Wilhelm schreef:

Marieke schreef:

Wilhelm schreef:

Anker schreef: Wat raar dat jij je er druk over maakt.
Er is een vraag binnengekomen van een jongere waarom in het in zijn/haar gemeente verboden is om een kist in de kerk neer te zetten tijdens een rouwdienst. Ds. de Heer geeft daar antwoord op. Dat is toch zo legitiem als wat? Waarom is dat niet fair? Omdat hij zijn eigen mening weergeeft? Omdat het in 16 zoveel al een besluit was van een kerkenraad? Jij bent het daar niet mee eens, zo blijkt.

Ik ben het er zeker niet mee eens.
Vroeger werden de rouwplechtigheden vanuit huis gedaan, en ook daar stond de kist gewoon bij.
Heeft verder niets te maken met spreken of preken tegen de doden.
En ik vind het erg dat het zingen wordt aangehaald. Alsof er geen klaagzang maar ook Gods lof niet bezongen mag worden tijdens een rouwdienst.
Omdat er helemaal geen argumenten zijn moeten we de jeugd ook niet opzadelen met een aantal gevoelsargumenten die geen hout snijden. Als een kerkenraad weigert, dan is dat hun keus, dat heb je dan als familie maar te accepteren, want je gebruikt het kerkgebouw. Maar te onderbouwen is het niet.
En volgens mij speelt deze discussie ook helemaal niet binnen onze gemeenten. Daarom verbaast het me temeer dat ds De Heer, dit meent te moeten zeggen.

Dat je je ergert aan het feit dat dit in gemeentes voorkomt, dat kan. Dan is het fijn dat het misschien in jouw gemeente niet zo is, dan hoef je je daaraan niet te ergeren.
Ik ken ook wel gemeentes waarin deze regels gelden (kist niet in kerk en niet zingen)
Ds. de Heer moet je niets verwijten denk ik. Die legt alleen maar uit waarom in sommige gemeentes de kerkenraad deze mening is toegedaan.

Ik erger me er niet aan dat het in gemeentes voorkomt, maar dat ds. De Heer in zijn antwoord geen ruimte laat voor andere meningen. Ik las ergens, juist bij dit soort onderwerpen had ds. De Heer moeten beginnen over de christelijke vrijheid in deze.

Ik heb niet echt het idee dat het zijn mening is, maar laten we het er maar op houden dat hij het "ontraadt"

Mensen die 's ochtends vroeg hun nagels gaan lakken in de metro. Hallo, er willen ook nog mensen ademhalen.
Mensen die niet beseffen dat je die rijgsteekjes onderaan het split van een jas hoort los te knippen. Half Nederland loopt met een dichtgeregen jas, en 't ziet er werkelijk belachelijk uit.
Mensen die in zeer drukbevolkte gebieden (de trein in de spits of zo) appels wegknagen 'met consumptie', zoals we dat vroeger zeiden.

Mensen die het de halve nacht koud hebben, dus te weinig slapen, dus met hun verkeerde been uit bed stappen en zich dus ergeren aan bovengenoemde futiliteiten.

Zita schreef:Mensen die 's ochtends vroeg hun nagels gaan lakken in de metro. Hallo, er willen ook nog mensen ademhalen.
Mensen die niet beseffen dat je die rijgsteekjes onderaan het split van een jas hoort los te knippen. Half Nederland loopt met een dichtgeregen jas, en 't ziet er werkelijk belachelijk uit

Nagels lakken? Ik heb complete schilderwerken zien ontstaan in de trein! Dingetje zus, kwastje zo, spiegeltje kijken...Ja ja, je bent mooi.
Van die rijgdraden heb ik nooit gehoord. Heeft niemand me ooit verteld. Evenmin dat je die chipgevallen uit je kleren moet knippen tegenwoordig (anders ga je piepen bij de kassa). Waarom zou ik dat moeten weten? Ik ben toch niet helderziend?

Afgewezen schreef:

Zita schreef:Mensen die 's ochtends vroeg hun nagels gaan lakken in de metro. Hallo, er willen ook nog mensen ademhalen.
Mensen die niet beseffen dat je die rijgsteekjes onderaan het split van een jas hoort los te knippen. Half Nederland loopt met een dichtgeregen jas, en 't ziet er werkelijk belachelijk uit

Nagels lakken? Ik heb complete schilderwerken zien ontstaan in de trein! Dingetje zus, kwastje zo, spiegeltje kijken...Ja ja, je bent mooi.
Van die rijgdraden heb ik nooit gehoord. Heeft niemand me ooit verteld. Evenmin dat je die chipgevallen uit je kleren moet knippen tegenwoordig (anders ga je piepen bij de kassa). Waarom zou ik dat moeten weten? Ik ben toch niet helderziend?

