Grace schreef:Het is ongelofelijk dat sommige mensen altijd weer zon heerlijke topic kunnen 'verzieken' door allerlei dogmatische probleemstukken ten berde te brengen. Hoe krijgen jullie dat voor elkaar? Waar ons hart vol van is....Het lijkt wel of iedere topic eindigd met de reeds overbekende anekdotes en oeverloze herhalingen van waar we weer mee bezig zijn....

Jammer!

Je wat me net voor.
Laten we het hier gewoon over iets anders hebben.
De jeugd en de zorg die er over hen is.

Als je hoort van de sexuele ontsporingen dan slaat de schrik mij wel eens om het hart.
Sexuele gemeenschap voor het huwelijk wordt heel normaal gevonden bij een heleboel op de refo-scholen.
Aan de ene kant komen er een heleboel vragen binnen (RW) over dit onderwerp en in een ander gedeelte (van RW) wordt de mening vertolkt van de jeugd.
Een schril contrast.

Maar is dit anders dan vroeger? Als ik die verhalen lees over het platteland van vroeger, wat daar gebeurde, dan was dat ook een waar Sodom en Gomorra.

Unionist schreef:Maar is dit anders dan vroeger? Als ik die verhalen lees over het platteland van vroeger, wat daar gebeurde, dan was dat ook een waar Sodom en Gomorra.

Dat was denk ik ook wel zo. Het enige was dat het toen taboe was (iedereen deed het, maar erover praten kon echt niet). Tegenwoordig praat men er ook gewoon over.

Ik denk dat we nu grofweg 4 groepen jeugd hebben:
1. Een groep 'schoppende' jeugd. Erg kleine groep, alleen kan grote invloed hebben op derest (mn. de grote groep zonder eigen mening).
2. Jeugd uit rechtse gemeenten, waar men erg de nadruk legt op de uitverkiezing (i.e. aan je zaligheid kan je zelf niets doen, dat zonde je eigen fout is (niet iets wat je overkomt, en waar je niets aan kan doen), en waar je zelf verantwoordelijk voor bent). Daarbij zijn vaak verboden op uiterlijke dingen, die soms als even belangrijk worden gezien als andere dingen (sex voor huwelijk even slecht als lopen in een broek). Veelal zie je daar ontsporingen op gebied van drank en sexualiteit. Ik denk enerzijds vanwege verantwoordelijkheidsbesef (te wijten aan prediking), anderzijds vanwege het onderkennen van het verschil tussen matige zaken (zelfverzonnen regels), en regels uit Gods Woord.
3. Een grote meningloze groep. Kunnen voorkomen in kerken van links naar rechts. Hoe deze zich uitleven in de zonde, is afhankelijk van hun omgeving. Zij zullen zelf vaak niet de eerste stap zetten, en een deel van deze groep zal ook nooit in betreffende zonden vallen, 'omdat dat gewoon niet hoort'.
4. Een groep nadenkende jeugd, voor het grootste gedeelte (doch niet enkel) afkomstig uit gemeenten waar ook gewezen wordt op de eigen verantwoordelijkheid van de mens. Zij kiezen er bewust voor om bepaalde zonden niet te willen doen.

Grace schreef:Het is ongelofelijk dat sommige mensen altijd weer zon heerlijke topic kunnen 'verzieken' door allerlei dogmatische probleemstukken ten berde te brengen. Hoe krijgen jullie dat voor elkaar? Waar ons hart vol van is....Het lijkt wel of iedere topic eindigd met de reeds overbekende anekdotes en oeverloze herhalingen van waar we weer mee bezig zijn....

Jammer!

Afgewezen schreef:

Grace schreef:Het is ongelofelijk dat sommige mensen altijd weer zon heerlijke topic kunnen 'verzieken' door allerlei dogmatische probleemstukken ten berde te brengen. Hoe krijgen jullie dat voor elkaar? Waar ons hart vol van is....Het lijkt wel of iedere topic eindigd met de reeds overbekende anekdotes en oeverloze herhalingen van waar we weer mee bezig zijn....

Jammer!

Kortom, het was een beetje off-topic misschien



Tja... goed stukje... aan de andere kant, mensen moeten niet alleen het probleem constateren en zeggen: Laten we maar veel gaan bidden dat het mag veranderen.

