Bedrijfhulpverlening in de kerk, in hoeverre kan en mag dat?

[Tiberius]

Dit is toch wel een kort-door-de-bocht concluse, Accoord.
Het kan zijn dat je gelijk heb, maar dat kan je niet afleiden uit het aantal mensen dat meedoet aan de ontruimingsprocedure.

Want waarom zou je de middelen niet gebruiken?
Of gebruik jij ook geen autogordel, e.d.?

[Rens]

Want waarom zou je de middelen niet gebruiken?
Of gebruik jij ook geen autogordel, e.d.?

en via een omtrekkende beweging kom je, als je dat zo zou willen, uit bij de mensen die principiëel de middelen, die er geboden zijn, weigeren vanwege het opzien naar Gods Voorzienigheid. (verzekeringen, bepaalde medicatie e.d.)

[MBE]

Ik denk dat het echt tijd is voor bezinning. Ik herinner me een dienst waarin de kerk zo (onverantwoord zou het nu zijn) overvol was dat de gangpaden helemaal volgezet waren met stoelen. De Heere was kennelijk in het midden, want na afloop van de dienst mochten er verschillende kinderen Gods van hart tot hart met elkaar spreken over het gehoorde. ik moet zeggen dat ik toen (23 jaar geleden)nooit heb gepiekerd over wat er allemaal mis zou kunnen gaan bij een eventuele calamiteit. Tegenwoordig zijn we allemaal zo materialistisch ingesteld, ook wat betreft het comfort dat het kerkgebouw ons dient te bieden, dat ik wel eens bang ben dat dat de Heere in de weg staat. Het vertrouwen in en op Hem gaat steeds meer ontbreken lijkt het wel.

Zo'n 'geval' staat ook in de bijbel. Handelingen 20. Je zou dus kunnen zeggen dat, als we net zo'n groot geloof als Paulus hebben, het niet meer uitmaakt op welke manier of op welke plek we samenkomen. Dan kunnen er best nog een paar op de rand van de gallerij ook. Toch?
Bij ons lopen ze niet met felle jasjes rond, maar als het nodig is, kan er wel handelend opgetreden worden. En dat is nodig. Zo nuchter moeten we wel blijven.
Zouden de kerkhulpverleners het werk van God in de weg staan? Want daar hebben we het toch over in deze topic?
Ik geloof het niet.
Je kunt wel als hulpverlener teveel opgaan in je taak als je constant in het rond zit te kijken of er iets gebeurd. Maar dat kan een 'gewone' kerkganger ook.

[Marnix]

Op de plaats van behandeling gaat er 1 aan de slag met de daadwerkelijke hulpverlening. nummer 2 assisteert, (evt met de AED) nummer 3 doet de melding, 4 zorgt voor de familie. nummer 5 ontvangt de hulpdiensten. Als de kerk uitgaat, bestaat de mogelijkheid dat een deel van de kerkgangers een andere uitgang moet gebruiken en heb je dus nog nummer 6 of misschien wel nummer 7 nodig.
En heb je wel eens gehoord van de mogelijkheid dat er na het eerste geval nog een tweede geval bijkomt? Daarvan zijn echt voorbeelden. De hulpverleners zijn de kerkzaal uit en vervolgens gaat er nog iemand onderuit. en dan
Dan is het handig als er nog een paar zijn.
We kunnen het natuurlijk overdrijven maar 4 is een beetje weinig, ook bij 200 leden.

Ja, ik heb ook weleens van 4 gevallen tegelijk gehoord, vanwege zuurstofgebrek. Als ik goed optel kom ik dan niet op een stuk of 20, 25 mensen uit?
Ik denk dat het echt tijd is voor bezinning. Ik herinner me een dienst waarin de kerk zo (onverantwoord zou het nu zijn) overvol was dat de gangpaden helemaal volgezet waren met stoelen. De Heere was kennelijk in het midden, want na afloop van de dienst mochten er verschillende kinderen Gods van hart tot hart met elkaar spreken over het gehoorde. ik moet zeggen dat ik toen (23 jaar geleden)nooit heb gepiekerd over wat er allemaal mis zou kunnen gaan bij een eventuele calamiteit. Tegenwoordig zijn we allemaal zo materialistisch ingesteld, ook wat betreft het comfort dat het kerkgebouw ons dient te bieden, dat ik wel eens bang ben dat dat de Heere in de weg staat. Het vertrouwen in en op Hem gaat steeds meer ontbreken lijkt het wel.

