Gian schreef:Natuurlijk is dat vaag, natuurlijk kan het alle kante opwaaien. Dat doet toch niet terzake?
Zo veel mogelijk partijen? Eenheid betekent alle partijen.
Ik ben van mening dat we moeten werken aan eenheid, dat gaat nou eenmaal niet vanzelf. Ik kan in de credotekst geen onbijbelse zaken vinden.

De stuurgroep van de Nationale Synode wil echter alle protestanten bij hun plannen betrekken: “Vrijzinnigen zijn meer dan welkom”.

“We hebben er voor gezorgd dat het credo ruimte laat voor vrije interpretatie”, stelt de stuurgroep gerust.

Zonderling schreef:Zojuist nog eens de website van de 'nationalesynode' bezocht.

Ik las een artikel waaruit ik het volgende citeer:

De stuurgroep van de Nationale Synode wil echter alle protestanten bij hun plannen betrekken: “Vrijzinnigen zijn meer dan welkom”.

“We hebben er voor gezorgd dat het credo ruimte laat voor vrije interpretatie”, stelt de stuurgroep gerust.

We weten dus waar we aan toe zijn.
De oude Gereformeerde belijdenisgeschriften worden op deze synode bewust niet gehandhaafd.
Er is ruimte voor alle wind van leer en zij die de Godheid van Christus ontkennen (vrijzinnigen) zijn "MEER DAN WELKOM".

Alsjeblieft, reformatorischen, laten we ons geen zand in de ogen laten strooien !!

Luther schreef:

Zonderling schreef:Zojuist nog eens de website van de 'nationalesynode' bezocht.

Ik las een artikel waaruit ik het volgende citeer:

De stuurgroep van de Nationale Synode wil echter alle protestanten bij hun plannen betrekken: “Vrijzinnigen zijn meer dan welkom”.

“We hebben er voor gezorgd dat het credo ruimte laat voor vrije interpretatie”, stelt de stuurgroep gerust.

We weten dus waar we aan toe zijn.
De oude Gereformeerde belijdenisgeschriften worden op deze synode bewust niet gehandhaafd.
Er is ruimte voor alle wind van leer en zij die de Godheid van Christus ontkennen (vrijzinnigen) zijn "MEER DAN WELKOM".

Alsjeblieft, reformatorischen, laten we ons geen zand in de ogen laten strooien !!

Schokkend, Zonderling. Ik laat nu mijn laatste positieve gedachte over de Nationale Synode, die ik in eerste instantie nog had, helemaal varen.

Vrijzinnige kerkgenootschappen nemen afstand van de protestantse traditie op een aantal punten:

* Sola Scriptura is niet langer ondubbelzinnig: De Bijbel is geen heilig en onaantastbaar boek, en moet in de context van de tijd en omgeving waarin de verhalen geschreven zijn gelezen worden;
* De Schrift moet beantwoorden aan individuele behoeften in plaats van andersom: "Wat betekent dit voor mij en mijn leven, hier en nu?";
* De eenduidigheid van een persoonlijke God wordt tot een onpersoonlijke "macht": God is het onpeilbare mysterie van het leven;
* Jezus is slechts een voorbeeld voor ethisch handelen: Jezus van Nazareth was niet goddelijk, maar een mens, die naar Gods gelijkenis leefde. Jezus heeft de mens God leren kennen door de mens Zijn woorden uit te leggen en voor te doen hoe te leven;
* De eenduidigheid van de Heilige Geest in de Drie-eenheid wordt tot een onpersoonlijke "kracht": De Heilige Geest is het symbool voor de levensvernieuwing en openbaart zich in het leven van een mens als een kracht, als het goddelijke in de mens.