Natuurlijk wil ik het grote belang van het gebed niet ontkennen, integendeel. Maar als je bidt is het ook goed dat je vervolgens aan de slag gaat... We kunnen niet zeggen: God, wilt U het probleem oplossen... en ondertussen zelf niets doen.

Zouden we jongeren niet wat meer moeten aanspreken en betrekken bij het gemeentezijn? Jongeren voelen zich vaak niet betrokken omdat de kerk in ieder geval wat betreft vormen (en laten we het belang daarvan maar niet onderschatten) vaka gericht zijn op iets oudere volwassenen, en ook "gerund" wordt door deze groep mensen. Natuurlijk kan je zeggen: Tja, das niet goed van de jongeren, ze mogen best maar ze doen het niet... maar er ligt wel een drempel... en dan is het aan de rest om de jongeren ook over die drempel te trekken.

Daarnaast merk je ook een generatiekloof.... jongeren gaan niet automatisch meer tradities en eigen regels volgen, maar kijken daar kritisch naar. Dan kan je twee dingen doen: Dat belachelijk vinden van de jongeren... en zodoende die kloof in stand houden en groter maken... of toch anders met dingen gaan omgaan.

Maar ik heb wel eens het idee dat veel kerkleden meer geven om tradities dan om jongeren, want ze willen graag dat de jongeren helpen... zolang het maar niet ten koste van dat soort dingen gaat.

Al deze dingen staan niet los van de inhoud en zijn juist daarom niet onbelangrijk. Vormen zijn er om de inhoud over te brengen... zoals een lepel er is om soep van je bord naar je mond te brengen. Dan kan je niet zeggen: Ach, het gaat om de soep,die is gewoon hetzelfde... en ondertussen iemand als bestek een vork geven.

Unionist schreef:Maar is dit anders dan vroeger? Als ik die verhalen lees over het platteland van vroeger, wat daar gebeurde, dan was dat ook een waar Sodom en Gomorra.

Door alle eeuwen heen zijn die problemen er geweest. Maar geloven jullie niet dat het de laatste jaren steeds gekker wordt?

Voorbehoedsmiddelen zijn veel makkelijker verkrijgbaar en worden veel meer gebruikt dan vroeger. Kijk maar eens hoeveel 'moetjes' er nog zijn.
Wat gooit internet allemaal overhoop?
Wat te denken van de vele camsex verhalen? Dat ging vroeger niet. Hoeveel foto's en filmpjes worden er van elkaar gemaakt (naakt) en vervolgens komen ze na het verbreken van de relatie op internet? Gaat dat onze jeugd allemaal voorbij?
Onbekende contacten via MSN, hoe vaak gaat het over sex?

Of ben ik nu echt aan het somberen over de jeugd?

Ik moet een beetje glimlachen wanneer ik lees over 'jongeren dit' en 'jongeren dat'. Beseffen de jongeren van nu wel hoe snel ze bij de oudere generatie horen en dat het generatieprobleem - is het een probleem? - van alle tijden is?
Ik ben geen jongere meer, maar jong genoeg om te weten hoe ik dacht toen ik twintig was. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik nooit last heb gehad van een generatiekloof en dat terwijl de opvoeding en jeugd van mijn ouders een veel groter verschil vertoonden met de opvoeding en jeugd van míjn generatie dan het met onze generatie en de jongeren van nu het geval is.

Is er nu wel een echt probleem of maken we het met zijn allen? Willen jongeren echt iets anders of denken ouderen dat jongeren iets anders willen en denken jongeren daarom dat ze iets anders moeten willen?
En áls jongeren echt iets anders willen, moeten de ouderen dan meteen maar aan de wensen van de jongeren voldoen? Of mogen jongeren misschien nog in de gelegenheid gesteld worden zich te conformeren aan de ouderen?

MBE schreef:

Unionist schreef:Maar is dit anders dan vroeger? Als ik die verhalen lees over het platteland van vroeger, wat daar gebeurde, dan was dat ook een waar Sodom en Gomorra.

Door alle eeuwen heen zijn die problemen er geweest. Maar geloven jullie niet dat het de laatste jaren steeds gekker wordt?

