„Mens moet wel ja zeggen tegen aanbod van genade”

[Bert Mulder]

Aan diegenen die dat al wel gedaan hebben mag je prediken dat ze dat niet uit zichzelf hebben gedaan, en dat biedt een grote steun bij twijfels.

Met deze zin heb ik grote moeite. Eigenlijk met de rest ook.

Je hoeft mensen niet te laten zien dat ze het niet zelf hebben gedaan. Als men het gevoel heeft dat men zelf ja heeft gezegd, dan is dat ook zo. En dan is er geen sprake van een door de Heilige Geest gewrocht geloof.

Wat anders is het, als geloofszekerheid aangevochten wordt en men dan in de preek bemoedigt door te zeggen dat God het was die het in u werkte. Maar dan is er al een punt van zekerheid geweest.

Een wedergeborene leeft niet bij conclusie (die hem aangepr(eek)(aa)t moet worden).

Een wedergeberene leeft door middel van de voeding die hij in elke preek weer ontvangt...

Hetwelk ook het middel Gods is WAARDOOR hij leeft.

[Bert Mulder]

Inderdaad.

Hoewel er over geloof dat niet door de Geest gewrocht is nog wel wat meer te zeggen valt, maar daar ging het nu eens niet over.

In eerste instantie, dat het helemaal geen geloof is, maar de mens zeggend in hoogmoed, dat hij zichzelf wel bekeren kan.

Maar, zoals je zei, daar ging het nu eens niet over...

[Erasmiaan]

Aan diegenen die dat al wel gedaan hebben mag je prediken dat ze dat niet uit zichzelf hebben gedaan, en dat biedt een grote steun bij twijfels.

Met deze zin heb ik grote moeite. Eigenlijk met de rest ook.

Je hoeft mensen niet te laten zien dat ze het niet zelf hebben gedaan. Als men het gevoel heeft dat men zelf ja heeft gezegd, dan is dat ook zo. En dan is er geen sprake van een door de Heilige Geest gewrocht geloof.

Wat anders is het, als geloofszekerheid aangevochten wordt en men dan in de preek bemoedigt door te zeggen dat God het was die het in u werkte. Maar dan is er al een punt van zekerheid geweest.
Een wedergeborene leeft niet bij conclusie (die hem aangepr(eek)(aa)t moet worden).

Ik denk dat de zin van Marco ook zo bedoeld werd, als het ondergestreepte. Soms worden dingen door anderen op een andere manier geformuleers dan dat jij wellicht gewend zijn, maar daarmee bedoelen ze dus niet iets anders. Probeer dus niet over elk anders klinkend woord te vallen

Dit heeft niets te maken met hoe ik het 'gewend' ben.

Het gaat om een zeer principieël punt. Ben je wedergeboren en word je dat later duidelijk gemaakt in de prediking, in de trant van: heb je ja gezegd op het aanbod? Dan zit het goed want je kunt alleen maar ja zeggen als de geest van Christus in je is. Dat is zeer ongereformeerd en een zeer grote dwaling.

[Tiberius]

Met deze zin heb ik grote moeite. Eigenlijk met de rest ook.

Je hoeft mensen niet te laten zien dat ze het niet zelf hebben gedaan. Als men het gevoel heeft dat men zelf ja heeft gezegd, dan is dat ook zo. En dan is er geen sprake van een door de Heilige Geest gewrocht geloof.

Wat anders is het, als geloofszekerheid aangevochten wordt en men dan in de preek bemoedigt door te zeggen dat God het was die het in u werkte. Maar dan is er al een punt van zekerheid geweest.
Een wedergeborene leeft niet bij conclusie (die hem aangepr(eek)(aa)t moet worden).

Ik denk dat de zin van Marco ook zo bedoeld werd, als het ondergestreepte. Soms worden dingen door anderen op een andere manier geformuleers dan dat jij wellicht gewend zijn, maar daarmee bedoelen ze dus niet iets anders. Probeer dus niet over elk anders klinkend woord te vallen

Dit heeft niets te maken met hoe ik het 'gewend' ben.

Het gaat om een zeer principieël punt. Ben je wedergeboren en word je dat later duidelijk gemaakt in de prediking, in de trant van: heb je ja gezegd op het aanbod? Dan zit het goed want je kunt alleen maar ja zeggen als de geest van Christus in je is. Dat is zeer ongereformeerd en een zeer grote dwaling.

