Ik denk dat je twee dingen moet onderscheiden: de zaken en de manier waarop ermee wordt omgegaan. Er kan, ook bij Gods volk, zoveel kleinmenselijks zijn. Dan wordt men met de ontvangen genade hoogmoedig.-DIA- schreef:Maar wat je dan doen kan, dat doe je dan, in dit geval een stukje bevinding plaatsen. Dan wordt toch wel gemerkt hoe ver we daarvan nu afleven?
Lees alleen de reacties maar.
Onze kerkelijke cultuur is daar wellicht ook debet aan: onbekeerd zijn is het gewone, bekeerd zijn is een 'plus'. Gods kinderen worden hiermee - ongewild natuurlijk - op een voetstuk gezet. Dat kan nooit goed gaan. Het is voor niemand, voor de meest begenadigde nog niet, goed om op een voetstuk gezet te worden.