Jantje schreef:Ik mis in dit lied toch wel wezenlijke zaken; bovendien gaat het hier alleen maar om de algemene genade, die God ook aan een onbekeerd mens wil geven:

Als je bang bent of onzeker
als je ’t even niet meer ziet
als je somber bent of eenzaam
of verdrinkt in je verdriet
weet - Zijn deur staat altijd open
als je wilt ga dan maar gauw
je kunt zomaar binnenlopen
er is altijd plaats voor jou

Want Hij zegt: kom - als je wilt dan kun je komen
want Hij zegt: kom
als je wilt dan is het goed
ook in jou laat Hij nieuwe krachten stromen
ja Hij zegt: kom
dan geef Ik je nieuwe moed

Zit je boordevol met vragen
zie je echt geen uitweg meer
word je gek van angst en zorgen
leg ze in Zijn handen neer
weet - Zijn deur staat altijd open
als je wilt ga dan maar gauw
je kunt zomaar binnenlopen
er is altijd plaats voor jou

Want Hij zegt: kom…. (2x)

Ik begrijp je wel Jantje.
Dit lied zou ook niet mijn eerste keus zijn.
Toch moeten we altijd weer uitkijken voor een beschuldiging van remonstrantisme.
Er is een geopende toegang tot Christus. We zijn welkom bij Hem. In alle zaken van het leven. We moeten tijdelijke en geestelijke zaken niet teveel uit elkaar trekken. Ken Mij in al uwe wegen.

Misschien heeft de dichter wel aan Openbaringen 22 gedacht:
"En de Geest en de bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet. "

De Bijbel is namelijk ook wel eens heel radicaal. Onevenwichtig lijkt het, maar niemand zal Gods Woord Arminaans durven noemen lijkt me.
Maar nogmaals , als er alleen deze liederen gezongen worden, dan heb ik ook mijn vragen. We moeten geen stukken gaan overslaan.

Ik mis de ellendekennis en de verwondering over de verlossing in bovengenoemd artikel van @GGotK.

@GJdeBruijn, leg jij dan eens uit waarom jij je niet thuisvoelt bij het geestelijk klimaat?

Herman schreef:

GGotK schreef:https://www.gbnoordwalcheren.net/identiteit

Hun visie op bekering en geloof en wedergeboorte, zoals verwoordt op de bovenstaande site, kun je toch ook niet evenwichtig noemen?

Om te beginnen sla je een stukje over van de opsomming over, namelijk de schuldbelijdenis. Dat werkt begrip niet in de hand.

Dat stukje mag er ook gewoon bij hoor (daarom had ik ook de site bovenaan gezet waar alles op te lezen valt). Het wordt er niet evenwichtiger door, integendeel.

Schuldbelijdenis en vergeving
Wij geloven dat zonder schuldbelijdenis er geen vergeving is, immers indien wij zeggen dat wij geen zonde hebben dan maken wij Hem tot een leugenaar, is de waarheid niet in ons en is er geen gemeenschap met Hem.
Tegelijk geloven we, dat als we onze zonden belijden en nalaten, ze door Hem verzoend zijn (Ps 32:1-5, 1 Joh 1:5-2:2).

Ik vind het een heel slecht teken als de psalmen vervangen worden door geestelijke liederen en een orgel vervangen wordt door een piano of een gitaar notabene. Als het een zendingsgebied was zou ik er nog wat begrip voor hebben. Als ik zoiets ziet dan kan ik de mensen begrijpen die tegen alle muziek instrumenten zijn in een kerkdienst.

GJdeBruijn schreef:

GGotK schreef:https://www.gbnoordwalcheren.net/identiteit

Hun visie op bekering en geloof en wedergeboorte, zoals verwoordt op de bovenstaande site, kun je toch ook niet evenwichtig noemen?

Bekering en geloof
​De Heere Jezus is Zijn werk begonnen met de oproep tot bekering en geloof in het Evangelie (Marc 1:15).
Wij geloven dat in de prediking de oproep tot bekering en geloof moet klinken. De Heere Jezus heeft daartoe Zelf de noodzaak verwoordt in Lucas 24:47.
Wedergeboorte
Wij geloven dat we alleen op grond van Gods genade door Zijn Heilige Geest** (Joh 3:3-8) en Zijn Heilig Woord*** (1 Petr 1:23, Jak 1:18) opnieuw geboren worden. In dit verband is het onze verantwoordelijkheid om te bidden om Zijn Heilige Geest, pleitend en vertrouwend op de belofte dat we Hem zullen ontvangen (Luc 11:13). En het bestuderen van Zijn Woord (Ps 1:2, Ps 19:8-10, 2 Tim 3:15-17), zodat het Woord van Christus in rijke mate, en met wijsheid in ons woont(Jes 59:21, Kol 3:16).

Met dit citaat is toch niets mis?
Even voor de goede orde, ik ben geen voorstander van het genoemde initiatief op Walcheren en ik voel me zeker niet thuis bij het geestelijke klimaat wat ik aantref op de website en facebookpagina, maar een discussie moet wel basis van valide argumenten gevoerd worden en niet op basis van onderbuikgevoelens.

