Alexander CD schreef:memento schreef:AlexanderCD,
Je maakt in je denken één grote fout. God is eerst en vooral de Schepper. En dáárom heeft hij alle mensen lief. Net als een rechtgeaarde vader of moeder het kind, wat wegloopt, wát het hen ook aandoet en aangedaan heeft, altijd lief blijft hebben. Dat verdriet blijft er altijd, zelfs daar waar die zoon of dochter alle deuren naar zijn ouders toe in het slot gooit. Dan is de verzuchting "Kind, kind, wat doe je jezelf toch aan. Kom toch terug...". Ik denk dat we zó de nodigingen, en ook de oproepen tot bekering, moeten lezen.
Ik denk dat wie afdoet aan deze liefde, tekort doet aan het geloof van de kerk der eeuwen, in God als Schepper.
Memento, dat zou zo zijn als we geen zondaren waren, nu hebben wij alle recht verloren en dat schijn je niet te beseffen.
Alleen in Christus kan God liefdevol naar ons kijken.
Ik denk dat je tekort doet aan God gerechtigheid.
Zonde brengt dood, geestelijk en ook lichamelijk, in die staat is een mens en een onbekeerd zondaar ook, het snoer wordt doorgeknipt en de hel is een eeuwige realiteit!
Zijn jou zonden niet erg?
De zonden zijn erg. Maar de zonden van het kind dat wegloopt, zijn ook erg. Soms zelfs overgeeflijk. En toch blijven de vader en moeder van dat kind houden. Omdat het nu eenmaal hun kind is. Zo ook God, die ons schiep.
Kortom, ik ontken niet Gods gerechtigheid. Maar tegelijkertijd is het waar, dat God krachtens de schepping ons aller vader is. En ons daarom, als zijn schepsel, lief heeft. Niet om iets in ons, maar omdat wij het werk van zijn handen zijn. Als een aardse vader en moeder blijven houden van hun boze kind, wat met een hoop heibel en zonde is weggegaan, en nog steeds erg rot doet tegen zijn ouders, hoeveel te meer God!
Ja, Hij roept ons toe: Lief mensenkind, kijk nu eens naar je zelf, kijk eens naar je wezenlijke ongeluk, en keer je tot Mij, want alleen dan zal je gelukkig zijn. Kom tot Mij, en Ik zal je alles wat je misdaan hebt vergeven. Waarom, oh waarom, Mijn lieve schepsel, zou je niet naar Mij horen, en voor altijd blijven liggen in die grote ellende waarin je ligt? In elke oproep tot bekering, in elke tekst die ons waarschuwd voor het eeuwige verderf, openbaart God zijn liefde tegenover elke hoorder van het woord, omdat Hij hen daarin de weg wijst om waarlijk gelukkig te worden. Als je dát geen liefde noemt, wat dan nog wel...