Waarmee mensen zalig kunnen worden, laat ik graag aan de Heere over.

En voor het overige is dat inderdaad precies het rare in de discussie. En daarom vind ik die ook niet juist. Mensen spreken heel gewrongen over het kennen van Christus vanuit vooroordelen over hoe het gaat. Jij verdedigt die manier van spreken, en mijns inziens is die manier van spreken volstrekt onhistorisch en ook onjuist.

DDD schreef:Waarmee mensen zalig kunnen worden, laat ik graag aan de Heere over.

Dit klinkt werkelijk keurig. Maar wel alsof er geen Bijbel bestaat. Daarin staat heel duidelijk dat het geloof in de Heere Jezus ons zalig maakt. In het OT: de komende Christus, in het NT: de gekomen Christus.
Als je zelfs dat nog niet durft te onderschrijven, begrijp ik het echt niet meer.

DDD schreef:En voor het overige is dat inderdaad precies het rare in de discussie. En daarom vind ik die ook niet juist. Mensen spreken heel gewrongen over het kennen van Christus vanuit vooroordelen over hoe het gaat. Jij verdedigt die manier van spreken, en mijns inziens is die manier van spreken volstrekt onhistorisch en ook onjuist.

O.

Het opvallende (vindt ik!) dat er heel veel over Persoonlijke Standpunten wordt gesproken: Ik denk dit, Ik zie het zo, volgens Mij, of dat zie Ik zo, daar denk Ik tocht wat anders over, Ik denk dit, dat en Ik vindt dit en dat.. Hoe noemden we dat ook weer? Staat in feite hier ook niet de mens centraal? Zijn denken, Zijn gedachten, Zijn mening, Zijn geloof...?

Hoe kan de belijdenis van Ruth nu een uitwendige zijn, als God voorbestemd heeft dat zij een moeder in de lijn van de geslachten is waar de Heere Jezus uit geboren zal worden?

Mara schreef:Hoe kan de belijdenis van Ruth nu een uitwendige zijn, als God voorbestemd heeft dat zij een moeder in de lijn van de geslachten is waar de Heere Jezus uit geboren zal worden?

Dat begrijp ik dan toch niet helemaal: niet iedereen in het voorgeslacht van de Heere Jezus is toch ook zalig geworden?

eilander schreef:

Mara schreef:Hoe kan de belijdenis van Ruth nu een uitwendige zijn, als God voorbestemd heeft dat zij een moeder in de lijn van de geslachten is waar de Heere Jezus uit geboren zal worden?

Dat begrijp ik dan toch niet helemaal: niet iedereen in het voorgeslacht van de Heere Jezus is toch ook zalig geworden?

Nee, maar ik denk dat wij toch niet aan de behoudenis van Ruth zouden mogen twijfelen.
Orpa ging terug, Ruth kon niet terug.

Mara schreef:

eilander schreef:

Mara schreef:Hoe kan de belijdenis van Ruth nu een uitwendige zijn, als God voorbestemd heeft dat zij een moeder in de lijn van de geslachten is waar de Heere Jezus uit geboren zal worden?

Dat begrijp ik dan toch niet helemaal: niet iedereen in het voorgeslacht van de Heere Jezus is toch ook zalig geworden?

Nee, maar ik denk dat wij toch niet aan de behoudenis van Ruth zouden mogen twijfelen.
Orpa ging terug, Ruth kon niet terug.

Helemaal eens, maar het argument over de geslachtslijn is niet zo sterk.

eilander schreef:

DDD schreef:Waarmee mensen zalig kunnen worden, laat ik graag aan de Heere over.

Dit klinkt werkelijk keurig. Maar wel alsof er geen Bijbel bestaat. Daarin staat heel duidelijk dat het geloof in de Heere Jezus ons zalig maakt. In het OT: de komende Christus, in het NT: de gekomen Christus.
Als je zelfs dat nog niet durft te onderschrijven, begrijp ik het echt niet meer.

Ik kan dat in het OT niet zo vinden, en ook niet in het NT over het OT. Maar ik zie misschien iets over het hoofd. En voor het overige vind ik inderdaad dat we in dit opzicht maar zo dicht mogelijk bij de uitdrukkelijke uitspraken van de heilige schrift moeten blijven. Het is erg om daar iets aan af te doen, dat is waar, maar het is ook erg daar iets aan toe te voegen. Dat gevaar is in bevindelijke kringen minstens zo groot.

