Jazeker, in een bevindelijke prediking zal men dus ook altijd horen over zaken als:
de leidingen van God in een persoonlijk mensenleven
de gang van de Borg is de weg van Gods Kerk,
vierschaar
de zoete verbondsgeheimenissen in Christus,
de persoonlijke Bruid/Bruidegoms liefde.
En dit kan nog steeds een Christocentrische prediking zijn.
Zolang je het hebts over de inhoud en niet over de terminologie (woorden als vierschaar, zoete verbondsgeheimenissen etc.) ben ik het helemaal met je eens.
Verder ben ik het met Tiberius eens, de nadruk moet nooit liggen op de bevinding maar altijd op wie God is en wat Hij doet... en op geloof. Bevinding is iets wat daar uit volgt. Dat mag ook genoemd worden maar het moet niet centraal staan.
artistiek schreef:JolandaOudshoorn schreef:artistiek schreef:
Daar waar de schriftuurlijk-bevindelijke waarheid wordt gepredikt, de dood in Adam en het leven in Christus.
dat is heeeeel breed! Die prediking kom je in heel veel kerken tegen, van links tot recht, van licht tot zwaar.
Weet je waar de ware kerk is? Daar waar de duivel het meest actief is...
het is een van de definities... daar waar het echte evangelie klinkt zal de duivel tegenwerken. Daar waar geen geestelijk leven is hoeft hij ook niet zoveel te doen. Het gebrek aan geestelijk leven is al een gevolg van zijn werk en zo lang dat zo blijft hoeft hij weinig te doen.
En dat is heel breed, ik heb verhalen van tegenwerking van de duivel gehoord en meegemaakt in allerlei kerken, zowel rechtse als evangelische kerken, en ook bij interkerkelijke activiteiten trouwens.
