WimAnker schreef:Probleem is natuurlijk dat de eigenzinnige uitleg over de betekenis en reikwijdte van de belijdenisvragen - een interpretatie die nergens is terug te vinden - tot allerlei andere problemen en vraagstukken leidt waarin, terecht, niet is voorzien in het kerkrecht. Vandaar mijn opmerking over "fantasie". Want er wordt nu maar wat geroepen. Eerst de belijdenis anders uitleggen dan de Schrift, anders dan de belijdenis, anders dan de de kerkrechtsdeskundigen en anders dan de huidige predikanten. Vervolgens moet er geïmproviseerd worden n.a.v. de diverse gevolgen.
Beter lezen en onderzoeken. Ik wil vanalles weerleggen, heb dat ook al meerdere keren gedaan, maar als je dan zelf weer inconsequent bent, dan kan ik het ook niet helpen. De laatste belijdenisvraag gaat over de tuchtoefening, de gereformeerde tuchtoefening zoals die o.a. wordt beleden in HC31. Je belooft je daaraan te onderwerpen. Een overgang naar een andere gemeente van gereformeerd belijden is daarin op geen enkele manier een verbreking. Wel vreemd dat je nu allerlei predikanten als bewijs erbij haalt, terwijl je eerder in o.a. mijn richting hamerde op Bijbelse bewijzen. Dat laatste zou ik van jou ook graag willen hebben.
Wim Anker schreef:@Luther: Eigenlijk stel je hieronder dat het huidige kerkrecht niet voldoet. Zijn er bronnen die de door gevoerde argumenten staven? Of zijn we hier getuige van het ontstaan van nieuw kerkrecht?
Nee hoor, dat stel ik niet. Ik geef gewoon een schets van de toepassing van het kerkrecht. Er is overigens niet maar één kerkorde; bovendien is kerkrecht iets levendigs, dus ja, dat zou ook gewijzigd kunnen worden. Voor voorbeelden: zie
http://www.kerkrecht.nl
WimAnker schreef:Overigens is het overduidelijk dat er geen informatie op een "bewijs van lidmaatschap" mag worden verstrekt. (Zoals ook @Tib bevestigde) Het is enkel een bewijs dat iemand ergens lid is geweest. Punt. En op basis van het ambtsgeheim kan iedereen begrijpen dat dat ambtsgeheim geldig is, ook voor andere predikanten en kerkenraden. Zonder toestemming geen info verstrekking. Zoals het medisch beroepsgeheim ook geld voor een arts bij het informeren van andere artsen.
Of e.e.a. op het bewijs van lidmaatschap wordt gezet, of dat er een begeleidende brief bij wordt gedaan, dat maakt allemaal niet zoveel uit. Vanuit de zorgvuldigheid kan iedereen begrijpen dat een ontvangende kerkenraad even bij de collega-kerkenraad informeert over de reden van vertrek vanuit hun perspectief, en of er mogelijk een lopende tuchtprocedure was. Daarmee wordt het ambtsgeheim geenszins geschonden, omdat de ontvangende kerkenraad evenzeer aan het ambtsgeheim gebonden is. Juist het feit dat jij daartegen bent, maakt dat de tucht krachteloos wordt. Dat is geen schending van vertrouwen, eerder een zorgvuldige uitwerking van het opzicht dat ook de nieuwe kerkenraad heeft. Heeft ook niets met de moderne privacy-wetgeving te maken. Overigens lijkt me de inhoud van de censuur eerder geschikt voor een mondelinge overdracht.
De kracht van het Evangelie zit in de bezittelijke voornaamwoorden. (Maarten Luther, WA 101, 2, 25)