Mara schreef: Zwarte kousen, lang haar en lange rok ook hypervroomheid ?

Wel als je het als norm verheft, niet als je dit voor jezelf doet en ander vrij laat.
Mijn ouders zouden denk ik ook niet gaan rijden op zondag. Jammer dan, wij zouden juist kiezen om onze kinderen ALLEEN op zondag te laten dopen.
Daarbij vind ik het ook iets van de gemeente. Een kind dat het teken en zegel krijgt omdat het in het verbond is opgenomen. Het is zoals Henriëtte al aangeeft erg mooi als daar mensen bij zijn waar je veel om geeft, maar in de eerste plaats gaat het om de betekenis. En als mijn ouders niet rijden willen? Jammer, ik zal ze niet dwingen, maar ook niet vragen of de doopdienst verzet wordt naar door-de-week. Het is juist iets voor in de gemeente. Door de week stel je dan wel je ouders in de gelegenheid, maar mensen uit de kerkelijke gemeente (waarin een kind is geboren en om daarom gedoopt hoort te worden) die bijvoorbeeld moeten werken/oppassen/andere verplichtingen hebben kunnen dan niet.

Joannah schreef:....knip.....

claus schreef:Wat zegt de Heidelberger Catechismus hierover? Die is heel duidelijk m.i. En dat wij op de sabbatdag de sacramenten gebruiken, enz. Dat is overduidelijk, nietwaar? En...al van oude tijden, want de Heidelberger heeft oude papieren. Het hangt er niet maar een beetje bij, evenmin als het Heilig Avondmaal. Beiden zijn sacramenten, door God ingesteld.

Werden er ook door de week dan diensten gehouden (behalve op de feestdagen dan?) Is dat van ouds al zo geweest? En dan bedoel ik in de tijd van de HC (zouden tijdens de hagepreken geen kinderen gedoopt zijn? Of werden die alleen op zondag gehouden? Weten we het via overlevering dat er door de weekse diensten waren in 1600 of 1700?)
Zijn de doordeweekse diensten niet vooral gekomen door de Afscheiding? Of sla ik nu helemaal de plank mis? Nooit bij stilgestaan moet ik eerlijk zeggen. Ik denk dat er in die tijd veel meer gezelschappen waren en dat ze zondags naar de kerk gingen waar dan de sacramenten moeten worden gebruikt. Dat inzonderheid daar eigenlijk op slaat, maar ik zou me er in moeten verdiepen om te kijken of wat ik denk ook zo is. Misschien weet iemand hier wat meer over?

albion schreef:(zouden tijdens de hagepreken geen kinderen gedoopt zijn?

Nee, maar bij een gemiddelde kerkdienst staan er nu ook geen mensen op de uitkijk voor soldaten. Beetje appel en peren verhaal m.i..

vlinder schreef:

Mara schreef: Zwarte kousen, lang haar en lange rok ook hypervroomheid ?

Wel als je het als norm verheft, niet als je dit voor jezelf doet en ander vrij laat.
Mijn ouders zouden denk ik ook niet gaan rijden op zondag. Jammer dan, wij zouden juist kiezen om onze kinderen ALLEEN op zondag te laten dopen.
Daarbij vind ik het ook iets van de gemeente. Een kind dat het teken en zegel krijgt omdat het in het verbond is opgenomen. Het is zoals Henriëtte al aangeeft erg mooi als daar mensen bij zijn waar je veel om geeft, maar in de eerste plaats gaat het om de betekenis. En als mijn ouders niet rijden willen? Jammer, ik zal ze niet dwingen, maar ook niet vragen of de doopdienst verzet wordt naar door-de-week. Het is juist iets voor in de gemeente. Door de week stel je dan wel je ouders in de gelegenheid, maar mensen uit de kerkelijke gemeente (waarin een kind is geboren en om daarom gedoopt hoort te worden) die bijvoorbeeld moeten werken/oppassen/andere verplichtingen hebben kunnen dan niet.

