Pagina 3 van 8
Geplaatst: 23 jul 2004, 18:01
door Majorca
Oorspronkelijk gepost door Pim
Oorspronkelijk gepost door Majorca
Maar een bedekte schuld is nog geen vergeven schuld.
Psalm 32:1
Welgelukzalig is hij, wiens overtreding vergeven, wiens zonde bedekt is.
Een Hebreeuwse manier van spreken waarbij met door middel van een herhaling (dus
hetzelfde zeggen) iets versterkend wil uitdrukken.
Met de uitdrukking die ik aanhaalde wordt dan ook niet hetgeen Ps. 32 zegt bedoeld, maar iets anders, en dat heb ik uitgelegd.
Geplaatst: 23 jul 2004, 18:34
door Pim
Oorspronkelijk gepost door Majorca
Oorspronkelijk gepost door Pim
Oorspronkelijk gepost door Majorca
Maar een bedekte schuld is nog geen vergeven schuld.
Psalm 32:1
Welgelukzalig is hij, wiens overtreding vergeven, wiens zonde bedekt is.
Een Hebreeuwse manier van spreken waarbij met door middel van een herhaling (dus
hetzelfde zeggen) iets versterkend wil uitdrukken.
Met de uitdrukking die ik aanhaalde wordt dan ook niet hetgeen Ps. 32 zegt bedoeld, maar iets anders, en dat heb ik uitgelegd.
Waarom gebruik je wel die termen dan?
Geplaatst: 23 jul 2004, 18:55
door wim
Oorspronkelijk gepost door Majorca
Oorspronkelijk gepost door Pim
Oorspronkelijk gepost door Majorca
Maar een bedekte schuld is nog geen vergeven schuld.
Psalm 32:1
Welgelukzalig is hij, wiens overtreding vergeven, wiens zonde bedekt is.
Een Hebreeuwse manier van spreken waarbij met door middel van een herhaling (dus
hetzelfde zeggen) iets versterkend wil uitdrukken.
Met de uitdrukking die ik aanhaalde wordt dan ook niet hetgeen Ps. 32 zegt bedoeld, maar iets anders, en dat heb ik uitgelegd.
Je moet begrijpen dat het Taaltje Kanaäns iets anders is dan bijbelse taal. Nee het is een geheel eigen taaltje om de vele rangen en standen in het geestelijke leven onder woorden te kunnen brengen. Het is duidelijk dat de bijbelse taal daarvoor tekort schiet.
Geplaatst: 23 jul 2004, 19:18
door David J
Wim, niet sarcastisch worden. Daar schiet niemand wat mee op. Het is duidelijk dat Majorca het serieus meent (dat hoop ik althans) en daarom moeten we hem en zijn mening ook serieus nemen.
Misschien dat mijn vorige post ook als sarcastisch werd ervaren. Daarvoor dan mijn verontschuldiging richting de Orca.
Geplaatst: 23 jul 2004, 19:41
door Majorca
Oorspronkelijk gepost door Pim
Oorspronkelijk gepost door Majorca
Oorspronkelijk gepost door Pim
Oorspronkelijk gepost door Majorca
Maar een bedekte schuld is nog geen vergeven schuld.
Psalm 32:1
Welgelukzalig is hij, wiens overtreding vergeven, wiens zonde bedekt is.
Een Hebreeuwse manier van spreken waarbij met door middel van een herhaling (dus
hetzelfde zeggen) iets versterkend wil uitdrukken.
Met de uitdrukking die ik aanhaalde wordt dan ook niet hetgeen Ps. 32 zegt bedoeld, maar iets anders, en dat heb ik uitgelegd.
Waarom gebruik je wel die termen dan?
Om uit te leggen dat iemand wel Gods liefde in Christus kan ervaren bij tijden, terwijl hij doorgaans niet de vaste verzekering daarvan heeft.
Als je hier meer over wilt lezen moet je eens de verhandeling over ps. 130 lezen van John Owen. (uitgegeven onder de titel "Bij U is vergeving", Den Hertog Houten)
Geplaatst: 23 jul 2004, 19:42
door Majorca
Oorspronkelijk gepost door David J
Wim, niet sarcastisch worden. Daar schiet niemand wat mee op. Het is duidelijk dat Majorca het serieus meent (dat hoop ik althans) en daarom moeten we hem en zijn mening ook serieus nemen.