Voorbehoedsmiddelen zijn veel makkelijker verkrijgbaar en worden veel meer gebruikt dan vroeger. Kijk maar eens hoeveel 'moetjes' er nog zijn.
Wat gooit internet allemaal overhoop?
Wat te denken van de vele camsex verhalen? Dat ging vroeger niet. Hoeveel foto's en filmpjes worden er van elkaar gemaakt (naakt) en vervolgens komen ze na het verbreken van de relatie op internet? Gaat dat onze jeugd allemaal voorbij?
Onbekende contacten via MSN, hoe vaak gaat het over sex?

Of ben ik nu echt aan het somberen over de jeugd?

Je voorbeelden zijn maar op enkelen van toepassing... je zou eerder kunnen denken aan omgaan met seks, alcohol, visie op het leven etc.

Tja... waarom vertellen we die jongeren dan niet van dat andere leven, het leven met Jezus? Omdat we in onze pogingen niet wereldgelijkvormig te worden wereldvreemd zijn geworden... en de blijde boodschap steeds meer tussen onze muurtjes houden en als daar iemand komt hij/zij het nog niet begrijpt...

Afgewezen schreef:Ik moet een beetje glimlachen wanneer ik lees over 'jongeren dit' en 'jongeren dat'. Beseffen de jongeren van nu wel hoe snel ze bij de oudere generatie horen en dat het generatieprobleem - is het een probleem? - van alle tijden is?
Ik ben geen jongere meer, maar jong genoeg om te weten hoe ik dacht toen ik twintig was. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik nooit last heb gehad van een generatiekloof en dat terwijl de opvoeding en jeugd van mijn ouders een veel groter verschil vertoonden met de opvoeding en jeugd van míjn generatie dan het met onze generatie en de jongeren van nu het geval is.

Is er nu wel een echt probleem of maken we het met zijn allen? Willen jongeren echt iets anders of denken ouderen dat jongeren iets anders willen en denken jongeren daarom dat ze iets anders moeten willen?
En áls jongeren echt iets anders willen, moeten de ouderen dan meteen maar aan de wensen van de jongeren voldoen? Of mogen jongeren misschien nog in de gelegenheid gesteld worden zich te conformeren aan de ouderen?

Als veel jongeren van kerk switchen of de kerk helemaal de rug toekeren lijkt mij het antwoord op je vragen duidelijk:

1. We hebben dan zeker wel een probleem. Wat ook de oorzaak is, feit is dat veel jongeren niet meer naar de kerk gaan of puur nog omdat het moet.
2. Die jongeren conformeren zich niet aan ouderen maar verlaten de kerk. Anderen zullen het wel doen, maar daarom kunnen we nog niet om die eerste groep heen.
3. Als Gods Woord niet in het geding raakt (en door anders omgaan met tradities en vormen gebeurt dat niet) mogen we niet zeggen: We willen de tradties houden en als dat onder jongeren een hoop slachtoffers oplevert hebben we dat er wel voor over.

Verder is een generatieprobleem altijd ene probleem geweest... maar de verschillen tussen oud en jong izjn wel heel groot geworden, ook in de kerken.. groter dan vroeger, omdat dingen steeds sneller zijn gaan veranderen. Op zich is het echter geen probleem als in de kerk met beide groepen rekening wordt gehouden en als er een goede balans is tussen wat jongeren en ouderen gewend zijn, beide groepen ook ingezet worden in de gemeente etc. Op het moment dat men echter zich op een doelgroep richt en zegt: Wacht maar tot je wat ouder bent, het went vanzelf, het komt wel goed, over 25 jaar vind je het ook prima zo, dan gaat er wat mis... Want voor die tijd hebben velen al teleurgesteld de kerk verlaten.... als er geen rekening met je wordt gehouden in de kerk knappen velen daar op af.

Afgewezen schreef:Ik moet een beetje glimlachen wanneer ik lees over 'jongeren dit' en 'jongeren dat'. Beseffen de jongeren van nu wel hoe snel ze bij de oudere generatie horen en dat het generatieprobleem - is het een probleem? - van alle tijden is?
Ik ben geen jongere meer, maar jong genoeg om te weten hoe ik dacht toen ik twintig was. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik nooit last heb gehad van een generatiekloof en dat terwijl de opvoeding en jeugd van mijn ouders een veel groter verschil vertoonden met de opvoeding en jeugd van míjn generatie dan het met onze generatie en de jongeren van nu het geval is.