Het punt is, dat er zo vermogens in de mens gelegd worden. Dat is inderdaad zeer ongereformeerd.

[Marnix]

Met deze zin heb ik grote moeite. Eigenlijk met de rest ook.

Je hoeft mensen niet te laten zien dat ze het niet zelf hebben gedaan. Als men het gevoel heeft dat men zelf ja heeft gezegd, dan is dat ook zo. En dan is er geen sprake van een door de Heilige Geest gewrocht geloof.

Wat anders is het, als geloofszekerheid aangevochten wordt en men dan in de preek bemoedigt door te zeggen dat God het was die het in u werkte. Maar dan is er al een punt van zekerheid geweest.
Een wedergeborene leeft niet bij conclusie (die hem aangepr(eek)(aa)t moet worden).

Ik denk dat de zin van Marco ook zo bedoeld werd, als het ondergestreepte. Soms worden dingen door anderen op een andere manier geformuleers dan dat jij wellicht gewend zijn, maar daarmee bedoelen ze dus niet iets anders. Probeer dus niet over elk anders klinkend woord te vallen

Dit heeft niets te maken met hoe ik het 'gewend' ben.

Het gaat om een zeer principieël punt. Ben je wedergeboren en word je dat later duidelijk gemaakt in de prediking, in de trant van: heb je ja gezegd op het aanbod? Dan zit het goed want je kunt alleen maar ja zeggen als de geest van Christus in je is. Dat is zeer ongereformeerd en een zeer grote dwaling.

Uiteraard. Als we zeggen te geloven, moeten we dat ook toetsen.... En niet zeggen: We geloven, dat kan alleen door Gods werk dus het zit wel goed. Punt.

De apostelen laten die twee altijd prachtig naast elkaar staan:

1. De gelovigen worden aangesproken als heiligen, uitverkorenen.
2. De gelovigen worden opgeroepen tot toetsing van hun geloof, de vruchten, tot onderzoek en dagelijkse bekering en vernieuwing.

Marco doelt op de mensen die kinderen van God zijn... bekeerd zijn... dat die er op gewezen mogen worden dat ze niet zelf wat zijn begonnen maar dat God hen heeft getrokken naar zijn wonderlijk licht. Niet onze werken, maar Gods genade redden ons. Dat biedt grote steun!

[Erasmiaan]

Je hoeft mensen niet te laten zien dat ze het niet zelf hebben gedaan. Als men het gevoel heeft dat men zelf ja heeft gezegd, dan is dat ook zo. En dan is er geen sprake van een door de Heilige Geest gewrocht geloof.

Wat anders is het, als geloofszekerheid aangevochten wordt en men dan in de preek bemoedigt door te zeggen dat God het was die het in u werkte. Maar dan is er al een punt van zekerheid geweest.
Een wedergeborene leeft niet bij conclusie (die hem aangepr(eek)(aa)t moet worden).

Ik denk dat de zin van Marco ook zo bedoeld werd, als het ondergestreepte. Soms worden dingen door anderen op een andere manier geformuleers dan dat jij wellicht gewend zijn, maar daarmee bedoelen ze dus niet iets anders. Probeer dus niet over elk anders klinkend woord te vallen

Dit heeft niets te maken met hoe ik het 'gewend' ben.

Het gaat om een zeer principieël punt. Ben je wedergeboren en word je dat later duidelijk gemaakt in de prediking, in de trant van: heb je ja gezegd op het aanbod? Dan zit het goed want je kunt alleen maar ja zeggen als de geest van Christus in je is. Dat is zeer ongereformeerd en een zeer grote dwaling.

Uiteraard. Als we zeggen te geloven, moeten we dat ook toetsen.... En niet zeggen: We geloven, dat kan alleen door Gods werk dus het zit wel goed. Punt.

De apostelen laten die twee altijd prachtig naast elkaar staan:

1. De gelovigen worden aangesproken als heiligen, uitverkorenen.
2. De gelovigen worden opgeroepen tot toetsing van hun geloof, de vruchten, tot onderzoek en dagelijkse bekering en vernieuwing.

Marco doelt op de mensen die kinderen van God zijn... bekeerd zijn... dat die er op gewezen mogen worden dat ze niet zelf wat zijn begonnen maar dat God hen heeft getrokken naar zijn wonderlijk licht. Niet onze werken, maar Gods genade redden ons. Dat biedt grote steun!

Het gaat niet over toetsen; het gaat over de wetenschap van een begin in je leven. Als die wetenschap er niet is moet een predikant niet zeggen: als je ja hebt gezegd is het goed.