Ik snap helemaal niks van je hele relaas. Je hebt geen moeite me BHV'ers, maar als het er 15 zijn in plaats van 5 vind je het opeens een probleem? Alsof het vertrouwen in God minder wordt naar mate je meer BHV'ers hebt. Dat lijkt me sterk. Daarnaast is 15 BHV' ers helemaal niet zo gek. Je kan dan mooi afwisselen wie er als BHV'ers "dienst" hebben. Verder, met een stuk of 4 BHV'ers kan je bijvoorbeeld in vakantieperiodes weer problemen krijgen.

Wat je voorbeeld over verkeer betreft, we klagen dan toch ook niet over de hoeveelheid ambulances die ter beschikking staan om zo snel mogelijk hulp te kunnen verlenen als er wat mis gaat?

Het heeft volgens mij helemaal niets met materialisme of gebrek aan vertrouwen te maken, de BHV'ers weten zich ook afhankelijk van God.

[accoord]

Op de plaats van behandeling gaat er 1 aan de slag met de daadwerkelijke hulpverlening. nummer 2 assisteert, (evt met de AED) nummer 3 doet de melding, 4 zorgt voor de familie. nummer 5 ontvangt de hulpdiensten. Als de kerk uitgaat, bestaat de mogelijkheid dat een deel van de kerkgangers een andere uitgang moet gebruiken en heb je dus nog nummer 6 of misschien wel nummer 7 nodig.
En heb je wel eens gehoord van de mogelijkheid dat er na het eerste geval nog een tweede geval bijkomt? Daarvan zijn echt voorbeelden. De hulpverleners zijn de kerkzaal uit en vervolgens gaat er nog iemand onderuit. en dan
Dan is het handig als er nog een paar zijn.
We kunnen het natuurlijk overdrijven maar 4 is een beetje weinig, ook bij 200 leden.

Ja, ik heb ook weleens van 4 gevallen tegelijk gehoord, vanwege zuurstofgebrek. Als ik goed optel kom ik dan niet op een stuk of 20, 25 mensen uit?
Ik denk dat het echt tijd is voor bezinning. Ik herinner me een dienst waarin de kerk zo (onverantwoord zou het nu zijn) overvol was dat de gangpaden helemaal volgezet waren met stoelen. De Heere was kennelijk in het midden, want na afloop van de dienst mochten er verschillende kinderen Gods van hart tot hart met elkaar spreken over het gehoorde. ik moet zeggen dat ik toen (23 jaar geleden)nooit heb gepiekerd over wat er allemaal mis zou kunnen gaan bij een eventuele calamiteit. Tegenwoordig zijn we allemaal zo materialistisch ingesteld, ook wat betreft het comfort dat het kerkgebouw ons dient te bieden, dat ik wel eens bang ben dat dat de Heere in de weg staat. Het vertrouwen in en op Hem gaat steeds meer ontbreken lijkt het wel.

Ik snap helemaal niks van je hele relaas. Je hebt geen moeite me BHV'ers, maar als het er 15 zijn in plaats van 5 vind je het opeens een probleem? Alsof het vertrouwen in God minder wordt naar mate je meer BHV'ers hebt. Dat lijkt me sterk. Daarnaast is 15 BHV' ers helemaal niet zo gek. Je kan dan mooi afwisselen wie er als BHV'ers "dienst" hebben. Verder, met een stuk of 4 BHV'ers kan je bijvoorbeeld in vakantieperiodes weer problemen krijgen.