Ik poneer de stelling dat het niet evenwichtig is, wat niet direct hoeft te betekenen dat er iets mis is met het citaat.

Jantje schreef:Ik mis de ellendekennis en de verwondering over de verlossing in bovengenoemd artikel van @GGotK.

Zie de aanvulling van GGotK.

Jantje schreef:@GJdeBruijn, leg jij dan eens uit waarom jij je niet thuisvoelt bij het geestelijk klimaat?

Als iemand vanuit die kringen zich hier meldt met stellingen die mijn aandacht trekken zal ik proberen mijn bijdrage te leveren. Vooralsnog lijkt het me niet eerlijk om vanaf de zijlijn een soort inquisiteur te spelen.

GGotK schreef:Ik poneer de stelling dat het niet evenwichtig is, wat niet direct hoeft te betekenen dat er iets mis is met het citaat.

Een stelling over evenwicht is altijd lastig.
Lastig omdat in dit geval de argumentatie ontbreekt.
Daarnaast moet je het ook eerst eens zien te worden over de normering van wat precies 'evenwichtig' is.

GGotK schreef:Het wordt er niet evenwichtiger door, integendeel.

Je poneert wel, maar voert geen betoog. Dat vind ik persoonlijk moeilijk discussiëren. Ik moet nu gaan aanvoelen wat jij hier onevenwichtig aan vind (edit: ik zie dat GJdeBruijn hetzelfde ervaart).

Ik gok erop dat je ten eerste persoonlijk een passievere toonzetting prefereer en ten tweede dat je meer accentuering op de bevindelijke doorleving van het genoemde wilt horen.

Zelf zie ik die zaken in deze woorden gewoon opgesloten. Dan is er dus geen sprake van onevenwichtigheid, maar meer een onwennig zijn aan elkaars taalgebruik.

GJdeBruijn schreef:Als iemand vanuit die kringen zich hier meldt met stellingen die mijn aandacht trekken zal ik proberen mijn bijdrage te leveren. Vooralsnog lijkt het me niet eerlijk om vanaf de zijlijn een soort inquisiteur te spelen.

Je hebt A gezegd, nu moet je ook B zeggen. Eerlijk is eerlijk; ik zeg ook wat ik er van vind.

Brbndr schreef:Ik vind het een heel slecht teken als de psalmen vervangen worden door geestelijke liederen en een orgel vervangen wordt door een piano of een gitaar notabene. Als het een zendingsgebied was zou ik er nog wat begrip voor hebben. Als ik zoiets ziet dan kan ik de mensen begrijpen die tegen alle muziek instrumenten zijn in een kerkdienst.

Dit vind ik persoonlijk ook een moeilijk punt. Het is moeilijk omdat mijn gevoel zegt dat het afwijkt en oppervlakkig is. Echter nog moeilijker om principiële bezwaren te benoemen. Daarmee is het gevaar aanwezig dat we argumenten gaan zoeken om ons moeilijke gevoel tegemoet te treden in plaats van de liederen en instrumentarium op hun merites te beoordelen. Ik denk dat we het elkaar op dit punt niet te moeilijk moeten maken. Persoonlijk zou ik nooit voor het inwisselen van psalmen en orgel kiezen als ik ooit voor die keuze zou komen te staan. Maar om anderen daarmee de 'schijn des kwaads' vanwege een angst (hoe subjectief) voor het hellend vlak aan te meten hoeft ook weer niet.

Herman schreef:

GGotK schreef:Het wordt er niet evenwichtiger door, integendeel.

Je poneert wel, maar voert geen betoog. Dat vind ik persoonlijk moeilijk discussiëren. Ik moet nu gaan aanvoelen wat jij hier onevenwichtig aan vind (edit: ik zie dat GJdeBruijn hetzelfde ervaart).

Ik gok erop dat je ten eerste persoonlijk een passievere toonzetting prefereer en ten tweede dat je meer accentuering op de bevindelijke doorleving van het genoemde wilt horen.

Zelf zie ik die zaken in deze woorden gewoon opgesloten. Dan is er dus geen sprake van onevenwichtigheid, maar meer een onwennig zijn aan elkaars taalgebruik.

Ja sorry, ik heb soms nog steeds de illusie dat sommige zaken vanzelfsprekend zijn op een refoforum. Maar je hebt gelijk, ik zal het op een later tijdstip onderbouwen.

Jantje schreef:

GJdeBruijn schreef:Als iemand vanuit die kringen zich hier meldt met stellingen die mijn aandacht trekken zal ik proberen mijn bijdrage te leveren. Vooralsnog lijkt het me niet eerlijk om vanaf de zijlijn een soort inquisiteur te spelen.

Je hebt A gezegd, nu moet je ook B zeggen. Eerlijk is eerlijk; ik zeg ook wat ik er van vind.

