Adorote schreef:Laat de GB maar blij zijn dat er wat bloei is , en men nu af is van het verstikkende klimaat binnen de GB, en laat zij ook is trouw zijn aan de Kerk waar zij deel van uit maakt de PKN.
Het was ooit Calvijn die in een brief Sadoleto antwoordde op een aantal beschuldigingen.
Één van de beschuldigingen ging over kerkleer, uiteraard. Calvijn antwoordt hem als volgt:
Ten eerste ziet gij bij de begripsbepaling een zaak over het hoofd, welke U bij rechte beschouwing van dienst had kunnen zijn. Als gij in de Kerk datgene ziet, "wat in de ganse historie evenals thans over de ganse aarde, in Christus alleen en eendrachtig, overal en altijd door de enige Geest van Christus geleid is", waar blijft dan het Woord Gods, het duidelijke kenteken, dat de Heere zelf ons, zo dikwijls Hij van de Kerk gewaagt, zo na aan het hart legt? Omdat Hij voorzag, hoe gevaarlijk het is, maar steeds op de Geest zich te beroepen, zonder op het Woord acht te geven, heeft Hij, ja wèl de leiding der Kerk door de Heilige Geest beloofd, maar Hij heeft die leiding aan het Woord gebonden, opdat zij niet in onzekerheid en onbestendigheid zou opgaan. In deze zin spreekt Christus: Wie Gods Woord hoort, die is uit God;
Dat vindt gij niet slechts in de Brieven der Apostelen, maar ook overal, waar Profeten van de bouw of de uitbreiding der Kerk over de ganse aardbodem getuigen; altoos stellen zij het Woord op de eerste plaats.
Sadolet, gij weet en wanneer gij dat nog ontkennen zult, dan zal ik er voor zorgen, dat iedereen gewaar wordt, dat gij het weet: wij zijn het niet alleen minstens zo eens met de oude Kerk als gij, maar zoeken ook volstrekt niets anders, dan juist het oude gelaat der Kerk weer te herstellen; dat gelaat, dat eerst door onbeschaafde en juist niet van de edelste mensen smadelijk is ontsierd, daarna door de Paus en zijn partij deerlijk verwond en bijna vernietigd is. Ik zal U niet zo hard vallen, dat ik de door de apostelen gegrondveste gestalte der Kerk in Uw geest oproep; in haar hebben wij echter ondanks alles de enige grondtrek der ware Kerk; elke schrede van haar af is een dwaalweg. Ik zal U tegemoetkomen: stel U, zo vraag ik U, éénmaal de gestalte van die oude Kerk voor ogen, zoals zij ten tijde van Chrysosthomus en Basilius, van de Grieken, van Cyprianus, Ambrosius en Augustinus was. Uw eigen geschriften moet gij toch wel geloven! En zie dan op de ruinen, die daarvan nog bij U zijn overgebleven!
-------------------------------------------------
De ware Kerk Adorote is áltijd gebonden aan Gods Woord. Waar het Woord wegvalt is géén kerk meer.