zal de Heilige Geest de ontdekte zondaar niet leiden tot Christus? Of zal de ontdekte zondaar het allemaal zelf moeten doen?
Ik vind het zo vreemd altijd hier. Er wordt gezegd dat als je een zondaar geworden bent voor God, dat je dan Jezus mag aannemen als je Verlosser. Ik ben het er mee eens, maar zolang de Heilige Geest de zondaar zelf nog niet op Jezus doet zien, dan ziet de zondaar Jezus niet hoor. Dan kan de zondaar alle zondagen wel een Jezus preek horen, maar als de Heilige Geest, die alles in de zondaar werkt, hem niet doet zien op Jezus, dan kan de zondaar niet geloven in Jezus.
Ik krijg zo vaak de indruk dat de mens het allemaal zelf maar moet doen. Het plaatsmakende werk van de Heilige Geest lijkt wel onbelangrijk geworden te zijn in deze postmoderne tijd. Maar de Heilige Geest is óók onmisbaar in het verlossingswerk! Want de Heilige Geest werkt alle dingen, het willen en het werken in de zondaar. Hij schenkt de zondaar het ware geloof. Waar gebeurt dat? Dat gebeurt al in het stuk der ellende waar de zondaar een geopenbaarde Jezus ziet voor een doemwaardige.
De Heilige Geest maakt plaats voor Jezus. Kunnen we terug ziende in ons leven Zijn werk zien?
Groeten,
Matthijs
foute argumenten
-
Sijmen11
-
jacob
Ik weet niet goed of jouw voorbeeld van die rechter wel zo'n goede is. Ik moet daar eerst goed onderzoek naar doen.Oorspronkelijk gepost door Orckie
jacob,
je hebt ook nog als voorbeeld de weduwe en de onbarmhartige rechter. Zij kreeg het ook niet meteen. Maar Jezus wijst er ons op dat we aan moeten houden. Ze zal echt niet gelukkig geweest zijn in de tijd dat ze die rechter steeds nog moest lastig vallen. Zo zou je het in het geestelijke leven ook kunnen zien. Er is een tijd van zoeken en er is een vindenstijd (ps. 32).
Psalm 32 vind ik niet zo'n sterk argument. Het gaat hier al om een geheiligde. Het gaat me om het het feit dat God de mens voor het eerst met zijn bestaan confronteert en het vrij spreken door het geloof in de Heere Jezus Christus.
toch bevreemd me een ding. Waarom kunnen we zo moeilijk in de bijbel daar een goed voorbeeld van vinden. Dat moet toch niet zo moeilijk zijn? Als ze er zijn.
En verder kan je toch nooit berusten bij het hebben van de mogelijk eerste beginselen?
Wie zegt dat je het allemaal niet inbeeld? Zolang Christus niet in mee gekomen weet een zondaar niet van redding. Dus zal hij zich als het goed is scharen onder de onbekeerden? Dat is toch niet zo raar geredeneerd. Je kan toch geen grond maken van je ellende kennis. Er is toch alleen maar Grond in Christus? (Alles uit Hem?)
[Aangepast op 7/5/04 door jacob]
-
jacob
orckie,
ik ben er van uit gegaan dat je dit hebt bedoelt
1 ¶ En Hij zeide ook een gelijkenis tot hen, daartoe strekkende, dat men altijd bidden moet, en niet vertragen;
2 Zeggende: Er was een zeker rechter in een stad, die God niet vreesde, en geen mens ontzag.
3 En er was een zekere weduwe in dezelfde stad, en zij kwam tot hem, zeggende: Doe mij recht tegen mijn wederpartij.
4 En hij wilde voor een langen tijd niet; maar daarna zeide hij bij zichzelven: Hoewel ik God niet vreze, en geen mens ontzie;
5 Nochtans, omdat deze weduwe mij moeielijk valt, zo zal ik haar recht doen, opdat zij niet eindelijk kome, en mij het hoofd breke.