Mijn A is dat we de discussie op basis van inhoudelijke argumenten moeten voeren en recht moeten doen aan degenen waarop we kritiek uitoefenen. Dat is een vorm van een gesprek aangaan.
Wat jij nu A noemt is toch wat anders. Mijn persoonlijke mening ten aanzien van de 'club van Walcheren' is slechts gebaseerd op mijn gevoel. Dus houd ik me aan de door mijzelf genoemde 'spelregels': Gevoel is geen basis voor een discussie. Dat levert hooguit argumenten op die mezelf zouden behagen en mijn eigen gevoel-van-gelijk zonder-argumenten zouden bevestigen. Dat is geen discussie maar enkel gelijk willen halen, zelfs als je het niet hebt.

Overigens:

ik zeg ook wat ik er van vind.

Dat zou je wat mij betreft wat zorgvuldiger moeten doen. Dat is het punt wat ik eigenlijk wilde maken

GJdeBruijn schreef:

Brbndr schreef:Ik vind het een heel slecht teken als de psalmen vervangen worden door geestelijke liederen en een orgel vervangen wordt door een piano of een gitaar notabene. Als het een zendingsgebied was zou ik er nog wat begrip voor hebben. Als ik zoiets ziet dan kan ik de mensen begrijpen die tegen alle muziek instrumenten zijn in een kerkdienst.

Dit vind ik persoonlijk ook een moeilijk punt. Het is moeilijk omdat mijn gevoel zegt dat het afwijkt en oppervlakkig is. Echter nog moeilijker om principiële bezwaren te benoemen. Daarmee is het gevaar aanwezig dat we argumenten gaan zoeken om ons moeilijke gevoel tegemoet te treden in plaats van de liederen en instrumentarium op hun merites te beoordelen. Ik denk dat we het elkaar op dit punt niet te moeilijk moeten maken. Persoonlijk zou ik nooit voor het inwisselen van psalmen en orgel kiezen als ik ooit voor die keuze zou komen te staan. Maar om anderen daarmee de 'schijn des kwaads' vanwege een angst (hoe subjectief) voor het hellend vlak aan te meten hoeft ook weer niet.

Principieel bezwaar zu kunnen zijn vrije liederen niet geïnspireerd zijn door de Heilige Geest in tegenstelling tot de psalmen?

ds. A. Vergunst (in "Neem de wacht des Heeren waar") : "Er wordt geijverd voor ''verbondsmatig'' spreken en preken, waarbij veelal eenzijdige nadruk op de eis des geloofs gelegd wordt. De onmacht van de natuurlijke mens om te kunnen geloven, wordt in de Heilige Schrift even nadrukkelijk geleerd als de schuld van het ongeloof. Wie echter deze onmacht in prediking en zielszorg verdoezelt, loopt het gevaar over geloof te spreken als een mogelijkheid die de natuurlijke mens nog gelaten is. Al wordt nog wel van het geloof als een gave van Gods genade gesproken, in de praktijk valt de nadruk op de ''gelovende mens'' en wordt aan de eenzijdigheid van Gods genade geweld gedaan."

Lilian1975 schreef:

GJdeBruijn schreef:

Brbndr schreef:Ik vind het een heel slecht teken als de psalmen vervangen worden door geestelijke liederen en een orgel vervangen wordt door een piano of een gitaar notabene. Als het een zendingsgebied was zou ik er nog wat begrip voor hebben. Als ik zoiets ziet dan kan ik de mensen begrijpen die tegen alle muziek instrumenten zijn in een kerkdienst.

Dit vind ik persoonlijk ook een moeilijk punt. Het is moeilijk omdat mijn gevoel zegt dat het afwijkt en oppervlakkig is. Echter nog moeilijker om principiële bezwaren te benoemen. Daarmee is het gevaar aanwezig dat we argumenten gaan zoeken om ons moeilijke gevoel tegemoet te treden in plaats van de liederen en instrumentarium op hun merites te beoordelen. Ik denk dat we het elkaar op dit punt niet te moeilijk moeten maken. Persoonlijk zou ik nooit voor het inwisselen van psalmen en orgel kiezen als ik ooit voor die keuze zou komen te staan. Maar om anderen daarmee de 'schijn des kwaads' vanwege een angst (hoe subjectief) voor het hellend vlak aan te meten hoeft ook weer niet.

Principieel bezwaar zu kunnen zijn vrije liederen niet geïnspireerd zijn door de Heilige Geest in tegenstelling tot de psalmen?

Dat zou een nieuw principe in het christendom betekenen. De 2000 jaar dat het christendom bestaat zijn er altijd en psalmen en vrije liederen gezongen. Enkel de Hollanders en Schotten hebben een uitzondering gemaakt na de reformatie en dat ook nog eens ten dele. Alleen voor de eredienst met 'enige gezangen'. Dus geen principieel bezwaar tegen een min of meer vrij lied an-sich, maar wel een liturgische keuze voor de psalmen in de eredienst.
Zo eenvoudig is het dus allemaal niet. Ik waag me niet aan een principe-strijd op dit punt. Dat is wat mij betreft een onderwerp op het vlak van 'des lands wijze, des lands eer'.