Dat is toch verbazend. Maar het laat wel zien waarom mijn oma zo'n hekel had aan extremisme.

Als iemand echter alleen maar moeilijker wordt, dan is dat bepaald geen teken van de vrucht van de heilige Geest.

Ik denk niet dat ze overdrijft. Mensen als tante Ma bestaan wel of hebben bestaan. Maar als je in de GG op zondag naar de kerk gaat, eenmaal 's jaars huisbezoek krijgt, misschien nog een vereniging en verder niet in aanraking komt met dergelijke lieden, kun je je niet voorstellen dat het bestaat.
Vaak sluiten ze zich ook af van de boze buitenwereld en spreken ze alleen als ze er niet onderuit kunnen.

Panny schreef:Voordat mensen allerlei vooronderstellingen over Franca gaan schrijven zou ik willen aanraden deze avond te bekijken/beluisteren: https://youtu.be/63rqtUpAZcs

Het helpt misschien ook het één en ander beter te plaatsen.

We hebben net gekeken.. tot de pauze. Dank je!

Dodo schreef:Ik heb in mijn voorgeslacht ook een vrouw die op een gegeven moment bekendstond als "bekeerd". Dat kreeg zo'n status dat ze niet meer tegengesproken werd. Dat was niet goed voor haar karakter, ze werd een moeilijke persoon. Haar kinderen en haar man leden er onder.
Zulke dingen gebeurden vroeger. Tegenwoordig niet meer zo, denk ik.

Niet alleen vroeger, denk ik.

Ik denk dat zulke mensen minder voorkomen in onze tijd. Het wordt 'dun', wordt wel gezegd.

Ik heb toch dergelijke mensen wel gekend, het komt me niet vreemd voor.

Ik vraag me af of Franca heel erg overdrijft. Ik meen van niet. Het komt mij aardig realistisch over.

De schoonvader van mijn broer was precies zo. Hij werd nooit tegengesproken, ook niet door zijn eigen volwassen kinderen. Terwijl hij toch geestelijke druk op hen legde.

Zelf ben ik te individualistisch en te onafhankelijk om mij daar iets bij voor te kunnen stellen, maar hij had enorme geestelijke invloed op zijn kinderen en kleinkinderen. Geen belangrijke beslissing werd zonder hem genomen.

Ambtenaar schreef:De schoonvader van mijn broer was precies zo. Hij werd nooit tegengesproken, ook niet door zijn eigen volwassen kinderen. Terwijl hij toch geestelijke druk op hen legde.

Zelf ben ik te individualistisch en te onafhankelijk om mij daar iets bij voor te kunnen stellen, maar hij had enorme geestelijke invloed op zijn kinderen en kleinkinderen. Geen belangrijke beslissing werd zonder hem genomen.

Toch als het echt je naaste familielid is, kun je er bijna niet aan ontkomen. Het wordt dan eigenlijk de stem van God. Ik vind het schokkend. Vooral als ze zichzelf zien als bijzonder geestelijk en dat het voor bijna niemand meer kan. Er zijn nog veel mensen uit rechtse kring die graag een bezoekje brengen aan zo iemand. Alsof ze daar meer aan hebben dan aan Gods Woord.

Ook anno 2018 gebeurt dit nog.....maar wel minder denk ik.
De tante Ma's heb ik gekend, eerst zijn ze nog richtinggevend, maar al snel bepalen zij de weg, de waarheid en je leven.
Ik denk als je dit nooit meegemaakt hebt, je denkt dat het 'sprookjes' zijn.

Ad Anker schreef:Ik denk dat zulke mensen minder voorkomen in onze tijd. Het wordt 'dun', wordt wel gezegd.

Ik heb toch dergelijke mensen wel gekend, het komt me niet vreemd voor.

Ik vraag me af of Franca heel erg overdrijft. Ik meen van niet. Het komt mij aardig realistisch over.

Als intimidatie en heerszucht als kenmerken van het ware geloof worden gezien, dan is er toch weinig christelijks meer overgebleven hoor. Ik heb zulke uitdrukkingen nooit op dit soort gedrag betrokken.

Hendrien schreef:

Ambtenaar schreef:De schoonvader van mijn broer was precies zo. Hij werd nooit tegengesproken, ook niet door zijn eigen volwassen kinderen. Terwijl hij toch geestelijke druk op hen legde.

Zelf ben ik te individualistisch en te onafhankelijk om mij daar iets bij voor te kunnen stellen, maar hij had enorme geestelijke invloed op zijn kinderen en kleinkinderen. Geen belangrijke beslissing werd zonder hem genomen.

Toch als het echt je naaste familielid is, kun je er bijna niet aan ontkomen. Het wordt dan eigenlijk de stem van God. Ik vind het schokkend. Vooral als ze zichzelf zien als bijzonder geestelijk en dat het voor bijna niemand meer kan. Er zijn nog veel mensen uit rechtse kring die graag een bezoekje brengen aan zo iemand. Alsof ze daar meer aan hebben dan aan Gods Woord.

