Een verdeeld lichaam, welke daarom niet functioneert.
Als je als plaatselijke kerk je visie mag behouden t.a.v. vrouw in ambt en homoseksuele relaties, waarom zou je dan veranderen/vertrekken? Ik blijf toch ook Nederlander terwijl mijn regering werkelijk op bijna alle punten mijn visie niet vertegenwoordigd. Ik weet het, dit is te simpel...... maar toch....

En dat bozige reageren laat alleen maar zien dat er heel veel mensenwerk speelt. Wim liet ook al iets dergelijks doorschemeren, ik proef ook, dat er naast een wezenlijk verschil, ook een machtsstrijd gaande is.
Als je bv de situatie in Driedorp leest, dan is ootmoed ver te zoeken. En dat is toch een basisgegeven voor een christen. En ja, dat kost je jezelf.
'Wie zijn leven zal verliezen, die zal het behouden en wie zijn leven wil behouden zal het verliezen.'
Het leven van een christen, een navolger van Christus, is zwaar. Het is verlies lijden. Onrecht lijden. Pijn lijden. Het volgen van Jezus levert geen roem en eer op in dit leven. Eerder het risico om er ook aan te gaan.
De cruciale vraag is: wie lijdt er nu om Christus wil, degene die 'verliest' of degene die 'wint'.
En is onze strijd werkelijk een strijd vanwege lijden om Christus-wil?
Ik ben zelf ( in het klein) ook veel aan het worstelen met allerlei 'nieuwe ideeën' binnen de kerk en begrijp iets, denk ik, van bovengenoemde situatie. En toch, tot nu toe moet ik buigen.