refo schreef:
Voor je het weet gaan we leren dat de Geest ook wel zonder de prediking kracht kan doen.

Ja en waarom zou dat niet kunnen??? Denk je dat de heidenen alleen bekeerd kunnen worden nadat de zending daar geweest is, of zijn er ook extra-ordinaire uitzonderingen?
Ik weet niet of dat william perkins was, die nog nooit in de kerk gezeten had, maar in ieder geval stil gezet werd op zijn weg door een willekeurige opmerking die iemand op straat tegen iemand anders zei over hem.

Onbekeerden worden aangesproken als duivelskinderen, de zonde is een kankergezwel, ongeloof een verotte vrucht van de oude mens, ons hart een moordkuil, onze dagelijkse zonden als een pest voor ons en de naaste, onze afkeer van vrije genade een dodelijke voortwoekerende ongeneselijke ziekte. Gods toorn als een brandende hel enz. enz.

Radicaliteit is niet het spreken in algemene waarheden. Dat "de" onbekeerden duivelskinderen zijn, en dat "de" zonde een kankergezwel is, raakt niemand. Écht radicaal is dat jij, braaf kerkmens, het bent die God in het gezicht spuugt, Zijn Christus aan het kruis nagelt, elk moment vd dag zich stinkende maakt voor Hem. Dat jij braaf kerkmens, met als je vroomheid, de hel straks met plezier de mond ziet openen om jou te verzwelgen. Dat jij, braaf kerkmens, nog erger bent dan je buurman die op zondag zn auto wast, en je buurvrouw die altijd in een broek loopt.

Maar echte radicaliteit houdt ook in dat Jezus nu voor zulke mensen gestorven is, en iedereen, of hij/zij het nu voelt of niet, welkom is bij Hem, om zich door Hem te laten reinigen. Zodat de zondaar weer heilige wordt.

Echte radicaliteit kent maar 2 groepen mensen: In Christus of buiten Christus. Die de onbekeerde met een naar gevoel de kerk laat verlaten, met een kriebel van "het zit toch niet goed met mij, ondanks mijn brave leven". En die de bekeerde, verzekerd van het heil in Christus, en zijn aandeel daarin, vrolijk zingend van dankbaarheid naar huis laat gaan.

PS> Dat is een andere radicaliteit, zoals sommige "bekende" predikanten wenstte te prediken, die de gehele gemeente naar Gods naam genoemd, aanspraken met termen als "verdoemde verdoemelingen", welke een gruwelijk tekort doen is aan Gods heerlijke werk.

memento schreef:

Onbekeerden worden aangesproken als duivelskinderen, de zonde is een kankergezwel, ongeloof een verotte vrucht van de oude mens, ons hart een moordkuil, onze dagelijkse zonden als een pest voor ons en de naaste, onze afkeer van vrije genade een dodelijke voortwoekerende ongeneselijke ziekte. Gods toorn als een brandende hel enz. enz.

Radicaliteit is niet het spreken in algemene waarheden. Dat "de" onbekeerden duivelskinderen zijn, en dat "de" zonde een kankergezwel is, raakt niemand. Écht radicaal is dat jij, braaf kerkmens, het bent die God in het gezicht spuugt, Zijn Christus aan het kruis nagelt, elk moment vd dag zich stinkende maakt voor Hem. Dat jij braaf kerkmens, met als je vroomheid, de hel straks met plezier de mond ziet openen om jou te verzwelgen. Dat jij, braaf kerkmens, nog erger bent dan je buurman die op zondag zn auto wast, en je buurvrouw die altijd in een broek loopt.

Maar echte radicaliteit houdt ook in dat Jezus nu voor zulke mensen gestorven is, en iedereen, of hij/zij het nu voelt of niet, welkom is bij Hem, om zich door Hem te laten reinigen. Zodat de zondaar weer heilige wordt.

Echte radicaliteit kent maar 2 groepen mensen: In Christus of buiten Christus. Die de onbekeerde met een naar gevoel de kerk laat verlaten, met een kriebel van "het zit toch niet goed met mij, ondanks mijn brave leven". En die de bekeerde, verzekerd van het heil in Christus, en zijn aandeel daarin, vrolijk zingend van dankbaarheid naar huis laat gaan.