C.S.L. Janse in de Saambinder schreef:Arminius

Er mogen dan in dit Calvijnjaar veel waarderende woorden gezegd zijn over de reformator van Genève, in de praktijk houden velen in de kerk het liever met Arminius. Die zou tegenwoordig gelden als een stevige bonder, zo stelde de remonstrantse hoogleraar Th. M. van Leeuwen vorige maand bij de Arminiusherdenking aan de Leidse universiteit. Wellicht is dat wat overdreven, maar in brede lagen van de gereformeerde gezindte zou Arminius tegenwoordig niet uit de toon vallen. De credotekst zou hij zo kunnen onderschrijven en op de nationale synode die men wil organiseren, zou hij waarschijnlijk tot de meer orthodoxe vleugel behoren. Misschien zou zelfs de aantasting van de inhoud van het Apostolicum voor hem een reden zijn om er niet aan deel te nemen!
Het is daarom onbegrijpelijk en ook te betreuren dat een ouderling uit de kring van onze gemeenten zich achter dit initiatief voor een nationale synode gesteld heeft en medeopsteller geweest is van de zozeer aanvechtbare credotekst. Zonder enig kerkelijk mandaat. Een dergelijke valse oecumene is immers nooit de lijn van de Gereformeerde Gemeenten geweest! Volgens de christelijk gereformeerde prof. Peels, ook één van de leden van de stuurgroep, wil men met de credotekst terugvallen op het abc van het christelijk geloof. Het gaat om een actueel christelijk getuigenis. Een getuigenis in een ontkerstende samenleving dat het hart raakt. Maar het probleem is juist dat in dit stuk een groot deel van dat abc ontbreekt. Zo wordt daarin, om nog maar iets te noemen, gezwegen over de twee wegen: de brede weg die naar het verderf leidt en de nauwe weg die naar het leven leidt.
Nu heeft men gesteld dat deze tekst een groeitekst is. Bijstelling is mogelijk op basis van de reacties die men binnen krijgt. Maar met de tekst die nu gepubliceerd is, heeft men natuurlijk wel de toon gezet. Gezien de samenstelling van de stuurgroep en gezien het geestelijk klimaat in de protestantse wereld, is niet te verwachten dat er straks een stuk uitkomt dat een werkelijk Bijbels karakter draagt. Dan zouden ook grote groepen afhaken, die men er graag bij wil betrekken.

Wilhelm schreef:Vandaag een artikel in de Saambinder over de credotekst van de hand van C.S.L. Janse.
Dat je het er niet mee eens bent of de credotekst te kort vind kan ik begrijpen, maar de toon die in dit artikel richting een medeambtsbroeder wordt aangeslagen vind ik niet echt verheffend ...

Hier een stukje uit dat artikel :

C.S.L. Janse in de Saambinder schreef:Arminius

Er mogen dan in dit Calvijnjaar veel waarderende woorden gezegd zijn over de reformator van Genève, in de praktijk houden velen in de kerk het liever met Arminius. Die zou tegenwoordig gelden als een stevige bonder, zo stelde de remonstrantse hoogleraar Th. M. van Leeuwen vorige maand bij de Arminiusherdenking aan de Leidse universiteit. Wellicht is dat wat overdreven, maar in brede lagen van de gereformeerde gezindte zou Arminius tegenwoordig niet uit de toon vallen. De credotekst zou hij zo kunnen onderschrijven en op de nationale synode die men wil organiseren, zou hij waarschijnlijk tot de meer orthodoxe vleugel behoren. Misschien zou zelfs de aantasting van de inhoud van het Apostolicum voor hem een reden zijn om er niet aan deel te nemen!
Het is daarom onbegrijpelijk en ook te betreuren dat een ouderling uit de kring van onze gemeenten zich achter dit initiatief voor een nationale synode gesteld heeft en medeopsteller geweest is van de zozeer aanvechtbare credotekst. Zonder enig kerkelijk mandaat. Een dergelijke valse oecumene is immers nooit de lijn van de Gereformeerde Gemeenten geweest! Volgens de christelijk gereformeerde prof. Peels, ook één van de leden van de stuurgroep, wil men met de credotekst terugvallen op het abc van het christelijk geloof. Het gaat om een actueel christelijk getuigenis. Een getuigenis in een ontkerstende samenleving dat het hart raakt. Maar het probleem is juist dat in dit stuk een groot deel van dat abc ontbreekt. Zo wordt daarin, om nog maar iets te noemen, gezwegen over de twee wegen: de brede weg die naar het verderf leidt en de nauwe weg die naar het leven leidt.
Nu heeft men gesteld dat deze tekst een groeitekst is. Bijstelling is mogelijk op basis van de reacties die men binnen krijgt. Maar met de tekst die nu gepubliceerd is, heeft men natuurlijk wel de toon gezet. Gezien de samenstelling van de stuurgroep en gezien het geestelijk klimaat in de protestantse wereld, is niet te verwachten dat er straks een stuk uitkomt dat een werkelijk Bijbels karakter draagt. Dan zouden ook grote groepen afhaken, die men er graag bij wil betrekken.