Preek: 'voedsel' voor de rest van de week?

[Marieke]

Ik krijg nog niet echt duidelijk waaraan een preek moet voldoen volgens jullie. Ik heb hierboven een poging gewaagd. Dat het beluisteren van een preek subjectief is, merk ik natuurlijk ook vaak zat. Maar ik ben wel benieuwd wat er in een preek moet zitten zodat die "voedzaam" is. Misschien kun je een positief voorbeeld noemen. Graag samenvatten overigens.

Theoloog, ik zou heus wel wat zaken kunnen noemen, waarvan ik vind dat het in een preek moet zitten. En dan doel ik op met name op een Bijbelse schriftuurlijk-bevindelijke prediking, waarin zonde en genade, ellende/ verlossing en dankbaarheid, wet en evangelie evenwichtig gebracht wordt.
Maar ik maak daar gelijk de aantekening bij, dat het nog niet gezegd is dat het voor iedereen even voedzaam is. Ik kan zo'n preek horen, maar als mijn hart op zo'n moment zo dor en doods is dat niets me raakt (herkenbaar?), dan is het voor mij niet voedzaam. Maar het kan heel goed zijn dat de man/vrouw die voor mij zit in de kerk met een hongerige en dorstige ziel de preek "indrinkt". Voor hem/haar heel voedzaam dus. De week erna kan het andersom zijn.

[Mara]

Ik krijg nog niet echt duidelijk waaraan een preek moet voldoen volgens jullie. Ik heb hierboven een poging gewaagd. Dat het beluisteren van een preek subjectief is, merk ik natuurlijk ook vaak zat. Maar ik ben wel benieuwd wat er in een preek moet zitten zodat die "voedzaam" is. Misschien kun je een positief voorbeeld noemen. Graag samenvatten overigens.

Dat God op het hoogst verheerlijkt wordt en de mens op het diepst vernederd.
En dan graag geen afstandelijke bestudeerde preek, maar bevindelijk.
Er zijn genoeg namen te noemen, maar daar zijn de mods nooit zo blij mee

[theoloog]

@Marieke en @Mara,
natuurlijk maakt het uit hoe mensen in hun voorbereiding naar de dienst komen. Maar dat was niet mijn vraag. Jullie gaven gelukkig ook antwoord op die andere vraag: wat verwacht je van de prediker zelf. Ik hoor jullie zeggen dat je een Bijbelse boodschap wil horen, maar ook het getuigenis van de predikant zelf daarbij. Ik hoor jullie weinig spreken over de toepassing. Hoe zien jullie dat. Ik heb nogal eens onder een preek gezeten, waar beiden aanwezig waren, maar waar de toepassing zo algemeen bleef, dat ik niet wist "wat ik ermee moest". De vraag blijft, ja maar hoe dan? Dat is een preek waar je dan vooral hard bij kan zitten knikken. Het overgrote deel is waar, maar ik moet zelf zoeken naar de toepassing. Volgens mij is dat in de Bijbel echt anders.

[Fjodor]

@Marieke en @Mara,
natuurlijk maakt het uit hoe mensen in hun voorbereiding naar de dienst komen. Maar dat was niet mijn vraag. Jullie gaven gelukkig ook antwoord op die andere vraag: wat verwacht je van de prediker zelf. Ik hoor jullie zeggen dat je een Bijbelse boodschap wil horen, maar ook het getuigenis van de predikant zelf daarbij. Ik hoor jullie weinig spreken over de toepassing. Hoe zien jullie dat. Ik heb nogal eens onder een preek gezeten, waar beiden aanwezig waren, maar waar de toepassing zo algemeen bleef, dat ik niet wist "wat ik ermee moest". De vraag blijft, ja maar hoe dan? Dat is een preek waar je dan vooral hard bij kan zitten knikken. Het overgrote deel is waar, maar ik moet zelf zoeken naar de toepassing. Volgens mij is dat in de Bijbel echt anders.

Ik hoop dat ik duidelijk heb gemaakt dat Christus' werk buiten mij in de preek voor mij essentiëler is dan hoe ik Gods wil in mijn leven toe kan passen. En daar moeten we heel veel mee kunnen! Kunnen we niets met die genade? Dat zou toch verschrikkelijk zijn?

Maar omdat je het zo graag wilt:):
De toepassing die ik vaak hoor gaat over Gods Vaderlijke hand in het leven van Zijn kinderen. Het geeft een rust en vrede om daarmee te mogen leven.
Daarbij is er waarschuwing voor de zaken die de wereld normaal vindt maar die helemaal niet normaal zijn.
Ook oproep om de Heere Jezus Christus aan te nemen.
De ervaring van de gelovigen wordt voorgehouden als troost: als je de Heere door het geloof mag kennen dan ...

Dit was zomaar een greep.

[Marnix]

Ik krijg nog niet echt duidelijk waaraan een preek moet voldoen volgens jullie. Ik heb hierboven een poging gewaagd. Dat het beluisteren van een preek subjectief is, merk ik natuurlijk ook vaak zat. Maar ik ben wel benieuwd wat er in een preek moet zitten zodat die "voedzaam" is. Misschien kun je een positief voorbeeld noemen. Graag samenvatten overigens.

