Erasmiaan schreef:Wilhelm schreef:Ik heb niet veel van hem gelezen , en wat ik gelezen heb , zijn levensbeschrijving is zover ik me kan herinneren een geschiedenis met veel extra ordinaire ervaringen, en een bijzondere vierschaar beleving, en dat spreekt mensen kennelijk meer aan als Gods gewone weg.
De "extra-ordinaire" bekering van Paulus staat drie keer in de Bijbel. Dat heeft ons wel wat te zeggen. Je moet erg oppassen met dit soort dingen te zeggen, op licht verwijtende toon.
Erasmiaan, idd heb je goed opgemerkt dat ik wat moeite heb met veel van deze vaak zeer bijzondere bekeringsgeschiedenissen.
Gelukkig sta ik in deze mening niet alleen en zijn er vele predikanten die wat moeite hebben met allerlei van deze boekjes.
Ik ben vaak bang dat deze geschiedenissen sneller gelezen worden als preken boeken of andere theologische werken.
Een groot gevaar van bekeringsgeschiedenissen is dat men deze boekjes gaat gebruiken als meetlat voor eigen ervaringen en dat is zeer schadelijk.
Zeker als zoals in een ander topic vermeld,meestal alleen de meest bijzondere bekeringen ter schrift worden gesteld.
Ook wordt vaak over het hoofd gezien dat al die ervaringen in een 100 of 200 blz verwoord in een heel leven zich heeft afgespeeld.
De mens staat vaak in het middelpunt en als ik soms in bepaalde boeken of bladen , voor de zoveelste keer een foto zie staan van bv Mientje Vrijdag, of Bart Roest of noem maar op, dan denk ik vaak : hoe zouden die mensen het vinden als ze dat van te voren hadden geweten !
Volgens mij zouden ze dat fel afkeuren , omdat het zo vaak om de mens gaat.
Ds vd Sleen heb ik, het uitgeven van allerlei bekeringsgeschiedenissen, nog eens in een preek, een vorm van afgodendienst horen noemen !, en in deze was ik het hartelijk met hem eens.
En jou opmerking over Paulus deel ik niet, het was zo bijzonder omdat hij van een letterlijke vervolger een volger werd en dat hij van een doodslager van Gods Volk een leraar van datzelfde volk werd.
Veel bekeringsgeschiedenissen kom je ook in de Bijbel niet tegen,
En als je ze al tegen komt, netzoals bij onze oudvaders, dan wordt het heel eenvoudig opgetekend en dan wordt er werkelijk van de mens en zijn bevindingen afgewezen naar Hem die de bekering werkt.
Dan geen opsomming van welke gezelschappen door het hele land ze wel niet bezochten, door welke kinderen van God ze wel niet overgenomen werden en ook niet welke correspondentie banden zij hadden met welke dominee's en uit welke kerkverbanden, al deze informatie is nl totaal niet van belang.
Het gaat om het werk Gods in het leven , en daarvan mag getuigd en geschreven worden , maar in het beschrijven van allerlei
's mensen bevindingen past grote terughoudendheid.
Ander schreef:Wat een flauwekul.
Enne, ds. Du Marchie leefde jaren geleden, toen had je (gelukkig) nog geen PKN-ds-en.
Sorry Ander, meen je nu werkelijk dat deze opmerking wel kan ?