Is er nu wel een echt probleem of maken we het met zijn allen? Willen jongeren echt iets anders of denken ouderen dat jongeren iets anders willen en denken jongeren daarom dat ze iets anders moeten willen?
En áls jongeren echt iets anders willen, moeten de ouderen dan meteen maar aan de wensen van de jongeren voldoen? Of mogen jongeren misschien nog in de gelegenheid gesteld worden zich te conformeren aan de ouderen?

Of doen we onze oogjes toe?

Jaja, wanneer ben je een jongere en wanneer behoor je tot de oudere? Ik zelf reken me nog eigenlijk tot de jongere, maar ik denk dat een 15-jarige daar anders over denkt. :
Overigens, ik ben 25, ben getrouwd en heb twee kinderen.

JolandaOudshoorn schreef:Jaja, wanneer ben je een jongere en wanneer behoor je tot de oudere? Ik zelf reken me nog eigenlijk tot de jongere, maar ik denk dat een 15-jarige daar anders over denkt. :
Overigens, ik ben 25, ben getrouwd en heb twee kinderen.

Tegenwoordig ben je tot je 30e-35e wel jong volgens mij... Maar het verschilt ook een beetje per persoon

MBE schreef:Is er nu wel een echt probleem of maken we het met zijn allen? Willen jongeren echt iets anders of denken ouderen dat jongeren iets anders willen en denken jongeren daarom dat ze iets anders moeten willen?
En áls jongeren echt iets anders willen, moeten de ouderen dan meteen maar aan de wensen van de jongeren voldoen? Of mogen jongeren misschien nog in de gelegenheid gesteld worden zich te conformeren aan de ouderen?

Of doen we onze oogjes toe?[/quote]

Mogen jongeren misschien in de gelegenheid worden gesteld om zelf hun weg te vinden en door schade en schande wijs te worden?
Is conformeren aan de ouderen het hoogste opvoedingsideaal?
Is opvoeden niet vele meer: kinderen brengen tot volwassen wezens die hun verantwoordelijkheid leren nemen en dragen, en zelf afwegingen leren maken, in afhankelijkheid van God?
In de stormachtige puberteit verwacht je toch niet dat ze zich continue conformeren?

Miscanthus schreef:

MBE schreef:Is er nu wel een echt probleem of maken we het met zijn allen? Willen jongeren echt iets anders of denken ouderen dat jongeren iets anders willen en denken jongeren daarom dat ze iets anders moeten willen?
En áls jongeren echt iets anders willen, moeten de ouderen dan meteen maar aan de wensen van de jongeren voldoen? Of mogen jongeren misschien nog in de gelegenheid gesteld worden zich te conformeren aan de ouderen?

Of doen we onze oogjes toe?

Mogen jongeren misschien in de gelegenheid worden gesteld om zelf hun weg te vinden en door schade en schande wijs te worden?
Is conformeren aan de ouderen het hoogste opvoedingsideaal?
Is opvoeden niet vele meer: kinderen brengen tot volwassen wezens die hun verantwoordelijkheid leren nemen en dragen, en zelf afwegingen leren maken, in afhankelijkheid van God?
In de stormachtige puberteit verwacht je toch niet dat ze zich continue conformeren?[/quote]

Inderdaad. en met "volwassen worden" doel je hopelijk niet op "worden zoals volwassenen van nu ook zijn".

Dat zijn van die dooddoeners, als volwassenen zeggen: Ach wat ben je toch rebels... broeken dragen, naar de jongerenavonden gaan, gospel luisteren.... Later als je volwassen bent draag je gewoon rokken, ga je gewoon alleen naar de kerk en waardeer je de hele noten ook vast wel

Tsja. Het is maar de vraag of de jongeren van de ouderen moeten leren of de ouderen van de jongeren.
Het eerste lijkt mij een bijbelse lijn, het tweede niet.
Wat overigens wel betekent dat op de opvoeders (in de ruimste zin van het woord) de plicht rust hun geloofsgoed, hun normen en hun waarden werkelijk 'over te dragen', zodat jongeren die zich ook werkelijk 'eigen' kunnen maken.
En wat het dragen van rokken en het zingen van hele noten betreft: ook hierover kunnen de 'ouderen' wellicht zinvolle dingen doorgeven aan de generatie die na hen volgt.