refo schreef:We benaderen de prediking niet goed. We veronderstellen dat er bij het Woord nog Geest moet komen wil er kracht vanuit kunnen gaan. Kortom: God moet het doen. Dat is nog waar ook, en dat maakt het zo tragisch.
Gods Geest werkt altijd.
Niemand komt hetzelfde onder de prediking vandaan als hij of zij er onder kwam. Gods Woord is een tweesnijdend scherp zwaard, ongeacht hoe wij mensen daarop reageren. Het is of tot verbrijzeling van ons stenen hart, of tot verharding van onze verstokte ongeloof. Gods Woord stelt zondaren tot zondaar, tot dode zondaars met een dodelijke ziekte, en tegelijkertijd wijst het op het Enige Medicijn Jezus Christus.
Ongeloof is eigen schuld.
Geloof is genade.
Genade wijst op een schuld die moet worden kwijtgescholden.
Schuld wijst op een natuur die de mens niet wil erkennen.
Genade is er voor de grootste der zondaren.
Genade is er om niet, gratis, zoals Calvijn dat zegt.
God roept door Zijn Woord "Komt tot mij". Geadresseerd: Allen die vermoeid en belast zijt. Wie zijn dat: Zondige mensen.
Is er iemand niet zondig?
Wie niet gelooft zegt geen zondaar te zijn en geen Zaligmaker nodig te hebben.