jacob schreef:

refo schreef:

Oude-Waarheid schreef:

Hendrikus schreef: Herhaaldelijk hoorde ik (s)preken over "een volkje van och en ach" als zijnde het ware volk van God. Geloofszekerheid of vreugde in Christus? "Ach, 't zijn uurtjes van korte duurtjes","zo genoten, zo weer toegesloten".
In zo'n prediking wordt wel degelijk de bekommerde staat normatief gesteld. En wie daar overheen komt, wordt niet zelden bij het "juichend christendom" weggezet.

Juichend chistendom!!

Maar Ik zal in het midden van u doen overblijven een ellendig en arm volk; die zullen op den Naam des HEEREN betrouwen.

En dan volgt:

13 De overgeblevenen van Israel zullen geen onrecht doen, noch leugen spreken, en in hun mond zal geen bedriegelijke tong gevonden worden; maar zij zullen weiden en nederliggen, en niemand zal hen verschrikken.
14 Zing vrolijk, gij dochter Sions, juich, Israel; wees blijde, en spring op van vreugde van ganser harte, gij dochter Jeruzalems!

Maar dat kwam eff niet zo goed uit refo :mrgreen:

In wat voor verband zien jullie dit vers dan.
Wat wil dit vers ons zeggen?

Je kunt wel volgende verzen posten, maar dat zegt nog niets over het voorgaande vers

Oude Paden schreef:

jacob schreef:

refo schreef:

Oude-Waarheid schreef: Juichend chistendom!!

Maar Ik zal in het midden van u doen overblijven een ellendig en arm volk; die zullen op den Naam des HEEREN betrouwen.

En dan volgt:

13 De overgeblevenen van Israel zullen geen onrecht doen, noch leugen spreken, en in hun mond zal geen bedriegelijke tong gevonden worden; maar zij zullen weiden en nederliggen, en niemand zal hen verschrikken.
14 Zing vrolijk, gij dochter Sions, juich, Israel; wees blijde, en spring op van vreugde van ganser harte, gij dochter Jeruzalems!

Maar dat kwam eff niet zo goed uit refo :mrgreen:

In wat voor verband zien jullie dit vers dan.
Wat wil dit vers ons zeggen?

Je kunt wel volgende verzen posten, maar dat zegt nog niets over het voorgaande vers

11 Verberg Uw aangezicht van mijn zonden, en delg uit al mijn ongerechtigheden.
12 Schep mij een rein hart, o God! en vernieuw in het binnenste van mij een vasten geest.
13 Verwerp mij niet van Uw aangezicht, en neem Uw Heiligen Geest niet van mij.
14 Geef mij weder de vreugde Uws heils; en de vrijmoedige geest ondersteune mij.
15 Zo zal ik den overtreders Uw wegen leren; en de zondaars zullen zich tot U bekeren.
16 Verlos mij van bloedschulden, o God, Gij, God mijns heils! zo zal mijn tong Uw gerechtigheid vrolijk roemen.
17 Heere, open mijn lippen, zo zal mijn mond Uw lof verkondigen.
18 Want Gij hebt geen lust tot offerande, anders zou ik ze geven; in brandofferen hebt Gij geen behagen.
19 De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten.

Katie schreef:

Oude Paden schreef:

jacob schreef:

refo schreef: En dan volgt:

13 De overgeblevenen van Israel zullen geen onrecht doen, noch leugen spreken, en in hun mond zal geen bedriegelijke tong gevonden worden; maar zij zullen weiden en nederliggen, en niemand zal hen verschrikken.
14 Zing vrolijk, gij dochter Sions, juich, Israel; wees blijde, en spring op van vreugde van ganser harte, gij dochter Jeruzalems!

Maar dat kwam eff niet zo goed uit refo :mrgreen:

In wat voor verband zien jullie dit vers dan.
Wat wil dit vers ons zeggen?

Je kunt wel volgende verzen posten, maar dat zegt nog niets over het voorgaande vers

Wat dit wil zeggen? Ik vermoed, dat we het evenwicht moeten bewaren!
Gods kinderen zijn een arm en ellendig volk. Nochtans wel een volk dat roemt in de Heere. Dat blijkt uit heel de Schrift.
We hoeven het een niet tegenover het ander te zetten!
Zomaar een stukje uit Psalm 51:

11 Verberg Uw aangezicht van mijn zonden, en delg uit al mijn ongerechtigheden.
12 Schep mij een rein hart, o God! en vernieuw in het binnenste van mij een vasten geest.
13 Verwerp mij niet van Uw aangezicht, en neem Uw Heiligen Geest niet van mij.
14 Geef mij weder de vreugde Uws heils; en de vrijmoedige geest ondersteune mij.
15 Zo zal ik den overtreders Uw wegen leren; en de zondaars zullen zich tot U bekeren.
16 Verlos mij van bloedschulden, o God, Gij, God mijns heils! zo zal mijn tong Uw gerechtigheid vrolijk roemen.
17 Heere, open mijn lippen, zo zal mijn mond Uw lof verkondigen.
18 Want Gij hebt geen lust tot offerande, anders zou ik ze geven; in brandofferen hebt Gij geen behagen.
19 De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten.

