Het is ook niet altijd onwil, een praatje na de dienst

soms wil je zelf stilletjes weg, omdat je de preek wil laten bezinken
of je bent van slag en je bent bang dat je in snikken uitbarst als iemand je aanspreekt
of je bent verlegen en je hoopt dat een ander een praatje begint
of ....
er kunnen echt verschillende redenen zijn!

en soms ben ik in gedachten en dan "vergeet" ik ook iemand te groeten
daar bedoel je dan verder niets mee

helma schreef:Het is ook niet altijd onwil, een praatje na de dienst

Idd niet áltijd, maar als je ziet dat echt níemand elkaar groet en er wordt door bijna iedereen geraced om thuis te komen dan is er echt meer aan de hand volgens mij.

helma schreef:Het is ook niet altijd onwil, een praatje na de dienst

soms wil je zelf stilletjes weg, omdat je de preek wil laten bezinken
of je bent van slag en je bent bang dat je in snikken uitbarst als iemand je aanspreekt
of je bent verlegen en je hoopt dat een ander een praatje begint
of ....
er kunnen echt verschillende redenen zijn!

en soms ben ik in gedachten en dan "vergeet" ik ook iemand te groeten
daar bedoel je dan verder niets mee

Nee en als jij gaat praten lopen er wel kinderen zonder toezicht die weer gaan keten.
Bij mij tenminste wel.
Ik ga bijna als laatste weg omdat ik zo lang op mijn man moet wachten. Dat napraten in de consistorie...

helma schreef:Het is ook niet altijd onwil, een praatje na de dienst

soms wil je zelf stilletjes weg, omdat je de preek wil laten bezinken
of je bent van slag en je bent bang dat je in snikken uitbarst als iemand je aanspreekt
of je bent verlegen en je hoopt dat een ander een praatje begint
of ....
er kunnen echt verschillende redenen zijn!

en soms ben ik in gedachten en dan "vergeet" ik ook iemand te groeten
daar bedoel je dan verder niets mee

bij de kerk die ik bedoel, ik mag de naam niet vermelden, daar is de weg en het fietspad nét een circuit..............wegracende wagens en fietsen, niemand die stil wil blijven staan, allemaal (bijna) hollend naar de auto om maar zo snel mogelijk wég te zijn.

de mensen hier in Wekerom zijn van een totáál ander slag als uit de omliggende dorpen: opener, jovialer, aardiger, groeten ook volslagen onbekenden joviaal..............

moet je in de andere dorpen komen.....ze kijken je met de nek aan. geen stom woord krijg je terug als je ze vriendelijk groet.

hoogst merkwaardig.................

Rens schreef:

helma schreef:Het is ook niet altijd onwil, een praatje na de dienst

soms wil je zelf stilletjes weg, omdat je de preek wil laten bezinken
of je bent van slag en je bent bang dat je in snikken uitbarst als iemand je aanspreekt
of je bent verlegen en je hoopt dat een ander een praatje begint
of ....
er kunnen echt verschillende redenen zijn!

en soms ben ik in gedachten en dan "vergeet" ik ook iemand te groeten
daar bedoel je dan verder niets mee

bij de kerk die ik bedoel, ik mag de naam niet vermelden, daar is de weg en het fietspad nét een circuit..............wegracende wagens en fietsen, niemand die stil wil blijven staan, allemaal (bijna) hollend naar de auto om maar zo snel mogelijk wég te zijn.

de mensen hier in Wekerom zijn van een totáál ander slag als uit de omliggende dorpen: opener, jovialer, aardiger, groeten ook volslagen onbekenden joviaal..............

moet je in de andere dorpen komen.....ze kijken je met de nek aan. geen stom woord krijg je terug als je ze vriendelijk groet.

hoogst merkwaardig.................

