memento schreef:DIA, je weet altijd snoerhard over anderen te oordelen. Laten we dat geoordeel maar aan God overlaten. Die een IEDER, ook jou, zal oordelen. En voor Gods oordeel is maar één uitweg mogelijk, namelijk het in Christus zijn. Al het andere, ook vroom gepraat over "er buiten gezet zijn", baat dan niet. Ook niet dat je altijd heel rechtzinnig anderen veroordeelt hebt. Het enige wat telt is: Zijt gijzelf behouden? Als dat nu eens naar binnen sloeg, dan ging de hand wel op de mond, en ging die vinger die nu steeds naar anderen wijst, wel naar jezelf wijzen...
Heb ik ooit een oordeel geveld?
Alleen wat God Zelf veroordeeld. Dan mag je het Woord naspreken.
Zoals jij me daar neerzet zo ben ik niet.
Ik proef in verschillend postings van je ergernis. Een soort bitterheid.
En dat is nog te begrijpen ook. Je reacties klinken niet echt bewogen,
maar meer als: "ik zal het je eens goed zeggen". Dat kan ook wel eens ergernis opwekken. Maar een uitnemender weg is in dit geval zwijgen.
Anderzijds MOGEN we ook niet altijd zwijgen. Het is altijd weer
afwegen. Je moet wel tijd en wijze weten.