Mara schreef:Met welke intentie wordt een "goede" film gemaakt ? Wat beweegt de regisseur, buiten het verdienen van (veel) geld en verkrijgen van roem/bekendheid ?
Paul Verhoeven, maker van zeer ranzige films, wil ook graag een film gaan maken over het leven van de Heere Jezus.
Dat zou dan ook een "goede" film worden.
Kun je op zaterdagavond in de bios zitten en op zondagmorgen deelnemen aan het Heilig Avondmaal ?

Paul Verhoeven een goede Jezus-film maken? Daar geloof ik niet zo in. Zijn boek over Jezus is allesbehalve Bijbelgetrouw, en m.i. een gruwelijke verdraaiing van het leven van Jezus.

Daarbij: Ik heb sowieso bezwaar tegen Jezus-films, omdat film alleen het menselijke vast kan leggen. De macht der zonde die op Jezus schouders drukte, het van God verlaten zijn, etc, zijn dingen die op beeld niet vast te leggen zijn, en m.i. te heilig zijn om nagespeeld te worden. Dit nog even helemaal los van de vraag, of het afbeelden van Jezus als mens een overtreding is van Gods gebod: Gij zult u geen gesneden beelden maken, noch enige gelijkenis...

Mara schreef:Met welke intentie wordt een "goede" film gemaakt ? Wat beweegt de regisseur, buiten het verdienen van (veel) geld en verkrijgen van roem/bekendheid ?
Paul Verhoeven, maker van zeer ranzige films, wil ook graag een film gaan maken over het leven van de Heere Jezus.
Dat zou dan ook een "goede" film worden.
Kun je op zaterdagavond in de bios zitten en op zondagmorgen deelnemen aan het Heilig Avondmaal ?

Op zich is de persoonlijke intentie niet zo relevant. Wat is de intentie van een auteur van een boek?
Het gaat erom dat er een goed verhaal verteld wordt. En goed betekent dat we er iets van opsteken, dat het ons aan het denken zet, dat er een moreel dilemma getoond wordt en een voorbeeld hoe we daar mee om moeten gaan, of juist een voorbeeld van een verkeerde keuze. Met andere woorden, films kunnen ons moreel oordeelsvermogen scherpen. In dit opzicht verschilt een goede film niet van een goed boek. Tegelijkertijd kun je er altijd discussie hebben of die film wel echt goed is. Neem een film als "as it is in heaven". Staat bol van de Christelijke thematiek, maar of de boodschap zuiver is, is de vraag.

Meer in het algemeen denk ik dat het zinnig is een onderscheid te maken tussen de "filmhuisfilms" en commerciele films. De laatste films zijn over het algemeen niet veel soeps. Commerciele wangedrochten vol effectbejag. Ik denk dat daar weinig verschil van mening over is (maar het zijn wellicht wel deze films waar pubers in geinteresseerd zijn.) Bij de filmhuisfilms heb je regelmatig interessante en goede films. Films die aan mijn beschrijving van een goede film voldoen, maar ook mooie documentaires bijvoorbeeld etre et avoir, over een plattelandsschooltje in Frankrijk, of Hollands licht, over de vraag wat zo speciaal is aan het Nederlandse licht dat het zoveel kunstenaar geinspireerd heeft.

Tiberius schreef:

Marnix schreef:

Tiberius schreef:

Zosinus schreef:Momento, ik heb een vraag over wanneer een film in strijd is met Gods geboden.

Ik denk dat speelfilms sowieso altijd in strijd zijn met Gods geboden, omdat er iets uitgebeeld wordt, dat niet waar is; zonde tegen het negende gebod dus. Blijven over documentaires en natuurfilms, daar zie ik zo gauw geen bezwaar in.

Waarom is dat verkeerd? Is alles wat niet echt heeft plaatsgevonden dan verkeerd? Want dan hebben we met boeken ook problemen, zelfs met de Bijbel. Hoe zit dat met de Christenreis? Met een verhaal uit Richteren over bomen die met elkaar praten enz? Volgens mij is het bedenken van een mooi en goed verhaal op zich niet verkeerd.

Een verhaal bedenken en/of vertellen is wat anders dan een verhaal uitbeelden.
Bij een vertelling blijf de luisteraar zich altijd bewust dat er een verhaal verteld wordt.