Wat je voorbeeld over verkeer betreft, we klagen dan toch ook niet over de hoeveelheid ambulances die ter beschikking staan om zo snel mogelijk hulp te kunnen verlenen als er wat mis gaat?

Het heeft volgens mij helemaal niets met materialisme of gebrek aan vertrouwen te maken, de BHV'ers weten zich ook afhankelijk van God.

Marnix, ik moet altijd een beetje wennen aan het feit dat als er een nieuw fenomeen opduikt, in dit geval een calamiteitenplan, wat er vroeger niet was en ook niet nodig was, dat daar ineens zoveel waarde aan wordt gehecht alsof het onmisbaar is. Terwijl het vroeger ook altijd gewoon goed ging.
Ik noem het een beetje verzekeren.
En de identiteit van onze kerk is er niet naar om te verzekeren. Een bliksemafleider op de toren van de kerk bijvoorbeeld, is uit de boze omdat dit voorbehoedend werkt. Dan wel een calamiteitenplan? Voor alle duidelijkheid: voor onwel wordende mensen moeten er ehbo-ers beschikbaar zijn, maar uitgebreide vluchtplannen t.b.v eventuele bommeldingen, gaslucht of brand, die horen in onze kerk niet thuis.
Over het verkeer: ik bedoel de veiligheidsvoorzieningen in de kerk staan in schril contrast met die van een auto. Wanneer we in een auto stappen begeven we ons oneindig veel meer in gevaar dan in een kerk. Wanneer je tegen een boom rijd 's avonds op een rustige weg is er geen enkele bhv-er te bekennen. Het is dus maar net hoe druk je je maakt met dit soort nieuwe ingevingen.

[JolandaOudshoorn]

Wel BHV geen BHV, doet het al ter ere Gods

[Marnix]

Op de plaats van behandeling gaat er 1 aan de slag met de daadwerkelijke hulpverlening. nummer 2 assisteert, (evt met de AED) nummer 3 doet de melding, 4 zorgt voor de familie. nummer 5 ontvangt de hulpdiensten. Als de kerk uitgaat, bestaat de mogelijkheid dat een deel van de kerkgangers een andere uitgang moet gebruiken en heb je dus nog nummer 6 of misschien wel nummer 7 nodig.
En heb je wel eens gehoord van de mogelijkheid dat er na het eerste geval nog een tweede geval bijkomt? Daarvan zijn echt voorbeelden. De hulpverleners zijn de kerkzaal uit en vervolgens gaat er nog iemand onderuit. en dan
Dan is het handig als er nog een paar zijn.
We kunnen het natuurlijk overdrijven maar 4 is een beetje weinig, ook bij 200 leden.

Ja, ik heb ook weleens van 4 gevallen tegelijk gehoord, vanwege zuurstofgebrek. Als ik goed optel kom ik dan niet op een stuk of 20, 25 mensen uit?
Ik denk dat het echt tijd is voor bezinning. Ik herinner me een dienst waarin de kerk zo (onverantwoord zou het nu zijn) overvol was dat de gangpaden helemaal volgezet waren met stoelen. De Heere was kennelijk in het midden, want na afloop van de dienst mochten er verschillende kinderen Gods van hart tot hart met elkaar spreken over het gehoorde. ik moet zeggen dat ik toen (23 jaar geleden)nooit heb gepiekerd over wat er allemaal mis zou kunnen gaan bij een eventuele calamiteit. Tegenwoordig zijn we allemaal zo materialistisch ingesteld, ook wat betreft het comfort dat het kerkgebouw ons dient te bieden, dat ik wel eens bang ben dat dat de Heere in de weg staat. Het vertrouwen in en op Hem gaat steeds meer ontbreken lijkt het wel.

Ik snap helemaal niks van je hele relaas. Je hebt geen moeite me BHV'ers, maar als het er 15 zijn in plaats van 5 vind je het opeens een probleem? Alsof het vertrouwen in God minder wordt naar mate je meer BHV'ers hebt. Dat lijkt me sterk. Daarnaast is 15 BHV' ers helemaal niet zo gek. Je kan dan mooi afwisselen wie er als BHV'ers "dienst" hebben. Verder, met een stuk of 4 BHV'ers kan je bijvoorbeeld in vakantieperiodes weer problemen krijgen.