Die nagellak stinkt zo.
Over die splitten: het gebeurt vooral bij dit type jassen: Er schijnt een gedachte achter te zitten: http://www.styleforum.net/t/97450/split ... -of-jacket. Het belangrijkste idee zal wel zijn dat niemand bij het passen de jas op dat kwetsbare punt uitscheurt of uitlubbert.
Het dichtrijgen gebeurt overigens ook weleens met plooien.
Die chips vind ik ook maar gek. Het scheelt dat het erg vervelend zit bij het dragen, dan knip je ze er wel gauw uit. Het zal voor de cassière makkelijker zijn dan die gevallen met die pinnetjes die je voorheen zag.
Sorry, het plaatje is erg groot. Bij een leutertopic is dat vast niet erg. En anders heb je meteen een nieuwe kleine/grote ergernis.

Wilhelm schreef:Ik ben het er zeker niet mee eens.
Vroeger werden de rouwplechtigheden vanuit huis gedaan, en ook daar stond de kist gewoon bij. Heeft verder niets te maken met spreken of preken tegen de doden.
En ik vind het erg dat het zingen wordt aangehaald. Alsof er geen klaagzang maar ook Gods lof niet bezongen mag worden tijdens een rouwdienst.

Even ter verdediging van ds. De Heer: hij gaf gewoon antwoord op een vraag van een jongen, over een besluit van zijn kerkenraad. Daarbij gaf ds. De Heer gewoon een beschrijving van de gang van zaken in vele GG's, namelijk: geen kist voor in de kerk en niet zingen.

Wilhelm schreef:Omdat er helemaal geen argumenten zijn moeten we de jeugd ook niet opzadelen met een aantal gevoelsargumenten die geen hout snijden. Als een kerkenraad weigert, dan is dat hun keus, dat heb je dan als familie maar te accepteren, want je gebruikt het kerkgebouw. Maar te onderbouwen is het niet.

Volgens mij gaf hij wel argumenten, namelijk dat het besluit om de kist niet in de kerk te zetten, zeer oude papieren heeft, omdat het Woord niet klinkt tot de doden, maar tot de levenden. Daar kun je het mee oneens zijn, het is wél een argument.
Ook gaf hij een argument om niet te zingen tijdens een rouwdienst, namelijk omdat bij de dood vooral de stilte past.
Waar wel spanning op zit, is het feit dat de familie soms wel psalmen wil laten zingen en de kerkenraad dat niet toestaat. Een rouwdienst is geen eredienst, dus een kerkenraad kan alleen op basis van het feit dat het kerkgebouw gebruikt wordt, regels stellen. Dat lijkt me wel wat mager, dat ben ik met je eens.

Wilhelm schreef:En volgens mij speelt deze discussie ook helemaal niet binnen onze gemeenten. Daarom verbaast het me temeer dat ds De Heer, dit meent te moeten zeggen.

Dat je ken je die 'gemeenten' toch slechter dan ik dacht.

Wat het antwoord van ds. De Heer betreft: dat deel ik in het geheel niet.
Rouwdiensten behoren wat mij betreft sober te zijn, maar het gebruik om de kist aan de zijkant van het podium neer te zetten, vind ik wel gepast. De ernst van de dood wordt dan als het waren voor ogen gesteld. Dan klemt het Woord tot de levenden des te meer. Het zorgt ook automatisch voor een ernstiger sfeer, en dat kan tegenwoordig ook geen kwaad.

Wat het zingen van psalmen betreft: Dat blijf ik een onbegrijpelijk standpunt vinden, dat er alleen (bij uitzondering) psalemn gezongen mogen worden, als de predikant ervan overtuigd is dat de overledene voor eeuwig Thuis is. Juist psalmen kunnen zo goed vertolken wat er op dat moment leeft bij de levenden.

Ik vergeet nooit meer die begrafenis waarbij de kist voorin de kerk stond en deze eerst de kerk werd uitgedragen, waarbij het orgel zachtjes speelde: "Dan leidt men haar in statie uit haar woning..."
En zeg me nu niet: Dat is allemaal emotie! Er is inderdaad veel emoties in dergelijke diensten, maar dat was wel gerciht op het Woord. Het sloot ook goed aan bij de verkondiging die we daarvoor hoorden.

Luther schreef:

Wilhelm schreef:Ik ben het er zeker niet mee eens.
Vroeger werden de rouwplechtigheden vanuit huis gedaan, en ook daar stond de kist gewoon bij. Heeft verder niets te maken met spreken of preken tegen de doden.
En ik vind het erg dat het zingen wordt aangehaald. Alsof er geen klaagzang maar ook Gods lof niet bezongen mag worden tijdens een rouwdienst.