Bij het lezen van een verhaal kan je daar aardig ingezogen worden. En volgens mij maakt de Bijbel dit onderscheid niet, ik zie daar geen afkeuring van het uitbeelden van een verhaal?

Mara schreef:Met welke intentie wordt een "goede" film gemaakt ? Wat beweegt de regisseur, buiten het verdienen van (veel) geld en verkrijgen van roem/bekendheid ?
Paul Verhoeven, maker van zeer ranzige films, wil ook graag een film gaan maken over het leven van de Heere Jezus.
Dat zou dan ook een "goede" film worden.
Kun je op zaterdagavond in de bios zitten en op zondagmorgen deelnemen aan het Heilig Avondmaal ?

Hoe belangrijk de intentie is vraag ik me af, maar om je vraag te beantwoorden: Er kunnen 100 intenties zijn. Als Paul Verhoeven een film over het leven van Jezus maakt mogen en moeten we die ook aan de Bijbel toetsen, en grote kans dat die niet in de categorie "goede films" komt. En het antwoord op je laatste vraag. Ja, als het een goede film is. Anders zou ik er niet heen gaan.

Zosinus schreef:

Mara schreef:Met welke intentie wordt een "goede" film gemaakt ? Wat beweegt de regisseur, buiten het verdienen van (veel) geld en verkrijgen van roem/bekendheid ?
Paul Verhoeven, maker van zeer ranzige films, wil ook graag een film gaan maken over het leven van de Heere Jezus.
Dat zou dan ook een "goede" film worden.
Kun je op zaterdagavond in de bios zitten en op zondagmorgen deelnemen aan het Heilig Avondmaal ?

Op zich is de persoonlijke intentie niet zo relevant. Wat is de intentie van een auteur van een boek?
Het gaat erom dat er een goed verhaal verteld wordt. En goed betekent dat we er iets van opsteken, dat het ons aan het denken zet, dat er een moreel dilemma getoond wordt en een voorbeeld hoe we daar mee om moeten gaan, of juist een voorbeeld van een verkeerde keuze. Met andere woorden, films kunnen ons moreel oordeelsvermogen scherpen. In dit opzicht verschilt een goede film niet van een goed boek. Tegelijkertijd kun je er altijd discussie hebben of die film wel echt goed is. Neem een film als "as it is in heaven". Staat bol van de Christelijke thematiek, maar of de boodschap zuiver is, is de vraag.

Meer in het algemeen denk ik dat het zinnig is een onderscheid te maken tussen de "filmhuisfilms" en commerciele films. De laatste films zijn over het algemeen niet veel soeps. Commerciele wangedrochten vol effectbejag. Ik denk dat daar weinig verschil van mening over is (maar het zijn wellicht wel deze films waar pubers in geinteresseerd zijn.) Bij de filmhuisfilms heb je regelmatig interessante en goede films. Films die aan mijn beschrijving van een goede film voldoen, maar ook mooie documentaires bijvoorbeeld etre et avoir, over een plattelandsschooltje in Frankrijk, of Hollands licht, over de vraag wat zo speciaal is aan het Nederlandse licht dat het zoveel kunstenaar geinspireerd heeft.

mee eens, hoewel er ook weer veel filmhuisfilms zijn die echt niet door de beugel kunnen. Daarnaast zijn er ook wel weer goede niet-filmhuisfilms

memento schreef:

Mara schreef:Met welke intentie wordt een "goede" film gemaakt ? Wat beweegt de regisseur, buiten het verdienen van (veel) geld en verkrijgen van roem/bekendheid ?
Paul Verhoeven, maker van zeer ranzige films, wil ook graag een film gaan maken over het leven van de Heere Jezus.
Dat zou dan ook een "goede" film worden.
Kun je op zaterdagavond in de bios zitten en op zondagmorgen deelnemen aan het Heilig Avondmaal ?

Paul Verhoeven een goede Jezus-film maken? Daar geloof ik niet zo in. Zijn boek over Jezus is allesbehalve Bijbelgetrouw, en m.i. een gruwelijke verdraaiing van het leven van Jezus.

Daarbij: Ik heb sowieso bezwaar tegen Jezus-films, omdat film alleen het menselijke vast kan leggen. De macht der zonde die op Jezus schouders drukte, het van God verlaten zijn, etc, zijn dingen die op beeld niet vast te leggen zijn, en m.i. te heilig zijn om nagespeeld te worden. Dit nog even helemaal los van de vraag, of het afbeelden van Jezus als mens een overtreding is van Gods gebod: Gij zult u geen gesneden beelden maken, noch enige gelijkenis...