Wat je voorbeeld over verkeer betreft, we klagen dan toch ook niet over de hoeveelheid ambulances die ter beschikking staan om zo snel mogelijk hulp te kunnen verlenen als er wat mis gaat?

Het heeft volgens mij helemaal niets met materialisme of gebrek aan vertrouwen te maken, de BHV'ers weten zich ook afhankelijk van God.

Marnix, ik moet altijd een beetje wennen aan het feit dat als er een nieuw fenomeen opduikt, in dit geval een calamiteitenplan, wat er vroeger niet was en ook niet nodig was, dat daar ineens zoveel waarde aan wordt gehecht alsof het onmisbaar is. Terwijl het vroeger ook altijd gewoon goed ging.

Wie zegt dat het vroeger altijd gewoon goed ging en dus niet nodig was? Er hebben zich echt wel situaties voorgedaan dat het wel nodig was. Natuurlijk niet heel geregeld en ik hoop dat de BHV nog steeds op veel plaatsen niet nodig is. Maar daarom is het wel goed om die mensen te hebben voor het geval dat wel nodig is.

Ik weet ook niet of er vroeger mensen waren die konden reanimeren, maar dat is toch nog geen reden om er moeite mee te hebben?

Ik noem het een beetje verzekeren.

Nou ja, je kan het wel een beetje zo zien. Als er iets mis gaat, wat niet het geval hoeft te zijn, laten we hopen dat het niet zo is, maar als het toch gebeurt, heb je mensen die weten hoe te handelen in zo'n situatie, wat te doen, hoe hulp te verlenen etc. Daar is niets mis mee.

En de identiteit van onze kerk is er niet naar om te verzekeren. Een bliksemafleider op de toren van de kerk bijvoorbeeld, is uit de boze omdat dit voorbehoedend werkt. Dan wel een calamiteitenplan? Voor alle duidelijkheid: voor onwel wordende mensen moeten er ehbo-ers beschikbaar zijn, maar uitgebreide vluchtplannen t.b.v eventuele bommeldingen, gaslucht of brand, die horen in onze kerk niet thuis.

Leg nou eens uit waarom niet. Waarom geen plan hebben wat te doen als er brand uitbreekt? Lijkt me niets mis mee. Met een bliksemafleider op een kerk trouwens ook niet. Sterker nog, men ik onverantwoord bezig als men dat maar niet doet. Jezelf moedwillig in gevaar begeven heet dat. Wat dat betreft ben ik het met jou opmerking, Jolanda, ook niet helemaal eens.

Over het verkeer: ik bedoel de veiligheidsvoorzieningen in de kerk staan in schril contrast met die van een auto. Wanneer we in een auto stappen begeven we ons oneindig veel meer in gevaar dan in een kerk. Wanneer je tegen een boom rijd 's avonds op een rustige weg is er geen enkele bhv-er te bekennen. Het is dus maar net hoe druk je je maakt met dit soort nieuwe ingevingen.

Onzin. Verkeer valt echter niet onder kerkelijke zaken, dus als je dan tegen een boom rijdt, komt er geen BHV'er maar een ambulance. Daar heb je toch ook geen moeite mee?

[JolandaOudshoorn]

Jezelf moedwillig in gevaar begeven is niet tot eer van God. Als iemand moeite heeft met verzekeren, BHV ed omdat hij/zij daarbij vindt dat je dan ingrijpt in Gods voorzienigheid getuigd alleen van een enorm vetrouwen als het daadwerkelijk zo beleefd wordt. Dan vind ik het vrij grof om dat als onverantwoordelijk af te maken.

[Marnix]

Jezelf moedwillig in gevaar begeven is niet tot eer van God. Als iemand moeite heeft met verzekeren, BHV ed omdat hij/zij daarbij vindt dat je dan ingrijpt in Gods voorzienigheid getuigd alleen van een enorm vetrouwen als het daadwerkelijk zo beleefd wordt. Dan vind ik het vrij grof om dat als onverantwoordelijk af te maken.

