Ik vind dit wel ingewikkeld. Ik voel me hartelijk verbonden met de dominees die onze gemeentes (mv, want na huwelijk van een andere gemeente lid geworden) gediend hebben. Hun werk is gezegend in mijn leven; de Heere gebruikte hun preken. Ook waren ze er op cruciale punten als belijdenis, huwelijk, overlijden van een ouder, eerste avondmaalsgang en dergelijke. Dat geeft een heel warme en liefdevolle (op een goede manier, uiteraard!) band.

Maar waar gaat hoogachting en liefde over in 'verering'? Ik heb een soort van instinctief een hekel aan die verjaardagen en extreme aandacht voor dominees en hun gezinnen. 'De Heere is jaloers op Zijn eer,' zei een ouderling me pas. Het is een wankel evenwicht, merk ik bij mezelf...

Ik heb me er 30 jaar geleden ook in "mee laten slepen" in een soort van verplicht vrijwillig iets.
Na een paar jaar gestopt om de meest al hier genoemde redenen.

Het is alleen al te gek wat predikanten voor hun verjaardag of bij de geboorte van een kind aan cadeaus krijgen/kregen.
Zelfs een auto (geen middenklasser) werd geschonken

Gelukkig ervaar ik nu niet meer van die gekkigheid.

Lilian1975 schreef:Ik vind het altijd een beetje een aparte gewoonte. De achting of liefde voor je predikant blijkt niet uit een handje schudden bij een verjaardag. En trouwens is een dominee in hiërarchie binnen de kerkenraad niet gelijk aan ouderling? En die vieren hun verjaardag niet voor de kerk?

Als het gaat om toezicht op prediking en levenswandel staat de predikant niet boven en niet gelijk met de ouderlingen maar staat hij onder de ouderlingen. Helaas komt daar in veel kerken niet meer zoveel van terecht.

Het zou dan ook zuiverder zijn, kerkrechtelijk gezien, dat de predikant geen voorzitter zou zijn van de kerkenraad.

helma schreef:Nu hebben wij niet een overdreven grote gemeente en is er geen sprake van een lange rij. Wel van gezelligheid en zit je eens naast gemeenteleden die je op andere momenten misschien niet snel spreekt. Ook heeft de ds altijd echt apart voor iedereen aandacht en vind ik het gewoon een blijk van waardering. Zijn vrouw bakt alles zelf, ze proberen er zelf ook echt iets gezelligs van te maken.
En als de rest van de kerkenraad mij uitnodigt voor hun verjaardag zou ik ook gaan. Geen onderscheid des persoons.

Dat kan ik me van ds Kievit en zijn vrouw wel voorstellen ja, zijn er denk ik echt ook mensen naar

Bij ons nog nooit gedaan. Dominees bedanken in het kerkblad wel altijd voor de vele kaarten dus worden niet vergeten op hun verjaardag!
Met zo'n grote gemeente als de onze denk ik ook niet te doen.

Ik heb meegemaakt dat de ds met pensioen/emeritaat ging en er 2 elektrische fietsen werden geschonken. En nog veel geld over was. Ik vond dat zelf, gezien het salaris en het hypotheekvrije wonen, bijzonder. Zoals eerder in dit topic genoemd, waarom dan geen goed doel als doel.
En het woordje wisselen met je ds gaat echt niet als er 750 mensen langskomen.

Zeeuw schreef:Ik heb meegemaakt dat de ds met pensioen/emeritaat ging en er 2 elektrische fietsen werden geschonken. En nog veel geld over was. Ik vond dat zelf, gezien het salaris en het hypotheekvrije wonen, bijzonder. Zoals eerder in dit topic genoemd, waarom dan geen goed doel als doel.
En het woordje wisselen met je ds gaat echt niet als er 750 mensen langskomen.

Een dominee heeft geen salaris. Hij krijgt een traktement. Dat is een wezenlijk verschil: een predikant wordt vrijgesteld van ´gewone´ werkzaamheden, zodat hij zijn tijd in kan zetten ten dienste van de gemeente. Daar wordt in de meeste gemeentes op zo´n manier gebruik van gemaakt dat de predikant ver boven de 40 uur per week uit komt. (Weet je van tevoren, maar toch) Dat traktement is in sommige kerkverbanden heel prima (daar zou je het haast voor het geld worden), in de meeste kerkverbanden/kerkgenootschappen is het echter heus niet zoveel. Er werd vroeger wel eens gesproken over ´stille armoede´ in de pastorie, ik kan je vertellen dat dat tegenwoordig nog steeds regelmatig voorkomt, vaker dan je zou verwachten. Ik vind het dus helemaal niet zo gek als een predikant, als blijk van waardering, vanuit de gemeente wat cadeaus krijgt. En uiteraard worden er dan wel eens hele dure cadeaus gegeven, dat vind ik zelf ook niet zo nodig, maar dat is ieders eigen zaak, toch?