Even ter verdediging van ds. De Heer: hij gaf gewoon antwoord op een vraag van een jongen, over een besluit van zijn kerkenraad. Daarbij gaf ds. De Heer gewoon een beschrijving van de gang van zaken in vele GG's, namelijk: geen kist voor in de kerk en niet zingen.

Wilhelm schreef:Omdat er helemaal geen argumenten zijn moeten we de jeugd ook niet opzadelen met een aantal gevoelsargumenten die geen hout snijden. Als een kerkenraad weigert, dan is dat hun keus, dat heb je dan als familie maar te accepteren, want je gebruikt het kerkgebouw. Maar te onderbouwen is het niet.

Volgens mij gaf hij wel argumenten, namelijk dat het besluit om de kist niet in de kerk te zetten, zeer oude papieren heeft, omdat het Woord niet klinkt tot de doden, maar tot de levenden. Daar kun je het mee oneens zijn, het is wél een argument.
Ook gaf hij een argument om niet te zingen tijdens een rouwdienst, namelijk omdat bij de dood vooral de stilte past.
Waar wel spanning op zit, is het feit dat de familie soms wel psalmen wil laten zingen en de kerkenraad dat niet toestaat. Een rouwdienst is geen eredienst, dus een kerkenraad kan alleen op basis van het feit dat het kerkgebouw gebruikt wordt, regels stellen. Dat lijkt me wel wat mager, dat ben ik met je eens.

Wilhelm schreef:En volgens mij speelt deze discussie ook helemaal niet binnen onze gemeenten. Daarom verbaast het me temeer dat ds De Heer, dit meent te moeten zeggen.

Dat je ken je die 'gemeenten' toch slechter dan ik dacht.

Wat het antwoord van ds. De Heer betreft: dat deel ik in het geheel niet.
Rouwdiensten behoren wat mij betreft sober te zijn, maar het gebruik om de kist aan de zijkant van het podium neer te zetten, vind ik wel gepast. De ernst van de dood wordt dan als het waren voor ogen gesteld. Dan klemt het Woord tot de levenden des te meer. Het zorgt ook automatisch voor een ernstiger sfeer, en dat kan tegenwoordig ook geen kwaad.

Wat het zingen van psalmen betreft: Dat blijf ik een onbegrijpelijk standpunt vinden, dat er alleen (bij uitzondering) psalemn gezongen mogen worden, als de predikant ervan overtuigd is dat de overledene voor eeuwig Thuis is. Juist psalmen kunnen zo goed vertolken wat er op dat moment leeft bij de levenden.

Ik vergeet nooit meer die begrafenis waarbij de kist voorin de kerk stond en deze eerst de kerk werd uitgedragen, waarbij het orgel zachtjes speelde: "Dan leidt men haar in statie uit haar woning..."
En zeg me nu niet: Dat is allemaal emotie! Er is inderdaad veel emoties in dergelijke diensten, maar dat was wel gerciht op het Woord. Het sloot ook goed aan bij de verkondiging die we daarvoor hoorden.

Ik kan wel een heel eind mee in jouw posting hieromtrent.
Toch kan ik me ook wel weer iets voorstellen bij "de moeilijkheden" rondom het zingen. Er zit een zekere spanning tussen wat de familie wenst en wat een kerkenraad/dominee kan toestaan. Want wat als een familie heel graag gezongen wil hebben in de rouwdienst "dan leidt men haar in statie uit haar woning..." en nog meer van dergelijke psalmen terwijl de kerkenraad of dominee nooit één woord hieromtrent hebben gehoord van de overledene of de overledene misschien in haar/zijn leven zelfs in leer en leven het tegendeel bewees.
Anderzijds kan het heel treffend zijn als er bepaalde psalmen gezongen worden die ook de ernst van het sterven benadrukken, zoals ps. 103, 39 e.d.
Ik vind het persoonlijk een lastige kwestie waarbij voor beide kanten wat te zeggen valt.

Marieke schreef:Ik kan wel een heel eind mee in jouw posting hieromtrent.
Toch kan ik me ook wel weer iets voorstellen bij "de moeilijkheden" rondom het zingen. Er zit een zekere spanning tussen wat de familie wenst en wat een kerkenraad/dominee kan toestaan. Want wat als een familie heel graag gezongen wil hebben in de rouwdienst "dan leidt men haar in statie uit haar woning..." en nog meer van dergelijke psalmen terwijl de kerkenraad of dominee nooit één woord hieromtrent hebben gehoord van de overledene of de overledene misschien in haar/zijn leven zelfs in leer en leven het tegendeel bewees.
Anderzijds kan het heel treffend zijn als er bepaalde psalmen gezongen worden die ook de ernst van het sterven benadrukken, zoals ps. 103, 39 e.d.
Ik vind het persoonlijk een lastige kwestie waarbij voor beide kanten wat te zeggen valt.

