pierre27 schreef:Historisch onjuist om te stellen dat hierdoor een kerkscheuring is ontstaan, zaken op kerkelijke vergaderingen hebben hiertoe geleid.

memento schreef:Als die stelling onjuist is, is dat met een citaat eenvoudig te weerleggen (je hebt immers maar één stukje nodig, waarin een imperatief (bekeert u!) en een belofte-toezegging richting een onbekeerde voorkomt, en je hebt mijn stelling weerlegt).

Tiberius schreef:

memento schreef:Als die stelling onjuist is, is dat met een citaat eenvoudig te weerleggen (je hebt immers maar één stukje nodig, waarin een imperatief (bekeert u!) en een belofte-toezegging richting een onbekeerde voorkomt, en je hebt mijn stelling weerlegt).

Je vergeet dat in die tijd nauwelijks imperatieven gebruikt werden, ook niet door andere GG predikanten; lees maar eens wat preken uit die tijd. De preken waren toen veel meer beschrijvend als tegenwoordig.

Jongere schreef:

Ander schreef:

memento schreef:Nou, bij dr. Steenblok is het toch: Indien u eerst .... dan heb ik het Evangelie voor u. Voor de ongelovigen heeft hij geen toepassing, anders dan de toepassing die hij niet uit de Schrift kan halen, namelijk: voor u heb ik geen boodschap, zorg eerst maar dat je wedergeboren wordt...

Dit heb ik willen weerleggen. Dat heb ik ook gedaan. Deze omschrijving klopt namelijk niet.

Nee Ander, als wat jij postte inderdaad een goed voorbeeld was van Steenblok's aanspraak richting de onbekeerden (met dat doel postte je het toch), dan is dat niet het Evangelie. Het is wel een boodschap voor de onbekeerden, maar op deze manier (in wensende zin) spreken is niet het Evangelie preken aan de onbekeerden.

memento schreef:

huisman schreef:Wij gaan denk ik veel teveel in detail in op een klein gedeelte van 1 preek van Dr. C. Steenblok dan krijg je idd een citatenoorlog.

Juist een concrete casus kan helder krijgen hoe de dogmatiek functioneerde in de praktijk. Mijn stelling is namelijk dat het zodanig functioneerde bij Steenblok, dat zijn dogmatiek bóven de Schrift stond. Waardoor imperatieven en belofte-toezeggingen (zeker als het gaat richting onbekeerden) niet voorkomen in zijn prediking, ook al komen ze wel voor in zijn tekst.

Als die stelling onjuist is, is dat met een citaat eenvoudig te weerleggen (je hebt immers maar één stukje nodig, waarin een imperatief (bekeert u!) en een belofte-toezegging richting een onbekeerde voorkomt, en je hebt mijn stelling weerlegt). Daarvoor is geen citatenoorlog nodig.

Dr S. Ik vrees voor die kant, waar U heengaat. Dat is oppervlakkigheid.
Ds V. Nee, als het die kant op gaat, gaat het de lijdelijkheid heen.
Dr S. Neen, want er wordt juist geleerd: "Die zich bekeert, zijn zonden belijdt en laat, zal barmhartigheid geschieden". Dat is het voorwaardelijke. U is het daarmee eens.
Ds V. Men gaat dan aan een mens, die reeds aanvankelijk genade ont¬ving, het aanbod van genade prediken.
Dr S. U begrijpt het niet goed. De uitwendige roeping houdt dit in, dat voor een ieder, die zich bekeert en gelooft, genade is.

En in de prediking heb je het zo, dat je de orde van de Heidelb. Catechismus volgt en dat gezegd wordt; eerst spreek je in de toepassing de onbekeerde aan, je gaat ze hun zonde aankondigen en je gaat ook zeggen: indien hij zich bekeert en gelooft door genade, dan zal hij behoren tot de gezaligden en dan kom je bij het bekommerd volk: gij gebrokenen van hart.

Erasmiaan schreef:

memento schreef:

huisman schreef:Wij gaan denk ik veel teveel in detail in op een klein gedeelte van 1 preek van Dr. C. Steenblok dan krijg je idd een citatenoorlog.

Juist een concrete casus kan helder krijgen hoe de dogmatiek functioneerde in de praktijk. Mijn stelling is namelijk dat het zodanig functioneerde bij Steenblok, dat zijn dogmatiek bóven de Schrift stond. Waardoor imperatieven en belofte-toezeggingen (zeker als het gaat richting onbekeerden) niet voorkomen in zijn prediking, ook al komen ze wel voor in zijn tekst.

Als die stelling onjuist is, is dat met een citaat eenvoudig te weerleggen (je hebt immers maar één stukje nodig, waarin een imperatief (bekeert u!) en een belofte-toezegging richting een onbekeerde voorkomt, en je hebt mijn stelling weerlegt). Daarvoor is geen citatenoorlog nodig.

Welnu, hier heb je een citaat:

Dr S. Ik vrees voor die kant, waar U heengaat. Dat is oppervlakkigheid.
Ds V. Nee, als het die kant op gaat, gaat het de lijdelijkheid heen.
Dr S. Neen, want er wordt juist geleerd: "Die zich bekeert, zijn zonden belijdt en laat, zal barmhartigheid geschieden". Dat is het voorwaardelijke. U is het daarmee eens.
Ds V. Men gaat dan aan een mens, die reeds aanvankelijk genade ont¬ving, het aanbod van genade prediken.
Dr S. U begrijpt het niet goed. De uitwendige roeping houdt dit in, dat voor een ieder, die zich bekeert en gelooft, genade is.

Afgewezen schreef:

pierre27 schreef:Historisch onjuist om te stellen dat hierdoor een kerkscheuring is ontstaan, zaken op kerkelijke vergaderingen hebben hiertoe geleid.