Wat ik me afvraag: Zijn al de gemeenteleden verder ook betrokken bij andere 'mijlpaden' van het kind? Leven ze mee met alle 'ups' en 'downs' om zo maar te zeggen? De Bijbel geeft de ouders en dus ook de grootouders een veel groter plaats in het leven van de kinderen en de kindskinderen. Er is zelfs een gebod : Eert uw vader en uw moeder en dat eindigt niet totdat je het huis uitbent, denk ik zo.

Om eerlijk te zijn, vlinder, vind ik de uitdrukking: JAMMER DAN.... erg negatief overkomen.

albion schreef:

claus schreef:Wat zegt de Heidelberger Catechismus hierover? Die is heel duidelijk m.i. En dat wij op de sabbatdag de sacramenten gebruiken, enz. Dat is overduidelijk, nietwaar? En...al van oude tijden, want de Heidelberger heeft oude papieren. Het hangt er niet maar een beetje bij, evenmin als het Heilig Avondmaal. Beiden zijn sacramenten, door God ingesteld.

Werden er ook door de week dan diensten gehouden (behalve op de feestdagen dan?) Is dat van ouds al zo geweest? En dan bedoel ik in de tijd van de HC (zouden tijdens de hagepreken geen kinderen gedoopt zijn? Of werden die alleen op zondag gehouden? Weten we het via overlevering dat er door de weekse diensten waren in 1600 of 1700?)
Zijn de doordeweekse diensten niet vooral gekomen door de Afscheiding? Of sla ik nu helemaal de plank mis? Nooit bij stilgestaan moet ik eerlijk zeggen. Ik denk dat er in die tijd veel meer gezelschappen waren en dat ze zondags naar de kerk gingen waar dan de sacramenten moeten worden gebruikt. Dat inzonderheid daar eigenlijk op slaat, maar ik zou me er in moeten verdiepen om te kijken of wat ik denk ook zo is. Misschien weet iemand hier wat meer over?

Al we denken door bepaalde dingen te laten ook maar enigszins dichterbij het koninkrijk der hemelen te kunnen komen, hebben we het mis, denk ik.
Wij zijn een bezoedeld kleed, zo verdorven en kwaadaardig, dat onze enige redding ligt in het veroordelen van onszelf. Allerlei uiterlijkheden en goede werken ten spijt.
Aan verscheidene reacties te zien lijkt barmhartigheid inderdaad een veel grotere inspanning dan offers.

vlinder schreef:

albion schreef:(zouden tijdens de hagepreken geen kinderen gedoopt zijn?

Nee, maar bij een gemiddelde kerkdienst staan er nu ook geen mensen op de uitkijk voor soldaten. Beetje appel en peren verhaal m.i..

Vind je? Je haalt nu niet de belangrijkste zin uit de quoting. Het is wat ik mij afvroeg. Ze konden hun kinderen niet dopen in de RK omdat ze de nije leer aanhingen, dus waar of hoe zouden hun kinderen gedoopt zijn? Weet jij dat?

Mister schreef:Ik vraag me ook altijd af waarom een doopdienst voor veel doopouders een gelegenheid is tot het uitnodigen van familie, vrienden, kennissen en collega's. Als we dat niet doen, vervalt het hele idee van dopen-door-de-weeks. Gewoon in de zondagse eredienst, met de eigen gemeente erbij.

!

albion schreef:
Wat ik me afvraag: Zijn al de gemeenteleden verder ook betrokken bij andere 'mijlpaden' van het kind? Leven ze mee met alle 'ups' en 'downs' om zo maar te zeggen? De Bijbel geeft de ouders en dus ook de grootouders een veel groter plaats in het leven van de kinderen en de kindskinderen. Er is zelfs een gebod : Eert uw vader en uw moeder en dat eindigt niet totdat je het huis uitbent, denk ik zo.

Om eerlijk te zijn, vlinder, vind ik de uitdrukking: JAMMER DAN.... erg negatief overkomen.