Volgens mijn herinnering kreeg hij de financiering nog niet rond. Hij heeft een fascinatie (!) voor Jezus, zoals hij zelf zegt. Al eerder maakte Mel Gibson The Passion of the Christ, volgens velen ook een "goede" film. Gibson is ook "zeer gelovig".
Ik bedoel maar, de intentie zal wel goed zijn, maar het resultaat helaas niet.

Mara schreef:Volgens mijn herinnering kreeg hij de financiering nog niet rond. Hij heeft een fascinatie (!) voor Jezus, zoals hij zelf zegt. Al eerder maakte Mel Gibson The Passion of the Christ, volgens velen ook een "goede" film. Gibson is ook "zeer gelovig".
Ik bedoel maar, de intentie zal wel goed zijn, maar het resultaat helaas niet.

wat is goed?

komt die intentie voort uit een waar geloof?

Bert Mulder schreef:

Mara schreef:Volgens mijn herinnering kreeg hij de financiering nog niet rond. Hij heeft een fascinatie (!) voor Jezus, zoals hij zelf zegt. Al eerder maakte Mel Gibson The Passion of the Christ, volgens velen ook een "goede" film. Gibson is ook "zeer gelovig".
Ik bedoel maar, de intentie zal wel goed zijn, maar het resultaat helaas niet.

wat is goed?

komt die intentie voort uit een waar geloof?

Dat kun je beter aan Marnix vragen, volgens hem kunnen er 100 intenties zijn

memento schreef:

Marieke schreef:

memento schreef: Hier ben ik het mee eens. Maar er is een klein percentage films wat niet tegen Gods geboden ingaat.

Tja, maar hoe wil je dat in de praktijk controleren? Van de 100 films zijn er 99 die tegen Gods geboden ingaat. Ik mag alleen die ene film zien die niet tegen Gods geboden ingaat. Moet ik eerst die 99 kijken of dan tenslotte bij de 100e film te zeggen: ja, deze kan op grond van Gods Woord. Die 99 zijn niet zomaar uit mijn geheugen te wissen hoor!

Er zijn verschillende websites die je hierbij kunnen helpen. Ten eerste natuurlijk de rating die film heeft gekregen: 16+ of hoger is prullenbak. Je kan de omschrijving lezen, die op websites staat (bv imdb.com). Je kan christelijke websites bezien voor recensies van de film (Christianity Today bv). Voor wie echt wil, is dit te doen.

Maar laten we idd maar kritisch zijn: Er wordt erg gemakkelijk mee omgegaan. Laten we dat ook maar eerlijk afkeuren. Gods geboden overtreden is geen kleinigheid. Maar tegelijkertijd: Wie op een bewuste en verantwoorde manier hier mee omgaat, en slechts films kijkt die niet strijden met Gods geboden, volgens mij biedt de Schrift geen grond om dit te veroordelen.

Ik begrijp je heus wel. Er zijn films waar de geboden Gods wellicht niet overtreden worden. Die films zul je wel echt moeten zoeken, maar ze zullen er misschien wel zijn. Toch zijn er ook wel films die voluit als christelijk zullen worden beschouwd, maar waar ik moeite mee heb. Ik zal je een voorbeeld geven. Ik heb jaren geleden eens een film gezien. Ik weet niet hoe de titel is, maar het ging over het leven van Corrie ten Boom. Werkelijk een prachtige film om te zien, ik was geboeid van het begin tot het einde. Hele stukken kan ik je nog navertellen en gezichten die "meespeelden" zie ik zo weer voor me (dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat ik verder nooit een film kijk). Daarbij komt nog het feit dat de film vertoond werd door een reformatorische "instelling" (volgens mij "kom-ook-groep" o.i.d.), er zaten ook alleen maar reformatorische mensen, nou, je voelde je helemaal thuis. Er zaten heel veel christelijke elementen in de film en de film zelf was echt zeer indrukwekkend. En toch, als ik nu terugdenk, heb ik er moeite mee. Het werd allemaal nagespeeld, de oorlog met al zijn gruwelen, het bidden, het Bijbellezen, het sterven van de zus van Corrie ten Boom. Natuurlijk, het is allemaal waar gebeurd, maar diverse zaken waren eigenlijk te "heilig" om na te spelen.
Een dergelijke film zal onder Christenen echt wel gelden als goede film, als christelijke film en zal onder de door jouw genoemde sites ook vast als acceptabel beschouwd worden. Of dergelijke christelijke films ook in de bioscoop vertoond worden, weet ik niet. Maar ik hoop dat je begrijpt dat wat voor de een acceptabel is, de ander soms met zijn/haar geweten niet (meer) kan kijken.