Theoloog, ik zou heus wel wat zaken kunnen noemen, waarvan ik vind dat het in een preek moet zitten. En dan doel ik op met name op een Bijbelse schriftuurlijk-bevindelijke prediking, waarin zonde en genade, ellende/ verlossing en dankbaarheid, wet en evangelie evenwichtig gebracht wordt.
Maar ik maak daar gelijk de aantekening bij, dat het nog niet gezegd is dat het voor iedereen even voedzaam is. Ik kan zo'n preek horen, maar als mijn hart op zo'n moment zo dor en doods is dat niets me raakt (herkenbaar?), dan is het voor mij niet voedzaam. Maar het kan heel goed zijn dat de man/vrouw die voor mij zit in de kerk met een hongerige en dorstige ziel de preek "indrinkt". Voor hem/haar heel voedzaam dus. De week erna kan het andersom zijn.

Ik denk dat je er op een bepaalde manier ook mee moet uitkijken, maar dat hangt allicht ook erg af van de samenstelling van de gemeente. Bestaat die grotendeels uit ongelovigen die God niet kennen of is het de gemeenschap der heiligen? Zijn het dode zondaars of in Christus levend gemaakte mensen? In het laatste geval moet je denk ik wel uitkijken om mensen die door Hem verlost zijn van de zonde, iedere keer weer onder de vloek van de wet te plaatsen en ze vervolgens weer genade aan te bieden (alsof we iedere zondag eerst weet vijanden van God gemaakt moeten worden en dan kinderen van Hem gemaakt worden). Ik zeg niet dat dit dan altijd optreedt maar het is wel een gevaar waar we voor moeten uitkijken. We moeten ongelovigen leren dat ze onder het oordeel zijn, maar gelovigen die vrijgsproken zijn door Christus niet. En nogmaals, dat is een lastig punt als er ook veel ongelovigen in de kerk zitten omdat er een groot verschil, een verschil van donker en licht, tussen die twee zit.

Ik krijg nog niet echt duidelijk waaraan een preek moet voldoen volgens jullie. Ik heb hierboven een poging gewaagd. Dat het beluisteren van een preek subjectief is, merk ik natuurlijk ook vaak zat. Maar ik ben wel benieuwd wat er in een preek moet zitten zodat die "voedzaam" is. Misschien kun je een positief voorbeeld noemen. Graag samenvatten overigens.

Dat God op het hoogst verheerlijkt wordt en de mens op het diepst vernederd.
En dan graag geen afstandelijke bestudeerde preek, maar bevindelijk.
Er zijn genoeg namen te noemen, maar daar zijn de mods nooit zo blij mee

Waar lees je dat in de Bijbel? Ik lees daar niet dat Gods doel met ons is dat Hij het hoogst en verheerlijkt en wij het diepst vernederd worden. Dat eerste lees ik overigens wel. Maar het evangelie is juist dat Hij ons wil vernieuwen, heel wil maken en het doel van zijn Woord niet is dat we vernederd worden, behalve in de zin dat Hij op de eerste plaats staat en wij van die plaats af gaan. Maar ik lees ook dat Hij ons in het paradijs een hoge plaats gaf (bijna goddelijk gemaakt zegt Psalm 8) en dat Hij ons juist die plek weer terug wil geven.

(Volgens de Van Dale betekent vernederen tegenwoordig: met minachting behandelen; krenken. )

[eilander]

Dat God op het hoogst verheerlijkt wordt en de mens op het diepst vernederd.

Waar lees je dat in de Bijbel? Ik lees daar niet dat Gods doel met ons is dat Hij het hoogst en verheerlijkt en wij het diepst vernederd worden. Dat eerste lees ik overigens wel. Maar het evangelie is juist dat Hij ons wil vernieuwen, heel wil maken en het doel van zijn Woord niet is dat we vernederd worden, behalve in de zin dat Hij op de eerste plaats staat en wij van die plaats af gaan. Maar ik lees ook dat Hij ons in het paradijs een hoge plaats gaf (bijna goddelijk gemaakt zegt Psalm 8) en dat Hij ons juist die plek weer terug wil geven.

(Volgens de Van Dale betekent vernederen tegenwoordig: met minachting behandelen; krenken. )

Eén van de zonden in het paradijs is hoogmoed: de mens wilde als God zijn. En die zonde zit er nog steeds in: wij zijn sterk geneigd veel groter van onszelf te denken dan dat we zijn. Vandaar die vernedering van de zondaar. Je leest dat b.v. bij Abraham als hij pleit voor Sodom ("hoewel ik stof en as ben"). En b.v. in Psalm 144: O HEERE! wat is de mens, dat Gij hem kent, het kind des mensen, dat Gij het acht? De mens is der ijdelheid gelijk; zijn dagen zijn als een voorbijgaande schaduw.

Waar lees je eigenlijk in de Bijbel dat de Heere ons de hoge plaats uit het paradijs weer terug wil geven?

[Fjodor]

Dat God op het hoogst verheerlijkt wordt en de mens op het diepst vernederd.

Waar lees je dat in de Bijbel? Ik lees daar niet dat Gods doel met ons is dat Hij het hoogst en verheerlijkt en wij het diepst vernederd worden. Dat eerste lees ik overigens wel. Maar het evangelie is juist dat Hij ons wil vernieuwen, heel wil maken en het doel van zijn Woord niet is dat we vernederd worden, behalve in de zin dat Hij op de eerste plaats staat en wij van die plaats af gaan. Maar ik lees ook dat Hij ons in het paradijs een hoge plaats gaf (bijna goddelijk gemaakt zegt Psalm 8) en dat Hij ons juist die plek weer terug wil geven.

