Je kunt toch ook een zustergemeente bezoeken als je in de buurt bent van het ziekenhuis waar de zieke ligt?

Eppo Gremdaat schreef:

jvdg schreef:]

.......De bezoekers hebben er geen kerkdienst voor behoeven te verzuimen.
Zelfs niet toen het ziekenhuis wat verder van huis was.

En als dat nu eens wel het geval zou zijn geweest, zou de Heer dan (met eerbied gesproken) dan een aantekening gemaakt hebben.......

Eppo, je moet het niet zo opdrijven... je stelde een vraag over het bezoeken van een zieken in het ziekenhuis op zondag. Is dat eigenlijk wel de vraag die je beantwoord wilt hebben? Dan zou je namelijk tevreden kunnen zijn, niemand heeft er iets tegen om dat te doen.

Of wil je een antwoord op de vraag naar het aantal kerkdiensten? stel dan díe vraag met de daarbij behorende aantekeningen die gemaakt kunnen worden...

refo schreef:
Och Eppo. Trek het je niet aan. We lezen ook van kerkbloemen in je bijdrage. Dan weten we al genoeg. Bloemen....
Je opponenten vinden het juist wel goed dat je maar één keer naar díé kerk gaat.
Ze bedoelen dat ze liever tweemaal naar hun eigen kerk gaan en de zieken de zieken laten.

Ik word ziek van deze azijnopmerking. Weet je hoe het bij ons in de gemeente gaat, in een "zware" gemeente bij uitstek. Op zondag 2 diensten en toen er gemeenteleden in het ziekenhuis lagen gingen de leden bij hen op bezoek. De diensten NIET verzakende en toch op bezoek en met elkaar afspreken om te voorkomen dat er teveel mensen rond een bed zitten en er amper gesproken kan worden. En ik weet van meer "zware" gemeenten waar het gebeurd. Misselijk word ik van die vooroordelen te bevestigen en dan ook nog verwijten maken naar het hoge "ik" gehalte. Wie zich constant zit vrij te pleiten van zijn daden en verwijten zit te maken, wie zorgt dan zo goed voor zijn eigen "ik"?

Oh ja, en dan nog de opmerking maken, wat moet de wereld er niet van denken als je deze discussie ziet.

(Ik weet alleen dat de wereld wel eens met zijn mond vol tanden zit, als ze zien hoe er voor een gemeentelid wordt gezorgd en als ze dat een keer zeggen dan neem je toch ook een keer een bos bloemen mee voor de persoon die dat zegt)

(nu voel ik me weer wat beter)

Eppo Gremdaat schreef:Er kan hier niet gewoon gediscussieerd worden blijkbaar, helaas.
Dus: die zieke bezoeken op zondag is niet zo belangrijk. Ik vind het erg liefdeloos en hard zoals sommige reacties zijn.

De zieke medemens bezoeken, op welke dag dan ook, is zeer belangrijk. Afhankelijk van de bezoektijden van een ziekenhuis, kun je gerust op zondag tussen de diensten door een ziekenbezoek brengen. Een kerkdienst verzuimen is meestal helemaal niet nodig.

Eppo Gremdaat schreef:Jammer. Het gebod van de liefde tot de naaste (wie dat ook dan moge zijn) is hier ver te zoeken!

Soms wel ja, maar niet bij iedereen.

even voor de duidelijkheid ik pleit voor twee x naar de kerk op zondag, maar ziekenbezoek en kerkgang hoeft elkaar niet te bijten.
gr Samanthi

2 keer naar de kerk én ziekenbezoek is prima te combineren. En anders zijn er altijd oplossingen te bedenken, zoals een kerk bezoeken in de buurt van het ziekenhuis, of een kerk waar je onderweg langskomt, oid.

memento schreef:2 keer naar de kerk én ziekenbezoek is prima te combineren. En anders zijn er altijd oplossingen te bedenken, zoals een kerk bezoeken in de buurt van het ziekenhuis, of een kerk waar je onderweg langskomt, oid.

Of naar de kerkzaal in het ziekenhuis met de patiënt in kwestie.
(Mits daar een degelijke predikant is...)

memento schreef:2 keer naar de kerk én ziekenbezoek is prima te combineren. En anders zijn er altijd oplossingen te bedenken, zoals een kerk bezoeken in de buurt van het ziekenhuis, of een kerk waar je onderweg langskomt, oid.

Als het een nabij familielid, vriend of kennis is, waar je dagelijks op bezoek gaat, is het ook geen bezwaar om een dienst te verzuimen.
Maar dan praat je over een andere situatie dan de hier geschetste.

