aritha schreef:Is het zo dat bij geloofsdoop meer nadruk gelegd wordt op het gevoel?.

Op zich is er natuurlijk niets mis met het gevoel, zolang dat maar niet het uitgangspunt is. Zijn er ook niet vele ouders binnen de gereformeerde gezindte die zich niet altijd bewust zijn van de theologische visie rondom het verbond, en er ipv. een emotioneel gevoel bij krijgen alsze hun kindje laten dopen. Ik moet wel zeggen dat het verbond bij vele evangelischen (helaas) niet echt een rol speelt, dit is eerder bij de reformed-baptist die de London Baptist Confession 1689 onderschrijven.

Rens schreef: al die theologische en soortgelijke boeken, pastorale en lerende boeken.........ik laat ze per definitie onaangeroerd, ik koop ze ook niet, ik lees ze toch niet......ik kan het gewoon niet, al die uiteenzettingen van anderen hoe je het allemaal moet zien en voelen en beleven............kromme tenen

'k Denk dat jij dan nog altijd de verkeerde boeken in handen hebt gehad. 'k Ben benieuwd wat je trouwens bedoelt. Ik zou wel graag een lijstje willen hebben van boektitels waarin staat hoe je het allemaal moet zien, voelen en beleven. 'k Denk dat je ietwat overdrijft.

Rens schreef:al die theologische en soortgelijke boeken, pastorale en lerende boeken.........ik laat ze per definitie onaangeroerd, ik koop ze ook niet, ik lees ze toch niet......ik kan het gewoon niet, al die uiteenzettingen van anderen hoe je het allemaal moet zien en voelen en beleven............kromme tenen

Mooie opmerking die ik vandaag hoorde n.a.v. de bekende galerij uit Hebr. 11:

Men spreekt hier wel eens van geloofshelden. Niet doen: het zijn helemaal geen helden! Door van "helden" te spreken, plaats je de mensen in het middelpunt. Maar daar gaat het niet om. Het gaat erom wat het Woord in hen heeft uitgewerkt. Het Woord moet werken en Christus moet centraal staan. Niét de mens!

Rens schreef:

aritha schreef:

Rens schreef:

aritha schreef:
Je kunt ook gewoon het boek van James Durham lezen.

dat soort boeken, daar kom ik niet verder dan bladzijde 1 in....het staat me giga tegen om alles uit een boek opgelepeld te krijgen, dáár waar je het door Gods genade moet leren zien, in je eigen leven.

Snap niet wat je bedoelt... :

al die theologische en soortgelijke boeken, pastorale en lerende boeken.........ik laat ze per definitie onaangeroerd, ik koop ze ook niet, ik lees ze toch niet......ik kan het gewoon niet, al die uiteenzettingen van anderen hoe je het allemaal moet zien en voelen en beleven............kromme tenen

Het is onzin om alles over 1 kam te scheren. Er zijn meer dan genoeg boeken die erg leerzaam en pastoraal zijn. Het moet je alleen wel intereseren. Anders is het kost waar je niks mee kan.
Lao Tse is anders wel het laatste wat ik zou lezen.