(Volgens de Van Dale betekent vernederen tegenwoordig: met minachting behandelen; krenken. )

Eén van de zonden in het paradijs is hoogmoed: de mens wilde als God zijn. En die zonde zit er nog steeds in: wij zijn sterk geneigd veel groter van onszelf te denken dan dat we zijn. Vandaar die vernedering van de zondaar. Je leest dat b.v. bij Abraham als hij pleit voor Sodom ("hoewel ik stof en as ben"). En b.v. in Psalm 144: O HEERE! wat is de mens, dat Gij hem kent, het kind des mensen, dat Gij het acht? De mens is der ijdelheid gelijk; zijn dagen zijn als een voorbijgaande schaduw.

Waar lees je eigenlijk in de Bijbel dat de Heere ons de hoge plaats uit het paradijs weer terug wil geven?

Misschien hieruit:
Op.3:20 Zie, Ik sta aan de deur53, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden,55 en hij met Mij.
21 Die overwint, Ik zal hem geven met Mij te zitten in Mijn troon, gelijk als Ik56 overwonnen heb, en ben gezeten met Mijn Vader in Zijn troon.

Maar ik ben het verder wel eens met je punt.

En Marnix, wat doe je met een tekst als deze:?

Klaagl 3:1 Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.
2 Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.
3 Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.
4 Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.
5 Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.
6 Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.
7 Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.
8 Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.
9 Gimel. Hij heeft mijn wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.
10 Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.
11 Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.
12 Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.
13 He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.
14 He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.
15 He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.
16 Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.
17 Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.
18 Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.
19 Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.
20 Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.
21 Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;
22 Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

Als ik zo jouw punt lees (@Marnix), dan komt dat op mij over alsof er een zoetsappig evangelie gepreekt gaat worden. Als mij de wet niet verteld wordt, en de ernst van de zonde, en de grote heiligheid van de Heere waar wij niet bij kunnen bestaan, dan wordt daar de diepte van het evangelie ook niet voorgehouden.

[Marieke]

Ik krijg nog niet echt duidelijk waaraan een preek moet voldoen volgens jullie. Ik heb hierboven een poging gewaagd. Dat het beluisteren van een preek subjectief is, merk ik natuurlijk ook vaak zat. Maar ik ben wel benieuwd wat er in een preek moet zitten zodat die "voedzaam" is. Misschien kun je een positief voorbeeld noemen. Graag samenvatten overigens.

Theoloog, ik zou heus wel wat zaken kunnen noemen, waarvan ik vind dat het in een preek moet zitten. En dan doel ik op met name op een Bijbelse schriftuurlijk-bevindelijke prediking, waarin zonde en genade, ellende/ verlossing en dankbaarheid, wet en evangelie evenwichtig gebracht wordt.
Maar ik maak daar gelijk de aantekening bij, dat het nog niet gezegd is dat het voor iedereen even voedzaam is. Ik kan zo'n preek horen, maar als mijn hart op zo'n moment zo dor en doods is dat niets me raakt (herkenbaar?), dan is het voor mij niet voedzaam. Maar het kan heel goed zijn dat de man/vrouw die voor mij zit in de kerk met een hongerige en dorstige ziel de preek "indrinkt". Voor hem/haar heel voedzaam dus. De week erna kan het andersom zijn.

Ik denk dat je er op een bepaalde manier ook mee moet uitkijken, maar dat hangt allicht ook erg af van de samenstelling van de gemeente. Bestaat die grotendeels uit ongelovigen die God niet kennen of is het de gemeenschap der heiligen? Zijn het dode zondaars of in Christus levend gemaakte mensen? In het laatste geval moet je denk ik wel uitkijken om mensen die door Hem verlost zijn van de zonde, iedere keer weer onder de vloek van de wet te plaatsen en ze vervolgens weer genade aan te bieden (alsof we iedere zondag eerst weet vijanden van God gemaakt moeten worden en dan kinderen van Hem gemaakt worden). Ik zeg niet dat dit dan altijd optreedt maar het is wel een gevaar waar we voor moeten uitkijken. We moeten ongelovigen leren dat ze onder het oordeel zijn, maar gelovigen die vrijgsproken zijn door Christus niet. En nogmaals, dat is een lastig punt als er ook veel ongelovigen in de kerk zitten omdat er een groot verschil, een verschil van donker en licht, tussen die twee zit.

Zondag 44/vraag 115 van de Heidelberger Catechismus (staat in het stuk van de dankbaarheid!!):
Vraag 115
Waarom laat ons dan God alzo scherpelijk de tien gebodenprediken, zo ze toch niemand in dit leven houden kan?
Eerstelijk, opdat wij ons leven lang onzen zondigen aard hoe langerhoe meer leren kennen , en des te begeriger zijn, om de vergeving der zondenen de gerechtigheid in Christus te zoeken. Daarna, opdat wij zonder ophouden ons benaarstigen, en God bidden om de genade des Heiligen Geestes, opdat wij hoelanger hoe meer naar het evenbeeld Gods vernieuwd worden, totdat wij tot deze voorgestelde volkomenheid na dit leven geraken.

[Mariavt]

Waar lees je eigenlijk in de Bijbel dat de Heere ons de hoge plaats uit het paradijs weer terug wil geven?

Lukas 23:43 En Jezus zeide tot hem: Voorwaar, zeg Ik u: Heden zult gij met Mij in het Paradijs zijn.
2 Korintiërs 12:4 Dat hij opgetrokken is geweest in het paradijs, en gehoord heeft onuitsprekelijke woorden, die het een mens niet geoorloofd is te spreken.
Openbaring 2:7 Die oren heeft, die hore wat de Geest tot de Gemeenten zegt. Die overwint, Ik zal hem geven te eten van den boom des levens, die in het midden van het paradijs Gods is

[Mara]

Ik krijg nog niet echt duidelijk waaraan een preek moet voldoen volgens jullie. Ik heb hierboven een poging gewaagd. Dat het beluisteren van een preek subjectief is, merk ik natuurlijk ook vaak zat. Maar ik ben wel benieuwd wat er in een preek moet zitten zodat die "voedzaam" is. Misschien kun je een positief voorbeeld noemen. Graag samenvatten overigens.

