rekcor schreef:Ik was laatst in de VS, en kwam er toen zaterdagavond laat achter dat mijn hotel geen ontbijt/lunch/diner serveerde, en dat ik niets 'in huis' had. Heb toen op zondagochtend in een supermarkt wat te eten gekocht (Matt. 12:3). Toen bleek echter dat men in de kerk ook een ontbijt klaar had staan...
Later bleek dat ik me verrekend had in de terugvlucht: Ik dacht op zaterdagavond aan te komen, maar was de tijdzones vergeten als je naar het oosten vliegt...
Toen kwam ik erachter dat de zondag me nog steeds

bezorgd: hoe er nu mee om te gaan?
Het zou maar kunnen dat sommige christenen veel wettischer zijn
dan diegene die wettisisme verweten wordt.
Maar wees gerust, de sabbat hoort bij de wet, de hele week bij genade.
En Jezus zei tot hen: Hebt gij niet gelezen wat David gedaan heeft, toen hij
en die met hem waren honger kregen? Hoe hij het huis Gods binnengegaan is en zij de toonbroden hebben
gegeten, waarvan hij noch die met hem waren mochten eten, doch alleen de priesters? Of hebt gij niet
gelezen in de wet, dat op de sabbat de priesters in de tempel de sabbat schenden zonder schuldig te zijn?
Maar Ik zeg u: MEER DAN DE TEMPEL IS HIER. Indien gij geweten hadt, wat het zeggen wil: Barmhartigheid
wil Ik en geen offerande, dan zoudt gij geen onschuldigen hebben veroordeeld.
geest van wet veroordeelt, straft en biedt geen herstel aan. Die geest spreekt veroordelende woorden en ontmoedigt!Deze geest bekritiseert, blijft doordraaien in negatieve uitspraken. De geest van de wet is prestatiegericht .
Geest van genade hoeft niet te (over)schreeuwen, geen gelijk te claimen. De geest van genade overtuigt en bemoedigt!
Geest van genade maakt vrij en zegent en geeft het voordeel van de twijfel! Deze geest vergeeft en vergeet. Tevens is deze geest relatiegericht.
Paulus bad ook om bepaalde zaken, die echter niet werden ingewilligd,
Laat mijn genade U genoeg zijn, zei de Heere.