Juist, Pim, jij kunt het mooier zeggen dan ik. :

En natuurlijk is dat 'gevaarlijk liberaal'. Je ziet wat er uiteindelijk terecht gekomen is van de remonstranten. Maar allerlei groeperingen die in meer of minder mate arminiaanse trekken vertonen worden allemaal door ins in de grijze container gedumpt en bij het grof vuil gezet. En dat is te gemakkelijk.

De andere kant is onze kant. Die vind ik gevaarlijk deterministisch.

Tiberius schreef:

Unionist schreef:Bij de GerGem-diehards merk ik nooit een fiezeltje zelfkritiek.

Ik weet niet of je mij onder die GerGem-diehards schaart.

Maar dat er misstanden in de GerGem zijn, hoef je mij niet te vertellen.
En wat de misstanden in de GerGem zijn, hoef je mij ook niet te vertellen.

---

Toch ....

Dan behoor je dus niet tot wat ik de diehards noem. Ik bedoel hen die ab-so-luut niet van minpuntjes willen weten en alles bij voorbaat goedkeuren wat er gebeurt.

Unionist schreef:

Tiberius schreef:

Unionist schreef:Bij de GerGem-diehards merk ik nooit een fiezeltje zelfkritiek.

Ik weet niet of je mij onder die GerGem-diehards schaart.

Maar dat er misstanden in de GerGem zijn, hoef je mij niet te vertellen.
En wat de misstanden in de GerGem zijn, hoef je mij ook niet te vertellen.

---

Toch ....

Dan behoor je dus niet tot wat ik de diehards noem. Ik bedoel hen die ab-so-luut niet van minpuntjes willen weten en alles bij voorbaat goedkeuren wat er gebeurt.

Gergem diehard lijkt mi. ook enigszins op het verheerlijken van een kerkverband op zich, en daardoor ook fout.

Hoewel menzen dit nooit zullen toegeven en vaak ook niet zullen zien, doen ze dit vaak onderbewust wel. Jezelf hoger achten dan je naaste, jou kerkverband hoger achten dan andere kerkverbanden.

Dathenum schreef:

Da Capo schreef:Het is de vraag hoe we het geloof zien. Zien we, zoals God zelf zegt, als een gave van God (Ef. 2:8 ), of zien we het als een activiteit van onszelf.

Ik neem aan dat je een voorstander ben van het bevel tot bekering en geloof, zoals de Dortse Leeregels dat formuleren (en dat bevel is geen vrome wens, maar ook echt een bevel):

Absoluut.

Dathenum schreef: Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.

Geloof je niet dat als een arminiaanse prediking dit bevel tot geloof en bekering ook brengt (eenzeidig misschien, verwaterd, maar toch aanwezig), God dit kan zegenen met zijn Heilige Geest en daar Zijn zegen aan kan verbinden?

Absoluut.

Dathenum schreef: Uiteraard is het geloof geen werk, in de zin dat we door te geloven iets kunnen verdienen. Geloven is het als uitgewerkte, arme, schuldige zondaar komen tot Christus, en alles van Hem verwachten. Maar dat is hoewel het een gave is toch een activiteit. Hoewel de bekering van de verloren zoon eenzeidig Godswerk was, lag de plciht om te komen bij hem. De vader kwam hem niet ophalen, maar stond bij het hek te wachten. Als een arminiaan zo komt tot Christus (ondanks zijn andere visie op waarom hij gekomen is), is het bij hem dan geen gave van God, en is hij dan per definitie een ongelovige?

Ik wil geen arminiaanse doctrine goedpraten, want dit kan destructief zijn (net zoals hypercalvinisme destructief kan zijn). Maar ik geloof absoluut niet dat een arminiaan (of een hypercalvinist) per definitie een ongelovige is.

