Belijdenis doen van je geloof zonder te geloven

[Cyrillus]

Ik kan niet in iemands hart kijken, maar ook ik heb de indruk dat er soms alleen belijdenis wordt gedaan zodat er getrouwd en gedoopt kan worden. Wie herkent dit? En mag dit?

Sinds wanneer is dat een vereiste?

Ik zie minstens twee redenen:
1) Het is een openbare aangelegenheid. Als je in het openbaar Gods zegen vraagt over je huwelijk (de gemeente is getuige), mag je verwachten dat er een basis is om die zegen te vragen. Die basis mag aanwezig geacht worden als er belijdenis van iemands geloof is afgelegd. Anders kunnen er terecht wettige bezwaren worden ingediend.
2) Het huwelijk is een afschaduwing van de band tussen Christus en Zijn Kerk. Wie die afschaduwing vorm wil geven, zal christen moeten zijn. Anders is er geen geestelijke band, en is het huwelijk per definitie geen afschaduwing van Christus en Zijn gemeente. Ook hier heeft openbare geloofsbelijdenis vooraf dus betekenis.

[KDD]

Historisch geloof = ongeloof

Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel.

[Cyrillus]

Ik kan niet in iemands hart kijken, maar ook ik heb de indruk dat er soms alleen belijdenis wordt gedaan zodat er getrouwd en gedoopt kan worden. Wie herkent dit? En mag dit?

Daar kan niemand in iemands hart kijken dus als iemand belijdenis des geloofs doet dan het minste dat je kan verwachten is dat het een historiele geloof is dat ze belijden. Daar is niks mis mee maar het is niet genoeg. En ja sommigen doen het uit gewoonte, of voor hun ouders, of ze hebben een kind te dopen, enz. Ik zie niet dat het verkeerd is als je toestemt dat de bijbel waar is met je verstand. Ook als je die waarheden niet ervaren heeft in geschonken zaligmakend geloof.

Betekent dat niet dat je gewoon accepteert dat ongeloof een gewone toestand is geworden? En dat God dat maar moet accepteren?

Nee

Het was een retorische vraag.

[pierre27]

Ik kan mij meer vinden in deze reactie:

https://www.refoweb.nl/vragenrubriek/18 ... echisatie/

Mooie en eerlijke reactie inderdaad.

[KDD]

Het was een retorische vraag.

Ik dacht dat je serieus bezig was.

[Bertiel]

Historisch geloof = ongeloof

Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel.

Dus is die dan zalig?

[KDD]

Historisch geloof = ongeloof

Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel.

Dus is die dan zalig?

Ik ben geen hartekenner

[Johann Gottfried Walther]

Niet uiteindelijk erkent is een grote afzwakking. Ik las pas bij ds Smytegelt dat het merendeel van zijn hoorder onbekeerd is. Zover ik weet is er geeneen oudvader die stelt dat alleen waar gelovige belijdenis mogen doen. Overigens leren ze wel allemaal dat alleen trouw naar de kerk komen geen grond is voor de zaligheid. Dat er maar twee wegen en twee soorten mensen zijn.

Vroeger in de 17de/18de eeuw deed men belijdenis voor de kerkenraad, en men deed alleen belijdenis als men toegang tot het Heilig Avondmaal wilde. dus belijdenis van het geloof was zeer zeker duidelijk gekoppeld aan oprecht geloof.

Verder zijn de formulieren als Doopformulier en huwelijksformulier duidelijk opgesteld met aanspraak en formuleringen die op gelovigen gericht zijn.

[Cyrillus]

Het was een retorische vraag.

Ik dacht dat je serieus bezig was.

Ik vind het best wel een lange reactie op iemand die alleen 'nee' zegt.

[Johann Gottfried Walther]

Historisch geloof = ongeloof

Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel.

Geen tekst uit zijn verband halen, en zeker niet iets belangrijks wat erop volg, weglaten?!
Jakobus 2v19-20
Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel; de duivelen geloven het ook, en zij sidderen.
Maar wilt gij weten, o ijdel mens, dat het geloof zonder de werken dood is?

[huisman]

Ik kan niet in iemands hart kijken, maar ook ik heb de indruk dat er soms alleen belijdenis wordt gedaan zodat er getrouwd en gedoopt kan worden. Wie herkent dit? En mag dit?