Arm en ellendig in zichzelf, maar als de Heere genade bewijst, worden de lippen geopend!

Oude Paden schreef:

jacob schreef:

refo schreef:

Oude-Waarheid schreef:Juichend chistendom!!

Maar Ik zal in het midden van u doen overblijven een ellendig en arm volk; die zullen op den Naam des HEEREN betrouwen.

En dan volgt: (...)

Maar dat kwam eff niet zo goed uit refo :mrgreen:

In wat voor verband zien jullie dit vers dan.
Wat wil dit vers ons zeggen?

Je kunt wel volgende verzen posten, maar dat zegt nog niets over het voorgaande vers

Katie schreef:

Oude Paden schreef:

jacob schreef:

refo schreef: En dan volgt:

13 De overgeblevenen van Israel zullen geen onrecht doen, noch leugen spreken, en in hun mond zal geen bedriegelijke tong gevonden worden; maar zij zullen weiden en nederliggen, en niemand zal hen verschrikken.
14 Zing vrolijk, gij dochter Sions, juich, Israel; wees blijde, en spring op van vreugde van ganser harte, gij dochter Jeruzalems!

Maar dat kwam eff niet zo goed uit refo :mrgreen:

In wat voor verband zien jullie dit vers dan.
Wat wil dit vers ons zeggen?

Je kunt wel volgende verzen posten, maar dat zegt nog niets over het voorgaande vers

Wat dit wil zeggen? Ik vermoed, dat we het evenwicht moeten bewaren!
Gods kinderen zijn een arm en ellendig volk. Nochtans wel een volk dat roemt in de Heere. Dat blijkt uit heel de Schrift.
We hoeven het een niet tegenover het ander te zetten!
Zomaar een stukje uit Psalm 51:

11 Verberg Uw aangezicht van mijn zonden, en delg uit al mijn ongerechtigheden.
12 Schep mij een rein hart, o God! en vernieuw in het binnenste van mij een vasten geest.
13 Verwerp mij niet van Uw aangezicht, en neem Uw Heiligen Geest niet van mij.
14 Geef mij weder de vreugde Uws heils; en de vrijmoedige geest ondersteune mij.
15 Zo zal ik den overtreders Uw wegen leren; en de zondaars zullen zich tot U bekeren.
16 Verlos mij van bloedschulden, o God, Gij, God mijns heils! zo zal mijn tong Uw gerechtigheid vrolijk roemen.
17 Heere, open mijn lippen, zo zal mijn mond Uw lof verkondigen.
18 Want Gij hebt geen lust tot offerande, anders zou ik ze geven; in brandofferen hebt Gij geen behagen.
19 De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten.

Arm en ellendig in zichzelf, maar als de Heere genade bewijst, worden de lippen geopend!

Oude-Waarheid schreef:

Katie schreef:

Oude Paden schreef:

jacob schreef:
Maar dat kwam eff niet zo goed uit refo :mrgreen:

In wat voor verband zien jullie dit vers dan.
Wat wil dit vers ons zeggen?

Je kunt wel volgende verzen posten, maar dat zegt nog niets over het voorgaande vers

Wat dit wil zeggen? Ik vermoed, dat we het evenwicht moeten bewaren!
Gods kinderen zijn een arm en ellendig volk. Nochtans wel een volk dat roemt in de Heere. Dat blijkt uit heel de Schrift.
We hoeven het een niet tegenover het ander te zetten!
Zomaar een stukje uit Psalm 51:

11 Verberg Uw aangezicht van mijn zonden, en delg uit al mijn ongerechtigheden.
12 Schep mij een rein hart, o God! en vernieuw in het binnenste van mij een vasten geest.
13 Verwerp mij niet van Uw aangezicht, en neem Uw Heiligen Geest niet van mij.
14 Geef mij weder de vreugde Uws heils; en de vrijmoedige geest ondersteune mij.
15 Zo zal ik den overtreders Uw wegen leren; en de zondaars zullen zich tot U bekeren.
16 Verlos mij van bloedschulden, o God, Gij, God mijns heils! zo zal mijn tong Uw gerechtigheid vrolijk roemen.
17 Heere, open mijn lippen, zo zal mijn mond Uw lof verkondigen.
18 Want Gij hebt geen lust tot offerande, anders zou ik ze geven; in brandofferen hebt Gij geen behagen.
19 De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten.

