Origineel geplaatst door Billy
morgen ook in NL invoeren zo'n regeling!!

wat zal dat over 4 jaar uitdunnen zeg!!:,:,:,

Ik vind het een zwakke regeling. Als je gaat kijken naar iemand vorderingen op het gebied van taal en daaraan de verblijfsstatus koppelt, dan is er geen sprake meer van gelijke behandeling: immers, de slimmeriken mogen blijven en de dommen moeten eruit... zeer zwakke regeling dus.

ze hoeven wat mij betreft geen vloeiend NL te spreken hoor.

als ze zich in een winkel en op straat maar verstaanbaar kunnen maken.

er zijn ook nederlanders die slecht kunnen praten war moeten die dan heen:D:D

ze hoeven wat mij betreft geen vloeiend NL te spreken hoor.

tja, waar leg je dan de grens? En wat nu als er binnen het gezin 1 geen goede beheersing heeft van de taal?

er zijn ook nederlanders die slecht kunnen praten war moeten die dan heen:D:D

Naar Friesland!!! Want dat taaltje kan toch niemand van ons verstaan......:stu

In Nederland moeten (!) de asielzoekers tijdens hun eerste opvang ook verplicht Nederlands leren hoor! Zowieso de jongeren gaan de hele dag naar school en daar leren ze ontzettend veel Nederlands! Hoe het in een azc gaat weet ik niet, misschien kan iemand me dat vertellen? Maar het lijkt me stug dat ze daar geen Nederlands leren!

Ja dat gaat de goede kant op! Ze moeten het zo duur maken dat er zich hier geen een meer durft te melden! Dan hebben we ons doel bereikt.

Intussen zijn we 15 jaar verder.
De column van Özkan Akyol in het AD ontroerde mij:
Mijn moeder, ongeveer 150 centimeter lang, kuiert met grote ogen, vol ongeloof, door het nieuwe huis. Af en toe raakt ze beschroomd een muur aan, om te voelen van wat voor materiaal het is gemaakt, of misschien wil ze testen of ze niet dagdroomt.

,,Gaan jullie híer wonen?'' Ik knik. Mijn vriendin Anna komt ook de woonkamer in gelopen, met Mia in haar armen, die een rijstwafel oppeuzelt met haar drie tandjes.

Ik moet denken aan het arbeidershuisje in de Bergpoortstraat in Deventer, waar mijn ouders eind jaren 70 hun intrek hadden genomen, op zoek naar een beter leven in een ver land.

We douchten destijds in de keuken. Mijn ouders sliepen in de woonkamer. De enige échte slaapkamer, op de eerste verdieping, deelden mijn twee broers en ik – een noodgedwongen situatie die soms tot grote ergernissen leidde, bijvoorbeeld door het gesnurk van iemand.

‘Wat vind je ervan?’ vraag ik nu aan mijn immer kritische moeder. Ze bekijkt de badkamers en struint langs alle verdiepingen; elke keer als ze iets bijzonders ziet, slaakt ze een kreet.

,,Het is véél te groot'', luidt de conclusie. ,,Wij zijn niet zúlke mensen. Dit huis kan ik nooit schoonmaken, dat gaat me uren kosten, misschien wel een complete dag.''

Plotseling ontsnapt Mia aan de armen van mijn vriendin. Ze kruipt richting mijn moeder, blijft vlak voor haar voeten stilstaan en spreidt haar armen, ten teken dat ze door haar oma, met wie ze een bos krullen gemeen heeft, opgetild wil worden.

Mijn moeder bekijkt de badkamers en struint langs alle verdiepingen; elke keer als ze iets bijzonders ziet, slaakt ze een kreet
,,Je zult verdwaald raken in dit huis'', zegt mijn moeder. Mia beantwoordt haar bezwerende woorden met een uitgebreide glimlach. Weer zie ik haar drie tandjes. Ze ontroeren me.

,,Dit is allemaal dankzij jou'', zeg ik tegen mijn moeder. ,,Jullie zijn naar dit land gekomen, daarom kon ik me ontwikkelen, aan de armoede ontsnappen.''

Mijn moeder haalt haar schouders op, ze kijkt me gelaten aan. ,,Jij hebt het allemaal in je eentje gedaan. Wij klooiden maar wat aan. Dit huis zou ik nooit kunnen bewonen.''

,,Soms mag je best trots op jezelf zijn, ma.'' Er verschijnt paniek in haar ogen.

,,Wat is er?''

,,Ik kan dit huis echt niet schoonmaken'', zegt ze. ,,Het is te groot.''

Wat is er toch veel veranderd in 1 generatie!

Topic stamt uit de tijd van Janmaat c.s.?
"het arbeidershuisje in de Bergpoortstraat in Deventer". Ik zie het zo voor me!

Ontroerende column Mara! Heel mooi.

Mara schreef:Intussen zijn we 15 jaar verder.
De column van Özkan Akyol in het AD ontroerde mij:
Mijn moeder, ongeveer 150 centimeter lang, kuiert met grote ogen, vol ongeloof, door het nieuwe huis. Af en toe raakt ze beschroomd een muur aan, om te voelen van wat voor materiaal het is gemaakt, of misschien wil ze testen of ze niet dagdroomt.