6 En de Heere zeide: Hoort, wat de onrechtvaardige rechter zegt.
7 Zal God dan geen recht doen Zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem roepen, hoewel Hij lankmoedig is over hen?
8 Ik zeg u, dat Hij hun haastelijk recht doen zal. Doch de Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij ook geloof vinden op de aarde?
zou jij dat aub willen toelichten. Ik kom er niet uit. Ik zie geen overeenkomst met hetgeen ik bedoelde te zeggen.
ik ben er van uit gegaan dat je dit hebt bedoelt
1 ¶ En Hij zeide ook een gelijkenis tot hen, daartoe strekkende, dat men altijd bidden moet, en niet vertragen;
2 Zeggende: Er was een zeker rechter in een stad, die God niet vreesde, en geen mens ontzag.
3 En er was een zekere weduwe in dezelfde stad, en zij kwam tot hem, zeggende: Doe mij recht tegen mijn wederpartij.
4 En hij wilde voor een langen tijd niet; maar daarna zeide hij bij zichzelven: Hoewel ik God niet vreze, en geen mens ontzie;
5 Nochtans, omdat deze weduwe mij moeielijk valt, zo zal ik haar recht doen, opdat zij niet eindelijk kome, en mij het hoofd breke.
6 En de Heere zeide: Hoort, wat de onrechtvaardige rechter zegt.
7 Zal God dan geen recht doen Zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem roepen, hoewel Hij lankmoedig is over hen?
8 Ik zeg u, dat Hij hun haastelijk recht doen zal. Doch de Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij ook geloof vinden op de aarde?
zou jij dat aub willen toelichten. Ik kom er niet uit. Ik zie geen overeenkomst met hetgeen ik bedoelde te zeggen.
-
Orckie
je gaf aan dat de Heere het op Zijn tijd geeft. Wel dat blijkt ook uit deze gelijkenis, die de Heiland daartoe uitgesproken heeft.Oorspronkelijk gepost door jacob
orckie,
ik ben er van uit gegaan dat je dit hebt bedoelt
1 ¶ En Hij zeide ook een gelijkenis tot hen, daartoe strekkende, dat men altijd bidden moet, en niet vertragen;
2 Zeggende: Er was een zeker rechter in een stad, die God niet vreesde, en geen mens ontzag.
3 En er was een zekere weduwe in dezelfde stad, en zij kwam tot hem, zeggende: Doe mij recht tegen mijn wederpartij.
4 En hij wilde voor een langen tijd niet; maar daarna zeide hij bij zichzelven: Hoewel ik God niet vreze, en geen mens ontzie;
5 Nochtans, omdat deze weduwe mij moeielijk valt, zo zal ik haar recht doen, opdat zij niet eindelijk kome, en mij het hoofd breke.
6 En de Heere zeide: Hoort, wat de onrechtvaardige rechter zegt.
7 Zal God dan geen recht doen Zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem roepen, hoewel Hij lankmoedig is over hen?
8 Ik zeg u, dat Hij hun haastelijk recht doen zal. Doch de Zoon des mensen, als Hij komt, zal Hij ook geloof vinden op de aarde?
zou jij dat aub willen toelichten. Ik kom er niet uit. Ik zie geen overeenkomst met hetgeen ik bedoelde te zeggen.
-
jacob
nou dat moet je me dan toch eens uitleggen.
ik snap het namelijk niet
er staat haastelijk.
Maar het gaat me om een lange tijd tussen een aan het eind gebrachte mens in zijn ellende en de vrijspreking door de Heere Jezus.
Ik zie dat hier niet. Maar misschien begrijp ik het niet hoor.
[Aangepast op 8/5/04 door jacob]
ik snap het namelijk niet
er staat haastelijk.
Maar het gaat me om een lange tijd tussen een aan het eind gebrachte mens in zijn ellende en de vrijspreking door de Heere Jezus.
Ik zie dat hier niet. Maar misschien begrijp ik het niet hoor.
[Aangepast op 8/5/04 door jacob]
Nog even een vraag in lijn met een eerder zijtakje van deze discussie.