Arm en ellendig in zichzelf, maar als de Heere genade bewijst, worden de lippen geopend!

Tja wat is de Heere dan goed voor dat volk.

Marnix schreef:

Katie schreef:

Oude Paden schreef:

jacob schreef:
Maar dat kwam eff niet zo goed uit refo :mrgreen:

In wat voor verband zien jullie dit vers dan.
Wat wil dit vers ons zeggen?

Je kunt wel volgende verzen posten, maar dat zegt nog niets over het voorgaande vers

Wat dit wil zeggen? Ik vermoed, dat we het evenwicht moeten bewaren!
Gods kinderen zijn een arm en ellendig volk. Nochtans wel een volk dat roemt in de Heere. Dat blijkt uit heel de Schrift.
We hoeven het een niet tegenover het ander te zetten!
Zomaar een stukje uit Psalm 51:

11 Verberg Uw aangezicht van mijn zonden, en delg uit al mijn ongerechtigheden.
12 Schep mij een rein hart, o God! en vernieuw in het binnenste van mij een vasten geest.
13 Verwerp mij niet van Uw aangezicht, en neem Uw Heiligen Geest niet van mij.
14 Geef mij weder de vreugde Uws heils; en de vrijmoedige geest ondersteune mij.
15 Zo zal ik den overtreders Uw wegen leren; en de zondaars zullen zich tot U bekeren.
16 Verlos mij van bloedschulden, o God, Gij, God mijns heils! zo zal mijn tong Uw gerechtigheid vrolijk roemen.
17 Heere, open mijn lippen, zo zal mijn mond Uw lof verkondigen.
18 Want Gij hebt geen lust tot offerande, anders zou ik ze geven; in brandofferen hebt Gij geen behagen.
19 De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten.

Arm en ellendig in zichzelf, maar als de Heere genade bewijst, worden de lippen geopend!

Katie, dit is een schuldbelijdenis van David nadat Hij een grove zonde begaan heeft. Daardoor was David zijn rijkdom kwijt... en in ellende vervallen. Deze zelfde David heeft talloze psalmen geschreven over hoe rijk hen zijn die op God vertrouwen, En in Psalm 32 schrijft hij dat zalig zijn wiens schuld vergeven is omdat hij deze aan God belijdt.... en dat de vromen zich in God mogen verheugen en met grote vreugde bij Hem komen. Deze David danste door Jeruzalem. Inderdaad, we moeten evenwicht bewaren... Maar mogen ons rijk weten met zo'n grote God.

Het valt me op hoe ontzettend selectief sommigen de Bijbel hier gebruiken... aan allerlei teksten die de rijkdom van Gods kinderen benadrukken gaat met stil voorbij... teksten die aangeven dat die rijkdom niet vooral materieel is, en gelovigen ook moeite ondervinden worden wel aangehaald... Lijkt me niet echt zuiver... zoeken in de Bijbel naar wat mooi aansluit bij je eigen denken en doen en de rest van de Bijbel negeren.

Ik doe dan ook niets af aan de teksten die zijn aangehaald, daarnaast wil ik ook een andere kant laten zien die de Bijbel ook noemt... en hier ook genoemd dient te worden.

1 Een pelgrimslied.
Gelukkig ieder die ontzag heeft voor de HEER
en de weg gaat die hij wijst:
2 je zult eten wat je werk opbrengt,
geluk en voorspoed vallen je toe,
3 je vrouw als een vruchtbare wijnstok
in het midden van je huis,
je kinderen als jonge olijfbomen
in een kring om je tafel.
4 Ja, zo wordt gezegend
de man die ontzag heeft voor de HEER.
5 Ontvang de zegen van de HEER uit Sion,
verheug je in de voorspoed van Jeruzalem,
alle dagen van je leven,
6 en verheug je in de kinderen van je kinderen.
Vrede over Israël!

Katie schreef:

Marnix schreef:

Katie schreef:

Oude Paden schreef: In wat voor verband zien jullie dit vers dan.
Wat wil dit vers ons zeggen?

