Even wat vragen/stellingen die aan beide zijden van het debat gesteld kunnen worden:
1. Waarom worden getallen en perioden door 'ons' zo vaak symbolisch of figuurlijk genomen (duizendjarig rijk, bv.), maar moet de zesdaagse schepping wel letterlijk genomen worden?
2. Als God buiten de tijd staat, waarom willen wij dan tijd aan hem opdringen?
3. Probeert Genesis 1 een chronologisch natuurkundig verslag te geven van de schepping, of geeft het een (veel belangrijker) heilshistorisch verslag.
4. Probeert Genesis 1 volledig te zijn? Of ligt de nadruk in Genesis 1 in het feit dat God alles geschapen heeft, en niet hoe hij dat gedaan heeft?
5. Als je in geleide evolutie geloofd, wie was dan de eerste mens? Wat zegt dat over de zondeval? Volgens mij valt de hele Bijbelse boodschap weg als dle mens niet geschapen is op een punt in de tijd maar geevolueerd is, hetzij geleid of ongeleid.
6. Het standpunt dat we God buiten de wetenschap moeten houden is m.i. legitiem. Ik geloof dat God een totaal systeem heeft geschapen. Niets in dit heelal gebeurd (tenzij er ingegrepen wordt door God) door aansturing van buiten (mechanisch gezien, de heilshistorie is uiteraard een inmening van God van buitenaf).
De baan van de planeten, de baan van de electronen, de weerpatronen, het groeien en reproduceren van het leven, de seizoenen, etc. etc. Het is allemaal geschapen door God als een compleet systeem.
Als de wetenschap dit systeem onderzoekt (en dat doet de wetenschap) dan hoeft de wetenschap, en moet de wetenschap, dat doen zonder te zoeken naar de vinger van God die het draaiende houdt. God is groter dan dat, hij heeft een systeem gebouwd (hij heeft het gebouwd!!! dat is dus meer dan een vinger) dat compleet is en goed.
Als wij iets niet begrijpen moeten we eenvoudigweg naar God wijzen, God zal het wel laten bliksemen, God zal de aarde wel aan een touwtje houden, God drukt ons terug op aarde als we springen. Dan denken we te gering van God, alsof hij een incompleet systeem heeft geschapen waar hij telkens bij moet springen om het draaiende te houden. De wetenschap kijkt dus niet naar hoe God het draaiende houdt of sommige verschijnselen laat gebeuren, de wetenschap kijkt (al dan niet rekening houdend met het bestaan van God) hoe het systeem werkt dat God zo mooi geschapen heeft.
Dat neemt niet weg dat het ontstaan van het systeem dus ook feitelijk zonder rekening met God te houden kan worden onderzocht. Ik geloof niet dat het gehele complexe systeem ontstaan kan zijn door volkomen toeval en zgn. natuurlijke selectie.
Datzelfde idee kom je dus ook bij ir. Bennema tegen:
Zou op die wijze een jonge aarde, zeg 6000 jaren, eveneens niet binnen onze wetenschappelijke kaders te bewijzen zijn? Die berusten op de geschapen natuurwetten en hebben miljoenen jaren nodig om een en ander te verklaren.
Feitelijk zegt hij gewoon dat natuurkundig de aarde miljarden jaren oud is, maar dat God het zo geschapen heeft (zoals hij adam als volwassen man schiep) dat de aarde die feitelijk jong is oud lijkt.
Daarmee zegt dus dat al die evolutionisten en natuurkundigen gelijk hebben, en dat de aarde eruit ziet alsof hij miljarden jaren oud is, dat hun natuurkundige modellen feitelijk juist zijn, maar dat God gewoon heeft ingegrepen en dat wat normaal miljarden jaren duurt door God in zes dagen is gedaan.
Daarmee zegt hij eigenlijk (en waarschijnlijk onbedoeld) dat God dat heeft gedaan wat de natuur in 4,5 miljard jaar ook wel had gedaan. Dat God wel zo groot is dat hij het systeem snel kon schapen, maar dat de complexiteit niet zo groot is dat het met domme toeval in 4,5 miljard jaar had kunnen ontstaan.
Ik geloof dat helemaal niets van. Het heelal is zo onwaarschijnlijk complex, het leven, de mens, alles is zo groot, dat het niet vanuit zichzelf verklaard kan worden. God is niet een soort natuur, maar dan 60 miljard keer sneller. Zoals ik 50x sneller ben dan een kind van 2.
En daarom heb ik veel meer respect voor ID'ers die gaten schieten in de evolutietheorie. ID'ers zeggen dat sommige complexe systemen niet door tijd, toeval en selectie kunnen zijn geworden wat ze zijn. Daar is inmening van buitenaf voor nodig. Daarmee zeggen ze nog niet dat alles te complex is, maar dat is uiteraard wel de slotconclusie. Als de complexe onderdelen te complex zijn is het geheel te complex. Maar als je in gesprek wilt blijven met de wetenschap dan is het verplicht (en terrecht verplicht) om wel binnen de waarneembare kaders te blijven. Waarom fixen op het geheel als de overwinning op het detail behaald kan worden? Dan ben je principieel bezig, en niet constructief.
Principe met principe bestrijden (want evolutie zonder God is een principe voor evolutionisten) is onbegonnen werk.
Daarom is het juist belangrijk en goed om vanuit het complete door God geschapen systeem argumenten aan te dragen waarom dit complete complexe systeem, die qua werking van binnenuit verklaard kan worden, het ontstaan daarvan is uiteindelijk niet van binnenuit te verklaren. Dat is philosophisch gezien overigens logisch, het ontstaan van iets kan nooit vanuit het iets zelf verklaard worden.
Een jonge aarde die oud geschapen is-theorie vind ik wanstaltig en een belediging naar God. Ik vind het logischer om het onbegrijpelijke te verklaren vanuit onze beperkte kennis van de schepping. Doorstuderen dus, en dus niet de wetenschap verketteren als ze probeert het heden te doorgronden. Slinks grijnzen als ze denkt te kunnen verklaren wat er miljarden jaren geleden gebeurd is mag natuurlijk wel. Het is altijd leuk als een mens met een beetje kennis z'n hand overspeelt en het ongrijpbare toch denkt te kunnen verklaren denkende vanuit de beperkte radius waarbinnen hij wel wat kan tasten. Een beetje een baby in een box die, zonder er ooit geweest te zijn, toch denkt te kunnen vertellen hoe een auto werkt, gebaseerd op z'n bevindingen in de box.
Zo, da's nog 's een lange post!
edit dus maar.