Misschien dat mijn vorige post ook als sarcastisch werd ervaren. Daarvoor dan mijn verontschuldiging richting de Orca.
Ik heb geen moeite met Wims posting. Ik hou er wel van als er een beetje pittig gediscussieerd wordt op het scherpst van de snede. Zijn posting stelt de wezenlijke vraag of die tale Kanaäns niet gans overbodig is.
Daar hoop ik nog op in te gaan.
Geplaatst: 23 jul 2004, 21:24
door parsifal
Oorspronkelijk gepost door Majorca
Het valt me op dat steeds meer kerkmensen (ook op dit forum) de de tale Kanaäns niet goed vatten, oftewijl het bevindelijke spreken. Bijvoorbeeld begrippen als "bekommerde" of "een nadere gang".
Wordt het niet eens tijd een goede omschrijving van elk begrip te geven? Dan zullen mensen de preek van zondag ook eens wat beter begrijpen.
En hoe moet het dan met zending en evangelisatie?
Simpel.
Als je een computercursus gaat volgen, moet je ook allerlei nieuwe begrippen leren.
Zo ook hier. Die mensen leren we gewoon keurig de tale Kanaäns.
Kun je zelf niet een woordenboekje beginnen. Elke dag een woord voor ons om te leren.
Trouwens ik denk dat het goed is om dingen uit te drukken in woorden die je niet altijd gebruikt, alleen als je geestelijke zaken kunt uitdrukken in de taal die je ook voor niet geestelijke zaken gebruikt weet je zeker dat je de betekenis begrijpt.
Geplaatst: 24 jul 2004, 12:21
door Pim
Oorspronkelijk gepost door Majorca
Om uit te leggen dat iemand wel Gods liefde in Christus kan ervaren bij tijden, terwijl hij doorgaans niet de vaste verzekering daarvan heeft.
Ik vraag me af of dit de uitleg is van de term (een bedekte schuld is nog geen vergeven schuld). Iemand die nog niet de vaste verzekerdheid heeft, maar wel de liefde van God ervaart in de gemeenschap met Christus, diens zonden zijn toch vergeven? Of durven we dat niet meer te zeggen?
En in welke context wordt zoiets gezegd? Zegt iemand die een paar standen hoger is dit tegen iemand die net tot geloof gekomen is? Als waarschuwing of zo? Zo van: "maar dat gaat zo maar niet he, een bedekte schuld is nog geen vergeven schuld." Of zegt een bekommerde dit over zichzelf? Zo van: "mijn schuld is wel bedekt maar nog niet vergeven". Dogmatisch niet echt zuver volgens mij....
Geplaatst: 24 jul 2004, 12:27
door Wouter
Oorspronkelijk gepost door Pim
Oorspronkelijk gepost door Majorca
Om uit te leggen dat iemand wel Gods liefde in Christus kan ervaren bij tijden, terwijl hij doorgaans niet de vaste verzekering daarvan heeft.
Ik vraag me af of dit de uitleg is van de term (een bedekte schuld is nog geen vergeven schuld). Iemand die nog niet de vaste verzekerdheid heeft, maar wel de liefde van God ervaart in de gemeenschap met Christus, diens zonden zijn toch vergeven? Of durven we dat niet meer te zeggen?
En in welke context wordt zoiets gezegd? Zegt iemand die een paar standen hoger is dit tegen iemand die net tot geloof gekomen is? Als waarschuwing of zo? Zo van: "maar dat gaat zo maar niet he, een bedekte schuld is nog geen vergeven schuld." Of zegt een bekommerde dit over zichzelf? Zo van: "mijn schuld is wel bedekt maar nog niet vergeven". Dogmatisch niet echt zuver volgens mij....
Deze zaken moeten vanuit twee kanten bezien worden volgens mij. Vanuit God gezien en vanuit de beleving van de zondaar. Vanuit God gezien, is alles al aanwezig vanaf het eerste begin, wat nodig is tot zaligheid. Vanuit de zondaar niet. Het moet uitgewerkt worden in het hart van de zondaar. De zondaar beleeft het. Dus een bedekte schuld is wel mogelijk in de beleving van de zondaar, maar niet bij God. Je bent in Christus of je bent het niet. Je bent achter het bloed, of niet.