We dwalen weer hopeloos af.
Gaat het om 2 keer naar welke kerk dan ook? Dus een soort farizeese houding (kijk mij eens!) of om die zieke die op jouw bezoek wacht.
En als je 's morgens een gloedvolle boodschap gehoord hebt waar het hart van vol is, dan wil je toch ook dat graag met een ander, bijvoorbeeld de zieke, delen.
Niet iedereen heeft de tijd om in de week op bezoek te gaan bij een zieke.
En...we denken en voelen niet allemaal hetzelfde over allerlei zaken.
God heeft mensen geschapen - geen robots!

Eppo Gremdaat schreef:We dwalen weer hopeloos af.
Gaat het om 2 keer naar welke kerk dan ook? Dus een soort farizeese houding (kijk mij eens!) of om die zieke die op jouw bezoek wacht.
En als je 's morgens een gloedvolle boodschap gehoord hebt waar het hart van vol is, dan wil je toch ook dat graag met een ander, bijvoorbeeld de zieke, delen.
Niet iedereen heeft de tijd om in de week op bezoek te gaan bij een zieke.
En...we denken en voelen niet allemaal hetzelfde over allerlei zaken.
God heeft mensen geschapen - geen robots!

Als uitgangspunt 2x per zondag naar de kerk gaan, hoeft absoluut geen farizeese houding te impliceren. Het lijkt me eerder een tollenaarsgestalte: leeg komen en gevoed worden door het Woord.
Als je in de week geen tijd hebt, en op zondag kerkdiensten verzuimt om dan je doordeweekse verplichtingen in te halen, heeft de kerkdienst in ieder geval een vrij lage prioriteit. Of je nu robot bent of niet.
edit: die zieke zit ook doordeweeks op jouw bezoek te wachten. De doordeweekse activiteiten zijn dus belangrijker dan een zieke die in eenzaamheid verkommert?

Mister schreef:
Of naar de kerkzaal in het ziekenhuis met de patiënt in kwestie.
(Mits daar een degelijke predikant is...)

en aan dat laatste ontbreekt het vaak, omdat het merendeel eucomenische diensten zijn............

Dat kan een grote rijkdom geven door allerlei gesprekken waardoor je elkaar soms nader leert kennen en....waarderen. En tot nadenken stemmen: waarom geloof ik zo en hij of zij weer anders, maar toch belijden we dezelfde God en lezen uit de zelfde bijbel. Dat kunnen goede gesprekken zijn.

Zita schreef:

Eppo Gremdaat schreef:We dwalen weer hopeloos af.
Gaat het om 2 keer naar welke kerk dan ook? Dus een soort farizeese houding (kijk mij eens!) of om die zieke die op jouw bezoek wacht.
En als je 's morgens een gloedvolle boodschap gehoord hebt waar het hart van vol is, dan wil je toch ook dat graag met een ander, bijvoorbeeld de zieke, delen.
Niet iedereen heeft de tijd om in de week op bezoek te gaan bij een zieke.
En...we denken en voelen niet allemaal hetzelfde over allerlei zaken.
God heeft mensen geschapen - geen robots!

Als uitgangspunt 2x per zondag naar de kerk gaan, hoeft absoluut geen farizeese houding te impliceren. Het lijkt me eerder een tollenaarsgestalte: leeg komen en gevoed worden door het Woord.
Als je in de week geen tijd hebt, en op zondag kerkdiensten verzuimt om dan je doordeweekse verplichtingen in te halen, heeft de kerkdienst in ieder geval een vrij lage prioriteit. Of je nu robot bent of niet.
edit: die zieke zit ook doordeweeks op jouw bezoek te wachten. De doordeweekse activiteiten zijn dus belangrijker dan een zieke die in eenzaamheid verkommert?

Mee eens, Zita!

Mij lijkt het prima om een zieke te bezoeken ook op zondag. en ik zeg nadrukkelijk: Ook.
Maar ik zou niet willen dat er iemand voor mij een kerkdienst zou verzuimen om mij een bos bloemen namens de gemeente te brengen terwijl ik wist dat die persoon eigenlijk in de kerk hoorde te zitten. En dat die persoon anders nooit tijd voor mij heeft maar nu dan ineens wel.
Laat maar zou ik denken.
Tegenwoordig zijn de bezoektijden van een ziekenhuis ook meestal langer dan vroeger. Dan had je echt maar een uur.
En eerlijk gezegd wilde ik nooit dat er op zondag andere mensen op bezoek kwamen dan mijn man en kinderen.
Dus wie zegt dat die zieke op jou bezoek zit te wachten?

Wat een rare nutteloze discussie.