Dat is al eeuwen zo :
Verander je niet zo maar hoor.

bij de kerk die ik bedoel, ik mag de naam niet vermelden, daar is de weg en het fietspad nét een circuit..............wegracende wagens en fietsen, niemand die stil wil blijven staan, allemaal (bijna) hollend naar de auto om maar zo snel mogelijk wég te zijn.

Die kerk ken ik! Mijn zus ging daar vroeger naartoe. Ik heb me er vaak over verbaasd. Bij ons werd dan ook gezegd: Bij die kerk staat er iemand met een zwart-wit geblokte vlag bij de uitgang van het parkeerterrein te zwaaien...

uitgeworpen schreef:

Rens schreef:

helma schreef:Het is ook niet altijd onwil, een praatje na de dienst

soms wil je zelf stilletjes weg, omdat je de preek wil laten bezinken
of je bent van slag en je bent bang dat je in snikken uitbarst als iemand je aanspreekt
of je bent verlegen en je hoopt dat een ander een praatje begint
of ....
er kunnen echt verschillende redenen zijn!

en soms ben ik in gedachten en dan "vergeet" ik ook iemand te groeten
daar bedoel je dan verder niets mee

bij de kerk die ik bedoel, ik mag de naam niet vermelden, daar is de weg en het fietspad nét een circuit..............wegracende wagens en fietsen, niemand die stil wil blijven staan, allemaal (bijna) hollend naar de auto om maar zo snel mogelijk wég te zijn.

de mensen hier in Wekerom zijn van een totáál ander slag als uit de omliggende dorpen: opener, jovialer, aardiger, groeten ook volslagen onbekenden joviaal..............

moet je in de andere dorpen komen.....ze kijken je met de nek aan. geen stom woord krijg je terug als je ze vriendelijk groet.

hoogst merkwaardig.................

Dat is al eeuwen zo :
Verander je niet zo maar hoor.

Nee, dat is inderdaad het probleem. En dan krijg je volgens mij echt geen opwekking zoals in Nijkerk, als je niet eens normaal met elkaar kan omgaan.

Ik vind het een serieus probleem, je ziet het wel veel... iedereen die na de kerk snel weer naar huis gaat.... de gemeente is niet een plek waar je allemaal bij elkaar komt en dan alleen maar individueel luistert, zingt, en dan weer weg gaat... bij gemeente zijn hoort gemeenschap, verbondenheid, eenheid, contact etc.

Over dat gebed van 15-20 minuten, in de tekst die ik aanhaalde over het een omhaal van woorden en voortprevelen zoals de heidenen doen staat dit er achter:

7 Bij het bidden moeten jullie niet eindeloos voortprevelen zoals de heidenen, die denken dat ze door hun overvloed aan woorden verhoord zullen worden. 8 Doe hen niet na! Jullie Vader weet immers wat jullie nodig hebben, nog vóór jullie het hem vragen. 9 Bid daarom als volgt: (en dan volgt het Onze Vader)

Ach, bij ons in de gemeente gebruikt de ds. het gebed om mededelingen te doen over de zieken in de gemeente...

Ik heb een aantal jaren gekerkt bij een dominee die altijd bad:
bewaar ons voor de zonde en een onvoorbereide dood.
Ik vind het een mooi gebed aan het begin van de dag.
Maar wat als je weet dat jij, of één van je kinderen, die dag iets "zondigs" op het programma hebben staan?
Voorbeelden om het te verduidelijken: je weet al dat
één van je kinderen gaat naar de bioscoop met vrienden, zeer tegen je zin, maar hij gaat.
je man, eveneens zeer tegen je zin, die avond naar de voetbalwedstrijd gaat in het stadion.
je hebt zelf eigenlijk iets afgesproken, waar je achteraf nu spijt van hebt.

Mag je dan dit vragen aan de Heere, terwijl je weet dat die zonde al "gepland" staat?
Dit n.a.v. een gesprek dat ik deze week had en me niet meer loslaat.