Nou, zo kan het wel weer. Niemand is blij met uitwassen. Maar een bezoek brengen aan iemand die van de Heere geleerd is tegenover bijbellezen zetten... bah erg vervelend weer.

In mijn leven is zo’n bezoek juist gebruikt. En dat was ook iemand waar ik huizenhoog tegen opkeek en die ik misschien wel te hoog had staan en die een te grote status had. Maar één ding had hij niet (en daar zit volgens mij de karikatuur maar telkens): gunning en liefde voor de medemens. “Als t voor mij kan, kan ‘t voor jou zeker...!”

Erasmiaan schreef: Nou, zo kan het wel weer. Niemand is blij met uitwassen. Maar een bezoek brengen aan iemand die van de Heere geleerd is tegenover bijbellezen zetten... bah erg vervelend weer.

In mijn leven is zo’n bezoek juist gebruikt. En dat was ook iemand waar ik huizenhoog tegen opkeek en die ik misschien wel te hoog had staan en die een te grote status had. Maar één ding had hij niet (en daar zit volgens mij de karikatuur maar telkens): gunning en liefde voor de medemens. “Als t voor mij kan, kan ‘t voor jou zeker...!”

Juist, dat laatste zinnetje Erasmiaan. Je bedoelt te zeggen dat hij geen gunning en liefde had? Dat schrijf je nu. Als je het omgekeerde bedoelt: van harte mee eens.

Ad Anker schreef:

Erasmiaan schreef: Nou, zo kan het wel weer. Niemand is blij met uitwassen. Maar een bezoek brengen aan iemand die van de Heere geleerd is tegenover bijbellezen zetten... bah erg vervelend weer.

In mijn leven is zo’n bezoek juist gebruikt. En dat was ook iemand waar ik huizenhoog tegen opkeek en die ik misschien wel te hoog had staan en die een te grote status had. Maar één ding had hij niet (en daar zit volgens mij de karikatuur maar telkens): gunning en liefde voor de medemens. “Als t voor mij kan, kan ‘t voor jou zeker...!”

Juist, dat laatste zinnetje Erasmiaan. Je bedoelt te zeggen dat hij geen gunning en liefde had? Dat schrijf je nu. Als je het omgekeerde bedoelt: van harte mee eens.

Je hebt gelijk.

Ad Anker schreef:Ik denk dat zulke mensen minder voorkomen in onze tijd. Het wordt 'dun', wordt wel gezegd.

Ik heb toch dergelijke mensen wel gekend, het komt me niet vreemd voor.

Ik vraag me af of Franca heel erg overdrijft. Ik meen van niet. Het komt mij aardig realistisch over.

Ik heb ze ook wel gekend.
Maar ik denk dat mensen zich nu veel minder zich iets laten gezeggen. En dat ze minder gevoelig zijn voor geestelijke chantage.
Je ziet het al bij de kinderen, de argumenten:
omdat ik het zeg,
de Heere ziet alles hoor,
omdat wij dat altijd zo doen,
het is traditie, daarom,
of het akelige: je bent een nagel aan mijn doodskist,

kom je als ouder niet zomaar meer mee weg. Je zult een onderbouwing moeten geven.

Ambtenaar schreef:De schoonvader van mijn broer was precies zo. Hij werd nooit tegengesproken, ook niet door zijn eigen volwassen kinderen. Terwijl hij toch geestelijke druk op hen legde.

Ook bij Gods volk zitten mensen die een narcistische of autistische persoonlijkheid hebben.
Het feit dat iemand zo dominant is, wil niet zeggen dat hij of zij niet bekeerd zou zijn.
Het karakter van iemand verandert niet altijd geheel ten goede na bekering.

Ik vind dat een moeilijk onderwerp. Maar ik denk wel dat in de bekering ook onze slechte karaktereigenschappen minder worden. Ik zie geen enkele bijbelse aanleiding om daar anders over te denken. Waar zie je in de bijbel dat het ook anders kan zijn?

Ik denk inderdaad dat er ook nu nog zulke mensen zullen zijn. En misschien ook juist in kringen waar bekering gezien wordt als iets wat eigenlijk bijna onbereikbaar is. En waarbij de nadruk ook ligt op bijzondere ervaringen.

Zelf heb ik die ervaringen gelukkig niet en ken ik in mijn (GG) gemeente, die je denk ik zelfs behoorlijk rechts kunt noemen, mensen die juist heel nederig en liefdevol zijn. Bij die mensen kun je gerust je hard luchten zonder dat je bang hoeft te zijn dat ze je zullen veroordelen.

Het is jammer dat Franca dit anders ervaren heeft en nu ook heel veel mensen die haar boeken lezen dit beeld hebben van onze kringen. Terwijl we juist bekend zouden moeten staan als een liefdevolle gemeenschap!