevoerd.DWW: Kijk Wilhelm, en hier gaat een zondaar verloren voor God, als in een punt des tijds, en is hij rijp voor de genade Gods in Christus Jezus. Hier heeft de wet hem gedood, en valt hij uit zijn diensthuis van zonden in de armen van de Heere Jezus. Hier heeft God Zijn recht behouden, daar zijn Zijn deugden van rechtvaardigheid, toorn, gramschap en heiligheid NIET geschonden en NIET verbogen, noch onteert noch ontheiligt. God heeft daar Zijn eer en Zijn Goddelijk recht behouden, en de zondaar heeft achter de dood het leven en de zegen in Jezus Christus gevonden. Daar is de zondaar niet meer onder de wet, maar onder de genade, Rom. 6:14. Zijn vlees wat nooit bekeerd wordt blijft wel onder die wet, maar voor zijn geredde ziel heeft de wet geheel afgedaan. Waarom zijn die overtuigingen voor het verloren gaan voor God dan nog niet levendmakend van kracht....?? Omdat de wet niet uit het zaligmakende geloof is, Gal. 3:12, Gal. 3:21. De zondaar moet eerst de heerschappij der zonden afsterven, door de weg van Gods heilig recht. En waar geen zonden meer zijn, aldaar is er ook geen veroordeling meer, ook geen dood en geen hel meer, en is de zondaar verlost uit de klauwen des satans, en de ketenen der zonden waarmee satan die zondaar geestelijk gevangen hield, lees en herlees Rom. 6:2-8. Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven?
Het is maar de grote vraag wat jij onder kleinen in de genade verstaat. Er zijn zielen die hebben de zaak doorleefd die ik hierboven heb geprobeerd te omschrijven, maar durven het niet voor de benodigde zaak te houden. Zulke zielen hebben de zaken van de woorden doorleefd, maar missen de woorden van de zaken tot hun verstroosting, waardoor zij er vaak langer over doen om hun roeping en hun verkiezing, niet ten opzichte van God, maar ten opzichte van zichzelf vast te kunnen/mogen maken. Zulke zielen durven niet in de vrijheid te staan waarin God in Christus hen wel degelijk heeft doen staan. Dit is het verschil tussen de zekerheid des geloofs, die al Gods volk mag kennen wanneer ze die zaak van schuldvergeving in Christus deelachtig worden, en hen daar in die stonde ook de gerechtigheid en heiligheid van Christus wordt toegerekend, naar 1 Kor. 1:30, en de zekerheids des gevoels. De zekerheid des gevoels heeft die verloste zondaar wanneer hij/zij meerdere malen licht over ontvangen genade heeft mogen krijgen, waardoor hij/zij onderwezen is geworden in hetgeen hij/zij in Christus deelachtig is geworden, lees daartoe 2 Petrus 1 vers 10 (met kant.)hervormde schreef:En daarbij worden inderdaad de kleinen in de genade vertrapt.