Voor de zondaar kan dat veel strijd met zich meebrengen.
Geplaatst: 24 jul 2004, 12:33
door ndonselaar
Als we allemaal de 'tale Kanaäns' willen verstaan zullen de docenten Hebreeuws het nog druk krijgen.
Onze kanttekenaren merken op bij Jesaja 19:18 'Hebreeuws, die met de lip Kanaäns spreken zullen, zoals het was in Genesis 11:1. Dat is, zij zullen van Gods Woord spreken, hetwelk in de spraak Kanaäns, dat is, in de Hebreeuwse spraak, beschreven is, en zij zullen zich van de gelovige Joden laten onderwijzen in den weg der zaligheid.'
Geplaatst: 24 jul 2004, 12:36
door Pim
Oorspronkelijk gepost door Wouter
Oorspronkelijk gepost door Pim
Oorspronkelijk gepost door Majorca
Om uit te leggen dat iemand wel Gods liefde in Christus kan ervaren bij tijden, terwijl hij doorgaans niet de vaste verzekering daarvan heeft.
Ik vraag me af of dit de uitleg is van de term (een bedekte schuld is nog geen vergeven schuld). Iemand die nog niet de vaste verzekerdheid heeft, maar wel de liefde van God ervaart in de gemeenschap met Christus, diens zonden zijn toch vergeven? Of durven we dat niet meer te zeggen?
En in welke context wordt zoiets gezegd? Zegt iemand die een paar standen hoger is dit tegen iemand die net tot geloof gekomen is? Als waarschuwing of zo? Zo van: "maar dat gaat zo maar niet he, een bedekte schuld is nog geen vergeven schuld." Of zegt een bekommerde dit over zichzelf? Zo van: "mijn schuld is wel bedekt maar nog niet vergeven". Dogmatisch niet echt zuver volgens mij....
Deze zaken moeten vanuit twee kanten bezien worden volgens mij. Vanuit God gezien en vanuit de beleving van de zondaar. Vanuit God gezien, is alles al aanwezig vanaf het eerste begin, wat nodig is tot zaligheid. Vanuit de zondaar niet. Het moet uitgewerkt worden in het hart van de zondaar. De zondaar beleeft het. Dus een bedekte schuld is wel mogelijk in de beleving van de zondaar, maar niet bij God. Je bent in Christus of je bent het niet. Je bent achter het bloed, of niet.
Voor de zondaar kan dat veel strijd met zich meebrengen.
Ik zou willen stellen dat door het gebruik van deze term deze innerlijke strijd gevoed wordt! Alsof er onderscheid zou bestaan tussen een bedekte en vergeven schuld!
Geplaatst: 24 jul 2004, 12:44
door ndonselaar
Hoe goed is het als we in de preek mogen horen dat 'het kleinste geloof rechtvaardigt' en dat door dit kleinste geloof onze zonde vergeven zijn.
De verwarring en geestelijke verwarring / aanvechting worden juist veroorzaakt door al die veelal onbijbelse terminologie.
Geplaatst: 24 jul 2004, 13:20
door Wouter
Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Hoe goed is het als we in de preek mogen horen dat 'het kleinste geloof rechtvaardigt' en dat door dit kleinste geloof onze zonde vergeven zijn.
De verwarring en geestelijke verwarring / aanvechting worden juist veroorzaakt door al die veelal onbijbelse terminologie.
Inderdaad kan de Duivel deze verwarring gebruiken om een kind van God aan te vechten. Maar God staat toch in voor z'n eigen werk? Ook komen we deze termen niet direct tegen in de Bijbel, maar dat wil niet zeggen dat een kind van God dat niet zo ervaren kan. En wanneer predikanten zo preken, dan weten we toch dat God mensen wil roepen uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht, door de dwaasheid der prediking. NIETS staat God in de weg.
Geplaatst: 24 jul 2004, 17:50
door ndonselaar
Zeker staat God niets in de weg, maar dit gegeven mogen we nooit gebruiken om dan maar ingesleten termen of nog erger onbijbelse termen te blijven gebruiken.