Vroeger....


was het veel meer gebruikelijk dat men met zijn allen op hetzelfde durp (stad) woonden en met zijn allen naar de zelfde kerk gingen.....

Bert Mulder schreef:

albion schreef:
Wat ik me afvraag: Zijn al de gemeenteleden verder ook betrokken bij andere 'mijlpaden' van het kind? Leven ze mee met alle 'ups' en 'downs' om zo maar te zeggen? De Bijbel geeft de ouders en dus ook de grootouders een veel groter plaats in het leven van de kinderen en de kindskinderen. Er is zelfs een gebod : Eert uw vader en uw moeder en dat eindigt niet totdat je het huis uitbent, denk ik zo.

Om eerlijk te zijn, vlinder, vind ik de uitdrukking: JAMMER DAN.... erg negatief overkomen.

Vroeger....


was het veel meer gebruikelijk dat men met zijn allen op hetzelfde durp (stad) woonden en met zijn allen naar de zelfde kerk gingen.....

Ja, dat geloof ik ook wel en de HC is geschreven in een tijd (denk ik zo) dat ze nog geen rekening hielden met al de afgescheiden gemeenten zoals wij die tegenwoordig kennen. Overal vind je DE waarheid en toch gescheiden optrekken. De een valt hierover en de ander weer over iets anders, en veel bijzaken worden als hoofdzaken aangemerkt terwijl waar het werkelijk om gaat niet meer wordt begrepen...

albion schreef:

vlinder schreef:

Mara schreef: Zwarte kousen, lang haar en lange rok ook hypervroomheid ?

Wel als je het als norm verheft, niet als je dit voor jezelf doet en ander vrij laat.
Mijn ouders zouden denk ik ook niet gaan rijden op zondag. Jammer dan, wij zouden juist kiezen om onze kinderen ALLEEN op zondag te laten dopen.
Daarbij vind ik het ook iets van de gemeente. Een kind dat het teken en zegel krijgt omdat het in het verbond is opgenomen. Het is zoals Henriëtte al aangeeft erg mooi als daar mensen bij zijn waar je veel om geeft, maar in de eerste plaats gaat het om de betekenis. En als mijn ouders niet rijden willen? Jammer, ik zal ze niet dwingen, maar ook niet vragen of de doopdienst verzet wordt naar door-de-week. Het is juist iets voor in de gemeente. Door de week stel je dan wel je ouders in de gelegenheid, maar mensen uit de kerkelijke gemeente (waarin een kind is geboren en om daarom gedoopt hoort te worden) die bijvoorbeeld moeten werken/oppassen/andere verplichtingen hebben kunnen dan niet.

Wat ik me afvraag: Zijn al de gemeenteleden verder ook betrokken bij andere 'mijlpaden' van het kind? Leven ze mee met alle 'ups' en 'downs' om zo maar te zeggen? De Bijbel geeft de ouders en dus ook de grootouders een veel groter plaats in het leven van de kinderen en de kindskinderen. Er is zelfs een gebod : Eert uw vader en uw moeder en dat eindigt niet totdat je het huis uitbent, denk ik zo.

Om eerlijk te zijn, vlinder, vind ik de uitdrukking: JAMMER DAN.... erg negatief overkomen.

M.i. focus je teveel op betrokkenheid. Daar gaat het niet om bij de doop/een sacrament. Het gaat om de Bijbelse opdracht om te dopen, al weet ik dat dat in de Bijbel een andere dimensie had. Daar was het echt een paar dagen feest.
En het 5e gebod houdt inderdaad niet op als je uit huis bent, maar er zijn gewoon praktische zaken zoals de kilometers afstand. En ja, dan is het "gewoon jammer" als ouders er niet bij kunnen zijn. Geen onuitsprekelijk verdriet, gewoon jammer.

vlinder schreef:

albion schreef:

vlinder schreef:

Mara schreef: Zwarte kousen, lang haar en lange rok ook hypervroomheid ?