Ik heb de film niet gezien, maar bedoel je bijv een scene dat zij bidt of zo ? Dat is toch een heel teer intiem moment. Wat ik weet van films dat sommige scenes heel vaak over moeten, omdat er net iemand door het beeld loopt die er niet hoort, er is een geluid, de acteur schiet in de lach enz.
Dus als een dergelijke scene 6 x overgedaan moet worden. Stel: de vrouw die mevr ten Boom naspeelt, op haar knieeen voor haar bed

Dit zijn DVD's voor 16+ en zijn heel indrukwekkend om te bekijken. (de val van de Berlijnse muur of de moord op Kennedy of de Kerstnacht in 1914 toen de Duitsers en de Engelsen soldaten besloten samen Kerst te vieren of de ondergang van de Zeppelin etc.)

Mara schreef:

Bert Mulder schreef:

Mara schreef:Volgens mijn herinnering kreeg hij de financiering nog niet rond. Hij heeft een fascinatie (!) voor Jezus, zoals hij zelf zegt. Al eerder maakte Mel Gibson The Passion of the Christ, volgens velen ook een "goede" film. Gibson is ook "zeer gelovig".
Ik bedoel maar, de intentie zal wel goed zijn, maar het resultaat helaas niet.

wat is goed?

komt die intentie voort uit een waar geloof?

Dat kun je beter aan Marnix vragen, volgens hem kunnen er 100 intenties zijn

Ik zeg dat er veel intenties zijn, niet dat ik de juiste intentie per film ken. Ik kan toch niet in iemands hart kijken? Wel denk ik dat een boek of film dat niet met als intentie die voorkomt uit waar geloof, daarmee nog niet bij voorbaar slecht is. Ik ken genoeg boeken van niet-christelijke auteurs, documentaires, films enz. die leerzaam en goed zijn zonder dat dat de intentie was. Kan een ongelovige gids je een goede rondleiding door een stad geven? Ja.

Mara schreef:Ik heb de film niet gezien, maar bedoel je bijv een scene dat zij bidt of zo ? Dat is toch een heel teer intiem moment. Wat ik weet van films dat sommige scenes heel vaak over moeten, omdat er net iemand door het beeld loopt die er niet hoort, er is een geluid, de acteur schiet in de lach enz.
Dus als een dergelijke scene 6 x overgedaan moet worden. Stel: de vrouw die mevr ten Boom naspeelt, op haar knieeen voor haar bed :fi

En iemand die muziek van Bach instudeert en iedere keer de fout in gaat? Wat zeg je daarvan?

Fjodor schreef:

Mara schreef:Ik heb de film niet gezien, maar bedoel je bijv een scene dat zij bidt of zo ? Dat is toch een heel teer intiem moment. Wat ik weet van films dat sommige scenes heel vaak over moeten, omdat er net iemand door het beeld loopt die er niet hoort, er is een geluid, de acteur schiet in de lach enz.
Dus als een dergelijke scene 6 x overgedaan moet worden. Stel: de vrouw die mevr ten Boom naspeelt, op haar knieeen voor haar bed

En iemand die muziek van Bach instudeert en iedere keer de fout in gaat? Wat zeg je daarvan?

Tja daar zeg je zo wat...er word in deze tijd weer veel uitvoeringen van de Mattheús Passion gegeven, ik weet heel veel mensen die daar oprechte gewetensbezwaren tegen hebben, en er zijn mensen die vinden het geweldig, en zeggen dat je echt wat mist als je daar nog nooit naar toe bent geweest

Ik lees deze discussie al een paar dagen mee. Als verwoed filmliefhebber zijn mijn wenkbrauwen dan ook allerlei kanten op gegaan. . . .

Allereerst, ik hou van het filmhuis. En dan het liefst een film die dicht op het dagelijkse leven zit. Maar dat hoeft niet perse een documentaire te zijn.