Theoloog, ik zou heus wel wat zaken kunnen noemen, waarvan ik vind dat het in een preek moet zitten. En dan doel ik op met name op een Bijbelse schriftuurlijk-bevindelijke prediking, waarin zonde en genade, ellende/ verlossing en dankbaarheid, wet en evangelie evenwichtig gebracht wordt.
Maar ik maak daar gelijk de aantekening bij, dat het nog niet gezegd is dat het voor iedereen even voedzaam is. Ik kan zo'n preek horen, maar als mijn hart op zo'n moment zo dor en doods is dat niets me raakt (herkenbaar?), dan is het voor mij niet voedzaam. Maar het kan heel goed zijn dat de man/vrouw die voor mij zit in de kerk met een hongerige en dorstige ziel de preek "indrinkt". Voor hem/haar heel voedzaam dus. De week erna kan het andersom zijn.

Ik denk dat je er op een bepaalde manier ook mee moet uitkijken, maar dat hangt allicht ook erg af van de samenstelling van de gemeente. Bestaat die grotendeels uit ongelovigen die God niet kennen of is het de gemeenschap der heiligen? Zijn het dode zondaars of in Christus levend gemaakte mensen? In het laatste geval moet je denk ik wel uitkijken om mensen die door Hem verlost zijn van de zonde, iedere keer weer onder de vloek van de wet te plaatsen en ze vervolgens weer genade aan te bieden (alsof we iedere zondag eerst weet vijanden van God gemaakt moeten worden en dan kinderen van Hem gemaakt worden). Ik zeg niet dat dit dan altijd optreedt maar het is wel een gevaar waar we voor moeten uitkijken. We moeten ongelovigen leren dat ze onder het oordeel zijn, maar gelovigen die vrijgsproken zijn door Christus niet. En nogmaals, dat is een lastig punt als er ook veel ongelovigen in de kerk zitten omdat er een groot verschil, een verschil van donker en licht, tussen die twee zit.

Ik krijg nog niet echt duidelijk waaraan een preek moet voldoen volgens jullie. Ik heb hierboven een poging gewaagd. Dat het beluisteren van een preek subjectief is, merk ik natuurlijk ook vaak zat. Maar ik ben wel benieuwd wat er in een preek moet zitten zodat die "voedzaam" is. Misschien kun je een positief voorbeeld noemen. Graag samenvatten overigens.

Dat God op het hoogst verheerlijkt wordt en de mens op het diepst vernederd.
En dan graag geen afstandelijke bestudeerde preek, maar bevindelijk.
Er zijn genoeg namen te noemen, maar daar zijn de mods nooit zo blij mee

Waar lees je dat in de Bijbel? Ik lees daar niet dat Gods doel met ons is dat Hij het hoogst en verheerlijkt en wij het diepst vernederd worden. Dat eerste lees ik overigens wel. Maar het evangelie is juist dat Hij ons wil vernieuwen, heel wil maken en het doel van zijn Woord niet is dat we vernederd worden, behalve in de zin dat Hij op de eerste plaats staat en wij van die plaats af gaan. Maar ik lees ook dat Hij ons in het paradijs een hoge plaats gaf (bijna goddelijk gemaakt zegt Psalm 8) en dat Hij ons juist die plek weer terug wil geven.

(Volgens de Van Dale betekent vernederen tegenwoordig: met minachting behandelen; krenken. )

Nee zo staat het er inderdaad niet !
Als de Heere werkzaam wordt in ons hart, is het een groot Wonder dat Hij ons nog spaart en draagt. In ons gewone leven kunnen we heus op een bepaalde manier dankbaar zijn, zoals we dankbaar zijn jegens een ander mens die iets voor ons doet. Maar dat is iets heel anders !
Zo te lezen wil jij er nog niet aan, dat je toch echt eerst onder moet liggen !
We zullen onze zonde moeten doorleven.
Als het een kwestie is van simpel een nieuw hart krijgen, wat moeten wij dan met onze verwondering hierover ?
Menselijke dankbaarheid gaat over, net als menselijke liefde, het is allemaal eindig.
Zolang er nog IETS van de mens inzit, heeft het geen eeuwigheidswaarde.
Jij zit net als ik in de cgk, veel predikanten preken dit echt wel hoor. Helaas niet allemaal meer

[theoloog]

Dat God op het hoogst verheerlijkt wordt en de mens op het diepst vernederd.

Waar lees je dat in de Bijbel? Ik lees daar niet dat Gods doel met ons is dat Hij het hoogst en verheerlijkt en wij het diepst vernederd worden. Dat eerste lees ik overigens wel. Maar het evangelie is juist dat Hij ons wil vernieuwen, heel wil maken en het doel van zijn Woord niet is dat we vernederd worden, behalve in de zin dat Hij op de eerste plaats staat en wij van die plaats af gaan. Maar ik lees ook dat Hij ons in het paradijs een hoge plaats gaf (bijna goddelijk gemaakt zegt Psalm 8) en dat Hij ons juist die plek weer terug wil geven.