In de Gereformeerde Gemeenten is het predikantssalaris erg wisselend. In zware gemeenten worden vaak heel hoge traktementen betaald. In gematigde gemeenten moet de dominee soms zelf geld meebrengen. Geen idee waarom dat zo is, maar dat zal wel met het ledenaantal te maken hebben.

In ieder geval is zeker niet iedere predikant met een hoog traktement gezegend, maar zijn predikanten in de GG gemiddeld genomen wel beter of althans met een hoger salaris af dan in de PKN.

Nathanaël schreef:

Zeeuw schreef:Ik heb meegemaakt dat de ds met pensioen/emeritaat ging en er 2 elektrische fietsen werden geschonken. En nog veel geld over was. Ik vond dat zelf, gezien het salaris en het hypotheekvrije wonen, bijzonder. Zoals eerder in dit topic genoemd, waarom dan geen goed doel als doel.
En het woordje wisselen met je ds gaat echt niet als er 750 mensen langskomen.

Een dominee heeft geen salaris. Hij krijgt een traktement. Dat is een wezenlijk verschil: een predikant wordt vrijgesteld van ´gewone´ werkzaamheden, zodat hij zijn tijd in kan zetten ten dienste van de gemeente. Daar wordt in de meeste gemeentes op zo´n manier gebruik van gemaakt dat de predikant ver boven de 40 uur per week uit komt. (Weet je van tevoren, maar toch) Dat traktement is in sommige kerkverbanden heel prima (daar zou je het haast voor het geld worden), in de meeste kerkverbanden/kerkgenootschappen is het echter heus niet zoveel. Er werd vroeger wel eens gesproken over ´stille armoede´ in de pastorie, ik kan je vertellen dat dat tegenwoordig nog steeds regelmatig voorkomt, vaker dan je zou verwachten. Ik vind het dus helemaal niet zo gek als een predikant, als blijk van waardering, vanuit de gemeente wat cadeaus krijgt. En uiteraard worden er dan wel eens hele dure cadeaus gegeven, dat vind ik zelf ook niet zo nodig, maar dat is ieders eigen zaak, toch?

Sorry, maar in dit geval ken ik de salariskosten en die liggen echt niet laag.

Idd. Traktement??? De meeste predikanten hebben gewoon een salaris
En dat is niet mis!
Vaak ook nog vrij wonen en diverse vergoedingen.

Orchidee schreef:Idd. Traktement??? De meeste predikanten hebben gewoon een salaris
En dat is niet mis!
Vaak ook nog vrij wonen en diverse vergoedingen.

Ik heb net uitgelegd dat er een principieel verschil is tussen traktement en salaris. Misschien handig om dat even na te lezen, dan weet je waar het over gaat.
Je kunt best beweren dat dit niet mis is, maar ik ken genoeg gevallen waar het dat eigenlijk wel is. Ik weet wel dat de meesten hier uitgaan van GerGem traktementen, maar dat is nogal een ander verhaal dan op andere plekken. Er zijn predikanten die amper het hoofd boven water kunnen houden, juist ook vanwege een grote pastorie, waar anderen zo jaloers op zijn. Dus vrij wonen valt nogal tegen: er wordt gewoon een bijdrage betaald, daarnaast vaak hoge stookkosten en veel belasting door hoge WOZ-waarde.

Ik vind zo'n gemeentebreed verjaardagsfeestje hele enge trekjes hebben. Het neigt in mijn ogen naar een soort leiderschap dat je ook vaak in charismatische kringen ziet. Het komt er op neer dat de gemeente er is voor de leider of predikant in plaats van andersom.

Ambtenaar schreef:Ik vind zo'n gemeentebreed verjaardagsfeestje hele enge trekjes hebben. Het neigt in mijn ogen naar een soort leiderschap dat je ook vaak in charismatische kringen ziet. Het komt er op neer dat de gemeente er is voor de leider of predikant in plaats van andersom.

Kom een keer bij ons op het feestje, dan zul je zien dat het ook anders kan.

Het is opvallend dat veel van deze predikanten tweeling zijn, of tegelijk jarig met hun vrouw. Want in de kerkkrantjes staat: 'We mochten onze verjaardag herdenken'.

Sommigen lijken hele complottheorien te hebben. Een verjaardagsfeestje van de dominee duid op sektarische trekken lijkt het bijna. Ik vind dat erg ver gaan.

Ik heb persoonlijk een afkeer van verjaardagsfeestjes. Ik zal zeker onderduiken als ik word uitgenodigd. Maar ik zie niet in wat er mis zou zijn als een dominee een fatsoenlijk verjaardagsfeestje geeft voor zijn gemeenteleden. Het is hem van harte gegunt. Mits zonder drank en harde muziek uiteraard. Maar ik mag aannemen dat de dominees in onze achterban zich wat dat betreft netjes gedragen.