Wel als je het als norm verheft, niet als je dit voor jezelf doet en ander vrij laat.
Mijn ouders zouden denk ik ook niet gaan rijden op zondag. Jammer dan, wij zouden juist kiezen om onze kinderen ALLEEN op zondag te laten dopen.
Daarbij vind ik het ook iets van de gemeente. Een kind dat het teken en zegel krijgt omdat het in het verbond is opgenomen. Het is zoals Henriëtte al aangeeft erg mooi als daar mensen bij zijn waar je veel om geeft, maar in de eerste plaats gaat het om de betekenis. En als mijn ouders niet rijden willen? Jammer, ik zal ze niet dwingen, maar ook niet vragen of de doopdienst verzet wordt naar door-de-week. Het is juist iets voor in de gemeente. Door de week stel je dan wel je ouders in de gelegenheid, maar mensen uit de kerkelijke gemeente (waarin een kind is geboren en om daarom gedoopt hoort te worden) die bijvoorbeeld moeten werken/oppassen/andere verplichtingen hebben kunnen dan niet.

Wat ik me afvraag: Zijn al de gemeenteleden verder ook betrokken bij andere 'mijlpaden' van het kind? Leven ze mee met alle 'ups' en 'downs' om zo maar te zeggen? De Bijbel geeft de ouders en dus ook de grootouders een veel groter plaats in het leven van de kinderen en de kindskinderen. Er is zelfs een gebod : Eert uw vader en uw moeder en dat eindigt niet totdat je het huis uitbent, denk ik zo.

Om eerlijk te zijn, vlinder, vind ik de uitdrukking: JAMMER DAN.... erg negatief overkomen.

M.i. focus je teveel op betrokkenheid. Daar gaat het niet om bij de doop/een sacrament. Het gaat om de Bijbelse opdracht om te dopen, al weet ik dat dat in de Bijbel een andere dimensie had. Daar was het echt een paar dagen feest.
En het 5e gebod houdt inderdaad niet op als je uit huis bent, maar er zijn gewoon praktische zaken zoals de kilometers afstand. En ja, dan is het "gewoon jammer" als ouders er niet bij kunnen zijn. Geen onuitsprekelijk verdriet, gewoon jammer.

Oké. gewoon 'jammer' vind ik vriendelijker klinken dan: 'jammer dan'.... misschien gevoelsmatig? 'Jammer dan' komt naar mijn gevoel overeen met : 'pech gehad'... Gewoon 'jammer': dan spreekt de gevoelens van allebei de kanten mee.

vlinder schreef:

Mara schreef: Zwarte kousen, lang haar en lange rok ook hypervroomheid ?

Wel als je het als norm verheft, niet als je dit voor jezelf doet en ander vrij laat.
Mijn ouders zouden denk ik ook niet gaan rijden op zondag. Jammer dan, wij zouden juist kiezen om onze kinderen ALLEEN op zondag te laten dopen.
Daarbij vind ik het ook iets van de gemeente. Een kind dat het teken en zegel krijgt omdat het in het verbond is opgenomen. Het is zoals Henriëtte al aangeeft erg mooi als daar mensen bij zijn waar je veel om geeft, maar in de eerste plaats gaat het om de betekenis. En als mijn ouders niet rijden willen? Jammer, ik zal ze niet dwingen, maar ook niet vragen of de doopdienst verzet wordt naar door-de-week. Het is juist iets voor in de gemeente. Door de week stel je dan wel je ouders in de gelegenheid, maar mensen uit de kerkelijke gemeente (waarin een kind is geboren en om daarom gedoopt hoort te worden) die bijvoorbeeld moeten werken/oppassen/andere verplichtingen hebben kunnen dan niet.

Dat moet je me wel helemaal citeren ! Nu lijkt het alsof het MIJN uitdrukking is en dat is verre van dat ! Het is een uitspraak van Bonny.
Ik distantieer me van dit vervelende woord !

Het lijkt me wreed om van je kind te horen: kun je niet bij de doopdienst van je kleinkind zijn ? Jammer dan