(Volgens de Van Dale betekent vernederen tegenwoordig: met minachting behandelen; krenken. )

Eén van de zonden in het paradijs is hoogmoed: de mens wilde als God zijn. En die zonde zit er nog steeds in: wij zijn sterk geneigd veel groter van onszelf te denken dan dat we zijn. Vandaar die vernedering van de zondaar. Je leest dat b.v. bij Abraham als hij pleit voor Sodom ("hoewel ik stof en as ben"). En b.v. in Psalm 144: O HEERE! wat is de mens, dat Gij hem kent, het kind des mensen, dat Gij het acht? De mens is der ijdelheid gelijk; zijn dagen zijn als een voorbijgaande schaduw.

Waar lees je eigenlijk in de Bijbel dat de Heere ons de hoge plaats uit het paradijs weer terug wil geven?

Misschien hieruit:
Op.3:20 Zie, Ik sta aan de deur53, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden,55 en hij met Mij.
21 Die overwint, Ik zal hem geven met Mij te zitten in Mijn troon, gelijk als Ik56 overwonnen heb, en ben gezeten met Mijn Vader in Zijn troon.

Maar ik ben het verder wel eens met je punt.

En Marnix, wat doe je met een tekst als deze:?

Klaagl 3:1 Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.
2 Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.
3 Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.
4 Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.
5 Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.
6 Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.
7 Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.
8 Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.
9 Gimel. Hij heeft mijn wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.
10 Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.
11 Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.
12 Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.
13 He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.
14 He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.
15 He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.
16 Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.
17 Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.
18 Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.
19 Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.
20 Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.
21 Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;
22 Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

Als ik zo jouw punt lees (@Marnix), dan komt dat op mij over alsof er een zoetsappig evangelie gepreekt gaat worden. Als mij de wet niet verteld wordt, en de ernst van de zonde, en de grote heiligheid van de Heere waar wij niet bij kunnen bestaan, dan wordt daar de diepte van het evangelie ook niet voorgehouden.

De vraag is of wij als het gaat om het lied van Jeremia, een verwoesting van de hoofdstad van ons land hebben meegemaakt door de Babyloniërs? Hebben wij de plek waar God zijn zetel had in rook en vlammen zien opgaan? Is er een klein deel van ons volk overgebleven, een groot deel vermoord en de rest in ballingschap. Kortom zitten wij in een land waar de genocide overheen is gegaan als straf voor onze zonden. Ik dacht het niet!!!

Daarom moet je wel het boek Klaagliederen in zijn context lezen en niet zo maar één op één tot je eigen psalm maken. Dan laat je de Schrift buikspreken. Dat gebeurt helaas erg veel. Zelfs in Jeremia's ogen is God toch nog genadig, hoewel hij zich temidden van het letterlijke oordeel van God bevindt. Dat letterlijke oordeel en nog veel zwaarder dan Jeremia meemaakte is op Christus neergedaalt en niet op ons. Wat een genade = onverdiende gunst.

[Marnix]

Ik krijg nog niet echt duidelijk waaraan een preek moet voldoen volgens jullie. Ik heb hierboven een poging gewaagd. Dat het beluisteren van een preek subjectief is, merk ik natuurlijk ook vaak zat. Maar ik ben wel benieuwd wat er in een preek moet zitten zodat die "voedzaam" is. Misschien kun je een positief voorbeeld noemen. Graag samenvatten overigens.

Theoloog, ik zou heus wel wat zaken kunnen noemen, waarvan ik vind dat het in een preek moet zitten. En dan doel ik op met name op een Bijbelse schriftuurlijk-bevindelijke prediking, waarin zonde en genade, ellende/ verlossing en dankbaarheid, wet en evangelie evenwichtig gebracht wordt.
Maar ik maak daar gelijk de aantekening bij, dat het nog niet gezegd is dat het voor iedereen even voedzaam is. Ik kan zo'n preek horen, maar als mijn hart op zo'n moment zo dor en doods is dat niets me raakt (herkenbaar?), dan is het voor mij niet voedzaam. Maar het kan heel goed zijn dat de man/vrouw die voor mij zit in de kerk met een hongerige en dorstige ziel de preek "indrinkt". Voor hem/haar heel voedzaam dus. De week erna kan het andersom zijn.

Ik denk dat je er op een bepaalde manier ook mee moet uitkijken, maar dat hangt allicht ook erg af van de samenstelling van de gemeente. Bestaat die grotendeels uit ongelovigen die God niet kennen of is het de gemeenschap der heiligen? Zijn het dode zondaars of in Christus levend gemaakte mensen? In het laatste geval moet je denk ik wel uitkijken om mensen die door Hem verlost zijn van de zonde, iedere keer weer onder de vloek van de wet te plaatsen en ze vervolgens weer genade aan te bieden (alsof we iedere zondag eerst weet vijanden van God gemaakt moeten worden en dan kinderen van Hem gemaakt worden). Ik zeg niet dat dit dan altijd optreedt maar het is wel een gevaar waar we voor moeten uitkijken. We moeten ongelovigen leren dat ze onder het oordeel zijn, maar gelovigen die vrijgsproken zijn door Christus niet. En nogmaals, dat is een lastig punt als er ook veel ongelovigen in de kerk zitten omdat er een groot verschil, een verschil van donker en licht, tussen die twee zit.

Ik krijg nog niet echt duidelijk waaraan een preek moet voldoen volgens jullie. Ik heb hierboven een poging gewaagd. Dat het beluisteren van een preek subjectief is, merk ik natuurlijk ook vaak zat. Maar ik ben wel benieuwd wat er in een preek moet zitten zodat die "voedzaam" is. Misschien kun je een positief voorbeeld noemen. Graag samenvatten overigens.