De bijbel spreekt erover dat er buiten Christus geen redding is. Dat is niet hetzelfde als buiten het kennen van Christus. Dat is overigens een heel bevindelijk-gereformeerd standpunt hoor.

-DIA- schreef:Het opvallende (vindt ik!) dat er heel veel over Persoonlijke Standpunten wordt gesproken: Ik denk dit, Ik zie het zo, volgens Mij, of dat zie Ik zo, daar denk Ik tocht wat anders over, Ik denk dit, dat en Ik vindt dit en dat.. Hoe noemden we dat ook weer? Staat in feite hier ook niet de mens centraal? Zijn denken, Zijn gedachten, Zijn mening, Zijn geloof...?

Dat is gewoon een bescheidenheidsformule. Je laat daarmee voor de ander ruimte om zijn mening te geven. Ga niet overal een principiële kwestie van maken.

DDD schreef: De bijbel spreekt erover dat er buiten Christus geen redding is. Dat is niet hetzelfde als buiten het kennen van Christus. Dat is overigens een heel bevindelijk-gereformeerd standpunt hoor.

Leg eens uit, bijv. in het licht van Joh. 17:3:En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, en Uw Zoon Jezus Christus, Die Gij gezonden hebt.

Het eeuwige leven inderdaad. Vanzelf. Daar zal Christus alles zijn, en in allen.

-DIA- schreef:Het opvallende (vindt ik!) dat er heel veel over Persoonlijke Standpunten wordt gesproken: Ik denk dit, Ik zie het zo, volgens Mij, of dat zie Ik zo, daar denk Ik tocht wat anders over, Ik denk dit, dat en Ik vindt dit en dat.. Hoe noemden we dat ook weer? Staat in feite hier ook niet de mens centraal? Zijn denken, Zijn gedachten, Zijn mening, Zijn geloof...?

Dat is omdat mensen zich anders ergeren aan mijn nogal stellige manier van formuleren. Het is mijns inziens ook nooit goed.

DDD schreef:Het eeuwige leven inderdaad. Vanzelf. Daar zal Christus alles zijn, en in allen.

Dat leven begint hier al.
Overigens ben ik het met je eens, dat we ons moeten realiseren dat er een voortgang is geweest in de heilshistorie. Ik denk dat je zo kunt samenvatten: wat op een bepaald moment in de heilsgeschiedenis geopenbaard was, dat moest geloofd worden. Dat betekent voor nu dat we niet - meer - zonder Christus te kennen zalig kunnen worden. Maar in het OT was er toch ook al de notie van vergeving en vrede met God, en het zien op de offers als heenwijzing naar de Christus.

Het hier bedoelde eeuwige leven begint hier niet. Je kunt niet iedere beeldspraak een op een toepassen.

Dan over het tweede. Dat is toch een heel andere stelling dan wat hier bediscussieerd wordt? Volgens mij is dat min of meer wat ik ook stel, zij het dat ik de kennis van Christus niet als vereiste stel.

Posthoorn schreef:

DDD schreef:Het eeuwige leven inderdaad. Vanzelf. Daar zal Christus alles zijn, en in allen.

Dat leven begint hier al.
Overigens ben ik het met je eens, dat we ons moeten realiseren dat er een voortgang is geweest in de heilshistorie. Ik denk dat je zo kunt samenvatten: wat op een bepaald moment in de heilsgeschiedenis geopenbaard was, dat moest geloofd worden. Dat betekent voor nu dat we niet - meer - zonder Christus te kennen zalig kunnen worden. Maar in het OT was er toch ook al de notie van vergeving en vrede met God, en het zien op de offers als heenwijzing naar de Christus.

Hier kan ik me prima in vinden. Ik begrijp van de stellingname van @DDD echt helemaal niets meer: als ik het schrijf, is hij het ermee oneens. Als Posthoorn iets in dezelfde lijn schrijft, is het plotseling een andere discussie en is hij het er ook "min of meer" mee eens. Ik doe echt mijn best om het te volgen, maar het lukt me gewoon niet.