Adrianus (et all.), jij stelt dat er wedergeboorte zonder Christus-kennis is. Vanmorgen las ik onderstaande tekst. Hoe zie jij dan deze uitspraak van de Heere Jezus?
"Ik ben de goede Herder; en Ik ken de Mijnen, en word van de Mijnen gekend"
M.i. staat hier dat de gelovigen Hem kennen, hetgeen wedergeboorte zonder Christuskennis uitsluit, toch?
De hele discussie hoeft niet over gedaan te worden (liever niet), maar enkel even de visie op genoemde tekst a.u.b.
Adrianus (et all.), jij stelt dat er wedergeboorte zonder Christus-kennis is. Vanmorgen las ik onderstaande tekst. Hoe zie jij dan deze uitspraak van de Heere Jezus?
"Ik ben de goede Herder; en Ik ken de Mijnen, en word van de Mijnen gekend"
M.i. staat hier dat de gelovigen Hem kennen, hetgeen wedergeboorte zonder Christuskennis uitsluit, toch?
De hele discussie hoeft niet over gedaan te worden (liever niet), maar enkel even de visie op genoemde tekst a.u.b.
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Akkoord met Adrianus.
Doden zijn dood, maar ze kunnen door Christus' stem en de kracht des Geestes levendgemaakt worden. Dat wil niet zeggen dat ze Christus dan meteen bewust kennen, maar ze zijn dan al wel in Christus. En het gaat wel toe naar het bewust toevluchtnemen tot de Ark des Behouds. In het hart wordt er eerst plaats gemaakt voor Persoon en werk van de Middelaar. Hoe dat gebeurt? Door ontdekking, ontgronding en ontbloting. Waar wij met al het onze vast lopen en mogen buigen onder Gods recht, wordt die Weg ter zaligheid ontsloten in Hem, Die de Weg de Waarheid en het Leven is.
Alleen boekenwijsheid?
Nee, ook praktikale ondervinding!
Gode zij dank voor Zijn onuitsprekelijke gave.
Orckie,
Laat ik voor eerst aangeven dat ik met deze reactie niet jouw praktikale ondervinding wil ondergraven! Het gaat mij om de argumentatie in je posting.
Als ik nou door Christus stem wordt levendgemaakt dan is dat overeenkomstig Gods Woord want daarin lezen we dat Zijn schapen Zijn stem horen. Wat ik zo vreemd vind in heel de redenering dat blijkbaar deze stemherkenning in een vacuüm optreedt.
Het tweede probleem is dat een levendgemaakte ziel in een weg van ontgronding / ontbloting / ontdekking de Middelaar gaat leren kennen. Dat een ziel die door de genade van het geloof Christus heeft leren kennen, maar ook met deze genade iedere keer nog ontdekt moet worden dat hij nog zoveel leunt op eigen werken, dat is zeker waar, maar het is zeer onbijbels om te leren dat een levendgemaakte ziel nog ontgrond moet worden omdat er plaats gemaakt moet worden voor de Middelaar. Plaats gemaakt? Hij is toch levendgemaakt door Christus stem?
Orckie, ik begrijp best je worsteling. Doorleefde zaken moeten toch benoemd kunnen worden? Zeker, maar laat één ding voor ons duidelijk zijn. Hoe vaak we ook door Gods Geest bearbeid zijn, ook in ons leven, we waren doden totdat we in het geloof Hem omhelsde. Is dat laatste moeilijk voor mij om dat te erkennen? Nee toch, want waarom zouden we ook. Want was er geen zaliger moment dan toen we Hem leerden kennen?
Groeten,
PS Sijmen, ik was even de discussie moe en als er al gediscussieerd wordt, doe ik dat graag op grond van Gods Woord, evt. ondersteund door het credo.