Dat God op het hoogst verheerlijkt wordt en de mens op het diepst vernederd.
En dan graag geen afstandelijke bestudeerde preek, maar bevindelijk.
Er zijn genoeg namen te noemen, maar daar zijn de mods nooit zo blij mee

Waar lees je dat in de Bijbel? Ik lees daar niet dat Gods doel met ons is dat Hij het hoogst en verheerlijkt en wij het diepst vernederd worden. Dat eerste lees ik overigens wel. Maar het evangelie is juist dat Hij ons wil vernieuwen, heel wil maken en het doel van zijn Woord niet is dat we vernederd worden, behalve in de zin dat Hij op de eerste plaats staat en wij van die plaats af gaan. Maar ik lees ook dat Hij ons in het paradijs een hoge plaats gaf (bijna goddelijk gemaakt zegt Psalm 8) en dat Hij ons juist die plek weer terug wil geven.

(Volgens de Van Dale betekent vernederen tegenwoordig: met minachting behandelen; krenken. )

Nee zo staat het er inderdaad niet !
Als de Heere werkzaam wordt in ons hart, is het een groot Wonder dat Hij ons nog spaart en draagt. In ons gewone leven kunnen we heus op een bepaalde manier dankbaar zijn, zoals we dankbaar zijn jegens een ander mens die iets voor ons doet. Maar dat is iets heel anders !
Zo te lezen wil jij er nog niet aan, dat je toch echt eerst onder moet liggen !
We zullen onze zonde moeten doorleven.
Als het een kwestie is van simpel een nieuw hart krijgen, wat moeten wij dan met onze verwondering hierover ?
Menselijke dankbaarheid gaat over, net als menselijke liefde, het is allemaal eindig.
Zolang er nog IETS van de mens inzit, heeft het geen eeuwigheidswaarde.
Jij zit net als ik in de cgk, veel predikanten preken dit echt wel hoor. Helaas niet allemaal meer

Wie zegt dat ik er niet onder heb gelegen? En als dat zo is, moet ik dan iedere keer weer in de ellende baden (opdat de genade toeneme?). Dat is juist mijn waarschuwing. Wat je zegt klopt voor ongelovigen maar iemand die in de ellende heeft gelegen, daar door Gods genade uitgetrokken is en zo kind van God is geworden voorhouden dat hij toch echt eerst eens onder de ellende moet liggen en zijn zonde moet gaan doorleven is de omgekeerde wereld....

[Marnix]

Dat God op het hoogst verheerlijkt wordt en de mens op het diepst vernederd.

Waar lees je dat in de Bijbel? Ik lees daar niet dat Gods doel met ons is dat Hij het hoogst en verheerlijkt en wij het diepst vernederd worden. Dat eerste lees ik overigens wel. Maar het evangelie is juist dat Hij ons wil vernieuwen, heel wil maken en het doel van zijn Woord niet is dat we vernederd worden, behalve in de zin dat Hij op de eerste plaats staat en wij van die plaats af gaan. Maar ik lees ook dat Hij ons in het paradijs een hoge plaats gaf (bijna goddelijk gemaakt zegt Psalm 8) en dat Hij ons juist die plek weer terug wil geven.

(Volgens de Van Dale betekent vernederen tegenwoordig: met minachting behandelen; krenken. )

Eén van de zonden in het paradijs is hoogmoed: de mens wilde als God zijn. En die zonde zit er nog steeds in: wij zijn sterk geneigd veel groter van onszelf te denken dan dat we zijn. Vandaar die vernedering van de zondaar. Je leest dat b.v. bij Abraham als hij pleit voor Sodom ("hoewel ik stof en as ben"). En b.v. in Psalm 144: O HEERE! wat is de mens, dat Gij hem kent, het kind des mensen, dat Gij het acht? De mens is der ijdelheid gelijk; zijn dagen zijn als een voorbijgaande schaduw.

Waar lees je eigenlijk in de Bijbel dat de Heere ons de hoge plaats uit het paradijs weer terug wil geven?

Bijvoorbeeld in Openbaring 5:

9 En zij zongen een nieuw lied en zeiden: U bent het waard om de boekrol te nemen en zijn zegels te openen, want U bent geslacht en hebt ons voor God gekocht met Uw bloed, uit elke stam, taal, volk en natie.
10 En U hebt ons voor onze God gemaakt tot koningen en priesters, en wij zullen als koningen regeren over de aarde.

En in hoofdstuk 20 en 22:

6 Zalig en heilig is hij die deel heeft aan de eerste opstanding. Over hen heeft de tweede dood geen macht, maar zij zullen priesters van God en van Christus zijn, en zij zullen met Hem als koningen regeren, duizend jaar lang.

3 En geen enkele vervloeking zal er meer zijn. En de troon van God en van het Lam zal daar zijn, en Zijn dienstknechten zullen Hem dienen,
4 en zullen Zijn aangezicht zien, en Zijn Naam zal op hun voorhoofd zijn.
5 En daar zal geen nacht zijn, en zij hebben geen lamp en ook geen zonlicht nodig, want de Heere God verlicht hen. En zij zullen als koningen regeren in alle eeuwigheid.

In 2 Timotheus 2:

Als wij met hem gestorven zijn,
zullen we ook met hem leven;
12 als wij volharden,
zullen we ook met hem heersen;
als wij hem verloochenen,
zal hij ons ook verloochenen;
13 als wij hem ontrouw zijn,
blijft hij ons trouw,
want zichzelf verloochenen kan hij niet.

