Afgewezen schreef:

albion schreef:

Wilhelm schreef:

Het heeft uiteraard ook met zwak of sterk geloof te maken, maar je ziet wel dat zij die zo krachtdadig uit de wereld getrokken zijn , vaak een sterk geloof hebben, terwijl zij die onder de waarheid zijn opgegroeid, menigmaal worden aangevochten door de vraag of het toch geen bedriegelijke weg is op basis van opvoeding en verstand.

Wij kregen altijd te horen over ons voorgeslacht dat mijn overgrootmoeder jaloers was op haar man en omgekeerd, want de een was krachtdadig bekeerd terwijl de ander al van jongsaf bekeerd was en de omzetting uit de wereld niet zo had meegemaakt.

Heel vreemd.

Hier ben jij beetje allergisch voor, geloof ik. Maar je moet niet vergeten dat de hele oudtestamentische godsdienst gericht was op het inscherpen van Gods Woord en Zijn inzettingen, waarin Christus centraal stond. Als ouders deze verplichting getrouw navolgden, hadden hun kinderen dus nooit weet van een 'leven in de wereld'. Het lijkt mij dat met de komst van Christus dit niet ineens helemaal veranderd is.

memento schreef:

Toch vind ik het wel raar dat hij bij gebrek aan bewijs is vrijgesproken voor iets wat hij wel gedaan heeft (zegt hij zelf) en dat hij het daarbij laat.

Dat vind ik ook. Ook vind ik het raar dat hij, na een scheiding waaraan hijzelf ook schuldig is, weer opnieuw trouwt.

Maargoed, dat valt misschien wel meer te verwijten aan zijn geestelijke leidslieden, die hem niet op die zaken van Gods woord gewezen hebben, dan aan hemzelf. Iemand die uit de wereld komt kent de bijbel natuurlijk nog niet zo goed...

Hmmm Er zijn wil meer dingen die ik erg vreemd vind in zijn getuigenis.
'k heb de beste man één keer een lezing horen houden op de KomOok.
Sinds die tijd kan de KomOok op een bezoeker minder rekenen.
'k Ben ben tranen in mijn ogen, knikkende knieen en een bonkend hart terug naar huis gegaan.
'k Weet ook wel dat ik niet mag oordelen en veroordelen, maar de getuigenis van de man heeft mij echt doen huiveren.
Tijdens de lezing stond naar mijn idee niet God, maar hij zelf in het middelpunt...

freek schreef:Hier ben jij beetje allergisch voor, geloof ik. Maar je moet niet vergeten dat de hele oudtestamentische godsdienst gericht was op het inscherpen van Gods Woord en Zijn inzettingen, waarin Christus centraal stond. Als ouders deze verplichting getrouw navolgden, hadden hun kinderen dus nooit weet van een 'leven in de wereld'. Het lijkt mij dat met de komst van Christus dit niet ineens helemaal veranderd is.

De wereld zit in ons hart.

Afgewezen schreef:

freek schreef:Hier ben jij beetje allergisch voor, geloof ik. Maar je moet niet vergeten dat de hele oudtestamentische godsdienst gericht was op het inscherpen van Gods Woord en Zijn inzettingen, waarin Christus centraal stond. Als ouders deze verplichting getrouw navolgden, hadden hun kinderen dus nooit weet van een 'leven in de wereld'. Het lijkt mij dat met de komst van Christus dit niet ineens helemaal veranderd is.

De wereld zit in ons hart.

Eens en dat zal ook een ieder van Gods kinderen leren belijden in het leven als het recht ligt door het ontdekkende werk van Gods Geest, maar de uiterlijke veranderingen en ook de diepte van belevingen en bevindingen kunnen toch heel verschillend van aard zijn ? Daar gaat het hier volgens mij over. En dat ligt over het algemeen bij mensen die getrokken worden uit de wereld toch duidelijker.

Wilhelm schreef:

Afgewezen schreef:

freek schreef:Hier ben jij beetje allergisch voor, geloof ik. Maar je moet niet vergeten dat de hele oudtestamentische godsdienst gericht was op het inscherpen van Gods Woord en Zijn inzettingen, waarin Christus centraal stond. Als ouders deze verplichting getrouw navolgden, hadden hun kinderen dus nooit weet van een 'leven in de wereld'. Het lijkt mij dat met de komst van Christus dit niet ineens helemaal veranderd is.

De wereld zit in ons hart.

Eens, maar de uiterlijke veranderingen en ook de diepte van belevingen en bevindingen kunnen toch heel verschillend van aard zijn ? Daar gaat het hier volgens mij over.

Het spijt me, maar ik snap hier echt niks van. Of je nu christelijk opgevoed bent of niet, als je zonder God leeft, ben je precies eender als een wereldling. Als dan Gods Geest komt en je laat zien dat je God mist, als je vervolgens God gaat zoeken, en je mag Hem vinden, dan is dat toch precies even ingrijpend als dat een wereldling tot geloof komt? Ik kan écht niet begrijpen dat mensen hier op zo'n manier over praten kunnen alsof dat een nauwelijks merkbare verandering is.

edele strijdster schreef:

memento schreef:

Toch vind ik het wel raar dat hij bij gebrek aan bewijs is vrijgesproken voor iets wat hij wel gedaan heeft (zegt hij zelf) en dat hij het daarbij laat.

Dat vind ik ook. Ook vind ik het raar dat hij, na een scheiding waaraan hijzelf ook schuldig is, weer opnieuw trouwt.

Maargoed, dat valt misschien wel meer te verwijten aan zijn geestelijke leidslieden, die hem niet op die zaken van Gods woord gewezen hebben, dan aan hemzelf. Iemand die uit de wereld komt kent de bijbel natuurlijk nog niet zo goed...

Hmmm Er zijn wil meer dingen die ik erg vreemd vind in zijn getuigenis.
'k heb de beste man één keer een lezing horen houden op de KomOok.
Sinds die tijd kan de KomOok op een bezoeker minder rekenen.
'k Ben ben tranen in mijn ogen, knikkende knieen en een bonkend hart terug naar huis gegaan.
'k Weet ook wel dat ik niet mag oordelen en veroordelen, maar de getuigenis van de man heeft mij echt doen huiveren.
Tijdens de lezing stond naar mijn idee niet God, maar hij zelf in het middelpunt...

Ik heb zijn lezingen heel anders beleefd...

Afgewezen schreef:

Wilhelm schreef:

Afgewezen schreef:

freek schreef:Hier ben jij beetje allergisch voor, geloof ik. Maar je moet niet vergeten dat de hele oudtestamentische godsdienst gericht was op het inscherpen van Gods Woord en Zijn inzettingen, waarin Christus centraal stond. Als ouders deze verplichting getrouw navolgden, hadden hun kinderen dus nooit weet van een 'leven in de wereld'. Het lijkt mij dat met de komst van Christus dit niet ineens helemaal veranderd is.

De wereld zit in ons hart.

Eens, maar de uiterlijke veranderingen en ook de diepte van belevingen en bevindingen kunnen toch heel verschillend van aard zijn ? Daar gaat het hier volgens mij over.

Het spijt me, maar ik snap hier echt niks van. Of je nu christelijk opgevoed bent of niet, als je zonder God leeft, ben je precies eender als een wereldling. Als dan Gods Geest komt en je laat zien dat je God mist, als je vervolgens God gaat zoeken, en je mag Hem vinden, dan is dat toch precies even ingrijpend als dat een wereldling tot geloof komt? Ik kan écht niet begrijpen dat mensen hier op zo'n manier over praten kunnen alsof dat een nauwelijks merkbare verandering is.

Ik had me posting al wat aangepast en misschien wat duidelijker gemaakt.
Natuurlijk is het geen nauwelijks merkbare verandering, maar in uitwendige zin , is er bij een wereldling , een duidelijkere verandering aan te wijzen dan bij iemand die onder de waarheid is opgegroeid.

Wilhelm schreef:

Afgewezen schreef:

freek schreef:Hier ben jij beetje allergisch voor, geloof ik. Maar je moet niet vergeten dat de hele oudtestamentische godsdienst gericht was op het inscherpen van Gods Woord en Zijn inzettingen, waarin Christus centraal stond. Als ouders deze verplichting getrouw navolgden, hadden hun kinderen dus nooit weet van een 'leven in de wereld'. Het lijkt mij dat met de komst van Christus dit niet ineens helemaal veranderd is.

De wereld zit in ons hart.

Eens en dat zal ook een ieder van Gods kinderen leren belijden in het leven als het recht ligt door het ontdekkende werk van Gods Geest, maar de uiterlijke veranderingen en ook de diepte van belevingen en bevindingen kunnen toch heel verschillend van aard zijn ? Daar gaat het hier volgens mij over. En dat ligt over het algemeen bij mensen die getrokken worden uit de wereld toch duidelijker.

Sterker nog, ook na je bekering blijft de wereld in je hart en moet je strijden tegen de wereldse begeerten. Vandaar dat het niet zo eenvoudig is als Afgewezen suggereert.

albion schreef:

edele strijdster schreef:

memento schreef:

Toch vind ik het wel raar dat hij bij gebrek aan bewijs is vrijgesproken voor iets wat hij wel gedaan heeft (zegt hij zelf) en dat hij het daarbij laat.

Dat vind ik ook. Ook vind ik het raar dat hij, na een scheiding waaraan hijzelf ook schuldig is, weer opnieuw trouwt.

Maargoed, dat valt misschien wel meer te verwijten aan zijn geestelijke leidslieden, die hem niet op die zaken van Gods woord gewezen hebben, dan aan hemzelf. Iemand die uit de wereld komt kent de bijbel natuurlijk nog niet zo goed...

Hmmm Er zijn wil meer dingen die ik erg vreemd vind in zijn getuigenis.
'k heb de beste man één keer een lezing horen houden op de KomOok.
Sinds die tijd kan de KomOok op een bezoeker minder rekenen.
'k Ben ben tranen in mijn ogen, knikkende knieen en een bonkend hart terug naar huis gegaan.
'k Weet ook wel dat ik niet mag oordelen en veroordelen, maar de getuigenis van de man heeft mij echt doen huiveren.
Tijdens de lezing stond naar mijn idee niet God, maar hij zelf in het middelpunt...

Ik heb zijn lezingen heel anders beleefd...

Ja, op die avond merkte ik ook dat niet iedereen zijn lezing hetzelfde heeft ervaren. Vandaar dat ik wel heel voorzichtig wil zijn... Je bekijkt alles toch vanuit je eigen overtuiging en achtergrond...

Wilhelm schreef:Ik had me posting al wat aangepast en misschien wat duidelijker gemaakt.
Natuurlijk is het geen nauwelijks merkbare verandering, maar in uitwendige zin , is er bij een wereldling , een duidelijkere verandering aan te wijzen dan bij iemand die onder de waarheid is opgegroeid.

Natuurlijk, maar het gaat er nu over dat zulke mensen dan jaloers zouden moeten zijn op iemand die 'krachtdadiger' bekeerd is. Dat is toch raar dan? Je weet toch wat je 'vanbinnen' hebt meegemaakt?

freek schreef:Sterker nog, ook na je bekering blijft de wereld in je hart en moet je strijden tegen de wereldse begeerten. Vandaar dat het niet zo eenvoudig is als Afgewezen suggereert.

En dát, beste freek, heeft er nu even helemaal niets mee te maken. Want dat weet ik ook wel.

edele strijdster schreef:
Hmmm Er zijn wil meer dingen die ik erg vreemd vind in zijn getuigenis.
'k heb de beste man één keer een lezing horen houden op de KomOok.
Sinds die tijd kan de KomOok op een bezoeker minder rekenen.
'k Ben ben tranen in mijn ogen, knikkende knieen en een bonkend hart terug naar huis gegaan.
'k Weet ook wel dat ik niet mag oordelen en veroordelen, maar de getuigenis van de man heeft mij echt doen huiveren.
Tijdens de lezing stond naar mijn idee niet God, maar hij zelf in het middelpunt...

albion schreef: Ik heb zijn lezingen heel anders beleefd...

edele strijdster schreef: Ja, op die avond merkte ik ook dat niet iedereen zijn lezing hetzelfde heeft ervaren. Vandaar dat ik wel heel voorzichtig wil zijn... Je bekijkt alles toch vanuit je eigen overtuiging en achtergrond...

Helemaaaaaaaaal mee eens en vandaar al die quotations om elkaar te overtuigen van elks ongelijk...

Afgewezen schreef:

freek schreef:Sterker nog, ook na je bekering blijft de wereld in je hart en moet je strijden tegen de wereldse begeerten. Vandaar dat het niet zo eenvoudig is als Afgewezen suggereert.

En dát, beste freek, heeft er nu even helemaal niets mee te maken. Want dat weet ik ook wel.

Tjonge, kun je mogelijk ook wat sympathieker discussieeren? Je hengst iedereen omver die het net wat anders ziet.

Afgewezen schreef:

Wilhelm schreef:

Afgewezen schreef:Ik had me posting al wat aangepast en misschien wat duidelijker gemaakt.
Natuurlijk is het geen nauwelijks merkbare verandering, maar in uitwendige zin , is er bij een wereldling , een duidelijkere verandering aan te wijzen dan bij iemand die onder de waarheid is opgegroeid.

Natuurlijk, maar het gaat er nu over dat zulke mensen dan jaloers zouden moeten zijn op iemand die 'krachtdadiger' bekeerd is. Dat is toch raar dan? Je weet toch wat je 'vanbinnen' hebt meegemaakt?

Jawel , maar in de strijd van het leven , denken zulken dat het bij die ander vaster ligt.
En dan kunnen we verstandelijk zeggen dat het niets uitmaakt, maar in de beleving van het hart , kan dit toch zo ervaren worden.
Want ten diepste is het zo dat we juist dankbaar moeten zijn als we niet in uitbrekende zonden geleefd hebben , want zonden die we niet gedaan hebben behoeven we ook niet te belijden. En dat kan juist ook zon jaloersheid geven bij hen die uit de wereld getrokken zijn tov hen die altijd uiterlijk een min of meer deugdzaam leven hebben gehad. Omdat zij juist zo geconfronteerd worden met de herinnering aan dat uitbreken in de zonden, hun eertijds.

Maar als het geloof in oefening is zal een ieder moeten erkennen, wat onze voorgeschiedenis dan ook is , dat aan hem of haar, de grootste der zondaren , gerechtigheid is geschiedt.

freek schreef:

Afgewezen schreef:

freek schreef:Sterker nog, ook na je bekering blijft de wereld in je hart en moet je strijden tegen de wereldse begeerten. Vandaar dat het niet zo eenvoudig is als Afgewezen suggereert.

En dát, beste freek, heeft er nu even helemaal niets mee te maken. Want dat weet ik ook wel.

Tjonge, kun je mogelijk ook wat sympathieker discussieeren? Je hengst iedereen omver die het net wat anders ziet.

De pot verwijt de ketel... "...zoals Afgewezen suggereert..." klinkt ook niet bijster sympathiek, vind je wel?
Overigens sta ik wel voor mijn mening, ja. Maar daarin ben ik vast niet de enige op RF.