Mara schreef:Ik heb een aantal jaren gekerkt bij een dominee die altijd bad:
bewaar ons voor de zonde en een onvoorbereide dood.
Ik vind het een mooi gebed aan het begin van de dag.
Maar wat als je weet dat jij, of één van je kinderen, die dag iets "zondigs" op het programma hebben staan?
Voorbeelden om het te verduidelijken: je weet al dat
één van je kinderen gaat naar de bioscoop met vrienden, zeer tegen je zin, maar hij gaat.
je man, eveneens zeer tegen je zin, die avond naar de voetbalwedstrijd gaat in het stadion.
je hebt zelf eigenlijk iets afgesproken, waar je achteraf nu spijt van hebt.

Mag je dan dit vragen aan de Heere, terwijl je weet dat die zonde al "gepland" staat?
Dit n.a.v. een gesprek dat ik deze week had en me niet meer loslaat.

je kan toch bidden of de Heere nog op andere gedachten wil brengen?
Of dat de Heere toch wil bewaren in Zijn zondaarsliefde. En wil treken uit de duisternis; losmaken van de strikken van de duivel.
Of ze in zullen zien dat het plezier in de wereld toch leeg is. Enz enz.
Juist als je weet dat iemand die je liefhebt gaat zondigen of zondigt moeten je gebeden vermenigvuldigen.

helma schreef:

Mara schreef:Ik heb een aantal jaren gekerkt bij een dominee die altijd bad:
bewaar ons voor de zonde en een onvoorbereide dood.
Ik vind het een mooi gebed aan het begin van de dag.
Maar wat als je weet dat jij, of één van je kinderen, die dag iets "zondigs" op het programma hebben staan?
Voorbeelden om het te verduidelijken: je weet al dat
één van je kinderen gaat naar de bioscoop met vrienden, zeer tegen je zin, maar hij gaat.
je man, eveneens zeer tegen je zin, die avond naar de voetbalwedstrijd gaat in het stadion.
je hebt zelf eigenlijk iets afgesproken, waar je achteraf nu spijt van hebt.

Mag je dan dit vragen aan de Heere, terwijl je weet dat die zonde al "gepland" staat?
Dit n.a.v. een gesprek dat ik deze week had en me niet meer loslaat.

je kan toch bidden of de Heere nog op andere gedachten wil brengen?
Of dat de Heere toch wil bewaren in Zijn zondaarsliefde. En wil treken uit de duisternis; losmaken van de strikken van de duivel.
Of ze in zullen zien dat het plezier in de wereld toch leeg is. Enz enz.
Juist als je weet dat iemand die je liefhebt gaat zondigen of zondigt moeten je gebeden vermenigvuldigen.

Dat wist die vader ook wel zo te verwoorden, toch voelde hij een soort blokkade.
In een gesprek kun je dit natuurlijk verwoorden en op reageren, op schrift komt het toch wellicht anders over.
Maar begrijp je wat hij zo beleefde Helma?

Mara schreef:

helma schreef:

Mara schreef:Ik heb een aantal jaren gekerkt bij een dominee die altijd bad:
bewaar ons voor de zonde en een onvoorbereide dood.
Ik vind het een mooi gebed aan het begin van de dag.
Maar wat als je weet dat jij, of één van je kinderen, die dag iets "zondigs" op het programma hebben staan?
Voorbeelden om het te verduidelijken: je weet al dat
één van je kinderen gaat naar de bioscoop met vrienden, zeer tegen je zin, maar hij gaat.
je man, eveneens zeer tegen je zin, die avond naar de voetbalwedstrijd gaat in het stadion.
je hebt zelf eigenlijk iets afgesproken, waar je achteraf nu spijt van hebt.

Mag je dan dit vragen aan de Heere, terwijl je weet dat die zonde al "gepland" staat?
Dit n.a.v. een gesprek dat ik deze week had en me niet meer loslaat.

je kan toch bidden of de Heere nog op andere gedachten wil brengen?
Of dat de Heere toch wil bewaren in Zijn zondaarsliefde. En wil treken uit de duisternis; losmaken van de strikken van de duivel.
Of ze in zullen zien dat het plezier in de wereld toch leeg is. Enz enz.
Juist als je weet dat iemand die je liefhebt gaat zondigen of zondigt moeten je gebeden vermenigvuldigen.