Dat God op het hoogst verheerlijkt wordt en de mens op het diepst vernederd.

Waar lees je dat in de Bijbel? Ik lees daar niet dat Gods doel met ons is dat Hij het hoogst en verheerlijkt en wij het diepst vernederd worden. Dat eerste lees ik overigens wel. Maar het evangelie is juist dat Hij ons wil vernieuwen, heel wil maken en het doel van zijn Woord niet is dat we vernederd worden, behalve in de zin dat Hij op de eerste plaats staat en wij van die plaats af gaan. Maar ik lees ook dat Hij ons in het paradijs een hoge plaats gaf (bijna goddelijk gemaakt zegt Psalm 8) en dat Hij ons juist die plek weer terug wil geven.

(Volgens de Van Dale betekent vernederen tegenwoordig: met minachting behandelen; krenken. )

Eén van de zonden in het paradijs is hoogmoed: de mens wilde als God zijn. En die zonde zit er nog steeds in: wij zijn sterk geneigd veel groter van onszelf te denken dan dat we zijn. Vandaar die vernedering van de zondaar. Je leest dat b.v. bij Abraham als hij pleit voor Sodom ("hoewel ik stof en as ben"). En b.v. in Psalm 144: O HEERE! wat is de mens, dat Gij hem kent, het kind des mensen, dat Gij het acht? De mens is der ijdelheid gelijk; zijn dagen zijn als een voorbijgaande schaduw.

Waar lees je eigenlijk in de Bijbel dat de Heere ons de hoge plaats uit het paradijs weer terug wil geven?

Misschien hieruit:
Op.3:20 Zie, Ik sta aan de deur53, en Ik klop; indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden,55 en hij met Mij.
21 Die overwint, Ik zal hem geven met Mij te zitten in Mijn troon, gelijk als Ik56 overwonnen heb, en ben gezeten met Mijn Vader in Zijn troon.

Maar ik ben het verder wel eens met je punt.

En Marnix, wat doe je met een tekst als deze:?

Klaagl 3:1 Aleph. Ik ben de man, die ellende gezien heeft door de roede Zijner verbolgenheid.
2 Aleph. Hij heeft mij geleid en gevoerd in de duisternis, en niet in het licht.
3 Aleph. Hij heeft Zich immers tegen mij gewend, Hij heeft Zijn hand den gansen dag veranderd.
4 Beth. Hij heeft mijn vlees en mijn huid oud gemaakt, Hij heeft mijn beenderen gebroken.
5 Beth. Hij heeft tegen mij gebouwd, en Hij heeft mij met galle en moeite omringd.
6 Beth. Hij heeft mij gezet in duistere plaatsen, als degenen, die over lang dood zijn.
7 Gimel. Hij heeft mij toegemuurd, dat ik er niet uit gaan kan; Hij heeft mijn koperen boeien verzwaard.
8 Gimel. Ook wanneer ik roep en schreeuw, sluit Hij de oren voor mijn gebed.
9 Gimel. Hij heeft mijn wegen toegemuurd met uitgehouwen stenen, Hij heeft mijn paden verkeerd.
10 Daleth. Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen plaatsen.
11 Daleth. Hij heeft mijn wegen afgewend; en Hij heeft mij in stukken gebroken; Hij heeft mij woest gemaakt.
12 Daleth. Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij heeft mij den pijl als ten doel gesteld.
13 He. Hij heeft Zijn pijlen in mijn nieren doen ingaan.
14 He. Ik ben al mijn volk tot belaching geworden, hun snarenspel den gansen dag.
15 He. Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem dronken gemaakt.
16 Vau. Hij heeft mijn tanden met zandsteentjes verbrijzeld, Hij heeft mij in de as nedergedrukt.
17 Vau. En Gij hebt mijn ziel verre van den vrede verstoten, ik heb het goede vergeten.
18 Vau. Toen zeide ik: Mijn sterkte is vergaan, en mijn hoop van den HEERE.
19 Zain. Gedenk aan mijn ellende en aan mijn ballingschap, aan den alsem en galle.
20 Zain. Mijn ziel gedenkt er wel terdege aan, en zij bukt zich neder in mij.
21 Zain. Dit zal ik mij ter harte nemen, daarom zal ik hopen;
22 Cheth. Het zijn de goedertierenheden des HEEREN, dat wij niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden geen einde hebben;

Als ik zo jouw punt lees (@Marnix), dan komt dat op mij over alsof er een zoetsappig evangelie gepreekt gaat worden. Als mij de wet niet verteld wordt, en de ernst van de zonde, en de grote heiligheid van de Heere waar wij niet bij kunnen bestaan, dan wordt daar de diepte van het evangelie ook niet voorgehouden.

Ik zeg niet dat de wet niet gepreekt moet worden. Ik denk wel dat je moet uitkijken met hoe je het brengt. De wet is goed en vervuld in Christus. We zijn als kinderen van Hem niet meer onder de vloek van de wet. Je moet dan uitkijken dat je mensen niet iedere keer eerst weer "onder de vloek van de wet brengt" om vervolgens ze weer vrijspraak te preken, alsof we iedere keer weer eerst vijanden van God worden en dan weer vrijgesproken worden. Bekering en wedergeboorte is eenmalig. Dat moet echter niet leiden tot een zoetsappig evangelie (maak je niet druk, het komt allemaal wel goed). Bij de apostelen zien we doorgaans dat ze ongelovigen (die vijanden van God zijn) oproepen tot bekering en de gemeente van Christus (die vrijgekochte kinderen van God zijn) tot heiliging. En dat is ook mijn waarschuwing en oproep, om die zaken niet door elkaar te halen. En de aansporingen en oproep tot heiliging zijn zeker geen zoetsappige praatjes.

