Lauwheid, achterdocht en kritiek BINNEN kerken verbeteren

[Ariene]

.

[Afgewezen]

Afgewezen, ik begrijp jou soms niet...

God begint Zijn werk en dan komt de rest vanzelf goed

Weet je dat juist dit altijd mijn hoop ik geweest?

Nadat ik één keer een indruk had gekregen van Gods werking
(Ik las als meisje van 14 de christenreis en op een avond kón ik niet stoppen.
Het was anders dan anders, ik las de tekst niet gewoon, maar het werd dieper in mijn hart gelegd.
De volgende avond probeerde ik het weer, maar het was weg...)

Heb ik God in elk gebed gezegd. "Er staat dat u niet zal laten varen het werk wat u begon"!
maar gelijk was het altijd ook mij vast hoop, Hij zal nooit verlaten wat Zijn hand begon!

En mijn vertrouwen is niet beschaamd.

Lees mijn motivatie erbij en geef dan nog eens antwoord.

[Tiberius]

Afgewezen, ik begrijp jou soms niet...

Dat is vreselijk jammer.
Want Afgewezen wijst precies het probleem aan waar het in allerlei topics over gaat.
Een kloof die dwars door de gereformeerde gezindte blijkt te lopen: het conclusiegeloof (God zal wel begonnen zijn, dus Hij gaat ook verder) of het geloof dat door de Heilige Geest gewerkt wordt.

[Ariene]

.

[Tiberius]

Jij wilt De Drieënig God helemaal opgesplits zien en elk in hun eigen specifieke taak benoemen.

Welnee.
In tal van postings lees ik gewoon dat de Heilige Geest niet meer aan de bekering te pas komt. Met eerbied gesproken: Hij heeft geen werk meer te doen. En het spijt me, maar dat klopt echt niet.

[Afgewezen]

Ik krijg een soort Vierschaar gevoel...

Jij wilt De Drieënig God helemaal opgesplits zien en elk in hun eigen specifieke taak benoemen.

Prima, maar wanneer ik eenvoudig zeg dat God zijn werk begon met mij en het ook afmaakt, is dat voor mij genoeg!
laten we ons verder maar meer zorgen maken over hoe we met deze "woning" van God omgaan.

Ariene, wat voor jou genoeg is, is niet maatgevend. Bekering is niet van onverschillig vroom worden, maar is een daadwerkelijke verzoening met God.
En nee, ik splits de Drie-enige God niet. Ik maak onderscheid tussen het ontdekkende werk van de Heilige Geest en Zijn inwoning in de zondaar, wanneer deze door Christus met God is verzoend.
Als dit niet meer gezegd mag worden, dan zijn we wel heel ver van huis geraakt.

[Jongere]

En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt. En deze wordt in ons niet teweeggebracht door middel van de uiterlijke prediking alleen, noch door aanrading, of zulke manier van werking, dat, wanneer nu God Zijn werk volbracht heeft, het alsdan nog in de macht des mensen zou staan wedergeboren te worden of niet wedergeboren te worden, bekeerd te worden of niet bekeerd te worden. Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven. En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf. Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert.

Dit vind ik nog altijd één van de duidelijkste omschrijvingen van bekering.

[Ariene]

.

[Ariene]

.

[Afgewezen]

En dan vraag ik me af waarom ik het verwijt krijgt onverschillig vroom te willen worden...
Wie kan mij dat uitleggen?

Ván onverschillig vroom worden, heb ik gezegd...

[Afgewezen]

Wil je dan voor mijn duidelijkheid een uitleggen aan de hand van onderstaande geschiedenis hoe jij he bedoeld?

2 En zie, er was een man, met name geheten Zacheüs; en deze was een overste der tollenaren, en hij was rijk;

3 En zocht Jezus te zien, wie Hij was; en kon niet vanwege de schare, omdat hij klein van persoon was.

4 En vooruitlopende, klom hij op een wilden vijgeboom, opdat hij Hem mocht zien; want Hij zou door dien weg voorbijgaan.

5 En als Jezus aan die plaats kwam, opwaarts ziende, zag Hij hem, en zeide tot hem: Zacheüs! haast u, en kom af; want Ik moet heden in uw huis blijven.

6 En hij haastte zich en kwam af, en ontving Hem met blijdschap.

7 En allen, die het zagen, murmureerden, zeggende: Hij is tot een zondigen man ingegaan, om te herbergen.

8 En Zacheüs stond, en zeide tot den Heere: Zie, de helft van mijn goederen, Heere, geef ik den armen; en indien ik iemand iets door bedrog ontvreemd heb, dat geef ik vierdubbel weder.

9 En Jezus zeide tot hem: Heden is dezen huize zaligheid geschied, nademaal ook deze een zoon van Abraham is.

Dat kan ik niet, want ik kan niet in Zacheus' hart kijken.
Maar ik begrijp dat je aan de hand van deze geschiedenis (en zo zijn er nog een paar in de Bijbel, denk ik) een bepaald bekeringspatroon wilt verdedigen?
Als je nu een bekeringspatroon wilt lezen, dat de Heere Jezus juist gebruikt als Hij het over tollenaren en zondaren heeft, lees dan eens de geschiedenis van de verloren zoon. Want Christus geeft ons wel een doorkijkje in zíjn hart.

[Ariene]

.

[Ariene]

.

[Afgewezen]

Nee, juist niet!

Ik haat bekeringspatronen.

die bestaan m.i. ook niet.
God heeft ons allen als individu geschapen en gaat met elk individu zijn eigen weg.
Er komen wel dezelfde elementen in voor, dat wel, maar meer ook niet!

Jij komt op mij over alsof (met eerbied en niet verkeerd bedoeld) er een soort stappenplan is.
En dat wilde ik begrijpen n.a.v. een gedeelte, maar je mag ook een andere geschiedenis kiezen.

Wat ik gezegd heb, is heel Bijbels. Dat werpt de geschiedenis van Zacheus echt niet omver.
In de bekering kom je tot inkeer. Er komt een wederkeer. Er vindt verzoening plaats.
Dat is het 'stappenplan', zoals Jezus dat ons beschrijft in Lukas 15.

[Marnix]

Jij wilt De Drieënig God helemaal opgesplits zien en elk in hun eigen specifieke taak benoemen.

Welnee.
In tal van postings lees ik gewoon dat de Heilige Geest niet meer aan de bekering te pas komt. Met eerbied gesproken: Hij heeft geen werk meer te doen. En het spijt me, maar dat klopt echt niet.

Lees je dat echt? Ik merk dat die conclusie soms veel te snel wordt getrokken. Er wordt nadruk gelegd op de bekeringsoproep aan mensen en vervolgens wordt er door sommigen direct met het hoofd geschud en geroepen: Ach, de Heilige Geest komt er niet meer aan te pas. "Je moet je bekeren" wordt dan uitgelegd als: "Je moet je zelf bekeren" en ten onrechte wordt dan verweten dat er geen aandacht voor het werk van de Geest meer is.