PS> Dat is een andere radicaliteit, zoals sommige "bekende" predikanten wenstte te prediken, die de gehele gemeente naar Gods naam genoemd, aanspraken met termen als "verdoemde verdoemelingen", welke een gruwelijk tekort doen is aan Gods heerlijke werk.

Of de keerzijde: allen ongewaarschuwd en met een hoop der spinnekoppen naar huis laat gaan

.

albion schreef:

refo schreef:
Voor je het weet gaan we leren dat de Geest ook wel zonder de prediking kracht kan doen.

Ja en waarom zou dat niet kunnen??? Denk je dat de heidenen alleen bekeerd kunnen worden nadat de zending daar geweest is, of zijn er ook extra-ordinaire uitzonderingen?
Ik weet niet of dat william perkins was, die nog nooit in de kerk gezeten had, maar in ieder geval stil gezet werd op zijn weg door een willekeurige opmerking die iemand op straat tegen iemand anders zei over hem.

En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt?
En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? Gelijk geschreven is: Hoe liefelijk zijn de voeten dergenen, die vrede verkondigen, dergenen, die het goede verkondigen!
Zullen we het maar bij de Bijbel houden en ons niet bemoeien met wat God allemaal 'kan'?

memento schreef:Radicaliteit is niet het spreken in algemene waarheden. Dat "de" onbekeerden duivelskinderen zijn, en dat "de" zonde een kankergezwel is, raakt niemand. Écht radicaal is dat jij, braaf kerkmens, het bent die God in het gezicht spuugt, Zijn Christus aan het kruis nagelt, elk moment vd dag zich stinkende maakt voor Hem. Dat jij braaf kerkmens, met als je vroomheid, de hel straks met plezier de mond ziet openen om jou te verzwelgen. Dat jij, braaf kerkmens, nog erger bent dan je buurman die op zondag zn auto wast, en je buurvrouw die altijd in een broek loopt.

Ook dit kan op den duur afstompen. Waar het om gaat is dat alle hoorders zondaar zijn en allen hetzelfde nodig hebben.
Zo hoorde ik pas in een belijdenisdienst in een confessionele PKN-gemeente hoe de predikant tegen alle luisteraars zei: wij zijn afgodendienaars, en ook ging uitleggen in welk opzicht we dat zijn. En al die luisteraars zijn dan ook aangewezen op Gods genade in Christus!

.

albion schreef:

refo schreef:
Voor je het weet gaan we leren dat de Geest ook wel zonder de prediking kracht kan doen.

Ja en waarom zou dat niet kunnen??? Denk je dat de heidenen alleen bekeerd kunnen worden nadat de zending daar geweest is, of zijn er ook extra-ordinaire uitzonderingen?
Ik weet niet of dat william perkins was, die nog nooit in de kerk gezeten had, maar in ieder geval stil gezet werd op zijn weg door een willekeurige opmerking die iemand op straat tegen iemand anders zei over hem.

Dan gaan we de HC maar herschrijven.
Vanwaar komt zulk een geloof? Van de Heilige Geest Die het werkt door de verkondiging en verstrerkt door de sacramenten. Er zijn geen extra-ordinaire uitzonderingen.

PvS schreef:

Afgewezen schreef:

albion schreef:

refo schreef:
Voor je het weet gaan we leren dat de Geest ook wel zonder de prediking kracht kan doen.

Ja en waarom zou dat niet kunnen??? Denk je dat de heidenen alleen bekeerd kunnen worden nadat de zending daar geweest is, of zijn er ook extra-ordinaire uitzonderingen?
Ik weet niet of dat william perkins was, die nog nooit in de kerk gezeten had, maar in ieder geval stil gezet werd op zijn weg door een willekeurige opmerking die iemand op straat tegen iemand anders zei over hem.