Het spanningsveld tussen de 100% verantwoordelijkheid van de mens en het 100%, eenzijdig werk van God, is iets waar velen over vallen.
Die gelijkenis van de verloren zoon zou eigenlijk/ook de gelijkenis van de trekkende liefde van de vader moeten heten. Dat was de eigenlijke bewegende oorzaak dat die zoon terugkeerde. Evenzeer is het de trekkende liefde van God de Vader die er de oorzaak van is dat een zondaar zich bekeert.
Het voorbeeld van de bedelaar vind ik zelf erg mooi. Een bedelaar moet zijn hand ophouden (in die zin een activiteit). Die hand moet leeg zijn, anders komt er niks in. Maar dat er wat in die hand komt is niet omdat hij zijn hand ophoud, maar is afhankelijk van diegenen die langskomen en er wat in willen stoppen. Het beeld zal duidelijk zijn, met die kantekening dat God gewillig is om er 'wat in te stoppen'.

Da Capo schreef:Het voorbeeld van de bedelaar vind ik zelf erg mooi. Een bedelaar moet zijn hand ophouden (in die zin een activiteit). Die hand moet leeg zijn, anders komt er niks in. Maar dat er wat in die hand komt is niet omdat hij zijn hand ophoud, maar is afhankelijk van diegenen die langskomen en er wat in willen stoppen. Het beeld zal duidelijk zijn, met die kantekening dat God gewillig is om er 'wat in te stoppen'.

Dan zijn we het daar helemaal over eens. Inderdaad erg mooi hoe je dat voorbeeld van die bedelaar beschrijft. Zo krijgt God alle eer (wie roemt, roeme in de Heere!).

Uiteraard is het geloof geen werk, in de zin dat we door te geloven iets kunnen verdienen. Geloven is het als uitgewerkte, arme, schuldige zondaar komen tot Christus, en alles van Hem verwachten. Maar dat is hoewel het een gave is toch een activiteit. Hoewel de bekering van de verloren zoon eenzeidig Godswerk was, lag de plciht om te komen bij hem. De vader kwam hem niet ophalen, maar stond bij het hek te wachten. Als een arminiaan zo komt tot Christus (ondanks zijn andere visie op waarom hij gekomen is), is het bij hem dan geen gave van God, en is hij dan per definitie een ongelovige?

Waar staat dat de bekering van de verloren zoon een eenzijdig Godswerk was? Ik zie dat die jongen weg gaat, zijn geld opmaakt aan allerlei dingen en in de moeilijke periode in een varkenshok opeens berouw krijgt en denkt: Ik had het vroeger altijd goed..... ik zal teruggaan naar mijn vader. Natuurlijk is het Gods liefde die ons trekt.... maar daarom moeten we nog wel in beweging komen. En dat is wat er gezegd werd. Als wij niet in beweging komen en onze talenten in de grond begraven worden gebeurt er echt niets mee.... als wij niet arbeiden in de wijngaard gebeurt er niks. Als wij geen vrucht dragen worden we zelfs van de boom verwijderd.

Marnix schreef:Waar staat dat de bekering van de verloren zoon een eenzijdig Godswerk was? Ik zie dat die jongen weg gaat, zijn geld opmaakt aan allerlei dingen en in de moeilijke periode in een varkenshok opeens berouw krijgt en denkt: Ik had het vroeger altijd goed..... ik zal teruggaan naar mijn vader. Natuurlijk is het Gods liefde die ons trekt.... maar daarom moeten we nog wel in beweging komen. En dat is wat er gezegd werd. Als wij niet in beweging komen en onze talenten in de grond begraven worden gebeurt er echt niets mee.... als wij niet arbeiden in de wijngaard gebeurt er niks. Als wij geen vrucht dragen worden we zelfs van de boom verwijderd.

Dortse Leerregels 2-7: Maar zovelen als waarachtiglijk geloven, en door den dood van Christus van de zonden en het verderf verlost en behouden worden, die genieten deze weldaad alleen uit Gods genade, hun van eeuwigheid in Christus gegeven, welke genade Hij niemand schuldig is.