En als je geen bliksemafleider op de kerktoren zet, de bliksem slaat in en er vallen doden? Dan is het maar Gods wil en is het prima dat men geen bliksemafleider wilde? En als er brand uitbreekt en omdat er geen BHV is en geen plan, wordt het chaos waarin veel meer gewonden/doden vallen dan noodzakelijk, de brand meer schade aanricht dan nodig was etc.? Om nog maar te zwijgen over het feit dat bijv. het maximaal aantal mensen in een kerkgebouw ook wettelijk vast ligt.

Dan kan je wel zeggen: Ja maar ik deed het niet omdat ik op God vertrouwde, maar je bent dan medeplichtig omdat je niet gebruik maakt van de mogelijkheden die God geeft.

Als je tegen een boom rijdt ben je toch ook blij als er een ambulance komt, dan ga je toch ook niet in het kader van "vertrouwen op God" blijven liggen en er niks aan laten doen?

[JolandaOudshoorn]

Jezelf moedwillig in gevaar begeven is niet tot eer van God. Als iemand moeite heeft met verzekeren, BHV ed omdat hij/zij daarbij vindt dat je dan ingrijpt in Gods voorzienigheid getuigd alleen van een enorm vetrouwen als het daadwerkelijk zo beleefd wordt. Dan vind ik het vrij grof om dat als onverantwoordelijk af te maken.

En als je geen bliksemafleider op de kerktoren zet, de bliksem slaat in en er vallen doden? Dan is het maar Gods wil en is het prima dat men geen bliksemafleider wilde? En als er brand uitbreekt en omdat er geen BHV is en geen plan, wordt het chaos waarin veel meer gewonden/doden vallen dan noodzakelijk, de brand meer schade aanricht dan nodig was etc.? Om nog maar te zwijgen over het feit dat bijv. het maximaal aantal mensen in een kerkgebouw ook wettelijk vast ligt.

Dan kan je wel zeggen: Ja maar ik deed het niet omdat ik op God vertrouwde, maar je bent dan medeplichtig omdat je niet gebruik maakt van de mogelijkheden die God geeft.

Als je tegen een boom rijdt ben je toch ook blij als er een ambulance komt, dan ga je toch ook niet in het kader van "vertrouwen op God" blijven liggen en er niks aan laten doen?

ik denk dat je dit in hetzelfde kader moet plaatsen asl wel/geen inentingen wel/niet verzekeren. Ik blijf bij mijn uitspraak, ook al lijkt het voor sommigen iets verschrikelijks onverantwoord. Overigens vind ik jouw voorbeeld met de boom een beetje krom. Dan had je het zo moeten stellen: ik rij met mijn ogen dicht richting een boom en ik zie wel. Er ligt denk ik een wezenlijk verschil met je zelf moedwillig in gevaar brengen en jezelf overgeven aan Gods voorzienigheid. En iedereen trekt die grens weer ergens anders.

[Marnix]

Jezelf moedwillig in gevaar begeven is niet tot eer van God. Als iemand moeite heeft met verzekeren, BHV ed omdat hij/zij daarbij vindt dat je dan ingrijpt in Gods voorzienigheid getuigd alleen van een enorm vetrouwen als het daadwerkelijk zo beleefd wordt. Dan vind ik het vrij grof om dat als onverantwoordelijk af te maken.

En als je geen bliksemafleider op de kerktoren zet, de bliksem slaat in en er vallen doden? Dan is het maar Gods wil en is het prima dat men geen bliksemafleider wilde? En als er brand uitbreekt en omdat er geen BHV is en geen plan, wordt het chaos waarin veel meer gewonden/doden vallen dan noodzakelijk, de brand meer schade aanricht dan nodig was etc.? Om nog maar te zwijgen over het feit dat bijv. het maximaal aantal mensen in een kerkgebouw ook wettelijk vast ligt.