[memento]

Het gaat niet over toetsen; het gaat over de wetenschap van een begin in je leven. Als die wetenschap er niet is moet een predikant niet zeggen: als je ja hebt gezegd is het goed.

Dat is maar net wat je bedoelt met "de wetenschap van een begin in je leven". Een ieder die door een waar geloof Christus heeft aangenomen, is behouden, ook al kan hij het begin niet aanwijzen. Als men maar weet van het moment van het ontvangen van vergeving.

[huisman]

Er is verschil tussen:
1) de noodzaak van wedergeboren prediken
2) preken: u moet wedergeboren worden

1 en 2 moeten beiden gepredikt worden. Alleen 2 moet wel zuiver gepredikt worden, namelijk: Door een waar geloof Christus ingelijfd worden, dus geloof en wedergeboorte niet loskoppelen. En dus niet: "Wacht totdat u eerst wedergeboren bent geworden, en dan..."

Maargoed, daar ging het niet over...

Wij moeten zoveel preken over zoveel dogma's , als wij nu eens niet wijzer willen zijn dan Paulus die zegt dat hij niets anders gepreekt heeft als Jezus Christus en die gekruisigd. Verwachten wij nog alles (ook de wedergeboorte ) van zo'n prediking.En in zo,n prediking wordt niets gemist (doodstaat van de mens, welmenend aanbod van genade, rechtvaardigmaking,heiligmaking en heerlijkmaking) het komt echt allemaal van de gekruisigde Christus die alles heeft volbracht.

[GJdeBruijn]

Het gaat niet over toetsen; het gaat over de wetenschap van een begin in je leven. Als die wetenschap er niet is moet een predikant niet zeggen: als je ja hebt gezegd is het goed.

Dat is maar net wat je bedoelt met "de wetenschap van een begin in je leven". Een ieder die door een waar geloof Christus heeft aangenomen, is behouden, ook al kan hij het begin niet aanwijzen. Als men maar weet van het moment van het ontvangen van vergeving.

Bedoelt Erasmiaan met begin niet het persoonlijke weten vanuit de nood te worden gered, zoals in psalm 130 staat? Zonder die nood te kennen van zelf goddeloos en zondig te zijn, is het ja zeggen op het aanbod weinig anders dan ja zeggen op iets dat men in essentie niet verstaat. Dat is niet een ja zeggen in geloof dat buiten Christus enkel de dood in zichzelf weet. Hoewel het aanbod als zodanig onvoorwaardelijk is, zal het 'ja' zeggen nooit zonder geloof mogelijk zijn. Dat geloof is nooit los te zien van bekering, waar een mens alles in zichzelf leert verliezen en alles buiten zichzelf leert vinden. Het ene 'ja' is het andere niet!

[refo]

Het gaat niet over toetsen; het gaat over de wetenschap van een begin in je leven. Als die wetenschap er niet is moet een predikant niet zeggen: als je ja hebt gezegd is het goed.

Dat is maar net wat je bedoelt met "de wetenschap van een begin in je leven". Een ieder die door een waar geloof Christus heeft aangenomen, is behouden, ook al kan hij het begin niet aanwijzen. Als men maar weet van het moment van het ontvangen van vergeving.

Bedoelt Erasmiaan met begin niet het persoonlijke weten vanuit de nood te worden gered, zoals in psalm 130 staat? Zonder die nood te kennen van zelf goddeloos en zondig te zijn, is het ja zeggen op het aanbod weinig anders dan ja zeggen op iets dat men in essentie niet verstaat. Dat is niet een ja zeggen in geloof dat buiten Christus enkel de dood in zichzelf weet. Hoewel het aanbod als zodanig onvoorwaardelijk is, zal het 'ja' zeggen nooit zonder geloof mogelijk zijn. Dat geloof is nooit los te zien van bekering, waar een mens alles in zichzelf leert verliezen en alles buiten zichzelf leert vinden. Het ene 'ja' is het andere niet!

Zie de Pinksterdag.

De Geest werd uitgestort op de predikers.
Die predikers wijzen de schuld concreet aan: eeuwen wachten jullie op de Messias en toen die kwam hebben jullie hem gedood!
De hoorders accepteren de schuld
De hoorders vragen zich af of er inkeer mogelijk is.
Ja, die is er: geloof in de Heere Jezus, want Hij leeft. Juliie hebben Hem gedood, maar Hij is opgestaan!