Ik krijg nog niet echt duidelijk waaraan een preek moet voldoen volgens jullie. Ik heb hierboven een poging gewaagd. Dat het beluisteren van een preek subjectief is, merk ik natuurlijk ook vaak zat. Maar ik ben wel benieuwd wat er in een preek moet zitten zodat die "voedzaam" is. Misschien kun je een positief voorbeeld noemen. Graag samenvatten overigens.

Theoloog, ik zou heus wel wat zaken kunnen noemen, waarvan ik vind dat het in een preek moet zitten. En dan doel ik op met name op een Bijbelse schriftuurlijk-bevindelijke prediking, waarin zonde en genade, ellende/ verlossing en dankbaarheid, wet en evangelie evenwichtig gebracht wordt.
Maar ik maak daar gelijk de aantekening bij, dat het nog niet gezegd is dat het voor iedereen even voedzaam is. Ik kan zo'n preek horen, maar als mijn hart op zo'n moment zo dor en doods is dat niets me raakt (herkenbaar?), dan is het voor mij niet voedzaam. Maar het kan heel goed zijn dat de man/vrouw die voor mij zit in de kerk met een hongerige en dorstige ziel de preek "indrinkt". Voor hem/haar heel voedzaam dus. De week erna kan het andersom zijn.

Ik denk dat je er op een bepaalde manier ook mee moet uitkijken, maar dat hangt allicht ook erg af van de samenstelling van de gemeente. Bestaat die grotendeels uit ongelovigen die God niet kennen of is het de gemeenschap der heiligen? Zijn het dode zondaars of in Christus levend gemaakte mensen? In het laatste geval moet je denk ik wel uitkijken om mensen die door Hem verlost zijn van de zonde, iedere keer weer onder de vloek van de wet te plaatsen en ze vervolgens weer genade aan te bieden (alsof we iedere zondag eerst weet vijanden van God gemaakt moeten worden en dan kinderen van Hem gemaakt worden). Ik zeg niet dat dit dan altijd optreedt maar het is wel een gevaar waar we voor moeten uitkijken. We moeten ongelovigen leren dat ze onder het oordeel zijn, maar gelovigen die vrijgsproken zijn door Christus niet. En nogmaals, dat is een lastig punt als er ook veel ongelovigen in de kerk zitten omdat er een groot verschil, een verschil van donker en licht, tussen die twee zit.

Zondag 44/vraag 115 van de Heidelberger Catechismus (staat in het stuk van de dankbaarheid!!):
Vraag 115
Waarom laat ons dan God alzo scherpelijk de tien gebodenprediken, zo ze toch niemand in dit leven houden kan?
Eerstelijk, opdat wij ons leven lang onzen zondigen aard hoe langerhoe meer leren kennen , en des te begeriger zijn, om de vergeving der zondenen de gerechtigheid in Christus te zoeken. Daarna, opdat wij zonder ophouden ons benaarstigen, en God bidden om de genade des Heiligen Geestes, opdat wij hoelanger hoe meer naar het evenbeeld Gods vernieuwd worden, totdat wij tot deze voorgestelde volkomenheid na dit leven geraken.

Daarom is het ook goed om te wet te preken. Mooi hoe het er staat. Niet dat we ons daardoor bekeren en weer naar zijn evenbeeld vernieuwd worden, maar dat we bidden om genade en hoe langer hoe meer vernieuwd worden. Dat is een opgaande lijn (en niet een telkens opnieuw beginnen) in heiliging. Daarom staat de wet inderdaad niet bij het kopje "ellende" of "verlossing" maar bij dankbaarheid. En ja, we leren onze zondige aard steeds meer kennen, maar kennen ook onze Verlosser!

[Fjodor]

Zolang er nog IETS van de mens inzit, heeft het geen eeuwigheidswaarde.

Er zit altijd veel te veel van de mens bij.

[Fjodor]

Ik zeg niet dat de wet niet gepreekt moet worden. Ik denk wel dat je moet uitkijken met hoe je het brengt. De wet is goed en vervuld in Christus. We zijn als kinderen van Hem niet meer onder de vloek van de wet. Je moet dan uitkijken dat je mensen niet iedere keer eerst weer "onder de vloek van de wet brengt" om vervolgens ze weer vrijspraak te preken, alsof we iedere keer weer eerst vijanden van God worden en dan weer vrijgesproken worden. Bekering en wedergeboorte is eenmalig. Dat moet echter niet leiden tot een zoetsappig evangelie (maak je niet druk, het komt allemaal wel goed). Bij de apostelen zien we doorgaans dat ze ongelovigen (die vijanden van God zijn) oproepen tot bekering en de gemeente van Christus (die vrijgekochte kinderen van God zijn) tot heiliging. En dat is ook mijn waarschuwing en oproep, om die zaken niet door elkaar te halen. En de aansporingen en oproep tot heiliging zijn zeker geen zoetsappige praatjes.

Maar hoe wordt mij de waarde van Christus' kruiswerk voorgehouden? Dat is toch door mij te wijzen op mijn zonden? Dat is iets anders dan de gelovigen weer onder de vloek van de wet brengen, maar dat is wel het ernstig preken van de zonde opdat Christus' Middelaarswerk verheerlijkt wordt.
Verder moet die oproep tot heiliging ook zeker een plaats hebben.