Er werd gevraagd welke film op dit moment dan een ' goede' zou zijn. Ik heb de filmladder erbij gepakt en denk dat ik persoonlijk zou kiezen voor: 'Le quattro volte' zou gaan in het filmmuseum. Een visueel gedicht over leven en geboorten in het diepe zuiden van Italië.

Waarom? Films als deze zetten mij stil bij deze wereld. Grootse thema's zitten in het dagelijkse. Maar tegelijkertijd helpt zo' n film mij de wereld proberen te vatten. De dillemma's waar mensen voor staan, hoe ziet hun wereld er uit? De eenvoud, eenzaamheid, chaos, etc. Ik wil mijn ogen er niet voor sluiten. Ik wil mijn eigen nietigheid opheffen door in een andere wereld te kijken. En juist daardoor meer zicht te krijgen op het leven om ons heen.

Eigenlijk denk ik dat iedere deelnemer aan deze 'bios'discussie toch de dekaloog van Kieslovski zou moeten zien. Over ieder gebod een film. En weer dat dillema waar de mensen voor staan.

Voor de boekenliefhebbers is er ook 'de verzegelde tijd' geschreven door Andrej Tarkovski. Hierin beschrijft hij zijn gedachten over hoe de kijker en de filmer een film dienen te zien in het licht van God. Als Rus in de Sovjettijd was dat niet makkelijk. En net als Arvo Part is hij gevlucht naar het westen.

Ik begrijp dat ik niet een duidelijk kader schets. Maar ik denk dat film kijken dan ook altijd een sociaal gebeuren is. Net als boeken wil je ze duiden, zingen ze rond in je hoofd en zitten er meer lagen in.
Ik zou het wenselijk vinden als kerken eens beseften hoe moeilijk het is om een 'goede' film te maken en die ook nog uit te brengen. In die zin is het m.i. juist wenselijk om je met cultuur te bemoeien en te vormen.

uiteindelijk besef ik mij na een film vaak dat God deze wereld niet geschapen heeft om maar naast mij neer te leggen en mij er afzijdig van te houden. . . . Maar dat heb ik ook vaak na het lezen van een boek

Fjodor schreef:

Mara schreef:Ik heb de film niet gezien, maar bedoel je bijv een scene dat zij bidt of zo ? Dat is toch een heel teer intiem moment. Wat ik weet van films dat sommige scenes heel vaak over moeten, omdat er net iemand door het beeld loopt die er niet hoort, er is een geluid, de acteur schiet in de lach enz.
Dus als een dergelijke scene 6 x overgedaan moet worden. Stel: de vrouw die mevr ten Boom naspeelt, op haar knieeen voor haar bed

En iemand die muziek van Bach instudeert en iedere keer de fout in gaat? Wat zeg je daarvan?

Mijn moeder was een trouw koorlid. Op een avond kwam ze thuis van een repetitie en zei tegen ons: ik ga er niet meer toe. Ik zeg mijn lidmaatschap op. Iedereen heel verwonderd. Ze hadden idd geoefend voor Pasen. Ze moesten allemaal na elkaar inzetten. Dus de dirigent ging met ze oefenen: God - God etc (anders wordt het weggehaald wegens ijdel gebruik en terecht !) Dat was een paar keer gebeurd die avond, met de naam van de Heere. Ze wilde hier niet meer aan meedoen. Ze hield zoveel van zingen ! Maar ze KON hier niet in mee.

Na weer vele pagina's met argumenten die door andersdenkenden niet als argumenten worden beschouwd waarna de andersdenkenden om argumenten vragen wat uiteraard enkel resulteert in een verwijzing naar een eerdere posting wil ik eindelijk wel eens weten waarover we het nu eigenlijk hebben.

Onlangs zijn er al wat pogingen gedaan om van een goede film zowel de titel als de bioscoop - waar deze film te bewonderen valt - alhier vermeld te krijgen. Helaas is deze oproep beperkt gebleven tot enkel de titel van een film. Ik wil heel graag weten of degenen die bioscoopbezoek in het licht van de Bijbel niet af kunnen keuren nu een theoretische vrijheid verdedigen of een vrijheid die ook in het normale leven consequencies heeft.

Dus graag van degenen die wel regelmatig een film bekijken b.v. de laatste 5 films die ze in een NL bioscoop hebben gezien. Ik ben uitermate benieuwd.