En hoe zullen zij horen, zonder die hun predikt?
En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? Gelijk geschreven is: Hoe liefelijk zijn de voeten dergenen, die vrede verkondigen, dergenen, die het goede verkondigen!
Zullen we het maar bij de Bijbel houden en ons niet bemoeien met wat God allemaal 'kan'?

Zeg mij eens Afgewezen, Wie heeft Abraham gepredikt, Wie heeft Saulus gepredikt?
De Schriften leren ons dat God niet aan de middelen gebonden is...
Wij echter wel...
Hier gaat het m.i. bij Albion om.

Waar staat dat precies: dat God niet aan de middelen gebonden is?

Er is een tijd geweest dat er geen beschreven geschriften waren zoals wij die nu kennen. De HEERE openbaarde Zich dan door een middelijke verschijning of door een onmiddellijk bevel. Hoe dat precies was, weten wij niet. Wij daarentegen hebben het geopenbaarde Woord.

Ja, waarom zouden Maria Magdalena, Thomas, de vrouwen, de andere discipelen en ten slotte Paulus een verschijning van de Heere Jezus Christus hebben gezien? Zodat zij mochten zien en geloven. En waarom is het aan ons geopenbaard? Opdat wij het Woord zouden horen en geloven! Zalig zijn zij Thomas, die niet zullen gezien, en nochtans zullen geloofd hebben. Dit Woord is genoeg. Alles staat erin, tenminste als het gaat om de zaligheid. En daar gaat het om. Daarom schrijft Petrus: en wij hebben het profetisch Woord dat zeer vast is. Dat wij daar acht op slaan. In het geloof.

De opmerkingen van Memento over de prediking van de vrome kerkmens is terecht. De aanvulling van Afgewezen ook. Er blijft maar één ding over en dat is het Woord prediken. Het Woord en nog eens het Woord. En dan komt ook de vrome kerkmens aan de orde, de onverschillige kerkganger, etc. Opdat het Woord ons allemaal zegt dat we zondaren zijn, dood in zonden en misdaden, die maar één ding nodig hebben: het leven in Christus.

.

PvS schreef:Vraag aan refo: Wanneer een mens wordt "stilgezet", werkt de Heilige Geest dan volgens jou eerst het geloof?

Voor sommige (amateur)theologen een reuze interessante vraag. Ik houd me maar aan de Schrift: Luister naar de blindgeborene die zojuist genezen was: één ding weet ik dat ik blind was en nu zie.

.

PvS schreef:Vraag aan refo: Wanneer een mens wordt "stilgezet", werkt de Heilige Geest dan volgens jou eerst het geloof?

Waarom toch altijd die weerkerende vraag van : is er zaligmakend werk zonder geloof ?
Is dat misschien om onszelf in onze doodstaat gerust te stellen ?
De Schrift is er zo duidelijk over, het geloof in Hem , de kennis van Hem dat is zaligmakend geloof en die zondaar is in Christus rechtvaardig voor God.
Al ons gefilosofeer over wat genade kan zijn zonder geloof in Jezus als onze persoonlijke Verlosser , is niets meer dan ons zelf en anderen op droggronden zalig te spreken.

Dit wordt nu ook bedoelt als het gaat om radicaliteit, waar OP en Memento over spraken in een ander topic.

1 Joh 5 : 12 Die den Zoon heeft, die heeft het leven; die den Zoon van God niet heeft, die heeft het leven niet.


Alles wat er is voor het geloof in Hem , dat valt nog maar te bezien of het Gods werk is. Het zijn zaken die voor ons verborgen zijn. Laten we dan eerlijk met onszelf en met onze medemens omgaan , en alleen spreken over Gods werk als er iets is van het ware geloof, zoals het in HC Zond 7 wordt verwoord.

PvS schreef:Maar nu opnieuw een vraag: Waar was volgens jou de blindgeborene "geestelijk" ziende gemaakt?

Wij zijn pas 'ziende' wanneer onze ogen geopend zijn voor de boodschap van het Evangelie: God in Christus de wereld met Zichzelf verzoenende.
Van blind ziende, van dood levend, van gevangene bevrijde, het zijn allemaal metaforen voor één zaak: de verlossing door het bloed van Christus!