Daar kan niemand in iemands hart kijken dus als iemand belijdenis des geloofs doet dan het minste dat je kan verwachten is dat het een historiele geloof is dat ze belijden. Daar is niks mis mee maar het is niet genoeg. En ja sommigen doen het uit gewoonte, of voor hun ouders, of ze hebben een kind te dopen, enz. Ik zie niet dat het verkeerd is als je toestemt dat de bijbel waar is met je verstand. Ook als je die waarheden niet ervaren heeft in geschonken zaligmakend geloof.

Betekent dat niet dat je gewoon accepteert dat ongeloof een gewone toestand is geworden? En dat God dat maar moet accepteren?

Na de val in het paradijs is het ongeloof inderdaad de gewone toestand van elk mens. Romeinen 3: 9-20 is de waarheid van elk mens: Er is niemand rechtvaardig, ook niet één; Er is niemand, die verstandig is, er is niemand die God zoekt.

God accepteert het ongeloof niet zegt ook Romeinen 3. Opdat alle mond gestopt worde en de gehele wereld voor God verdoemelijk zij.

[KDD]

Historisch geloof = ongeloof

Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel.

Geen tekst uit zijn verband halen, en zeker niet iets belangrijks wat erop volg, weglaten?!
Jakobus 2v19-20
Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel; de duivelen geloven het ook, en zij sidderen.
Maar wilt gij weten, o ijdel mens, dat het geloof zonder de werken dood is?

Dus als een mens zegt dat hij gelooft met het verstand en ook goed voor zijn naasten is, dan is dat toch goed? Het is niet genoeg maar zulke mensen zal ik niet lidmaatschap onthouden.

[Cyrillus]

Historisch geloof = ongeloof

Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel.

Geen tekst uit zijn verband halen, en zeker niet iets belangrijks wat erop volg, weglaten?!
Jakobus 2v19-20
Gij gelooft, dat God een enig God is; gij doet wel; de duivelen geloven het ook, en zij sidderen.
Maar wilt gij weten, o ijdel mens, dat het geloof zonder de werken dood is?

Dus als een mens zegt dat hij gelooft met het verstand en ook goed voor zijn naasten is, dan is dat toch goed? Het is niet genoeg maar zulke mensen zal ik niet lidmaatschap onthouden.

Dus dan wordt ik geacht iemand te feliciteren die net zijn ongeloof heeft uitgesproken (dank Bertiel) en dus niet zalig wordt? Lijkt me slecht plan.

[Cyrillus]

Ik kan niet in iemands hart kijken, maar ook ik heb de indruk dat er soms alleen belijdenis wordt gedaan zodat er getrouwd en gedoopt kan worden. Wie herkent dit? En mag dit?

Daar kan niemand in iemands hart kijken dus als iemand belijdenis des geloofs doet dan het minste dat je kan verwachten is dat het een historiele geloof is dat ze belijden. Daar is niks mis mee maar het is niet genoeg. En ja sommigen doen het uit gewoonte, of voor hun ouders, of ze hebben een kind te dopen, enz. Ik zie niet dat het verkeerd is als je toestemt dat de bijbel waar is met je verstand. Ook als je die waarheden niet ervaren heeft in geschonken zaligmakend geloof.

Betekent dat niet dat je gewoon accepteert dat ongeloof een gewone toestand is geworden? En dat God dat maar moet accepteren?

Na de val in het paradijs is het ongeloof inderdaad de gewone toestand van elk mens. Romeinen 3: 9-20 is de waarheid van elk mens: Er is niemand rechtvaardig, ook niet één; Er is niemand, die verstandig is, er is niemand die God zoekt.

God accepteert het ongeloof niet zegt ook Romeinen 3. Opdat alle mond gestopt worde en de gehele wereld voor God verdoemelijk zij.

Begrijp ik nu correct dat de mens zijn eigen ongeloof dus ook niet moet accepteren?

[KDD]

Dus dan wordt ik geacht iemand te feliciteren die net zijn ongeloof heeft uitgesproken (dank Bertiel) en dus niet zalig wordt? Lijkt me slecht plan.

Dat moet je zelf weten. Je kan ook naast zoiemand gaan staan en verder onderwijs proberen te geven. Ik denk niet dat een hoogmoedig houding tegenover zulke mensen veel zal doen.

Ik ga niet verder hierover. Ik dacht dat je eerste vragen oprecht waren maar zien op je later postings heb ik me vergist.