Ja, en die zaken kwamen zomaar uit de lucht vallen.

Jongere schreef:Het gaat er niet om of de eis tot bekering aanwezig is in de preken, maar het aanbod van genade.

Jongere schreef:Het gaat er niet om of de eis tot bekering aanwezig is in de preken, maar het aanbod van genade.

pierre27 schreef:

Afgewezen schreef:

pierre27 schreef:Historisch onjuist om te stellen dat hierdoor een kerkscheuring is ontstaan, zaken op kerkelijke vergaderingen hebben hiertoe geleid.

Ja, en die zaken kwamen zomaar uit de lucht vallen.

Dus niet, maar karakters van mensen hebben tot scheuring geleid en niet het standpunt van dr S op zichzelf.
Heb tijd geleden verslaggeving van de vergaderingen gelezen, dan gaat je een en ander duidelijk worden. Het probleem met velen is dat ze een vooringenomen standpunt voor of tegen hebben, in andere gevallen juist een erbijkomende weerstand tegen de uitverkiezing en we hebben een dr S neergezet die tal van kwalijke kwalificaties krijgt, of we verheerlijken dr S in alles (ondanks dat sommigen zeggen, hij deed dat zelf ook mensen kwalificeren, lijkt het mij niet juist dit over te nemen)

Afgewezen schreef:

pierre27 schreef:

Afgewezen schreef:

pierre27 schreef:Historisch onjuist om te stellen dat hierdoor een kerkscheuring is ontstaan, zaken op kerkelijke vergaderingen hebben hiertoe geleid.

Ja, en die zaken kwamen zomaar uit de lucht vallen.

Dus niet, maar karakters van mensen hebben tot scheuring geleid en niet het standpunt van dr S op zichzelf.
Heb tijd geleden verslaggeving van de vergaderingen gelezen, dan gaat je een en ander duidelijk worden. Het probleem met velen is dat ze een vooringenomen standpunt voor of tegen hebben, in andere gevallen juist een erbijkomende weerstand tegen de uitverkiezing en we hebben een dr S neergezet die tal van kwalijke kwalificaties krijgt, of we verheerlijken dr S in alles (ondanks dat sommigen zeggen, hij deed dat zelf ook mensen kwalificeren, lijkt het mij niet juist dit over te nemen)

Ik ben redelijk ingevoerd in de kwestie. Zeker had het te maken met met karakters (zo ook met de persoonlijkheid van dr. Steenblok), maar het zwaarst woog toch het vér doorgevoerde standpunt van dr. Steenblok. Daar kreeg hij ds. Kok mee in de gordijnen, zelfs ds. Verhagen, en zo is de onrust en de scheuring gekomen.
Dat een oproep tot bekering hetzelfde is als het aanbod van genade, is overigens niet waar.
Bij dr. Steenblok is het eerst bekering, dan pas geldt het aanbod van genade jou.
Bijbels: het aanbod van genade geldt jou, daarom bekeer je!

Ander schreef:

Erasmiaan schreef:

memento schreef:

huisman schreef:Wij gaan denk ik veel teveel in detail in op een klein gedeelte van 1 preek van Dr. C. Steenblok dan krijg je idd een citatenoorlog.

Juist een concrete casus kan helder krijgen hoe de dogmatiek functioneerde in de praktijk. Mijn stelling is namelijk dat het zodanig functioneerde bij Steenblok, dat zijn dogmatiek bóven de Schrift stond. Waardoor imperatieven en belofte-toezeggingen (zeker als het gaat richting onbekeerden) niet voorkomen in zijn prediking, ook al komen ze wel voor in zijn tekst.

Als die stelling onjuist is, is dat met een citaat eenvoudig te weerleggen (je hebt immers maar één stukje nodig, waarin een imperatief (bekeert u!) en een belofte-toezegging richting een onbekeerde voorkomt, en je hebt mijn stelling weerlegt). Daarvoor is geen citatenoorlog nodig.

Welnu, hier heb je een citaat:

Dr S. Ik vrees voor die kant, waar U heengaat. Dat is oppervlakkigheid.
Ds V. Nee, als het die kant op gaat, gaat het de lijdelijkheid heen.
Dr S. Neen, want er wordt juist geleerd: "Die zich bekeert, zijn zonden belijdt en laat, zal barmhartigheid geschieden". Dat is het voorwaardelijke. U is het daarmee eens.
Ds V. Men gaat dan aan een mens, die reeds aanvankelijk genade ont¬ving, het aanbod van genade prediken.
Dr S. U begrijpt het niet goed. De uitwendige roeping houdt dit in, dat voor een ieder, die zich bekeert en gelooft, genade is.

Ik denk nu dat memento zegt: Hij had moeten zeggen: bekeert u, belijdt en laat uw zonden, en u zal barmhartigheid geschieden.

pierre27 schreef:Het zegt niet anders, dan dat de Heere bekend maakt, dat allen, die in de door Hemzelf voorgeschreven weg van waar¬achtige bekering en geloof komen de zaligheid zullen ontvangen en dat het hem aangenaam is, dat iemand komt. En Hij belooft ook allen, die alzo komen de rust der ziel en het eeuwige leven.

Afgewezen schreef:

pierre27 schreef:Het zegt niet anders, dan dat de Heere bekend maakt, dat allen, die in de door Hemzelf voorgeschreven weg van waar¬achtige bekering en geloof komen de zaligheid zullen ontvangen en dat het hem aangenaam is, dat iemand komt. En Hij belooft ook allen, die alzo komen de rust der ziel en het eeuwige leven.

Ja, behalve de eerste vier woorden.