Afgewezen schreef:

Dat is ontegenzeggelijk waar. Maar het één gaat niet zonder het ander. Het vebonden zijn door de band van het geloof met Christus geeft Licht, omdat Hij het Licht is. En als we Hem liefhebben, zijn we kinderen van het Licht.
1Jo 1:6 Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met Hem hebben, en wij in de duisternis wandelen, zo liegen wij, en doen de waarheid niet.
Maar indien wij in het licht wandelen, gelijk Hij in het licht is, zo hebben wij gemeenschap met elkander, en het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.

Dit zal uiteraard niemand tegenspreken, maar je gaat hiermee voorbij aan wat ik schreef.

Ja, mooi met jou,

jij gaat voorbij aan wat ik schrijf en poneert een stelling wat een toevoeging zou moeten zijn.

"dit zal uiteraard niemand tegenspreken....."

wat is dit voor nihiliserende opmerking? Dit is niet leuk discussiëren met jou.

Afgewezen schreef:Niks. Maar in sommige gevallen moet er wat bij gezegd worden.

De vraag: 'Wat dunkt u van de Christus?' is genoeg. In het antwoord op die vraag zal iets terug komen van je ellende, de verlossing in Christus en het leven in dankbaarheid. En dat is nodig om getroost en zalig te leven en sterven. Niet of dat je iets kan vertellen over wat je allemaal hebt meegemaakt. Nee, hoe is het NU met je. 'Wie is Christus voor je?' 'Wat is jouw relatie op dit moment met Hem?' Zo worden we allen opgescherpt om onszelf te onderzoeken en eerlijk af te vragen hoe het er NU voor staat. Zo worden de ongelovigen ontdekt, want die hebben geen relatie met Christus, maar ook de gelovigen aangespoord om niet te verachteren in de genade.

De Heere Jezus zegt: 'Ik ben de Opstanding en het Leven, wie in Mij gelooft zal leven, ook al ware hij ook gestorven. Gelooft gij dat?'

Inderdaad. En het antwoord: "ja maar dat kan ik zelf niet geloven" is niet relevant. Geloof je het, ja of nee? Dat je het uit jezelf niet kan is geen antwoord op die vraag maar eerder een ontwijking daarvan.