Je kunt wel volgende verzen posten, maar dat zegt nog niets over het voorgaande vers

Wat dit wil zeggen? Ik vermoed, dat we het evenwicht moeten bewaren!
Gods kinderen zijn een arm en ellendig volk. Nochtans wel een volk dat roemt in de Heere. Dat blijkt uit heel de Schrift.
We hoeven het een niet tegenover het ander te zetten!
Zomaar een stukje uit Psalm 51:

11 Verberg Uw aangezicht van mijn zonden, en delg uit al mijn ongerechtigheden.
12 Schep mij een rein hart, o God! en vernieuw in het binnenste van mij een vasten geest.
13 Verwerp mij niet van Uw aangezicht, en neem Uw Heiligen Geest niet van mij.
14 Geef mij weder de vreugde Uws heils; en de vrijmoedige geest ondersteune mij.
15 Zo zal ik den overtreders Uw wegen leren; en de zondaars zullen zich tot U bekeren.
16 Verlos mij van bloedschulden, o God, Gij, God mijns heils! zo zal mijn tong Uw gerechtigheid vrolijk roemen.
17 Heere, open mijn lippen, zo zal mijn mond Uw lof verkondigen.
18 Want Gij hebt geen lust tot offerande, anders zou ik ze geven; in brandofferen hebt Gij geen behagen.
19 De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten.

Arm en ellendig in zichzelf, maar als de Heere genade bewijst, worden de lippen geopend!

Katie, dit is een schuldbelijdenis van David nadat Hij een grove zonde begaan heeft. Daardoor was David zijn rijkdom kwijt... en in ellende vervallen. Deze zelfde David heeft talloze psalmen geschreven over hoe rijk hen zijn die op God vertrouwen, En in Psalm 32 schrijft hij dat zalig zijn wiens schuld vergeven is omdat hij deze aan God belijdt.... en dat de vromen zich in God mogen verheugen en met grote vreugde bij Hem komen. Deze David danste door Jeruzalem. Inderdaad, we moeten evenwicht bewaren... Maar mogen ons rijk weten met zo'n grote God.

Het valt me op hoe ontzettend selectief sommigen de Bijbel hier gebruiken... aan allerlei teksten die de rijkdom van Gods kinderen benadrukken gaat met stil voorbij... teksten die aangeven dat die rijkdom niet vooral materieel is, en gelovigen ook moeite ondervinden worden wel aangehaald... Lijkt me niet echt zuiver... zoeken in de Bijbel naar wat mooi aansluit bij je eigen denken en doen en de rest van de Bijbel negeren.

Ik doe dan ook niets af aan de teksten die zijn aangehaald, daarnaast wil ik ook een andere kant laten zien die de Bijbel ook noemt... en hier ook genoemd dient te worden.

1 Een pelgrimslied.
Gelukkig ieder die ontzag heeft voor de HEER
en de weg gaat die hij wijst:
2 je zult eten wat je werk opbrengt,
geluk en voorspoed vallen je toe,
3 je vrouw als een vruchtbare wijnstok
in het midden van je huis,
je kinderen als jonge olijfbomen
in een kring om je tafel.
4 Ja, zo wordt gezegend
de man die ontzag heeft voor de HEER.
5 Ontvang de zegen van de HEER uit Sion,
verheug je in de voorspoed van Jeruzalem,
alle dagen van je leven,
6 en verheug je in de kinderen van je kinderen.
Vrede over Israël!

Marnix,

Ik ben me ervan bewust dat het een boetepsalm is. Ik wil ook helemaal niet selectief de Bijbel gebruiken.
Het enige wat ik wilde duidelijk maken, is dat we moeten proberen het evenwicht te bewaren.
Het was voor mij een voorbeeld om aan te geven dat je beide dingen in de Bijbel tegen komt: een arm en ellendig volk, dat wel ja, die nochtans mogen roemen in de Heere. Niet omdat er iets in hen zelf is, maar omdat de Heere zo goed en getrouw is.
Het was dus een illustratie om aan te geven dat geloofszekerheid, en vertrouwen, heel Bijbels zijn!

jacob schreef:ovvvvvfff topic

je kan overdrijven met quoten

Katie schreef:

jacob schreef:ovvvvvfff topic

je kan overdrijven met quoten

ja sorry.....
ik ben een beetje erg onhandig met zulke dingen :

Katie schreef:Marnix,

Ik ben me ervan bewust dat het een boetepsalm is. Ik wil ook helemaal niet selectief de Bijbel gebruiken.
Het enige wat ik wilde duidelijk maken, is dat we moeten proberen het evenwicht te bewaren.
Het was voor mij een voorbeeld om aan te geven dat je beide dingen in de Bijbel tegen komt: een arm en ellendig volk, dat wel ja, die nochtans mogen roemen in de Heere. Niet omdat er iets in hen zelf is, maar omdat de Heere zo goed en getrouw is.
Het was dus een illustratie om aan te geven dat geloofszekerheid, en vertrouwen, heel Bijbels zijn!

Oude-Waarheid schreef: Juichend chistendom!!

Maar Ik zal in het midden van u doen overblijven een ellendig en arm volk; die zullen op den Naam des HEEREN betrouwen.