Je zegt nu dat je een getuigenis van ons wil hebben zoals we naar een kind toe zouden getuigen. Volgens mij begon de discussie iets anders:
Dat is zeker waar, maar ik denk dat als je 'kritiek' hebt op een ander, je ook met een eigen 'voorstel' moet komen.
Wel, ik reageerde toen met mijn mening dat tegenwoordig het 'geloven als een kind' gebruikt wordt om de leer te devalueren en het geloof hapklaar te maken. Alsof er geen 'strijden meer is om in te gaan'.
Die reactie begrijp ik, maar dat is een gevaarlijke reactie.
Een levensgevaarlijke zelfs!
De Bijbel is tweezijdig, enerzijds geloven als een kind, aan de andere kant de strijd die jij beschrijft.
Eerlijk is eerlijk, in onze kerken wordt de nadruk op de strijd gelegd en het 'geloven als een kind' onder belicht. Misschien niet in woord, maar zeker in de praktijk.
Als er dan een poging tot correctie komt om eens niet het bekende te accentueren maar het andere, dan is het fnuikend als als eerste reactie direct het 'bekende accent' wordt aangehaald.
Voorbeeld: Ik heb een snelle, lelijke auto.
Mijn broer zegt: Je hebt een snelle auto, maar hij is wel lelijk.
Ik zeg: ja, maar hij is wel snel.
Broer: hij is inderdaad snel! Tof, maar we moeten wel wat aan die lelijkheid doen.
Ik: Ja, maar hij is wel snel.
Nu weten we allemaal dat het een snelle auto is, daar zeggen we allemaal amen op. Daar zijn we allemaal heel veel mee bezig. Sommige mensen liggen 's nachts wakker, zo snel is die auto. Nu verder met de lelijkheid van die auto, en niet doorbomen over die snelheid.
Als we straks zoveel bezig zijn met de lelijkheid dat we de snelheid vergeten is het zaak om die snelheid er weer eens bij te halen.
Dat is mijn probleem met evo's / refo's.
Evo's zijn zoveel bezig met de overwinning dat ze de zondekennis vergeten.
Refo's zijn zoveel bezig met de zondekennis dat ze de overwinning vergeten.
(een beetje zwart/wit)
Als je tegen een evo zegt: We zijn zondig, en staan schuldig voor God! Vergeet dat niet. Dan is zijn eerste reactie: MAar we zijn overwinnaars!
Als je tegen een refo zegt: We zijn overwinnaars! Christus heeft ons vrijgemaakt, dan is de eerste reactie: Maar we zijn wel zondig en tot niets goeds in staat.
Kortom, kruip eens uit je eigen automatische reactie-hoekje, en leg die nadruk eens op de andere kant.
Jezelf bevestigen is het meeste eenvoudige wat een mens kan doen.
Politiek-rechts leest Elsevier
Politiek-links leest de VN
De groenen lezen de groene amsterdammer
De evo's de visie en de refo's Terdege
Dus nu: geloven als een kind, maken wij het niet te ingewikkeld?
Pas later kom je opeens met:
"Maar leg nu eens uit wat je geloofd, zoals je dat aan een kind zou uitleggen."
Je hebt misschien gelijk dat het hier niet per sé een relevante vraag is, maar het is wel iets wat ik over het algemeen hier mis. Geloven als een kind vind ik een persoonlijk onderwerp, geen plek om theologisch dogmatische teksten te pasten. Laat je hart eens spreken.
En dan bedoel ik allereerst Matthijs, want die heeft echt al hele boekwerken geplaatst in deze thread.
Laat je eigen hart eens spreken.
En niet over een mening over de kleur van de kansel of PKN of HNHV. Maar gewoon, wat betekent God voor je, en hoe zou je dat aan een kind uitleggen.
1) Ik wilde graag wat zeggen over de manier waarop jij dat deed
We willen allemaal graag wat zeggen over de manier waarop iemand iets zegt. En idd, in mijn manier sprak ik vanuit mijzelf. MAar de vraag is: was de boodschap dan niet waar?
We hebben allemaal manieren van spreken. Sommigen spreken in de tale kanaans, andere in een soort sms-taal. We hebben allemaal vele talen waarin we kunnen spreken, en vaak ergeren we ons aan elkaar.
Maar is dat goed?
En was wat ik zei niet waar?
2) Je kunt niet een standaard-stuk in je achterzak proppen die je tevoorschijn kunt halen om een kind 1,2,3 uit te leggen wat het geloof is.
Er zijn veel standaardstukjes geschreven in deze thread, maar die kwamen niet van mijn hand.
Een erg hypocriete tegenwerping.
Als je bang bent dat dit in mijn achterzak zit, vreest niet, ik ben al vergeten wat ik woordelijk heb gezegd.
Maar wat ik bedoelde zit in mijn hart, en ik vertrouw op de Heilige Geest dat het eruit zal komen op het moment dat dat nodig is.
Het geloof het onnoemelijk veel facetten en wordt op school en zondagsschool langzaamaan uiteengezet
Dus Jezus had geen gelijk toen Hij zei dat we moeten geloven als een kind?
De moordenaar aan het kruis hoefde maar 1 ding te begrijpen, ik ben schuldig en Hij niet.
Wil dat zeggen dat al die theologie onnodig is? Welnee, dat zeg ik ook niet (en als je mijn postings hier heb gelezen zie je dat ik ook vaak genoeg diep er in ga) maar dat is wel het accent dat we hier eens moeten leggen.
De basis is geloven als een kind. Ik schuldig, Hij onschuldig in mijn plaats.
Ik snap niet waarom Hij dat voor mij deed, ik snap niet waarom ik dat mag weten en een ander niet. Ik snap niet waarom Hij mij heeft uitgekozen.
Ik geloof het! Hij voor mij!
En dan komt er daarna een hele lijst met dingen bij die je als christen voor dit leven moet weten.
Daarom moet je leven als een volwassene in het geloof.
De heiliging is voor 'volwassenen'
De rechtvaardiging voor kinderen.
Maar het is bij sommige mensen zo dat ze de rechtvaardiging zo ingewikkeld hebben gemaakt dat ze niet aan de heiliging toekomen.
3) Een getuigenis is voor een ieder persoonlijk, zal per kind en per situatie verschillen
Er is geen rede om dan nu niet te getuigen. Wees altijd bereid verantwoording af te leggen, te getuigen over jouw Heere.
Als je hier op een christen-forum al niet doet, hoeveel moeilijker zal het dan niet zijn om het 'in de wereld' te doen.
Oh wacht, dat is niet waar. Op een refo-forum is het moeilijker, want daar wordt je zwaarder afgebrand en afgerekend dan in 'de wereld', op je getuigenis.
Dit is echt gewoon zo gaaf, want het binkje wordt er echt gewoon mee opgevoed.