Hier en nu! Wie het gelooft, die dopen we meteen. Kom daar nu eens om.

[GJdeBruijn]

(..)
De hoorders accepteren de schuld
(..) Kom daar nu eens om.

[huisman]

(..)
De hoorders accepteren de schuld
(..) Kom daar nu eens om.

Een mens zegt geen ja, maar, wat moeten wij doen mannenbroeders of ik geloof kom mijn ongeloof te hulp, laat mij eten van de kruimeltjes die van de tafel vallen.
Wat ik bedoel is dat het niet buiten kennis van zonde en schuld gaat, maar dat juist daarom de gekruisigde Christus gepreekt moet worden. Persoonlijk "Jezus die gij gekruisigd hebt" en zij werden allen verslagen in het hart.
Dus niet het verslagen en ontdekte hart moet gepreekt worden maar de Christus der Schriften.

[GJdeBruijn]

(..)
De hoorders accepteren de schuld
(..) Kom daar nu eens om.

Een mens zegt geen ja, maar, wat moeten wij doen mannenbroeders of ik geloof kom mijn ongeloof te hulp, laat mij eten van de kruimeltjes die van de tafel vallen.
Wat ik bedoel is dat het niet buiten kennis van zonde en schuld gaat, maar dat juist daarom de gekruisigde Christus gepreekt moet worden. Persoonlijk "Jezus die gij gekruisigd hebt" en zij werden allen verslagen in het hart.
Dus niet het verslagen en ontdekte hart moet gepreekt worden maar de Christus der Schriften.

Mee eens. Met de kanttekening erbij dat de Christus der Schriften gekomen is om te zoeken en zalig te maken dat verloren was. Niet rechtvaardigen tot bekering maar zondaren. Dat laatste hoort er bij. Als dat ontbreekt hebben we het in het kader van dit topic over de remonstrantse versie van aanbod van genade en niet de gereformeerde opvatting.

[refo]

(..)
De hoorders accepteren de schuld
(..) Kom daar nu eens om.

Een mens zegt geen ja, maar, wat moeten wij doen mannenbroeders of ik geloof kom mijn ongeloof te hulp, laat mij eten van de kruimeltjes die van de tafel vallen.
Wat ik bedoel is dat het niet buiten kennis van zonde en schuld gaat, maar dat juist daarom de gekruisigde Christus gepreekt moet worden. Persoonlijk "Jezus die gij gekruisigd hebt" en zij werden allen verslagen in het hart.
Dus niet het verslagen en ontdekte hart moet gepreekt worden maar de Christus der Schriften.

Dat bedoel ik ook. Ik beschrijf alleen wat er gebeurt: aanwijzen schuld, accepteren schuld, finale oplossing.

Maar als we allemaal gaan zitten wachten op 'ontdekking' dan krijg je het bizarre verschijnsel dat men zich verlustigd aan een soort wetsprediking, die het eigenlijk niet is. Ontdekkend is die niet, maar wel beschrijvend. En als we dat dan 's zondags horen is de kerkganger tevreden. Er wordt wel een soort schuldacceptatie gezien, zo zijn we ook wel weer, maar dat zit een voet te hoog, zegt de dominee. Dus: we zijn geen 'zondaar gemaakt', daarop is nog het wachten.

[GJdeBruijn]

Dat bedoel ik ook. Ik beschrijf alleen wat er gebeurt: aanwijzen schuld, accepteren schuld, finale oplossing.

Maar als we allemaal gaan zitten wachten op 'ontdekking' dan krijg je het bizarre verschijnsel dat men zich verlustigd aan een soort wetsprediking, die het eigenlijk niet is. Ontdekkend is die niet, maar wel beschrijvend. En als we dat dan 's zondags horen is de kerkganger tevreden. Er wordt wel een soort schuldacceptatie gezien, zo zijn we ook wel weer, maar dat zit een voet te hoog, zegt de dominee. Dus: we zijn geen 'zondaar gemaakt', daarop is nog het wachten.

'Accepteren' in tegenstelling met 'ontdekking'? Wat is dan dat 'accepteren'?
Door schuldbesef getroffen en verslagen! 'k Erken mijn schuld die U tot straf bewoog.
Psalm 51 wordt door Calvijn in de context van het geloof en rechtvaardiging geplaatst.
Zo is de gereformeerde opvatting over 'aanbod van genade' in samenhang met de toepassing van het heil. Goed dat hierover eenstemmigheid is.