,,Gaan jullie híer wonen?'' Ik knik. Mijn vriendin Anna komt ook de woonkamer in gelopen, met Mia in haar armen, die een rijstwafel oppeuzelt met haar drie tandjes.

Ik moet denken aan het arbeidershuisje in de Bergpoortstraat in Deventer, waar mijn ouders eind jaren 70 hun intrek hadden genomen, op zoek naar een beter leven in een ver land.

We douchten destijds in de keuken. Mijn ouders sliepen in de woonkamer. De enige échte slaapkamer, op de eerste verdieping, deelden mijn twee broers en ik – een noodgedwongen situatie die soms tot grote ergernissen leidde, bijvoorbeeld door het gesnurk van iemand.

‘Wat vind je ervan?’ vraag ik nu aan mijn immer kritische moeder. Ze bekijkt de badkamers en struint langs alle verdiepingen; elke keer als ze iets bijzonders ziet, slaakt ze een kreet.

,,Het is véél te groot'', luidt de conclusie. ,,Wij zijn niet zúlke mensen. Dit huis kan ik nooit schoonmaken, dat gaat me uren kosten, misschien wel een complete dag.''

Plotseling ontsnapt Mia aan de armen van mijn vriendin. Ze kruipt richting mijn moeder, blijft vlak voor haar voeten stilstaan en spreidt haar armen, ten teken dat ze door haar oma, met wie ze een bos krullen gemeen heeft, opgetild wil worden.

Mijn moeder bekijkt de badkamers en struint langs alle verdiepingen; elke keer als ze iets bijzonders ziet, slaakt ze een kreet
,,Je zult verdwaald raken in dit huis'', zegt mijn moeder. Mia beantwoordt haar bezwerende woorden met een uitgebreide glimlach. Weer zie ik haar drie tandjes. Ze ontroeren me.

,,Dit is allemaal dankzij jou'', zeg ik tegen mijn moeder. ,,Jullie zijn naar dit land gekomen, daarom kon ik me ontwikkelen, aan de armoede ontsnappen.''

Mijn moeder haalt haar schouders op, ze kijkt me gelaten aan. ,,Jij hebt het allemaal in je eentje gedaan. Wij klooiden maar wat aan. Dit huis zou ik nooit kunnen bewonen.''

,,Soms mag je best trots op jezelf zijn, ma.'' Er verschijnt paniek in haar ogen.

,,Wat is er?''

,,Ik kan dit huis echt niet schoonmaken'', zegt ze. ,,Het is te groot.''

Wat is er toch veel veranderd in 1 generatie!

Ik vond zijn mening ook bijzonder w.b. boete school vanwege schoolfoto.

[quote="-DIA-"]Topic stamt uit de tijd van Janmaat c.s.?

De tijd van Billy en BOELY. Waar is ze gebleven.

Herman schreef:

-DIA- schreef:Topic stamt uit de tijd van Janmaat c.s.?

De tijd van Billy en BOELY. Waar is ze gebleven.

Even in Wikipedia gekeken, want ik kende deze heren niet. Ze verschenen tussen 1959 en 2003. Toch kan ik mij deze heren niet herinneren. Wikipedia zegt verder:
Bollie en Billie (Frans: Boule et Bill), ook bekend als Bas en Boef, is een Belgische stripreeks van Jean Roba. De reeks werd ondertussen in meer dan 12 talen vertaald en een 25 miljoen albums werden verkocht.

Ik ben zeker dom, maar ik zie de relatie met Janmaat, noch de Centrumdemocraten, noch de Centrumpartij, noch de Volksunie.

Ik bedoel twee medeforumleden uit 2001.

Herman schreef:Ik bedoel twee medeforumleden uit 2001.

Dat was waarschijnlijk voor mijn tijd... Wel zeker als deze heren of dames, dan wel meisjes of jongens na eind 2008 niet meer actief waren...

Ik zat zo eens deze berichten uit het verleden te lezen. Ik zag pas later dat dit berichten uit begin 2000 waren, omdat ze op dit moment ook wel op deze manier rondzwerven. Elke keer moet ik dan aan Lukas 10 denken:

Lukas 10 schreef:25. En ziet, een zeker wetgeleerde stond op, Hem verzoekende, en zeggende: Meester, wat doende zal ik het eeuwige leven beërven?

26. En Hij zeide tot hem: Wat is in de wet geschreven? Hoe leest gij?

27. En hij, antwoordende, zeide: Gij zult den Heere, uw God, liefhebben, uit geheel uw hart, en uit geheel uw ziel, en uit geheel uw kracht, en uit geheel uw verstand; en uw naaste als uzelven.

Ik ben verre van volmaakt hierin, maar laten we dit wel in het achterhoofd houden als we onze buitenlandse medemens naast ons hebben. Laten we aan de Christenen denken die voor Saulus van Tarsen moesten vluchten naar Damaskus, in Syrië. Daar konden ze blijkbaar ook een goed leven vinden. Wie weet wat voor oorlogen we nog in Nederland gaan krijgen en waar de Christen naartoe moet vluchten.