Nederlandse Geloofsbelijdenis art. 16: Wij geloven, dat, het gehele geslacht van Adam door de zonde des eersten mensen in verderfenis en ondergang zijnde, God Zichzelven zodanig bewezen heeft als Hij is, te weten: barmhartig en rechtvaardig. Barmhartig: doordien Hij uit deze verderfenis trekt en verlost degenen die Hij in Zijn eeuwigen en onveranderlijken raad, uit enkel goedertierenheid, uitverkoren heeft in Jezus Christus, onzen Heere, zonder enige aanmerking hunner werken. Rechtvaardig: doordien Hij de anderen laat in hun val en verderf, waar zij zichzelven in geworpen hebben.

Het staat niet erg duidelijk in deze gelijkenis, maar om tot een juist verstaan van de schrift te komen vergelijkt men schrift met schrift.

ik las vanmorgen over Obadja, die Elia ontmoet. 2 Verschillende mensen. De één bonkig en hoekig en de ander meer bereid tot compromis en allebei de Heere zeer vrezende.
Wat een mooie verscheidenheid. God werkt bij iedereen anders en gaat met een ieder Zijn weg. Elia zei niet tegen Obadja; joh, je moet daar weg bij die goddeloze koning Achab, daar hoor je niet. Hij schreef ook geen kritische recentie in de krant.
Paulus prees de Atheners om hun godsdienstigheid en predikte hen Christus.

- - - knip - - -

Maak van oudvaders en leerstelling geen afgod, die eenheid in Christus in de weg staat en laten we blij zijn dat er zoveel mensen rondom dit thema Opwekking bij elkaar komen en er voor bidden tot God. Daar kun je mee beginnen.

Marnix schreef:Hoewel menzen dit nooit zullen toegeven en vaak ook niet zullen zien, doen ze dit vaak onderbewust wel. Jezelf hoger achten dan je naaste, jou kerkverband hoger achten dan andere kerkverbanden.

Ik geef dat gerust toe.

Als God je in je hart leert kijken, kom je eerst een egoïst tegen.
De satan zei het al ten tijde van Job: Huid voor huid, en al wat iemand heeft, zal hij geven voor zijn leven.
En de bijbehorende kanttekening: Dat is, den mens is zijn eigen huid, of lichaam, waardiger dan de huid of het lichaam van een ander.
Dat is een vrucht, die we van onszelf hebben.

Een vrucht van de Geest is precies het tegenovergestelde: zijt met de ootmoedigheid bekleed; want God wederstaat de hovaardigen, maar de nederigen geeft Hij genade.

Voor wat betreft het kerkverband is het toch iets anders. Ik denk dat je dan beter kan spreken van "jouw kerkverband gepaster achten dan andere kerkverbanden". Omdat je daar een plaats in hebt. Je bent gevormd door dat kerkverband of hebt er bewust voor gekozen.

Tja... daarmee had ze zoon nog wel een eigen verantwoordelijkheid..... Kom je weer uit op het verantwoordelijkheid vs. eenzijdig Godswerk... het een sluit het ander niet uit... God verandert ons maar daarmee moeten we nog wel in beweging komen.... en ons geloof uit onze werken tonen. Anders is het dood.

Marnix schreef:Tja... daarmee had ze zoon nog wel een eigen verantwoordelijkheid..... Kom je weer uit op het verantwoordelijkheid vs. eenzijdig Godswerk... het een sluit het ander niet uit... God verandert ons maar daarmee moeten we nog wel in beweging komen.... en ons geloof uit onze werken tonen. Anders is het dood.

Volgens mij heb je mijn postings niet gelezen, want ik beweer helemaal niet dat de mens geen verantwoordelijkheid heeft. Het tegendeel zelfs.