Doden zijn dood, maar ze kunnen door Christus' stem en de kracht des Geestes levendgemaakt worden. Dat wil niet zeggen dat ze Christus dan meteen bewust kennen, maar ze zijn dan al wel in Christus. En het gaat wel toe naar het bewust toevluchtnemen tot de Ark des Behouds. In het hart wordt er eerst plaats gemaakt voor Persoon en werk van de Middelaar. Hoe dat gebeurt? Door ontdekking, ontgronding en ontbloting. Waar wij met al het onze vast lopen en mogen buigen onder Gods recht, wordt die Weg ter zaligheid ontsloten in Hem, Die de Weg de Waarheid en het Leven is.
Alleen boekenwijsheid?
Nee, ook praktikale ondervinding!
Gode zij dank voor Zijn onuitsprekelijke gave.
Orckie,
Laat ik voor eerst aangeven dat ik met deze reactie niet jouw praktikale ondervinding wil ondergraven! Het gaat mij om de argumentatie in je posting.
Als ik nou door Christus stem wordt levendgemaakt dan is dat overeenkomstig Gods Woord want daarin lezen we dat Zijn schapen Zijn stem horen. Wat ik zo vreemd vind in heel de redenering dat blijkbaar deze stemherkenning in een vacuüm optreedt.
Het tweede probleem is dat een levendgemaakte ziel in een weg van ontgronding / ontbloting / ontdekking de Middelaar gaat leren kennen. Dat een ziel die door de genade van het geloof Christus heeft leren kennen, maar ook met deze genade iedere keer nog ontdekt moet worden dat hij nog zoveel leunt op eigen werken, dat is zeker waar, maar het is zeer onbijbels om te leren dat een levendgemaakte ziel nog ontgrond moet worden omdat er plaats gemaakt moet worden voor de Middelaar. Plaats gemaakt? Hij is toch levendgemaakt door Christus stem?
Orckie, ik begrijp best je worsteling. Doorleefde zaken moeten toch benoemd kunnen worden? Zeker, maar laat één ding voor ons duidelijk zijn. Hoe vaak we ook door Gods Geest bearbeid zijn, ook in ons leven, we waren doden totdat we in het geloof Hem omhelsde. Is dat laatste moeilijk voor mij om dat te erkennen? Nee toch, want waarom zouden we ook. Want was er geen zaliger moment dan toen we Hem leerden kennen?
Groeten,
PS Sijmen, ik was even de discussie moe en als er al gediscussieerd wordt, doe ik dat graag op grond van Gods Woord, evt. ondersteund door het credo.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Oorspronkelijk gepost door Pim
Nog even een vraag in lijn met een eerder zijtakje van deze discussie.
Adrianus (et all.), jij stelt dat er wedergeboorte zonder Christus-kennis is. Vanmorgen las ik onderstaande tekst. Hoe zie jij dan deze uitspraak van de Heere Jezus?
"Ik ben de goede Herder; en Ik ken de Mijnen, en word van de Mijnen gekend"
M.i. staat hier dat de gelovigen Hem kennen, hetgeen wedergeboorte zonder Christuskennis uitsluit, toch?
De hele discussie hoeft niet over gedaan te worden (liever niet), maar enkel even de visie op genoemde tekst a.u.b.
Mooie tekst Pim, lees eens wat een oudvader bij deze tekst schrijft [bron: Dachsel]
[..] Elk waarachtig Christen kan, wanneer hij een rede hoort uitspreken, begrijpen of zij de weerklank van Christus’ stem is, of de redenaar de toon aanslaat, waarin de Verlosser tot de Zijnen spreekt en zo wij waarlijk Christenen zijn, zullen wij ons dikwijls niet ergeren aan zonden tegen de regels van de taal, aan minder welsprekende uitdrukkingen, of aan slecht gekozene beelden; de Christen let op iets, verheven boven dat alles; en als hij in die rede Christus’ stem erkent en in haar waarheden het levende brood smaakt, vergeeft hij verder alle onvolkomenheden en is dankbaar, dat een dienaar van de éne algemene Herder door dezen gevolmachtigd, woorden van het eeuwige leven tot hem spreekt.[/i]
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini