Christus bidt voor onbekeerden

[Refojongere]

in Hebreeén 7 wordt die verkleining niet gemaakt.
Dat Christus dat in het hogepriesterlijk gebed specificeerd wil niet zeggen dat al Zijn gebeden zo zijn.

In Hebreeën 7:25 staat dat Jezus voor de gelovigen bidt (voor degenen die Door Hem tot God gaan). Dat is wel degelijk een verbijzondering naar de uitverkorenen. Hoe lees jij dat?

Inderdaad is het zo dat dit niet betekent dat Jezus alleen voor de uitverkorenen bidt. Maar ik zocht juist naar een bewijstekst dat Hij de Vader om bekering bidt voor alle onbekeerden.

ik weet niet of de degenen die door Hem tot God gaan, wel gelovigen zijn, of zichzelf zo zien.
het tweede deel weet ik ook niet zo snel of dit zo letterlijk in de schrift staat.

Hoe kunnen degenen die door Jezus tot God gaan ongelovigen zijn? Leg uit, want dat snap ik niet.

[Bertiel]

ik weet niet of het ongelovigen zijn, echter voor zichzelf vaak wel.
Dit is net zo'n onvruchtbare discussie als dat er geen beloften voor onbekeerden in de bijbel staan

[Refojongere]

ik weet niet of het ongelovigen zijn, echter voor zichzelf vaak wel.
Dit is net zo'n onvruchtbare discussie als dat er geen beloften voor onbekeerden in de bijbel staan

Iemand die van Jezus houdt en Hem volgt die weet dat. Al het andere is bijbels gezien uitzondering ook al is voortdurende geloofstwijfel in de refogezindte gemeengoed.

Het zijn gewoon gelovigen in Hebreen 7:25. En alleen zij die weten dat ze geloven hebben ook troost uit Hebreeën 7:25.

Het enige waarom ik dit topic startte is omdat ik wilde weten hoe professor Baars dit uit de Bijbel kon halen. Jij geeft me daar geen antwoord op. Dat geeft niet, maar dan moet je niet met vage exegeses komen van Hebreeën 7:25 alsof niet duidelijk is of dit over gelovigen gaat. Elk commentaar is daar glashelder over.

Wat ik trouwens meen te bemerken is dat de verkiezing bij jou een beladen woord is. Ik snap dat wel gezien het misbruik of verkeerde gebruik ervan in sommige refokringen. Als je daaruit komt heb je de neiging om het daar maar niet meer over te hebben. Jammer, maar begrijpelijk.

[Bertiel]

Ik lees slechts wat er staat.
Daarnaast is het uitgaande geloof niet bevestigd en zal juist die gelovige zich niet als gelovige zien.
Zoals jij met de schrift omgaat erger je de kleinen.

[Refojongere]

Ik lees slechts wat er staat.
Daarnaast is het uitgaande geloof niet bevestigd en zal juist die gelovige zich niet als gelovige zien.
Zoals jij met de schrift omgaat erger je de kleinen.

Dan kan ik beter een molensteen zoeken dan. Kennelijk mag ik niet zeggen dat een verzekerde gelovige bijbels gezien normaler is dan een onverzekerde gelovige. De refozuil maakt van de uitzondering een regel en leest dat in in de Schrift. Het zou andersom moeten zijn.

[Bertiel]

O nee dat hoor je mij zeker niet zeggen.
Wat ik wil zeggen is dat er in deze tekst meer staat dan alleen iets voor de verzekerde gelovige.

[Refojongere]

O nee dat hoor je mij zeker niet zeggen.
Wat ik wil zeggen is dat er in deze tekst meer staat dan alleen iets voor de verzekerde gelovige.

Dat ben ik met je eens. Het is een belofte voor alle onbekeerden die geloven. Als je gelooft, toevluchtnemend of verzekerd, weet dan dat er een Hogepriester is Die de weg heeft gebaand en voor je zal bidden.

[Bertiel]

Maar het toevluchtnrmend geloof kan zich zo vaak niet voor gelovig houden.
Daarom is het voor de tere plantjes goed om voorzichtig te zijn met (te) grote uitspraken

[Refojongere]

Maar het toevluchtnrmend geloof kan zich zo vaak niet voor gelovig houden.
Daarom is het voor de tere plantjes goed om voorzichtig te zijn met (te) grote uitspraken

De uitspraak die ik aanhaalde was van ds. R. van Kooten die in een preek zei dat het wel heel ongezond is dat als een man met een vrouw is getrouwd dat die vrouw dan vaak zegt: Houdt hij wel van mij? Of andersom: Hou ik van hem? Zou die man dan niet heel verdrietig hiervan worden?

Ik vond dat wel verfrissend. Christus vertroostte niet alleen de zwakgelovigen, maar bestrafte ook het ongeloof van de kleingelovigen. Beide is nodig.

[KDD]

Maar het toevluchtnrmend geloof kan zich zo vaak niet voor gelovig houden.
Daarom is het voor de tere plantjes goed om voorzichtig te zijn met (te) grote uitspraken

De uitspraak die ik aanhaalde was van ds. R. van Kooten die in een preek zei dat het wel heel ongezond is dat als een man met een vrouw is getrouwd dat die vrouw dan vaak zegt: Houdt hij wel van mij? Of andersom: Hou ik van hem? Zou die man dan niet heel verdrietig hiervan worden?

Ik vond dat wel verfrissend. Christus vertroostte niet alleen de zwakgelovigen, maar bestrafte ook het ongeloof van de kleingelovigen. Beide is nodig.

Maar als de een regelmatig inzicht krijgt in hun ontrouw dan is het toch een redelijke vraag dacht ik.

[Refojongere]

Maar het toevluchtnrmend geloof kan zich zo vaak niet voor gelovig houden.
Daarom is het voor de tere plantjes goed om voorzichtig te zijn met (te) grote uitspraken

De uitspraak die ik aanhaalde was van ds. R. van Kooten die in een preek zei dat het wel heel ongezond is dat als een man met een vrouw is getrouwd dat die vrouw dan vaak zegt: Houdt hij wel van mij? Of andersom: Hou ik van hem? Zou die man dan niet heel verdrietig hiervan worden?

Ik vond dat wel verfrissend. Christus vertroostte niet alleen de zwakgelovigen, maar bestrafte ook het ongeloof van de kleingelovigen. Beide is nodig.

Maar als de een regelmatig inzicht krijgt in hun ontrouw dan is het toch een redelijke vraag dacht ik.

Het doopformulier roept ons op om niet te twijfelen aan Gods genade.

[Arja]

Maar het toevluchtnrmend geloof kan zich zo vaak niet voor gelovig houden.
Daarom is het voor de tere plantjes goed om voorzichtig te zijn met (te) grote uitspraken

Niet onze ervaring bevestigt het geloof, maar Christus zelf. Hebreeën 7:25 zegt eenvoudig dat Hij volkomen zalig maakt wie door Hem tot God gaan. Dat ís de zekerheid. Als je dan toch vasthoudt dat het “uitgaande geloof niet bevestigd is”, verschuif je het zwaartepunt van Hem naar onze beleving. Maar de Schrift legt het precies andersom: ook als iemand zich zelf nog zwak voelt of geen volle zekerheid ervaart, ligt het fundament vast in Hem die leeft om voor ons te bidden.

[Arja]

Maar het toevluchtnrmend geloof kan zich zo vaak niet voor gelovig houden.
Daarom is het voor de tere plantjes goed om voorzichtig te zijn met (te) grote uitspraken

De uitspraak die ik aanhaalde was van ds. R. van Kooten die in een preek zei dat het wel heel ongezond is dat als een man met een vrouw is getrouwd dat die vrouw dan vaak zegt: Houdt hij wel van mij? Of andersom: Hou ik van hem? Zou die man dan niet heel verdrietig hiervan worden?

Ik vond dat wel verfrissend. Christus vertroostte niet alleen de zwakgelovigen, maar bestrafte ook het ongeloof van de kleingelovigen. Beide is nodig.

Maar als de een regelmatig inzicht krijgt in hun ontrouw dan is het toch een redelijke vraag dacht ik.

Wanneer een gelovige ontdekt: “Ik ben zo ontrouw, zo wankel,” dan is dat juist een bewijs dát er een band is. Ontrouw is pijnlijk omdat er liefde is. Zoals een kind huilt omdat het zijn vader verdriet deed — dat huilen bewijst juist de band. En de liefde.

“Is mijn geloof wel waarachtig?” is eigenlijk niet de bijbelse manier van omgaan met ontrouw. De Schrift stelt de vraag anders: “Tot Wie vlucht ik met mijn ontrouw?” Het antwoord is steeds: tot Christus, onze Hogepriester die altijd leeft om voor ons te bidden (Hebr. 7:25).