Marnix schreef:

Uiteraard is het geloof geen werk, in de zin dat we door te geloven iets kunnen verdienen. Geloven is het als uitgewerkte, arme, schuldige zondaar komen tot Christus, en alles van Hem verwachten. Maar dat is hoewel het een gave is toch een activiteit. Hoewel de bekering van de verloren zoon eenzeidig Godswerk was, lag de plciht om te komen bij hem. De vader kwam hem niet ophalen, maar stond bij het hek te wachten. Als een arminiaan zo komt tot Christus (ondanks zijn andere visie op waarom hij gekomen is), is het bij hem dan geen gave van God, en is hij dan per definitie een ongelovige?

Waar staat dat de bekering van de verloren zoon een eenzijdig Godswerk was? Ik zie dat die jongen weg gaat, zijn geld opmaakt aan allerlei dingen en in de moeilijke periode in een varkenshok opeens berouw krijgt en denkt: Ik had het vroeger altijd goed..... ik zal teruggaan naar mijn vader. Natuurlijk is het Gods liefde die ons trekt.... maar daarom moeten we nog wel in beweging komen. En dat is wat er gezegd werd. Als wij niet in beweging komen en onze talenten in de grond begraven worden gebeurt er echt niets mee.... als wij niet arbeiden in de wijngaard gebeurt er niks. Als wij geen vrucht dragen worden we zelfs van de boom verwijderd.

Gelijkenis verloren zoon is er een uit een drieluik: de verloren penning, het verdwaalde schaap en de verloren zoon. Beelden het werk van de Geest, Christus en de Vader ieder voor zich uit. In de gelijkenis van de verloren zoon gaat het dan ook eigenlijk om de genadige vader. De zoon op weg terug naar huis werd in het licht van de andere gelijkenissen op de schouders van Jezus gedragen als een verdwaalt lammetje.

Kislev schreef:

Marnix schreef:

Uiteraard is het geloof geen werk, in de zin dat we door te geloven iets kunnen verdienen. Geloven is het als uitgewerkte, arme, schuldige zondaar komen tot Christus, en alles van Hem verwachten. Maar dat is hoewel het een gave is toch een activiteit. Hoewel de bekering van de verloren zoon eenzeidig Godswerk was, lag de plciht om te komen bij hem. De vader kwam hem niet ophalen, maar stond bij het hek te wachten. Als een arminiaan zo komt tot Christus (ondanks zijn andere visie op waarom hij gekomen is), is het bij hem dan geen gave van God, en is hij dan per definitie een ongelovige?

Waar staat dat de bekering van de verloren zoon een eenzijdig Godswerk was? Ik zie dat die jongen weg gaat, zijn geld opmaakt aan allerlei dingen en in de moeilijke periode in een varkenshok opeens berouw krijgt en denkt: Ik had het vroeger altijd goed..... ik zal teruggaan naar mijn vader. Natuurlijk is het Gods liefde die ons trekt.... maar daarom moeten we nog wel in beweging komen. En dat is wat er gezegd werd. Als wij niet in beweging komen en onze talenten in de grond begraven worden gebeurt er echt niets mee.... als wij niet arbeiden in de wijngaard gebeurt er niks. Als wij geen vrucht dragen worden we zelfs van de boom verwijderd.

Gelijkenis verloren zoon is er een uit een drieluik: de verloren penning, het verdwaalde schaap en de verloren zoon. Beelden het werk van de Geest, Christus en de Vader ieder voor zich uit. In de gelijkenis van de verloren zoon gaat het dan ook eigenlijk om de genadige vader. De zoon op weg terug naar huis werd in het licht van de andere gelijkenissen op de schouders van Jezus gedragen als een verdwaalt lammetje.

En zo begint het hoofdstuk:
1 En al de tollenaars en de zondaars naderden tot Hem, om Hem te horen.
2 En de Farizeen en de Schriftgeleerden murmureerden, zeggende: Deze ontvangt de zondaars (arminianen), en eet met hen.

yep... het geeft de verschillende aspecten aan. Gods trekkende werk in de ene gelijkenis.... de verantwoordelijkheid in de andere...