Dan kan je wel zeggen: Ja maar ik deed het niet omdat ik op God vertrouwde, maar je bent dan medeplichtig omdat je niet gebruik maakt van de mogelijkheden die God geeft.

Als je tegen een boom rijdt ben je toch ook blij als er een ambulance komt, dan ga je toch ook niet in het kader van "vertrouwen op God" blijven liggen en er niks aan laten doen?

ik denk dat je dit in hetzelfde kader moet plaatsen asl wel/geen inentingen wel/niet verzekeren. Ik blijf bij mijn uitspraak, ook al lijkt het voor sommigen iets verschrikelijks onverantwoord. Overigens vind ik jouw voorbeeld met de boom een beetje krom. Dan had je het zo moeten stellen: ik rij met mijn ogen dicht richting een boom en ik zie wel. Er ligt denk ik een wezenlijk verschil met je zelf moedwillig in gevaar brengen en jezelf overgeven aan Gods voorzienigheid. En iedereen trekt die grens weer ergens anders.

Maar daarmee is nog niet alles dan maar goed.... omdat de achterliggende gedachte goed is. Het doel heiligt de middelen. Wat dat betreft zie ik ook overeenkomsten met inenten bijvoorbeeld. Maar als je diep in de schulden komt doordat je niet verezekerd bent is dat wel je eigen schuld en vind ik een "God heeft het nu eenmaal zo gewild" niet op zijn plaats. En als een kind ziek wordt omdat hij niet is ingeent is dat kind dus ziek omdat men het niet wilde inenten... Door dan te stellen: God heeft dat zo gewild ga je wel heel makkelijk voorbij aan de verantwoordelijkheden die we krijgen. Zo is het ook met BHV in de kerk, bliksemafleiders op een toren etcetera. God geeft ons mogelijkheden en als we daar geen gebruik van maken zijn de consequenties die dat heeft onze schuld. Als ik op drukke kruispunten constant door rood ga rijden en ik word aangereden en ik roep: Nou ja, zo moest dat nou eenmaal ziojn, snapt iedereen toch ook dat er iets niet klopt, dat het is door mijn eigen gedrag, dat het mijn schuld is? Zo is het ook als er dingen gebeuren omdat wij geen voorzorgsmaatregelen nemen. Dan is dat onze schuld en mogen we die niet op God afschuiven.

Het is overigens niet voor niets dat BHV in bedrijgeven bijvoorbeeld verplicht is. Er worden jaarlijks heel veel levens gered doordat er BHV is.

[388821]

En als je geen bliksemafleider op de kerktoren zet, de bliksem slaat in en er vallen doden? Dan is het maar Gods wil en is het prima dat men geen bliksemafleider wilde? En als er brand uitbreekt en omdat er geen BHV is en geen plan, wordt het chaos waarin veel meer gewonden/doden vallen dan noodzakelijk, de brand meer schade aanricht dan nodig was etc.? Om nog maar te zwijgen over het feit dat bijv. het maximaal aantal mensen in een kerkgebouw ook wettelijk vast ligt.

Dan kan je wel zeggen: Ja maar ik deed het niet omdat ik op God vertrouwde, maar je bent dan medeplichtig omdat je niet gebruik maakt van de mogelijkheden die God geeft.

Als je tegen een boom rijdt ben je toch ook blij als er een ambulance komt, dan ga je toch ook niet in het kader van "vertrouwen op God" blijven liggen en er niks aan laten doen?

_____________________________________________________
oke nu heb je Bhv'ers en bliksemafleider enzo, en dan?

wat als de spanning uitvalt midden in de winter, tijdens een preek over zondag 10, 's avonds? doet de noodverlichting en vluchtweg aanduiding het, en kloppen de piqtogrammen voor de vluchtwegen?
ik zit elke zondag in een kerk waar de piqtogrammen niet kloppen.
je wordt vanaf de galerij de verkeerde kant op gestuurd.

Of er brand wat in de kerk, wel eens een brandblusser in de kerkzaal zien hangen, of wel eens een pictogram voor een brandblusser zien hangen.