Dat wist die vader ook wel zo te verwoorden, toch voelde hij een soort blokkade.
In een gesprek kun je dit natuurlijk verwoorden en op reageren, op schrift komt het toch wellicht anders over.
Maar begrijp je wat hij zo beleefde Helma?

Ik weet niet precies waarom hij een blokkade voelde....
Als onze kinderen (of anderen die ons lief zijn) bewust zondigen (tegen beter weten in) dan brengt dat in de nood.
En tegelijk ook bij de realiteit van ons zondige bestaan. Juist dan ervaar ik zo het bijzondere van Christus' zondaarsliefde; Hij is gekomen om het verlórene te zoeken. En dat is dan ook je enige pleitgrond waarop je kan smeken.

Die blokkade is er wel als je zélf een weg gaat waarvan je weet dat die niet goed is en je probeert dan te bidden.

helma schreef:
Die blokkade is er wel als je zélf een weg gaat waarvan je weet dat die niet goed is en je probeert dan te bidden.

Dus dan wordt het kwalijk bidden?
n.b. Niet alle kinderen vinden het een zonde om naar de bios te gaan, heb ik gemerkt.
Bij onze oudste op de reformatorische school, werd het al vrij normaal gevonden, bij de kinderen dan! Van alle ouders weet ik het niet.
Dus als je zou weten dat je kind die middag met de klas naar de bios gaat, vanwege lesuitval, wordt je gebed toch anders, denk ik.
Wat de één als zonde ziet, ziet de ander dat niet zo.

Mara schreef:

helma schreef:
Die blokkade is er wel als je zélf een weg gaat waarvan je weet dat die niet goed is en je probeert dan te bidden.

Dus dan wordt het kwalijk bidden?
n.b. Niet alle kinderen vinden het een zonde om naar de bios te gaan, heb ik gemerkt.
Bij onze oudste op de reformatorische school, werd het al vrij normaal gevonden, bij de kinderen dan! Van alle ouders weet ik het niet.
Dus als je zou weten dat je kind die middag met de klas naar de bios gaat, vanwege lesuitval, wordt je gebed toch anders, denk ik.
Wat de één als zonde ziet, ziet de ander dat niet zo.

nee, dat klopt; maar als de ouders het verbieden dán is het al zonde als de kinderen het (stiekem) doen; want dan zijn ze ongehoorzaam.

ik denk dat kwalijk bidden betekent dat je eigenlijk je eigen (egocentrische) verlangens voorop zet; dat je min of meer de Heere voor jouw karretje wil spannen.

Ik kan me niet voorstellen dat als je wéét dat je iets zondigs gaat doen; je toch durft te bidden om bewaring ofzo..

Het heeft misschien ook te maken met je karakter? Ik zeg alles tegen mijn man en ik zeg (helaas te weinig) alles tegen God.

Ik voel me niet 'kwalijk' als ik bid voor de bekering en bewaring van bijvoorbeeld van olympische sporters. Ook als ik niet weet wat God's wil daarin is, (want Zijn wil zal geschieden) vind ik het verdrietig dat zij op zondag zulke grote (mooie maar lege) successen maken.

Nu ik hoorde van 5 kinderen in het ziekenhuis vanwege de mazelen, voel ik erbarmen en leef ik mee met die moeders die aan de rand van het bed van hun geliefd kind staan, ondanks dat je wellicht als ouder eventueel kunt zeggen, dat het je eigen verantwoording kan zijn.

Misschien denk ik te weinig over kwalijk bidden na, maar mijn ervaring met de altijd trouwe Vader in de Hemel, geeft wel zo'n band dat ik Hem veel durf te vragen.