Ik snap die lastigheid ook wel, maar tegelijk moet een predikant daar op verstandige wijze mee om kunnen gaan, lijkt me.
Als het bijvoorbeeld gewoonte is dat er gezongen wordt, krijg je ook niet die kramp dat elk versje direct een oordeel uitspreekt over de overledene.

Verder is het zo dat de zaligheid van een overledene toch wel erg vaak wordt verbonden aan de mate waarin de predikant dat kan overnemen, of heb ik dat mis?

Grote ergernis, eigenlijk.
De ' Jodenzeug' was een schokkend populair veelvoorkomend belangrijk ornament in Duitse religieuze kunst op kerkgebouwen vanaf de Middeleeuwen en daarna. Het prijkt nog steeds met trots op Duitse kathedralen, kerken en andere openbare gebouwen.

Het meest opmerkelijk is wel het bas reliëf op de Stadtkirche van Wittenberg, waar Maarten Luther preekte. Luther gaf er destijds zelf het volgende commentaar op: “ Hier op onze kerk in Wittenberg is een zeug uitgehouwen in het steen. Biggetjes en Joden liggen onder haar te drinken aan haar tepels....Een rabbi tilt haar achterpoot op, houdt haar staart omhoog en kijkt aandachtig onder haar staart in haar Talmud, alsof hij iets dringends of buitengewoons aan het lezen is. Het is zeker dat ze daar hun ShemHaMphoras vandaan halen.” [God’s expliciete naam, op minderwaardige en onwaardige wijze overgezet vanuit het Hebreeuws]. In de inscripties boven het bas reliëf staat inderdaad: ShemHaMphoras and Rabini.

Dat dit heden ten dage nog steeds niet is verwijderd, is een grove schande., en een grote ergernis.

PS:'Luther', wijzig alsjeblieft je nickname.

De Reformatorische Omroep met de waardeloze uitzending van de jongerendag. Geen reclame zo. Erg jammer.

Anker schreef:De Reformatorische Omroep met de waardeloze uitzending van de jongerendag. Geen reclame zo. Erg jammer.

Waardeloos, in welk opzicht?

Anker schreef:De Reformatorische Omroep met de waardeloze uitzending van de jongerendag. Geen reclame zo. Erg jammer.

Inderdaad waardeloos: hij moet elke 5 sec opnieuw buffferen.

Luther schreef:

Anker schreef:De Reformatorische Omroep met de waardeloze uitzending van de jongerendag. Geen reclame zo. Erg jammer.

Inderdaad waardeloos: hij moet elke 5 sec opnieuw buffferen.

Vanmorgen was het nog beter. Zo was het prachtige vraaggesprek van ds. van der Spoel met Anne vd Bijl nog goed te volgen.

Luther schreef:

Marieke schreef:Ik kan wel een heel eind mee in jouw posting hieromtrent.
Toch kan ik me ook wel weer iets voorstellen bij "de moeilijkheden" rondom het zingen. Er zit een zekere spanning tussen wat de familie wenst en wat een kerkenraad/dominee kan toestaan. Want wat als een familie heel graag gezongen wil hebben in de rouwdienst "dan leidt men haar in statie uit haar woning..." en nog meer van dergelijke psalmen terwijl de kerkenraad of dominee nooit één woord hieromtrent hebben gehoord van de overledene of de overledene misschien in haar/zijn leven zelfs in leer en leven het tegendeel bewees.
Anderzijds kan het heel treffend zijn als er bepaalde psalmen gezongen worden die ook de ernst van het sterven benadrukken, zoals ps. 103, 39 e.d.
Ik vind het persoonlijk een lastige kwestie waarbij voor beide kanten wat te zeggen valt.

Ik snap die lastigheid ook wel, maar tegelijk moet een predikant daar op verstandige wijze mee om kunnen gaan, lijkt me.
Als het bijvoorbeeld gewoonte is dat er gezongen wordt, krijg je ook niet die kramp dat elk versje direct een oordeel uitspreekt over de overledene.

Verder is het zo dat de zaligheid van een overledene toch wel erg vaak wordt verbonden aan de mate waarin de predikant dat kan overnemen, of heb ik dat mis?

En dan nog...
als de dominee de overledene laat rusten en de familie lijkt wel hoop te hebben
je kan dat toch niet tegenhouden. En er verandert ook niets door...
God is Rechter die 't beslist.

Luther schreef:

Anker schreef:De Reformatorische Omroep met de waardeloze uitzending van de jongerendag. Geen reclame zo. Erg jammer.

Inderdaad waardeloos: hij moet elke 5 sec opnieuw buffferen.

Er staat een excuus op de RO-site. Vanuit de jaarbeurs hadden ze weinig verbinding. Uitzending komt in zijn geheel op RO-site te staan.