Hoezo? Hij geeft toch aan dat ondanks die zonden en alles wat je mist, de Geest in je werkt en je doet verlangen naar een heilig leven met Hem? Dat is de zekerheid van oprecht geloof, niet dat je door goed te leven wel in de hemel komt, maar dat je Zijn kind mag zijn, ondanks het feit dat je iedere keer weer zondigt, ondanks je menselijke natuur?

memento schreef:Gravo, jouw uitleg lijkt wel een optelsommetje. Zo van: als ik netjes blijf leven kan ik concluderen dat ik in het geloof ben...

Geloof je niet dat 'het hart arglistig is'. Dat een mens van nature (en ook na ontvangen genade) God en de mensen haat...

Na ontvangen genade ben je onmogelijk een hater van God en de mensen. Als dat zo is, heb je echt reden tot twijfelen.... Lees de eerste brief van Johannes en de brief van Jacobus maar en HC zondag 32

Je geeft Gravo volgens mij verkeerd weer. De optelsom is niet: als ik netjes blijf leven kan ik concluderen dat ik in het geloof ben....
Hij schrijft: Leidt ons geloof tot concrete en blijvende veranderingen, dan is het Gods werk.
Leidt ons geloof tot stilstand en raakt het op de achtergrond, dan is het mensenwerk

En handelingen 5 geeft nergens handvaten om Godswerk van mensenwerk te onderscheiden, behalve dan het criterium van de bestendigheid van de verandering.

En handelingen 5 geeft nergens handvaten om Godswerk van mensenwerk te onderscheiden, behalve dan het criterium van de bestendigheid van de verandering.

Ik dacht het wel. De satan had het HART vervuld van Ananias en Saffira...

Afgewezen schreef:

En handelingen 5 geeft nergens handvaten om Godswerk van mensenwerk te onderscheiden, behalve dan het criterium van de bestendigheid van de verandering.

Ik dacht het wel. De satan had het HART vervuld van Ananias en Saffira...

sorry, ik bedoelde Hand 5:38 en 39 van de openingsposting.